วนลดา…มรรคาแห่งรัก

ลำดับตอนที่ #4 : มนต์นาง-คารูเซล สไปเดอร์ ออร์คิด

คารูเซล สไปเดอร์ ออร์คิด มีลำต้นเพรียว ดอกสีส้มแดงแบบสีของเนื้อปลาซัลมอน ออกดอกครั้งละ 1-3 ดอก ความยาวของดอกประมาณ 8-10 เซนติเมตร กว้าง 15-25 เซนติเมตร มีใบอยู่บริเวณฐานของลำต้น

“รถฉันสตาร์ทไม่ติด”  เด็กสาวตอบเขาตรงๆ ดีใจที่มีคนมาช่วย ด้วยวันนี้ท้องฟ้ามืดครึ้มเร็วกว่าปกติ เวลาแค่หกโมงครึ่งตอนเย็นหากดูราวสองทุ่ม ทั้งวันนี้เป็นวันศุกร์คนจึงใช้สระน้อยกว่าธรรมดา ไม่ใช่เรื่องน่าสนุกที่จะต้องติดแหง็กกับรถซึ่งสตาร์ทไม่ติด

“ผมว่าเราไปซื้อน้ำมันมาเติมกันก่อน...คุณจอดรถทิ้งไว้นี่ก่อน แล้วไปปั๊มน้ำมันกับผม” เขาเสนอความเห็น

เด็กสาวไม่มีทางเลือกอื่นจึงตอบตกลง

ชายหนุ่มเปิดประตูรถให้ รอจนเด็กสาวก้าวขึ้นไปบนรถ ช่วงขานวลเนียนเรียวงามที่เผยให้เห็นทำให้เขากลืนน้าลายเอื๊อกใหญ่อย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อเธอนั่งเรียบร้อยและคาดเข็มขัดนิรภัยแล้ว เขาจึงอ้อมมานั่งยังที่นั่งคนขับ

“ปั๊มอยู่นอกมหาวิทยาลัยก่อนทางเข้าเมือง ห่างจากนี่ไปสักสามกิโลเมตรค่ะ”  เด็กสาวบอกทาง

เมื่อไปถึงปั๊มน้ำมันดังกล่าว เด็กสาวแจ้งความต้องการกับเด็กปั๊ม เมื่อเด็กปั๊มบอกราคาและส่งขวดน้ำมันให้ ขณะที่เด็กสาวเปิดกระเป๋าจะหยิบเงิน พอลก็ส่งธนบัตรใบละพันที่เขาติดกระเป๋าตรงอกเสื้ออยู่ให้กับเด็กหนุ่มผู้นั้นไปก่อน รอจนเด็กหนุ่มนำใบเสร็จและเงินทอนมาให้ เขาจึงออกรถ

พรมาตาพยายามจะคืนให้เงินเขา หากชายหนุ่มบอกว่า

“เดี๋ยวคุณเลี้ยงข้าวเย็นผมดีกว่า วันนี้ผมยุ่งมาก ยังไม่ได้กินกลางวันเลย ผมกินไม่จุหรอก...ก๊วยเตี๋ยวชามเดียวก็อยู่แล้ว”

“ฉันแถมโอเลี้ยงให้คุณแก้วนึงด้วย” เด็กสาวบอก แล้วหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นเขาทำหน้างงๆ กับคำว่าโอเลี้ยง หากไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม

ร้านอาหารใกล้ปั๊มน้ำมันแห่งนั้น เป็นร้านก๊วยเตี๋ยวขึ้นชื่อของจังหวัด ร้านตกแต่งเรียบหากสะอาดสะอ้าน เด็กสาวรับหน้าที่สั่งอาหาร เธอสั่งหมี่ฮุ้นกับน่องไก่น้ำสองที่ และโอเลี้ยงสองแก้ว

เด็กสาวพยายามทำท่าเฉยๆ ทั้งที่หน้าร้อนซู่ รู้ว่าเธอและเขาเป็นจุดสนใจของคนในร้าน เพราะเขาเป็นฝรั่งและรูปร่างสูงใหญ่กำยำหน้าตาหล่อเหลาราวกับดาราหนัง

เขายกแก้วโอเลี้ยงมาส่องดู แล้วดูดอย่างชื่นใจ บอกว่า “เป็นกาแฟเย็นที่อร่อยมาก”

เมื่อหมี่ฮุ้นมาเสิร์ฟ เส้นหมี่สีขาวนวลเหนียวนุ่มในน้ำซุปรสกลมกล่อม และน่องไก่ตุ๋นเปื่อยกำลังดี ทำให้ทั้งคู่ตักอาหารเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

เธอสังเกตว่าเขาเป็นฝรั่งที่ใช้ตะเกียบได้อย่างคล่องแคล่ว จึงเผลอมองอย่างแปลกใจ เขาจึงยิ้มอธิบายเพียงสั้นๆ ว่า  “แม่ผมสอน”

เด็กสาวนึกในใจว่า ฝรั่งบ้านนี้แปลกดี คงท่องเที่ยวและใช้ชีวิตต่างแดนบ่อย ทำให้คุ้ยเคยกับวิถีชีวิตแบบเอเซีย

