คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Time to love 3
“ดูจุนทำไมช่วงนี้โยซอบไม่เห็นร้านเราละลูก ตอนงานเลี้ยงไปทำอะไรหรือป่าว??”ผู้เป็นของดูจุนถามขึ้น เพราะตั้งแต่วันที่
ทั้งกลุ่มไปงานเลี้ยงกัน โยซอบนี้ไม่เฉียดมาหน้าร้านแม้แต่น้อย โดยเฉพาะกับดูจุนก็ยิ่งหลบหน้ากันไปใหญ่เลย
“อ่อ...ก็ป่าวนี้ครับ วงสารงานคงจะเยอะมั้งครับ”ดูจุนพูดปัด ทั้งๆที่เขาก็รูดีว่าเพราะอะไร โยวอบถึงหลบหน้าหลบตาเขาอย่าง
นี้
“หรอ...งั้นก็ไปชวนโยซอบมากินคลายเครียดสิลูก งานเยอะมันทำให้เครียดนะ”ผู้เป็นแม่พูดและเดินเข้ามาขยี้ผมของดูจุน ดูจุน
นะโกหกได้ไม่เนียนเลย เขาคิดว่าคนอย่างแม่เขาไม่รู้หรือไงกัน
“คือช่วงนี้งานผมก็เยอะ คงไม่มีเวลาไปชวนหรอกครับ”ใช่ว่าโยซอบจะหลบหน้าดูจุนอย่างเดียว ดูจุนก็พยายามหลบหน้าโย
ซอบเหมือนกัน ไม่ใช่เพราะเขาอายหรอกแต่เขาแค่ไม่อยากโยซอบลำบากใจไปมากว่านี้
แม่ของดูจุนเดินออกมาช้าๆ ทิ้งให้ลูกขอตนนั่งอยู่คนเดียว
“พ่อจ้า”ผู้เป็นแม่ของดูจุนเรียกสามีที่กำลังเตรียมเปิดร้านในตอนเย็นนี้
“ว่าไงจ้ะ?”ผู้เป็นสามีตอบกลับ
“วันนี้แม่จ้ะไปชวนโยซอบมากินข้าวที่บ้าน เตรียมกับข้าวไว้ให้ด้วยนะ”ผู้เป็นภรรยาสั่งก็จะเดินไปหาเดินน้อยผู้เป็นที่รักของ
ลูกชายของเขา...ยังโยซอบ
ณ หอพัก
“อูยองอา อูยอง”โยซอบเคาะประตูเรียกเจ้าของห้อง
“มาแล้ว มาแล้ว มีอะไรงั้นหรอ?”อูยองที่เปิดปรูออกมาถามด้วยความสงสัย วันนี้ก็ไม่มีเรียนนี้น้า และโยซอบมาหาเค้าแต่เช้า
ทำไมกัน
“ขอเข้าไปหน่อยนะ”โยซอบพูดจบก็เดินเข้ามาโดยที่ไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาต แต่อูยองก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกก็เราเป็น
เพื่อนกันนิ อูยองจึงได้แค่ตามเขามาในห้องเงียบๆ
ตอนนนี้โยซอบนั่งอยู่บนเตียงของอูยอง โดยตั้งแต่เข้ามาโยซอบนั่งเงียบไม่พูดไม่จา
“โยซอบเป็นอะไรหรือป่าว?”อูยองนั่งลงข้างๆกับโยซอบพร้อมกับยืนน้ำให้โยซอบ
“อูยอง...โยทำไงดี โยมองหน้าดูจุนไม่ติดเลยอ่ะ โยอาย”หยุดดีๆโยซอก็พูดขึ้นมาเสียงเหมือนคนร้องไห้ อูยองจะทำอะไรได้
“โยไม่เห็นต้องเครียดเลยนะ โยกับดูจุนเป็นรู้จักกันมานาน ดูจุนไม่ถือหรอก”อูยองพูดไปพร้อกับลูบหลังโยซอบไปด้วย ตอนนี้
น้ำตาของโยซอบเริ่มปริ่มๆที่ตาของเขาแล้ว...
