first love รักแรกของนายกาสิโน

ลำดับตอนที่ #3 : วันที่2

โอ้ยยยยย เหนื่อยแท้ เฮ้อ~อยากหาแกจังมาร์ค ฉันหยิบรูปภาพที่ฉันกับมาร์คเคยถ่ายรูปคู่กัน อีมาร์คบ้าแกทิ้งฉัน ตอนนี้แกคงไปรวยเป็นกาสิโนแล้วล่ะสิ ความฝันของแกนิ่เฮ้อ~ฉันวางรูปเอาไว้บนโต๊ะ แล้วลงไปข้างล่างทันที 
"อ่าว เธอเห็นจอร์จมั้ย"คุณท่านถาม อ่าว คุณจอร์จไปไหนเนี่ย
"ไม่เห็นนะคะ"ฉันพูด
"จอร์จยังไม่ลงมาเลยแหะ"เขาไปไหนของเขานะ
george talk
"มาแล้วครับๆ พอดีผมปวดเข้าห้องน้ำหนักน่ะครับ"
"ลูกแม่นิ่จริงๆเลยนะ แล้วนี่เดี๋ยวไปดูเกาะหรอ"
"ใช่ครับ"
"อ่อ เอ่อ เธอก็ไปด้วยสิ เผื่อมีงานอะไรให้เธอทำ"คุณท่านพูดกับฉัน
"เอ่อ.."ผมพูดแทรกเธอ
"ไม่ต้องหรอกแม่เดี๋ยวไปอ่อยผู้ชาย"ผมพูดจบ มาโกะก็ลุกขึ้นทันที
"นายเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ นายนี่มันเลวจริงๆเลย"มาโกะพูดจบก็ลุกไปทันที
"ขี้งอลจริงๆ"ผมพูดพรางหัวเราะไปกับคุณแม่
"เดี๋ยวก้ไปดูเธอหน่อยสิ"คุณแม่พูด
"ไม่เอาดีกว่าครับ ปล่อยเธอไปเถอะ"ผมพูดจบก็ลุกขึ้นทันที
"แล้วแต่เราละกันนะ ไปดูเกาะเถอะลูก"คุณแม่พูดจบผมก็ไปทันที
george end talk
ฉันมายืนดูเขาตรงหน้าต่าง ไปดูเกาะแล้วสินะ เฮ้อ~ไปนานมั้ยเนี่ย หวังว่าจะกลับมาอย่างปลอดภัยนะ โอ้ยยย ไม่สิๆฉันจะเป็นห่วงเขาทำไม เฮ้อ~ ฉันไปนอนบนเตียงทันที อ้ายยยยย เสียงใครเอะอ่ะโวยวายจริงๆเลย ฉันเดินลงไปดูเขาทันที เรนะ ซวยแล้ว
"เธอเป็นใครมาแย่งจอรจไปจากฉัน"เรนะพูด เอาแล้วไง โอ้ยยย
"ไม่รู้สินะ ขอโทษนะที่มาแย่งของเธอไป ไม่สิ จอร์จกับเธอมันก็แค่อดีต ขอตัวนะ"ฉันกำลังจะเดินเข้าบ้าน แต่ก็โดนจิกหัวกลับมา
"โอ้ย เธอปล่อยฉันนะ"
"ไม่ปล่อย อีนางหน้าด้าน เธอกล้ามาแย่งของฉันไปได้ยังไง"เพี้ยะ ฉันตบเรนะไปทีนึง
"อ้ายยยย เธอกล้าตบฉันหรอ"
"ถ้าไม่กล้าจะตบป่ะล่ะ"ฉันพบจบเรนะก็ง้างมือจะตบฉันแต่ฉันจับเอาไว้ทันแล้วผลักเธอออก
"อ้ายยยยย ปล่อยฉันนะ"
"ไม่ จะไปดีๆหรือจะให้ฉันถีบส่ง"ฉันพูดจบ เรนะก้กระฉากมือตัวเองกลับไป ฉันก็เดินกลับมา แต่ก็ต้องโดน เรนะกระฉากหัวกลับมาแล้ว ล้มนั่งค่อมตบฉัน ยัยนี่ร้ายกว่าที่คิดแหะ
"หยุด!!!หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะเรนะ"เอ๊ะ?เขาไปแล้วนิ่ กลับมาได้ยังไง เขาผลักเรนะออกไปแล้วยื่นมือมาให้ฉันจับเพื่อลุก แต่ฉันก็ตีบมือเขาแล้วดันตัวเองขึ้นเอง แต่สุดท้ายก็ล้มไปอีก แล้วเขาก็มาพยุงฉัน
"ออกไปจากบ้านฉันเลยนะเรนะ ออกไป!!!"
