คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Time to love 4
“อ้าว ดูจุนกลับมาแล้วหรอลูก”คุณนายยุนทักขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกตัวเองกำลังก้าวเท้าเข้ามาในเขตบ้าน
“แม่สวัสดีครับ”ดูจุนก็ตอบแม่กลับเช่นกัน
“ไปอาบน้ำ แล้วลงมาทานข้าวนะเร็วๆล้ะ”ผู้เป็นแม่พูดและดันหลังลูกให้ขึ้นบ้าน ดูจุนแปลกใจ
เล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินขึ้นบ้านและทำตามที่แม่บอก
กริ้ง กริ้ง
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นทำให้คนคุณนายยุนรู้ว่าแขกที่เชิญมาถึงเรียบร้อย
“โยซอบ อูยอง นั่งกันสิลูก”คุณนายยุนเข้ามาหาลูกว่าที่ลูกสะใภ้(?)และเพื่อนลูกสะใภ้ พร้อมกับทั้งเชิญให้นั่งทันที
“ครับๆ”ทั้งอูยองและโยซอบก็ตอบรับพร้อมกับนั่งลง
“แม่ครับ พ่อเรียก”เสียงของดูจุนดังลงมาข้างล่าง เป็นเสียงสัญญาณว่าดูจุนพร้อมที่จะลงมาข้างล่างแล้ว
“จ้า ดูจุนก็ลงมาได้แล้วลูก”คุณนายยุนตอบรับคำพร้อมกับสั่งดูจุน
ดูจุนที่เดินลงมาถึงข้างล่างก็ตกใจเล็กน้อย ทำไมโยซอบมาอยู่ที่นี้ได้?? แต่สงสัยได้ไม่นานก็คิดออก
ตอนกลางวันแม่เขาบอกกับเขาแล้วนี้น้า ดูจุนนั่งลงกับโต๊ะที่มีโยซอบและอูยองนั่งอยู่ก่อนแล้ว
พร้อมทั้งยิ้มตามภาษาคนรู้จัก
“คุยกันไปก่อนนะจ้ะเดี๋ยวแม่ไปเอาอาหารมาเสริฟให้”คุณนายยุนพูดและจากไป
บรรยากาศเงียบลงทันทีที่แม่ของดูจุนเดินออกไป ไม่มีใครปริบปากพูดอะไรออกมาเลย
กริ้ง กริ้ง
เสียงกระดิ่งหน้าดังอีกครั้ง ดูจุนที่ได้ยินอย่างนั้น จึงจะลุกบอกว่าว่าร้านปิด แต่คนที่เข้ามาใหม่ไม่ใช่
ใคร
“อ้าว คุณฮยอง”ดูจุนเรียกญาติพร้อมกับก้มหัวให้เล็กน้อย
“สวัสดี อ่อ...”เมื่อนิชคุณเข้ามาก็รู้สึกบรรยากาศมาคุแปลกๆ แต่เพียงไม่นานนิชคุณก็พอรู้สาเหตุแห่งความเงียบ โยซอบกับดูจุนยังเข้าหน้ากันติดอีกงั้นหรอ? นิชคุณที่รู้อย่างนั้น และดันไม่เห็นอูยองพอดีจึงจะไปเอาอูยองออกมาขืนอยู่ได้เป็น กอขอคอ แน่ๆ
“อูยอง ฮยองมีเรื่องจะคุยด้วย”นิชคุณพูดพร้อมกับไปจับให้อูยองลุกขึ้น
“ห้ะ! กับผม เดี๋ยวๆ”อูยองพูดยังไม่ทันจบก็โดนลากตัวไปซะแล้ว นิชคุณลากอูยองขึ้นมา เขาอยากจะปรับความเข้าใจกับอูยองด้วยเหมือนกัน
“มีอะไรครับ”เสียงอูยองดูเย็นชาขึ้นมาถึงห้องของนิชคุณ
“ก็วันนั้น...”ยังไม่ทันที่นิชคุณพูดจบอูยองก็แทรกพูดขึ้นมาก่อน
“วันไหน?”เมื่อนิชคุณได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ เขาไม่ได้อยากให้เรื่องเกิดขึ้นสักหน่อย
นิชคุณไม่ได้ตอบกลับและได้แต่ปล่อยให้มันผ่านไป ตอนนี้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ อูยองก็รู้สาเหตุที่นิชคุณพาขึ้นจึงไม่ได้คิดจะลงไปข้างหลังจนกว่าโยซอบจะมาเรียกเขา
...
