ห้องแต่งเพลง

ลำดับตอนที่ #4 : กลอน ดวงใจในราตรีกาล

กลอนดวงใจในราตรีกาล

 

ยามนี้ มืดมิด สนิทนัก
แต่กลับ ยากจัก ข่มตา
ดวงใจ เจ้าลอย คล้อยหา
สิ่งใด อยู่หนา ตอบที
ข้าเหนื่อย กับความ เงียบเหงา
เพียงนั่ง มองดาว แค่นี้
สิ่งใด คือสิ่ง ที่มี
สิ่งใด คือฤดี ที่หายไป
ไม่นาน ราตรีกาล คงใกล้สาง
แสงจันทร์ ส่องแสงผ่าน เป็นม่านไสว
ไม่อยาก ให้มัน จากไป
เปล่าเปลี่ยว ดวงใจ วุ่นวน
หรือข้า ยื้อความ ว้าเหว่
ปนเป ให้ยิ่ง สับสน
ราตรี เมื่อใด ใจทุกข์ทน
ยากนัก จักหลุดพ้น ใจตนเอง