"ได้ถ้าจอร์จต้องการแบบนี้ อยาหาว่าเรนะไม่เตือนนะคะ"เรนะพูดจบก็เดินออกไป พอเรนะออกไปจอร์จก้อุ้มฉันขึ้นแล้วเอาฉันเข้าบ้าน
"เธอนี่นะ ยังจะอวดเก่งอยู่ได้ เป็นไงล่ะแผลเต็มตัวเลย ไม่รู้ซะละว่าเรนะร้ายแค่ไหน"จอร์จพูด ใครจะไปรู้เห็นเงียบๆ
"ก็ฉันไม่รู้จักเขานี่"ฉันพูด
"เจฏษ์ไปเอาชุดประฐมพยาบาลมา"จอร์จพูดจบก็เดินไปหยิบมาทันที 
"เธอเป็นไงมั่ง"คุณท่านถามฉัน
"ไม่เป็นไรค่ะคุณท่าน มาโกะสบายดีค่ะ แผลนิดเดียวเอง"
"เธอนะเธอ เจ็บตัวจนได้ แล้วลูกไม่ไปดูเกาะหรอ"คุณท่านพูด นั่นน่ะสิเขากลับมาทำไม
"พอดีผมลืมของน่ะครับ เลยมาเอาของก่อน อ้อ ตอนนี้ผมไม่ใช่จะมาเอาของอย่างเดียวแล้วล่ะครับ มาโกะ เธอไปเก็บของได้ละ"
"ห้ะ!!!เก้บของ คุณจะเอาฉันกลับไปด้วยหรอ"
"ใช่ฉันจะเอาเธอไปด้วย ไปเก้บของ"
"ไม่เอาอ่ะไม่ไป"
"จะเก็บเองหรือให้ฉันเก็บให้"จอร์จพูด โอ้ยยย โดนอีกแล้วเรา อีตาบ้าชอบเอาแต่ใจ
"ฉันไปเก็บเองก็ได้"
"เร็วเลยด่วน"
"เค"ฉันพูดจบก็เดินไปเก็บของทันที
ผ่านไป30นาที
ตอนนี้เราก็ออกมาจากบ้านแล้ว เขาจะพาฉันไปเกาะกาสิโนด้วย ไม่อยากไปที่การพนันเลย เกลียดที่สุด มาร์คฉันคิดถึงแกว่ะ นี่ฉันก็ต้องไปกาสิโนจะเจอแกมั้ยเนี่ย เฮ้อ~ ฉันนั่งหยิบรูปภาพขึ้นมาดู
"นั่นใครอ่ะ"
"ไม่ต้องรู้หรอกย่ะ"ฉันพูดแล้วเก็บรูปภาพ
"บอกหน่อยๆ อยากรู้อ่ะ นะๆ"จอร์จพูด ฉันหยิบรูปภาพขึ้นมา
"ก็เนี่ยมีฉันแล้วก็เพื่อนฉันคนนึง"
"เพื่อนเธอชื่อไรอ่ะ"จอร์จถาม
"จะรู้หมดเลยมะ"
"ได้ก้ดี"
"โอเคเดี๋ยวเล่าให้ฟัง ก็เนี่ยเพื่อนฉันชื่อมาร์ค เราสนิทกันมากกกก มาร์คอยากทำเกี่ยวกับกาสิโนก็นะความฝันเด็กๆมาร์คอ่ะเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดแต่ก็ต้องมาจากกันไปก็ตอนประถมมาร์คไปเรียนต่อที่อื่น พอโตมาก็ไม่เจอกันอีกเลยไม่รู้ว่าจะเป็นไงบ้าง"ฉันเล่าให้จอรจฟัง
"อ่ออย่างนี้นี่เอง เอาเถอะ บางทีตอนนี้มาร์คคนนั้นอาจจะได้ทำตามความฝันจริงๆก็ได้"จอร์จพูด
"ก็อาจจะจริงของคุณ ช่างมันเถอะ"ฉันพูดจบก็นั่งหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างทันที เฮ้อ~
georeg talk
เฮ้อ~มาโกะนะมาโกะ ทำหน้าเศร้าอีกแล้ว แล้วทำไมผมต้องห่วงเธอด้วยเนี่ย