คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Dear Master 3
ความไร้เดียงสานั้นไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย.. เเต่ว่าเพียงแค่ความอ่อนโยนไม่สามารถปกป้องใครเอาไว้ได้หรอก
"คินากะ..."
พี่อาเชอร์เรียกหนูขึ้นมาระหว่างทางกลับบ้าน หนูเอียงคอลงเล็กน้อยด้วยความเคยชิน และหยุดรอฟังสิ่งที่พี่เขาจะบอก
"พวกเราน่ะ มาทำพันธะสัญญาวีรชนกันเถอะ.."
"เอ้ะ-??"
.
.
.
"มาสเตอร์?- วีรชน!? อะไรกันล่ะคะไม่เข้าใจเลยสักนิดง่าQwQ"
คินากะขยี้ผมตัวเองจนยุ่ง เด็กสาวที่อยู่แค่ประถมตอนนี้กลับโดนถามว่าจะทำพันธะสัญญามาสเตอร์เซอร์แวนต์หรือเปล่าเนี่ยนะ? แน่นอนว่าเด็กแค่นี้ไม่เข้าใจอยู่แล้ว ต่อให้เขาอธิบายไปว่าทำอะไรได้บ้างแต่ถึงแบบนั้นมันก็คงมากเกินไปอยู่ดี
"ก็..ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเธอจะเข้าUAไม่ไหวหรอกนะ เมื่อทำพันธะสัญญาฉันก็จะกลายเป็นเหมือนดาบและโล่ให้กับเธอ แล้ว...ก็อีกอย่างฉันสามารถทำให้คนรอบตัวเธอเห็นตัวฉันด้วยเหมือนกัน"
เอมิยะพูดจาหลอกล่อเด็กตัวน้อย แน่นอนว่าเธอตกหลุมกับดักนั้นเต็มเปา
"ว้าว!! แบบนี้ทุกคนก็จะเห็นพี่อาเชอร์เหมือนหนูสินะคะ เย่!!"
เด็กสาวกระโดดโลดเต้นดีใจบนห้องของเธออย่างเสียงดังจนคุณแม่ดุขึ้นมา เด็กหญิงรีบเอามือปิดปากพร้อมทำท่าตกใจ ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่จะหัวเราะคิกคักกันออกมา
"งั้นพูดตามฉันนะคินากะ ในนามแห่งจอมเวทย์ที่เหลือรอดอยู่"
"ในนาม ของจอมเวทย์?ที่เหลือรอดอยู่..."
"วีรชนเอมิยะ ชิโร่ จะยอมรับการทำพันธะสัญญา"
"วีรชนเอมิยะ ชิโร่ จะยอมรับการทำพันธะสัญญา?"
"เป็นเซอร์แวนท์กับ...แล้วก็ชื่อเธอ หรือเปล่าคะ"
"เป็นเซอร์แวนท์กับหนู ฟุโยริ คินากะ หรือเปล่าคะ?"
เด็กหญิงพูดตามอย่างว่าง่าย แต่ดวงตาสีสวยของเธอไม่แม้แต่จะฉายความลังเลอยู่เลย
มันทำให้เอมิยะคิดถึงใครบางคนขึ้นมา ใครบางคนที่คล้ายกับเด็กคนนี้ ไหนจะความรู้สึกแปลกนั่นด้วยแล้ว....
นั่นเธอหรือเปล่านะ ริทสึกะ?
"แน่นอน ข้ายินดีรับใช้ท่านมาสเตอร์ ข้าจะปกป้องท่านและทำให้ความปรารถนาของท่านเป็นจริง"
เอมิยะคุกเข่าลงให้ตัวเขาเเละคินากะมองหน้ากันได้อย่างชัดเจน เขากุมมือเธอและยิ้มให้ ตราบัญชาสีแดงสดค่อยๆปรากฏขึ้นมาบนกลางอกของคินากะ
เธอรู้สึกเจ็บปราบบนอกจนเผลอทรุดลงนั่งกับพื้น ที่หางตามีน้ำตาเล็กๆเอ่อออกมา ก่อนที่ความเจ็บปวดนั้นจะหายไป
แม้จะมีหลายอย่างที่ยังคงน่าสงสัย ไม่ว่าจะเรื่องที่วีรชนอย่างเขาปรากฏออกมาในโลกที่จอมเวทย์แทบไม่เหลืออยู่ หรือจะเรื่องที่ความรู้ที่ควรจะได้รับจากจอกศักดิ์สิทธิ์ทันทีนั้นไม่มีอยู่
บางทีเรื่องที่ต้องให้วีรชนกลับมาเช่นนี้อาจจะร้ายแรงกว่าสงครามจอกก็ได้
แต่ว่า
เขาก็ไม่คิดที่จะให้เรื่องพวกนี้มาทำให้ตัวเขาเองตอนนี้เสียเวลาไร้สาระหรอกนะ
"พี่อาเชอร์ๆ ไปหาคุณแม่กันเถอะ!!"
คินากะจับมืออาเชอร์และดึงเขาให้เดินตามออกไปจากห้อง เด็กหญิงตัวน้อยยังคงยิ้มแย้มออกมาไม่เปลี่ยนแปลง..
อาเชอร์ผุดยิ้มออกมาเล็กๆ
อย่างน้อยในตอนนี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องมุ่งมั่นที่จะสังหารใครเพื่อความปรารถนา
เพราะที่นี่ไม่มีสงครามจอก ไม่มีจอมเวทย์ ไม่มีวีรชน
สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือการปกป้องมาสเตอร์ตัวน้อยเท่านั้นเอง
ความคิดเห็น