Poppy love หนุ่มเจ้าชู้ที่รัก

ลำดับตอนที่ #8 : ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าเรายังเหมือนเดิมมั้ย

1เดือนผ่านไป
(ยีนส์)
หนึ่งเดือนมานี้ ฉันกับเคนเราห่างกันสักพักจริงๆและช่วงนี้ฉันก็มักจะไปเยี่ยมพ่อแม่ของเคนบ่อยมากขึ้นเพราะพวกท่านจะได้ไม่สงสัยว่าฉันกับเคนเราเป็นอะไรกันทำไมถึงได้ห่างเหินกันอย่างนี้น่ะ ช่วงนี้เคนก็มักจะกลับบ้านกับแป้งตลอดส่วนฉัน บางวันก็เจอเพื่อนของเคนที่ชื่อบอล เราก็กลับด้วยกัน เขาบอกว่าตอนนี้เรากับเคนห่างกัน เขาจะคอยอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้ฉันกับบอลเลยสนิทกันมากขึ้น โดยที่เคนไม่รู้เลยว่าเราสนิทกัน บางทีบอลก็ไปส่งฉันแทนเคนเพราะเคนไม่ว่างน่ะ บางทีเวลาฉันไปบ้านก็เจอเคนกับแป้งอยู่ด้วยกัน แต่เหมือนว่าพ่อกับแม่เคนจะไม่ค่อยชอบแป้งสักเท่าไหร่ พวกท่านบอกว่าผู้หญิงคนนี้ ชอบหยิ่งแถมยังทำตัวเหมือนเป็นแฟนเคนแทนฉัน ออกนอกหน้านอกตา งานบ้านก็ไม่ทำ พวกท่านไม่ชอบ พวกท่านบอกว่า เขาชอบฉันมากกว่า ฉต่ฉันคงจะกลับไปเป็นแฟนของลูก พวกเขาไม่ได้อีกแล้วล่ะเพราะเคนเหมือนเริ่มจะคุยกับแป้งแล้วด้วย ส่วนเฟสก็ยังจะมาตั้งสถานะกันอีกต่างหาก บอลก็ชวนฉันตั้ง แต่ฉันไม่เอาด้วยเพราะฉันสัญญากับเคนแล้วว่าจะไม่มีแฟนก่อนถึงกำหนดที่ฉันบอกเอาไว้น่ะ ฉันไม่อยากผิดสัญญา ไม่เหมือนใครบางคน ไม่ยอมทำตามสัญญาที่ให้ไว้
"ยีนส์เป็นอะไรรึเปล่า เราเห็นยีนส์เหม่อน่ะ"บอลถามขึ้น อุ้ย!ตายแล้วลืมเลยว่าอยู่กับบอล
"อ่อๆป่าวๆเราก็แค่คิดอะไรนิดหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรจ้ะ"ฉันพูดแล้วหันไปทางอื่นต่อ สักพักก็ถึงโรงเรียนฉัน วันนี้บอลเดินลงมาส่งฉันหน้าประตูโรงเรียน ฉันรู้สึกเหมือนใครกำลังมองฉันอยู่และฉันก็พอจะเดาออกว่าเป็นใคร ฉันก็เลยทำตัวใกล้ชิดบอลมากขึ้น ฉันไม่อยากเอาบอลเป็นเครื่องมือให้เคนหึงหรอกนะ แต่มันจำเป็นจริงๆน่ะ ฉันอยากรู้ว่าเขายังหึงฉันอยู่มั้ย ไม่นานบอลก็กลับไป
"ยีนส์! สนิทกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่"เคนเดินตามมาดักหน้าฉันเอาไว้
"นานแล้วล่ะ"ฉันตอบ
"ทำไมยีนส์ถึงไม่บอกเคน"เคนพูด
"จะบอกทำไมล่ะ นายไม่สนใจอยู่แล้วนิ่"ฉันตอบ
"ยีนส์ทำอย่างนี้ได้ยังไง เราสัญญากันแล้วนะว่าจะไม่คบใครจนกว่าจะถึงเวลา"เคนพูด เห็นแก่ตัวจริงๆ
"ใช่ แล้วใครล่ะที่ไม่ทำตามสัญญาก่อน นายต่างหาก ตั้งสถานะในเฟสอีกต่างหาก ว่ากำลังคบกับแป้ง ใครกันล่ะที่ไม่ทำตามสัญญา"ฉันพูด เอาให้มันรู้เรื่องกันไปเลย
"ยีนส์ ตกลงเรายังไม่เลิกกันใช่มั้ย"เคนพูด
"ฉันควรถามนายมากกว่ามั้ย ว่านายยังรักฉันอยู่มั้ย นายถึงได้ทำอย่างนี้"ฉันพูดแล้วเดินหนีเคนไปอีกทาง พอกันที เรื่องนี้มันจะจบแบบแฮปปี้ถ้าเขาไม่ทำอย่างนี้
ผ่านไป2ช.ม.
