คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : I'm Yours
“..เดินมาหากูบนเตียง..อยากได้กูเป็นผัว...ก็มาทำเอง...มึงกล้าก็เข้ามา..”
“..................” กลืนน้ำลายลงคอ...หัวใจเต้นแรง...จ้องมองไอ้คนที่ท้าทายผมอยู่บนเตียง..เชี่ย!...นี่มันเรื่องอะไรกัน..กุฝันแน่ ๆ อยู่ดี ๆ คนที่หมายปองมาเป็นสิบปีก็นอนอ่อยอยู่บนเตียง....
“ว่าไง เข้ามาสิ”
“..อย่าท้า...” ปากดีไปงั้นแต่ในใจกลับเต้นแทบจะกระดอนออกมาอยู่แล้ว....ตัวแข็งไปหมด...เอาดีไหวะ...เอาแมร่งเลยดีไหม...
“นับหนึ่งถึงสิบ มาไม่ถึงก็อย่ามายุ่งกับกูอีก!”
“แบมมาแล้ว!” มันยังไม่ได้เริ่มนับ ด้วยเชื้ออะไรในตัวซักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสารแรด เชื้อพล่าน ทำให้ผมติดสริงบินไปนั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนเตียงพี่หวังอย่างรวดเร็ว...บอกแล้วไงว่าอย่าท้า...
“เริ่มเลย”
“..ระ..เริ่มตรงไหน” กุอยากทำ กุอยากฮยองเป็นผัว แต่กุไม่รู้ว่าเริ่มตรงไหน พี่แจ็คโปรดชี้แจง...ว่าน้องจะต้องเริ่มลูบเริ่มคลำตรงไหน...
“งั้นก็เริ่มจากขยับเข้ามา”
“เฮ้ยย!! ดะ เดี๋ยว!” ...เชี่ยตกใจหมด จู่ ๆ มันก็คว้าเอวผมเข้าไปนั่งซะแทบจะรวมร่าง...ขวัญเอ๊ยขวัญมา...ผีปู่ผีตาช่วยแบมด้วย...ปกติก็อยากจะนั่งเบียดนั่งแซะ แต่พอเอาจริงเหมือนโดนไฟช็อต...เหงื่อเริ่มออก มือเริ่มชื้น...
...ไม่ได้นะแบม...ความตั้งใจมึงคืออะไรแบมแบม...แต่ว่า...แล้วถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องนี้..ออมม่ากับอาปารู้...ต้องว่าผมเป็นเด็กไม่ดี...
“รออะไร ลงมือสิ” แหงะมองไอ้คนที่มันท้าทายผมยิก ๆ นอนแผ่พิงหัวเตียงอย่างสบายอารมณ์....แต่ผมนี่สิ....กำลังสับสนว้าวุ่น สะดือจุ่น เครียด...ชีวิตแบมแบมจะเดินไปทางไหน...จะมีหนทางที่ดีสำหรับแบมไหม...
“..ได้แล้วจะทิ้งไหม..”
“แล้วแต่มึงจะทำตัวให้กูทิ้งไหม”
“ยอมรับออกหน้าออกตารึเปล่า” แบมเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะมึง ฟันแล้วทิ้งเนี่ยมันไม่แมน....ถ้ากุท้องขึ้นมาลูกกูจะไม่มีพ่อได้นะ...?
“หลังจากนี้แล้วจะบอก”
“ถ้าได้กันแล้วห้ามมีคนอื่น”
“กูไม่สัญญา”
“ฮยอง!!”
“สัญญาแล้วถ้าทำไม่ได้มันก็มีค่าเท่ากับไม่สัญญา”
“...................” ...อั้ยยะ! หลงเสน่ห์เต็ม ๆ ผู้ชายอะไร เท่ห์สัด! หล่อเชี่ย ๆ คำพูดคำจาแมนโครต!...
…แม่ครับ พ่อครับ ออมม่า อาปา...แบมมันเลว...แต่แบมต้านทานหัวใจตัวเองไม่ได้แล้ว...หลังจากนี้แบมแบมจะตั้งใจเรียน จะหางานดี ๆ ทำแล้วตอบแทนบุญคุณทุกคน...แต่เรื่องนี้...แบมแบมยอมเลว!...
“แกะกระดุม!”
“ไม่ต้องบอกเดี๋ยวทำเอง นอนเงียบๆ รอฟินไปเลย!” เป็นไงล่ะ อย่ามาสั่งนะ รู้ไหมนี่ใคร!..ว่าแต่....เริ่มจากตรงไหนฟระ....อย่าว่างั้นว่างี้เลย อายุขนาดนี้ก็เคยดูหนังโป๊มาบ้าง...เอาวะ!.... มันไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก....
“ก็ลงมือสิ”
“ก็จะทำอยู่นี่” ..ทำไมต้องมือสั่นวะ เอื้อมมือไปแตะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่แจ็คสันฮยองใส่ ก่อนจะค่อย ๆ ไล่ปลดทีละเม็ดทั้งที่มือยังสั่นพั่บ ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ
...อุแม่ ขาวจั๊วะเลย!.....
หมับ!
“อะ อะไร”
“จะอ้อยอิ่งอีกนานไหม แค่แกะกระดุ่มล่อไปจะครึ่งชั่วโมง...กุชักว่าวคงเสร็จไปแล้วล่ะ”
“...เถอะน่า...มันมีวิธีการอยู่...บอกให้นอนเฉย ๆ ก็เฉย ๆ เถอะ!....” อุต๊ะ! ใจร้อนจริงวุ้ย! ใจเต้นแรงจนจนหัวนมสั่นสะเทือนไปหมดแล้วเนี่ย ยังมากดอันกูอี๊กก!
