first love รักแรกของนายกาสิโน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

โอ้ยยยย แย่แล้วๆๆๆๆๆ พ่อฉันไปเล่นการพนันติดหนี้เขามาอีก พ่อนะพ่อ ทำไรของเขาเนี่ยคิดไรอยู่ โอ้ยยยยย
"มาโกะลูก"ฉันหันไปทางต้นเสียงที่เรียกฉัน
"คะแม่"
"คือว่าตอนนี้พ่อกับแม่ยังหาเงินไปไถ่หนี้ให้เขาได้ไม่มาก แต่ถ้าเขาได้ตัวของมาโกะหนี้ที่ทำไว้ก็จะน้อยลงมากกว่าเดิม แม่ขอให้ลูกไปได้มั้ยลูกเขาต้องการตัวลูก"แม่ฉันพูด
"ห้ะ!!!!แม่จะให้มาโกะไปเป็นคนไถ่หนี้หรอคะ"
"นะลูกแม่ขอล่ะนะ"แม่พูดอ้อนวอนฉัน
"ไม่ค่ะแม่ มาโกะไม่ไป"
"เธอต้องไปเป็นลูกสะใภ้ให้ฉัน"ฉันหันไปหาต้นเสียง เขาคือแม่ของเจ้าหนี้พ่อฉันเองแหละ- -'
"ไม่ค่ะยังไงฉันก้ไม่ไปเป็นลูกสะใภ้ให้คุณ"ฉันพูด
"เธอนี่ดื้อจริงๆเลยนะ ทำให้พ่อเธอไม่ได้รึไง"เขาพูด นั่นสิทำเพื่อพ่อ แต่ โอ้ยยยย เอาไงดีเนี่ยT^T ต้องไปเป็นลูกสะใภ้ให้เขาเพื่อไถ่หนี้ เฮ้อ~T^T
"จับตัวเธอไป!!!"คุณนายสั่งบอริการ์ดทั้งหลาย
"ปล่อยนะ ปล่อยฉันนะ อ้ายยยย ปล่อย!!!"ฉันพูดตะโกนแต่ก็ไม่ได้ผล เฮ้อ~สุดท้ายก็โดนจนได้T^T ไม่นานเราก็มาถึงที่บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง เป็นบ้านของเจ้าหนี้พ่อฉันเอง คอยดูนะฉันจะทำให้ทุกคนปล่อยฉันไปให้ได้ เหอะ
"มาแล้วหรอครับคุณแม่"ฉันเงยหน้ามองผู้ชายคนหนึ่ง เขาก็หน้าตาใช้ได้ดี๊
"หวัดดีมาโกะฉันจอร์จ"เขาพูด
"อืม"
"เข้าไปในบ้านก่อนสิ"เขาพูดจบฉันก้เดินเข้าไป โอ้ยยยย ตายแหงๆเลยT^T
"พามาโกะไปที่ห้องของเขาที่ซิเจฏษ์"
"ครับไปสิมาโกะ"เขาพูดจบฉันก็เดินไป
"เธอต้องมาอยู่ที่นี้ในฐานะสะใภ้ของคุณจอร์จเพื่อไถ่หนี้ เขาสั่งอะไรก็ต้องทำเข้าใจนะนี่ห้องของเธอเชิญ"เขาพูดจบก็เดินไปทันที ฉันเข้ามาในห้องของฉัน ตายแน่ๆ โอ้ยยยย
กริ๊งๆๆๆ กริ๊ง กริ๊ง
:เจฟ:
เจฟแฟนฉันเองแหละ ซวยแล้วเจฟ
(มาโกะๆเป็นยังไงบ้างฉันได้ข่าวว่าเธอไปเป็นสะใภ้ไถ่หนี้ไอเจ้าของเกาะกาสิโนนั่น)
"เจฟๆมาโกะไม่เป็นไร มาโกะก็ไม่ได้อยากมาหรอกแต่ก็เพื่อพ่ออ่ะมาโกะเลยต้องทำ ขอโทดนะเจฟที่มาโกะต้องมาแบบนี้"
(ไม่เป้นไรเจฟไม่โกรธไรมาโกะดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าให้มันทำไรได้นะ)