ทั้งฝั่งของดูจุนโยซอบก็เงียบไม่แพ้กัน ไม่มีใครพูดทั้งที่อูยองก็ออกไปแล้วแต่กับยังอึดอัด
“อ่อ...”โยซอบเหมือนอยากจะพูดอะไรบ้างอย่างแต่สุดท้ายก็เก็บมันไว้
“เด็กๆอาหารมาแล้ว”เสียงคุณนายยุนดังทำลายความเงียบ
“ขอบคุณครับ”เมื่ออาหารวางลงบนโต๊ะโยซอบก็กล่าวคำขอบคุณ
“อ้าวแล้ว...ชั่งมันเถอะจ้ะ กินข้าวๆ”คุณนายยุนพูดก่อนจะเดินจากไปอีกครั้ง พร้อมกับทิ้งความเงียบไว้เหมือนเดิม ทั้งสองตั้งหน้าตั้งตากินยังไม่สนใจกัน ดูจุนไม่อยากให้มันอึดอัดมากกว่านี้จึงตัดสินใจเปิดทีวี เพื่ออะไรจะดีขึ้นบ้าง
‘ทำไมคุณไม่อภัยผมล่ะ ผมรู้ผมผิด ผมขอโทษให้อภัยผมเถอะ อย่าเงียบอย่างนี้สิ’ประโยคนี้ทำให้ทั้งดูจุนและโยซอบพร้อมใจหันไปดู พระเอกตามง้อนางเอก สถานการณืคล้ายแต่ไม่ใช่เพราะดูจุนไม่ได้ง้อด้วยซ้ำ
‘...’นางเอกยังเงียบไม่ยอมตอบพระเอก
‘อย่าอย่างงี้สิ’พระเอกเดินเข้ามากอดข้างหลังของนางเอกพร้อมกับพูดเสียงอ่อย...
สุดท้ายดุจุนจึงตัดสินใจปิดทีวีลงและหันมาพูดกับโยซอบ
“พี่ขอโทษนะ วันนั้นนะ”ดูจุนก้มหน้าพูด ถึงเขาจะพูดแล้วแต่เขาก็ยังไม่กล้ามองหน้าโยซอบอยู่ดี
“ผมก็ต้องขอโทษด้วย ผมไม่คิดว่าผมจะเป็นอย่างนั้นผมก็โทษด้วยนะ”โยซอบพูด
“...”
“อีกอย่างพี่ห้ามไปล้อผมนะ”โยซอบบอกกับดูจุน คำพูดนั้นทำให้ดูจุนยิ้มได้ทันที
“โอเคๆ”ดูจุนพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาขยี้ผมโยซอบอย่างเอ็นดู
“เข้าใจกันซักทีนะ”คุณนายยุนที่เฝ้าดูอยู่พูดขึ้น บทจะเข้าใจกันก็ง่ายเหลือเกิน
.
.
.
“อ้าว อูยองลงมาแล้วหรอกับข้าวจะหมดแล้วมาเร็วๆสิ”โยซอบที่เห็นอูยองเดินลงมาจากบันไดก็ทัก อูยองหายไปเดินพอๆกับทีเขาเคลียกับดูจุน
“ทำไมทำงี้ล่ะ!”อูยองที่เห็นอย่างนั้นก็รีบนั่งลงและกินของที่ยังพอเหลืออยู่
“5555 อูยองใจเย็นๆสิ เดี๋ยวก็ติดคอ”โยซอบพูดติดตลก แต่เรื่องที่คาดคิดก็เกิดขึ้น
“อ้ะ โอ้ อิดออ อ้ะ!!”อูยองจับคอของตัวเองเอาไว้
“เห้ย อูยอง/อูยอง!!”ทั้งโยซอบและดูจุนตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน โยซอบล้นเกินไปหยิบอะไรวุ่นวายไปหมด ดูจุนที่ใจเย็นพยายามหยิบน้ำให้อูยอง
“อูยอง”นิชคุณที่เพิ่งลงมาเห็นก็ตกใจรีบทำทุกวิถีทาง ทั้งตบหลัง ให้กินน้ำ จนสุดท้ายอูยองก็รอดจนได้
“แอ่ก แอ่ก”อูยองยังไออยู่
“ขอบคุณฮยองมานะ ถ้าไม่ได้ฮยองน้องมันคงตาย”ดูจุนขอบคุณนิชคุณยกใหญ่
“พูดอะไรของพี่ ตายอะไรกัน”โยซอบตีดูจุนไปทีหนึ่ง อูยองก็ยังคงกินน้ำอยู่
ไม่คิดว่าจะวุ่นวายขนาดนี้เลยจริงๆ
...
“วันนี้ขอบคุณนะครับ”โยซอบพูดพร้อมกับโค้งขอบคุณให้ อูยองก็โค้งขอบคุณให้เช่นกัน
“ไม่เป็นไรจ้ะ คราวนะก็มาอีกนะ แล้วอูยองเป็นไงบ้างลูก”คุณนายยุนพูดและลูบหลังของอูยองที่ต้องอาการยังไม่ดีเท่าที่ควร
“ครับ โอเคแล้วขอบคุณอีกครั้งนะครับ”อูยองโค้งให้อีกครั้ง
“ไปก่อนนะครับ”โยซอบกล่าวอำลาและเดินจากร้านมาในทันที
...
“ไปก่อนนะโย”อูยองกล่าวและเตรียมเดินขึ้นห้อง
“บาย”โยซอบโบกมือ เขาสงสัยจริงอูยองไปทำอะไรกับณฮยองตั้งนานกัน... หวังว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีนะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านให้สนุกนะค่ะ :)) คอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
berry
ความคิดเห็น