....ต่อไป...เข็มขัด!!!...เอาวะ มาถึงขนาดนี้แล้ว...แบมแบมไฟท์ทิ่ง!!....
“...หึหึ....”
“...............” ตวัดสายตามองไอ้คนที่หัวเราะหึ ๆ พร้อมกับยกมือขึ้นเหงื่อตัวเอง...ก่อนหน้านี้ยังเย็นเป็นห้องแช่ศพอยู่เลย แล้วแอร์มันมาเสียอะไรตอนนี้ฟระ! อย่ามาหัวเราะนะเฟร้ย..
...เห็นอย่างนี้...ถ้าได้เสีย พี่จะเพลียไม่ฟื้นนะครับโพ้มม!!...
“ เอ่อ!...”
“...อะไร ถึงกับตกใจ...”
“.....เปล๊า!!.........” คุณพระ.!..พี่จะพกมาทำไมเยอะแยะ...เห็นอะไรอยู่ตรงหน้า เหงื่อที่แค่ซึม ๆ ถึงกลับไหลพลั่ก!...ใครก็ได้สร้างเขื่อนที เดี๋ยวเหงื่อท่วมห้อง...
“...งั้นก็เร็วได้ไหม เสียเวลากูจริง!”
พรื้ดดด!!
“….จัดว่าเด็ด…..”
“ว่าอะไร!”
“เปล่า! คือ..” กลืนน้ำลายอีกรอบ ปฏิเสธคำถามหลังจากบ่นเพ้อเมื่อเจอของเด็ด...มันกำลังจะเกิดเรื่องนี้จริงๆ เหรอวะ...ด้วยแรงฮึดเพียงชั่วครู่ดึงกางเกงยีนส์แจ็คสันฮยองทีเดียวสุดปลายเท้า ก่อนจะจับเหวี่ยงลงจากเตียง...เป็นจังหวะเดียวกับที่ฮยองถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออกเพราะลีลาเกินพอดีของผม...คงไม่ทันใจพี่ท่าน...
....ขาว...กล้าม..ซิกแพ็ค...ยิ่งอยู่ใกล้กลิ่นหอมแบบผู้ชายยิ่งทำร้ายโพรงจมูก...อย่ายั่วเลยทูนหัว...แบมอยากได้....อยากโดนทำร้าย อยากถูกปู้ยี่ปู้ยำ อยากโดนกระทำชำเรา!...แต่ประเด็นคือ...แบมหัวใจจะวาย..อยากทำแต่ไม่หวายย!!...
“ถอดเสื้อผ้าตัวเองสิ”
“.................” อื้ออ! ฮยองเอาผ้าห่มมาปิดร่างกายตัวเอง แล้วส่งสายตาให้ผมพร้อมกับคำสั่งให้ถอดเสื้อผ้า....
....เอาแล้วไง...ตื่นเต้นยิ่งกว่าถอดให้ฮยองอีก...
“ลีลา”
“เปล่า คือแบม...” จะบอกว่าไม่มั่นใจในรูปร่างตัวเองก็ได้...จะบอกว่าอาย...จะบอกว่าเขิน...จะบอกว่าใจไม่ด้านพอ...จะบอกว่าไงดี...ขยับตัวหันหน้าหนีก่อนจะพ่นลมหายใจออกอย่างหนักหน่วง...ยกมือขึ้นมากัดเล็บตัวเอง...
“ถ้ามึงไม่ทำ”
“...ทำเซ่! รอก่อนได้ไหมเล่า..ใจร้อนไปมันไม่ดีรู้ไหม!..” ..อย่านะ ไม่อยากปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือ…หันกลับไปตวาดใส่ พร้อมกับสั่งสอนให้ใจเย็นๆ เรื่องอย่างนี้รูดปรื้ด รูดปรื้ด ไปมันก็ไม่ถึงใจสิ!...ถึงจะพูดออกไปตรงข้ามกับสิ่งที่เป็น...แต่
...รักษาหน้าตัวเองไว้ก่อนก็ยังดีวะ!...
“หนึ่ง สอง”
“อะไรเล่า รอเดี๋ยว!” กุลีกุจอเลิกเสื้อยืดตัวเองขึ้นก่อนะสะบัดออกไป กุก็บ้าจี้ไปตามได้คนที่นับเลขขู่...มึงจะนับเร็วไปไหน!! รอกูก่อน …
“กางเกง!”
“ กะ กาง...” กางเกงแล้วสินะ!
“ใช่ ถอดกางเกง!”
“ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเดี๋ยวถอดกางเกงข้างในเลย!” อย่าเสียงดังเซ่กูตกใจ! ขอหลบไปทำใจอีกนิดก็ยังดี รวบรวมแรงใจ แรงกายก่อน...
หมับ!
“ โอ้ย เจ็บ!!” ..แมร่งทุ่มลงมาได้!! ยังไม่ทันจะพ้นขอบเตียง แขนล่ำ ๆ นั่นก็เกี่ยวเอวผมให้ลอยหวือกลับมา หัวกระแทกขอบเตียงดังปั๊กก! ไอ้ซาดิสต์! แล้วนี่มันท่าอะไร ทำไมต้องมาคล่อมด้วย!! บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำงายย!!
“ถ้ามึงไม่เริ่ม กูจะเริ่มให้เอง!”
---ใครที่ยังไม่ได้อ่าน NC เชิญที่ https://www.facebook.com/pages/Numtal-Novel/1004599746232273?ref=hl
ความคิดเห็น