ตอนนี้ก็พักเที่ยงแล้ว เพื่อนของเคนมาบอกข่าวให้ฉันว่าเคนน่ะนั่งเครียดตลอดเวลาเรียน แถมยังนั่งน้ำตาไหลไม่หยุด ฉันก็เสียใจเหมือนกันนะ แต่ฉันก็แค่ไม่มีน้ำตา ก็เหมือนกับ คนแพ้ที่ไม่มีน้ำตานั่นแหละ
"ไอยีนส์ แกได้ยินงี้แล้วรู้สึกไงวะ"หมิวถาม
"ก็นิดหน่อย เคนสมควรเจ็บแล้วล่ะ ฉันเจ็บมากกว่าเคนตั้งเยอะ"ฉันพูดกับหมิว หมิวทำหน้าเซ็งๆแล้วมาเดินกอดไหล่ฉันเอาไว้
ผ่านไป3ช.ม.
ตอนนี้ก็เรียนเสร็จแล้ว ฉันเดินมาที่หน้าประตูกับหมิวและฟ้าเพื่อที่จะกลับบ้านกัน แต่ตอนที่เดินมาเนี่ยนะฉันเจอบอลมารอฉันอยู่ที่หน้าประตู พอเคนเห็นก็รีบวิ่งมาจับมือฉันขึ้นรถทันที หน้าเบื่อ
"ไอเคนแกนี่หมาหวงก้างจริงๆเลยนะ"บอลพูด นั่นน่ะสิ
"ทำไม ก็ฉันกับยีนส์เรายังไม่ได้เลิกกันนิ่ ฉันก็ยังมีสิทธิ์ที่จะหวงอยู่ มันไม่ผิด"เคนพูด นี่น่ะหรอไม่พิด ทีเขาทำกับฉันล่ะ ฉันยังไม่เคยทำกับเขาแบบนี้เลย
"เหรอ แต่ดูที่มึงทำกับยีนส์สิ มึงทำให้ยีนส์ต้องเสียใจเนี่ยนะ"บอลพูด ถูก
"มันก็เป็นสิทธิ์ของฉัน ที่ฉันจะทำอะไรก็ได้"เคนพูด เลว!!เลวจริงๆ ฉันคบกับเคนไปได้ยังไง ขนาดฉันเสียใจ เขายังบอกว่าเป็นสิทธิ์ของเขาเลย ไม่นานก็ถึงบ้านฉัน เคนกันไม่ให้บอลลงมาส่งฉัน แต่ฉันเดินหนีเขามาก่อน
"ยีนส์ เธอเสียใจหรอ"เคนถาม ยังไม่รู้ตัวอีก
"ใช่!ฉันเสียใจ แล้วนายรู้มั้ยว่าแฟนใหม่นายสร้างวีรกรรมอะไรเอาไว้ ถ้านายไม่รู้ ฉันบอกเอาไว้เลยนะ ว่าต่อไปนี้ฉันจะสู้ และสู้ต่อไป จนกว่ายัยนั่นจะเจ็บ ฉันจะไม่ยอมให้ยัยนั่นมาทำร้ายฉันอีกแล้ว"ฉันพูดจบก็เดินนำเขามา เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแป้งคิดว่าฉันทำให้เคนไม่รักแป้งและเพราะว่าฉันรั้งเคนเอาไว้ก็เลยมาตบฉัน ฉันก็สู้จนยัยนั่นแพ้ไป แต่เชื่อมั้ยต่อให้ฉันไม่รั้งเคนก็ไม่ไปหรอก เพราะเขาน่ะหวงก้างจะตาย แต่ถ้าของเล่นอย่างฉันเสีย เขาก็คงไปหาของเล่นใหม่มาเล่นได้อย่างง่ายๆ เพราะมีผู้หญิงตั้งหลายคนที่รอเขาอยู่