หากทั้งคู่รู้สึกตรงกันว่านี่เป็นการกินอาหารง่ายๆ อร่อยและมีความสุขที่สุด...สำหรับพอลแล้วเขาบอกกับตัวเองว่า ราวกับเป็นนัดครั้งแรกกับหญิงสาวที่แสนถูกใจ เขาคงต้องขอเดทเธออีกหลายครั้งแน่นอน แต่ก่อนขึ้นต้องเริ่มต้นให้ถูกธรรมเนียมเสียก่อน

“พรุ่งนี้วันหยุด คุณว่างมั๊ย ผมอยากเชิญคุณทานข้าวด้วยสักมื้อ” เขาถามเธอตามที่ใจปรารถนา ตาคู่คมสีสวยใต้ขนตายาวงอนจนผู้หญิงอิจฉาที่สบตาเด็กสาวเปล่งประกายระยับบอกความในใจ

เด็กสาวหน้าแดง ใจเต้นตึกตัก รู้ด้วยสัญชาตญาณว่าเขาสนใจเธอและกำลังขอเดทตามธรรมเนียมฝรั่ง ส่วนตัวเธอเองต้องยอมรับว่ามีแรงดึงดูดระหว่างกัน ทำให้อยากรับนัดกับเขา

“พรุ่งนี้ฉันต้องไปสงขลา คุณจะไปกับฉันไหม” เธอย้อนถาม

พอลยิ้มกว้าง ตอบว่า “โอเค ผมขับรถให้นะ เราไปหาอะไรทานที่สงขลาก็ได้”

ทั้งคู่รับประทานอาหารเสร็จ เด็กสาวถามพอลว่าต้องการเบิ้ลไหม ชายหนุ่มปฏิเสธ เธอจึงให้สัญญานมือเรียกเก็บเงิน โดยทำมือหมุนวนๆ แล้วส่งเงินให้บริกร ไม่ยอมให้พอลจ่าย

“ผมคงต้องจำวิธีเรียกให้เก็บเงินแบบของคุณไปใช้บ้าง หวังว่าคุณคงไม่สงวนลิขสิทธ์” ชายหนุ่มบอกล้อๆ

เธอยิ้มกว้าง ขณะบอกว่า  “ชั้นไม่สงวนลิขสิทธิ์หรอกค่ะ แต่คุณต้องระวังนิดหนึ่ง...”  เธอเว้นจังหวะ...

“ระวังอะไรครับ” 

“ก็ระวังว่า ถ้าคุณหมุนวงเล็กเกินไป คุณอาจได้กาแฟมาอีกแก้ว”

“แล้วถ้าวงใหญ่ไปล่ะ”

“ไม่รู้ซิ อาหารอีกชุดมังค่ะ” เธอหัวเราะขณะบอกตาพราวสวย

พอลหัวเราะตาม รู้สึกสุขใจอย่างประหลาด เวลาอยู่กับเด็กสาวผู้นี้

ชายหนุ่มพาเด็กสาวกลับไปที่จอดรถหน้าสระว่ายน้ำ ช่วยเธอเติมน้ำมัน นัดเวลาไปรับเธอที่หอพักเช้าพรุ่งนี้ตอนเก้าโมงตรง เขารอจนเธอสตาร์ทรถแล้วขับตามไปส่ง จนเด็กสาวเข้าหอพักอย่างปลอดภัย จึงออกรถกลับไปอพาตเมนท์ตน

คืนนั้น หลังใช้เวลาอ่านวารสาร และเขียนบทความที่ค้างไว้ต่อ พร้อมกับเปิดเพลงบรรเลงเบาๆ คลอ เขาก็หยิบสมุดวาดภาพสีน้ำขนาดเอสี่ดินสอและสีน้ำออกมา พอลมีพรสวรรค์ด้านวาดรูป พรสวรรค์นี้ช่วยให้เขาได้คะแนนสูงเยี่ยมในวิชากายวิภาคและสรีรวิทยา เพราะเขามีความทรงจำดุจภาพถ่ายสามารถจดจำและวาดเลียนแบบภาพต่างๆ ของสรีระมนุษย์ได้อย่างถูกต้องแม่นยำ หากเวลานี้ ภาพที่เขาร่างปราดๆ คือ ภาพเหมือนเต็มตัวของเด็กสาวนามว่าพรมาตาในชุดว่ายน้ำ

ไม่นานภาพสีน้ำเปี่ยมชีวิตชีวางามสล้างก็เสร็จสมบูรณ์...สาวน้อยแสนสวยในชุดว่ายน้ำแนบเนื้อ อวดผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียน หยดน้ำเกาะพราว ใบหน้ารูปไข่หวานซึ้ง  ผมเปียกลู่เห็นหน้าผากนูนผ่อง คิ้วเรียว ตาวาวใส ปากนิดจมูกหน่อย...และ...พระเจ้า...ทรวงอวบงามกลมกลึง เอวคอดเล็ก สะโพกผาย  แขนขาเรียวงาม น่ามองท้าทายสายตา เซ็กซี่อย่างร้ายกาจหากขณะเดียวกันก็ดูไร้เดียงสา...แต่ดั่งมีมนต์ขลัง ที่แม้คนวาดเองก็ไม่พ้นตกอยู่ใต้มนต์เสน่ห์นาง...