แน็ตตี้

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้แปรเปลี่ยน

**แต่แล้วเหตุการณ์ที่เราทั้งสองเคยวาดไว้ก็ส่อแววว่ามันกำลังจะสั่นคลอนเมื่อ... หนุ่มหน้าใส โผล่เข้ามาในชีวิตเราทั้งสอง

ผมและแน็ตตี้คบกันมาได้กว่าปีครึ่งแล้ว และแล้วก็ถึงเวลาที่กระผมต้องจบจากมหาลัยที่กำลังเรียนอยู่เสียที แต่ผมก็ยังคิดถึงเธออยู่เสมอและยังทำหน้าที่เป็นคนขับรถรับส่งเธอเป็นประจำ แต่แล้วสิ่งที่กระผมหวาดหวั่นใจมาตลอด ก็เกิดขึ้นเมื่อ...............

            *เธอมีรุ่นพี่คนใหม่คอยแนะนำ และก็ไม่ใช่ใคร เค้าเป็นรุ่นน้องในคณะเดียวกันเมื่อปีที่แล้วนั่นเอง

            **แถมหนุ่มคนดียังเป็นประธานคณะในปีนี้ ซ้ำยังหล่อแถมรวยอีกต่างหาก เรียกได้สมบูรณ์แบบ ผิดกะผมผู้ชายปอนๆ ธรรมดา ขี่แมงกะไซด์ที่พอขี่แล้วจะตายใส่เอาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้อย่างผม

            “หนุ่ม” คือชื่อประธานคณะคนใหม่ในปีนี้ ได้เรียกรุ่นน้องหลายคนในคณะไปสัมภาษณ์เพราะต้องการเลขาของคณะคนใหม่แทนคนเก่าที่จบออกไปแล้ว ซึ่งก็มีหลายคนที่เข้าไปพูดคุยกับคุณหนุ่ม และหนึ่งในนั้นก็มีแน็ตตี้ ที่หนุ่มเรียกเข้าไปพบ ผมรู้สึกสังหรณ์ใจ ผมมีความรู้สึกไม่อยากให้เธอได้รับตำแหน่งนี้แม้ว่ามันอาจจะหมายถึงการก้าวหน้าไปสู่การทำงานในอนาคตของเธอในระดับหนึ่งก็ตาม

            ด้วยความที่แน็ตตี้เป็นคนหัวไว ฉลาด พูดจาน่าฟัง หรือเหตุผลใดก็ตามเธอก็ได้ตำแหน่งนี้มาจริงๆ และดูว่าเธอจะรู้สึกภูมิใจในตำแหน่งใหม่นี้มาก เธอพูดคุยร่าเริงเสมอถึงหน้าที่ใหม่ที่เธอกำลังจะได้รับ ตัวผมเองก็คงทำได้แค่เพียงยิ้มรับกับความสำเร็จของเธอ

            “ยินดีด้วยนะแม่คนเก่ง ขยันเข้าละ แล้วก็ตั้งใจเรียนด้วย พี่จะเอาใจช่วย!!”

            “เต็มที่อยู่แล้วละพี่ จะไม่ให้เสียแรงที่เป็นศิษย์พี่ชัยเลยแหละ”

            “555+” เสียงหัวเราะของเราทั้งสองคนดังขึ้นพร้อมๆกัน

            **เสียงหัวเราะของแน็ตตี้เป็นเสียงแห่งความดีใจที่ออกมาจากใจ

        **แต่เสียงหัวเราะของผมเป็นเสียงแห่งความกังวลที่ออกมาจากกาย

        บทบาทใหม่ของแน็ตตี้นั้นทำให้ผมกับเธอห่างกันในช่วงเวลาเรียนของเธอ และเวลางานของผม แต่ก็ยิ่งห่างกันมากขึ้นเพราะเธอมักจะต้องประชุมเกี่ยวกับงานของคณะในมหาลัย กว่าจะได้กลับหอพักบางทีผมก็เลิกงานและไปรอเธอตั้งแต่ 5 โมงเย็นถึง 4 ทุ่ม บ้างทีก็ดึกกว่านั้น แต่ผมก็ยังรอเธอเสมอ เพื่อรับเธอไปส่งที่หอพักนอกมหาลัยที่ค่อนข้างไกลพอสมควร

            ระหว่างทางที่กลับ ผมมักได้ฟังเรื่องราวต่างๆ ของหนุ่มเสมอ ดูเธอจะมีความสุขและสนุกกับเรื่องตำแหน่งใหม่นี้มากเธอสามารถเล่าเรื่องต่างๆที่เธอได้ทำร่วมกับหนุ่มให้ผมฟังตั้งแต่ต้นขึ้นซ้อนท้ายผมจนกลับไปถึงหอพักของเธอ

            “วันนี้สนุกมากเลยละพี่ชัย แน็ตตี้ไปออกงานนอกสถานที่ด้วยแหละแถมยังแวะไปบ้านพี่หนุ่มด้วยแหละ โอ้โห!บ้านนี่ใหญ่ยังกะวังแหนะ อิอิ แถมแน็ตตี้ยังไปสะดุดเท้าตัวเองทำขายหน้าต่อหน้า พี่เค้า กะหน้าเพื่อนๆงะแต่ก็สนุกดี”

            “วันนี้พี่หนุ่มเค้าชมว่าแน็ตตี้น่ารักด้วยแหละ อิอิ”

        “วันนี้.............”

        “วันนี้.............”

        และ“วันนี้.............”

ทุกวัน ที่ผมต้องรับฟังเรื่องราวต่างๆของเธอ กับหนุ่มระหว่างทางกลับบ้านของเธอผมพยายามจะไม่คิดถึงมันคิดเพียงแต่ว่ามันเป็นบทบาทหน้าที่ของเธอที่ต้องทำ

แต่เธอไม่รู้หรอกว่าคำพูดของเธอตั้งแต่วันนั้นจนถึงบัดนี้มันกำลังจะ                        **แปรเปลี่ยนบาง**สิ่งบางอย่างในตัวของผมคนนี้ไปตลอดกาล

***จบอีกแล้วแล้วครับสำหรับตอนสอง หากสนใจก็รอติดตามตอนต่อไปอีกนิดนะครับ รับรองว่าตอนต่อไปจะน่าสนใจกว่านี้ (รึเปล่าหว่า) ยังไงก็รอติดตามต่อไปนะครับ