คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 ติดป่า 15%
บทที่ 2 ติดป่า
ศรุตพิมพ์เลขหมายปลายทางบนเครื่องโทรศัพท์เครื่องเก่า นิ่งฟังเสียงรอสายอยู่อึดใจ
“สวัสดีครั...”
เปรี้ยง!!!
วัตถุสื่อสารตกลงบนพื้นด้วยความตกใจ แล้วฝนก็กระหน่ำลงมาราวเขื่อนแตก บุรุษสูงวัยตั้งสติก้มลงเก็บหูโทรศัพท์
“สวัสดี” บิดาของนทีกรอกเสียงลงไป หากไม่มีเสียงใดตอบรับ ศรุตเอ่ยเรียกอีกสองสามครั้ง ก่อนสังเกตเห็นพัดลมที่เริ่มหยุดหมุนทั้งๆที่ไม่มีใครปิด ชายสูงวัยถอนหายใจเฮือกใหญ่ วางหูโทรศัพท์อย่างปลงตก หวังว่าไฟจะติดในอีกไม่นานเขาจะได้ติดต่อไปเสียที
“สงสัยจะไฟตก” ศิลาเป็นอีกคนที่เห็นถึงความผิดปกตินั้น “เดี๋ยวผมไปดูให้นะครับ”
“บรรลัย! ไม้มันล้มทับเครื่องปั่นไฟ ฉิบหายไม่มีชิ้นดี” เสียงหงุดหงิดเล็กๆจากถาวร ชายหนุ่มอยู่ในเสื้อยืดสีขาวเปียกแนบเนื้อ เห็นร่างกายกำยำชัดเจน เส้นผมลู่เรียบใบหน้าหงุดหงิดผิดวิสัยปกติของคนตรงหน้า ภาพที่ถ้าแมวมองมาเห็นคงต้องทาบทามเป็นแน่
“ทำไมนายไปอยู่แถวนั้นได้” ครูฝึกหน้าเข้มเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เพราะจุดนั้นแม้จะอยู่ไม่ไกล แต่ก็ไม่ค่อยจะมีคนเข้าถึงนัก
“ไปฉี่!” คำแก้ตัวที่สิ้นคิดที่สุดจากเพื่อนที่เขาเคยได้ยินมา วงตาสีดำซื่อตรงของศิลาหรี่ลงอย่างครุ่นคิด
เพื่อนของเขาต้องไปทำอะไรมาแน่...
ตอนนั้นเองก็เหมือนจะเห็นรอยช้ำที่เร่งสีเข้มขึ้นบนแก้มซ้ายของเพื่อน...
เออ... คงไปเจออะไรมาจริงๆ
ความคิดเห็น