“แต่ว่า...แต่ อือออ”สุดท้ายโยซอบก็ปล่อยโฮออกมาจนได้ อูยองก็ไม่เข้าใจทำไมต้องเครียด เวลาที่เดินผ่านกนทีไรอูยองเห็นแต่
สายตาที่ห่วงใยจากดูจุนทุกที
“ทำไมไม่ไปปรับความเข้าใจล่ะ”อูยองเสนอ
“เขาไม่กล้า...”อูยองยังคงลูบหลังโยซอบที่สะอึกอยู่ในอ้อมกอดเขา
“ลองซักหน่อยน้า”อูยองผลักอูยองจากอ้อมกอดพร้อมกับยิ้มให้
ตอนนนี้อูยองและโยซอบจึงตัดสินใจลงมาเดินเล่นที่ข้างล่าง เพื่อให้โยซอบได้ผ่อนคลายและให้อูยองได้เจอหน้าคนคนนั่น
บ้าง หลังจากวันนั้นอูยองกับนิชคุณไม่ได้เจอกัน ไม่ใช่เพราะอูยองหลบหน้าแต่นิชคุณตั้งหากที่หลบหน้าอูยอง
“อ้าว! เด็กๆมาพอดีเลย”แม่ของดูจุนทักอูยองและโยซอบ มาได้จังหวะจริงๆ อูยองคิดในใจ
“มีอะไรหรือป่าวครับ?”โยซอบถามกลับไป
“แม่จะชวนไปกินข้าวเย็นนะลูก เห็นไม่มากินหลายวันเลยนะ”แม่ของดูจุนพูดพร้อมกับยิ้มให้ทั้งสองคน
“อ่อ...”โยซอบอ่ำอึ้งกับคำตอบ เขาพร้อมหรือยังไม่พร้อมกันแน่ที่จะไปเจอดูจุน
“ไปเถอะน้า จะได้ปรับความเข้าใจไง”อูยองกระซิบกับโยซอบ ช่วยส่งเสริม
“ก็ได้ครับ แล้วเย็นนี้ผมจะไปนะครับ”โยซอบตอยรับก่อนจะโค้งให้กับของดูจุนอีกครั้ง
ณ โรงอาหาร ตอนกลางวัน
“โอ้ย คนเยอะจังเลย”มีร์บ่นขึ้น เวลาหิวๆ มีร์ไม่ใช่คนใจเย็นเลยนะ ใครมาจุดไฟก็พร้อมไหม้ทุกเมื่อ
“มีร์!!”เสียงตะโกนดังในโรงอาหารทำให้มีร์ต้องให้ไปมอง อ้อ พี่จุนนี้เอง
“…”มีร์ไม่ได้ตอบกลับแต่เดินไปหาเลยทันที
“เห้ย! ระวัง”อีจุนพูดขึ้นก่อนจะดึงมีร์เข้ามากอดเอาไว้ ก่อนมีใครก็ไม่รู้วิ่งมาจนชนมีร์อยู่แล้วถ้าอีจุนไม่ดึงมามีร์คงได้เลอะ
แน่ๆ
“อ่อ -////-”มีร์หน้าแดงขึ้น สาเหตุไม่ใช่เพราะโกรธแต่ว่าตอนนี้เข้ารู้สึกถึงลมหายใจของจุนซะแล้ว
"ช่วยปล่อยผมด้วย"มีร์ที่เริ่มรู้สึกเขินบอกกับจุนเพราะตอนนี้จุนกอดมีร์แน่นเกินไปแล้ว
"ขอโทษๆ"จุนคลายกอดจากตัวมีร์และรีบขอโทษยกใหญ่
"พี่ว่าเรารีบกินอะไรเถอะนะ"จุนพุดกับมีร์ เพราะเหตุการณ์เมื่อกี้ทำมีร์หายหิวไปชั่วขนานเลย แต่ตอนนี้มีร์กลับมาหิวแล้วล่ะ
บรรยกาศบนโต๊ะเงียบสงบเพราะต่างคนต่างกิน จุนไม่เท่าไรเพราะเขาคุยเก่งพอตัวแต่มีร์นั้นเงียบกริบ มีร์ตั้งใจจนตอนนี้
อาหารที่เต็มตอนแรกหมดลงซะแล้ว
"โห้ มีร์กินเร็วชะมัด"จุนที่มัวแต่เม้าพอหันมาก็ตกใจทันที ไม่คิดว่าเด็กน่ารักคนนี้กินเร็วเป็นบ้าเลย
"ก็ต้องเร็ว มากินไม่ได้มาคุย"มีร์พูดแนวประชดๆจุนสักหน่อย แต่ก็คงไม่เป็นไรเพราะมีร์เห็นว่าจุนดูจะใส่ใจเค้ามากเป็นพิเศษ
"ประชดพี่เค้าไป"จุนพูดอย่างงอนจริงๆแล้วเขาไม่งอนหรอกน้ะ ก็แค่พูดเล่นเท่านั้น
"โอ้ ล้อเล่นๆ อย่าโกรธมีร์น้ะ"มีร์ทำหน้าอ้อนใส่จุน โอ้ยหยุดทำอย่างนี้ อย่าทำให้จุนหลงรักกว่าเดิมเลย...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาต่อแล้วนะค่ะ อาจจะแปลกไปบ้างนะ... ยังไงก็ติดตามกันด้วยนะคะ
ความคิดเห็น