"อื้ม มันทำไรมาโกะไม่ได้หรอก แค่นี้นะเจฟ มีคนมา"ติ๊ด
"คุณจอร์จเรียกเธอไปพบ"เจฏษ์พูดจบก็เดินไป เหอะ น่าเบื่อจริงๆเล๊ย ไม่นานฉันก็เดินไปที่ห้องนั่งเล่นไปพบจอร์จ
"มีอะไรรึเปล่าคะคุณจอร์จ"ฉันถามเขา
"ฉันจะบอกว่าเธอต้องเลิกกับแฟนของเธอเพราะตอนนี้เธอได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของฉัน"จอร์จพูด
"ห้ะ!!!มาเป็นคู่หมั้นเพื่อไถ่หนี้ ไม่จำเป็นต้องเลิก"
"แต่เธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะภรรยาของฉัน"
"ก็แค่มาไถ่หนี้ไม่ได้มารักแล้วอยู่ไปตลอดชีวิต"ฉันพูดเถียงเขา
"เธอนิ่ ฉันบอกให้เลิกก็เลิกสิ"
"ไม่เลิก ยังไงฉันก็ไม่เลิก"ฉันพูด
"อย่ามาขัดคำสั่งฉันนะ"จอร์จพูดอย่างโมโห
"ไม่ก็คือไม่ ไม่ๆๆๆๆๆ"ฉันปฏิเสธเขาตลอด
"ได้ถ้าเธอต้องการแบบนี้"เขาพูดจบก็ผลักฉันติดกับประตูแล้วกันไม่ให้ฉันไปไหน
"นายจะทำอะไรของนาย"ฉันถาม
"ก็สิทธิ์ของคนเป็นสามี จะเลิกไม่เลิก"จอร์จพูด ซวยแล้วไง
"ถ้าบอกว่าไม่ล่ะ"
"ฉันจะไม่ยกหนี้ให้เธอแล้วก็จะให้เธอเป็นภรรยาฉันจริง"จอร์จพูด แย่แล้วไงเรา อ้ายยยยยย
"เลิกก็เลิก"ฉันพูดจบก็ผลักเขาออกทันทีแล้วเดินขึ้นห้องไป โอ้ยตายๆๆๆๆๆ
george talk
เหอะ ยัยนั่นแสบกว่าที่คิดแหะ
"เป็นไงบ้างลูกยัยคนนั้น"ผมหันไปหาต้นเสียง
"ครับแม่ ยัยนั่นแสบมาก555ผมไปทำงานก่อนนะครับ"ผมพูดจบก็เดินไปขึ้นรถไปทำงานทันที
george end talk
โอ้ย อีตาบ้าเอ้ย บ้าๆๆๆๆๆ บ้าที่สุดเลย เกือบไปแล้วไงเรา เฮ้อ~สงสัยต้องไปบอกเลิกเจฟ เฮ้อ~ ฉันกดโทรศัพท์โทรหาเขาทันที
(ฮัลโหล มาโกะ)
"เอ่อ เจฟ เราเลิกกันเถอะนะ"
(ทำไมอ่ะมาโกะ ทำไมต้องเลิก)
"คุณจอร์จบอกมาโกะว่าถ้ามาโกะไม่เลิกกับแฟนเขาจะไม่ยกหนี้ให้มาโกะ"
(เราก้แอบคบกันก็ได้นิ่)
"เจฟยังไม่รุ้จักเขาดี เขาจับได้หมดว่ามาโกะคบกับใคร ขอร้องล่ะเจฟลืมมาดกะเถอะ"ติ๊ด ฉันพูดจบก็วางสาย ฉันนอนร้องไห้อยู่ที่เตียง
george talk
"เจฏษ์มาโกะลงมายัง"
"ยังเลยครับ"เจฏษ์พูด เธอเป็นอะไรของเธอนะมาโกะ ได้เวลากินข้าวแล้วแท้ๆเลย
"เอายังไงดีครับคุรผู้ชาย ให้ผมไปตามมั้ย"เจฏษ์พูด 
"ไม่ต้อง ปล่อยเขาไป"ผมพูด เธอคงจะเหนื่อยสินะยัยตัวแสบ มาถึงก้แสบเลย เฮ้อ~