เรื่องขำขัน ฮาฮา มาฝากใว้อานคลายเครียด

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องตลก 1

ลูกสาว: พ่อ..หนูอยากแต่งงาน
พ่อ���� : หาเจ้าบ่าวได้หรือยังล่ะ?
ลูกสาว: ได้แล้ว หล่อด้วย
พ่อ�����: อายุเท่าไหร
ลูกสาว: ก่กว่าหนู 6 ปี
พ่อ���� : เรียนจบอะไร ?
ลูกสาว:�จบปริญญาตรีบัญชี
พ่อ���� : ปริญญาโทล่ะ�จบรึเปล่า?
ลูกสาว: จบเศรษฐศาสตร์ ปริญญาโท
พ่อ���� : ได้ดอกเตอร์ไหม?
ลูกสาว: จบเอกการเงิน
พ่อ���� : เขามีพี่น้องกี่คน?
ลูกสาว: เป็นลูกโทน
พ่อ�����: บ้านอยู่ไหน?
ลูกสาว: เขาอยู่บ้านในโครงการบ้านจักสรรของเขา
พ่อ���� : เขาทำงานอะไร?
ลูกสาว: เป็นนายธนาคาร
พ่อ�����: พ่อแม่ทำอะไร?
ลูกสาว: เป็นเจ้าของธนาคาร
พ่อ���� : งั้นรีบไป \"ให้ท่า\" เขาเดี๋ยวนี้เลย�� (อ้างอิงจาก หนังสือคู้สร้างคู่สม)

มีสามีภรรยาคู่นึงอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ภรรยาท้องโตไม่สามารถให้ความสุขกะสามีได้
…ก็สงสารสามี
จึงยื่นเงินให้สามี 500 บาท พร้อมบอกว่า
‘แกเอาเงินนี่ไปโรงน้ำชาในอำเภอซะ’

สามีก็รับเงินแล้วเดินออกบ้านมาระหว่างทางผ่านบ้าน
นังศรีเมียนายศักดิ์เพื่อนภรรยา

นังศรี ถามว่า
‘เอ็งจะไปไหนล่ะใกล้เย็นแล้ว’

สามีจึงบอกไปว่า

‘ก็เมียข้าน่ะสิให้เงินมา 500 ให้ไปเที่ยวโรงน้ำชาในอำเภอ
เพราะเมียข้าท้องแก่แล้ว’

นังศรีทำหน้าครุ่นคิด…

‘อืม…500เหรอ…เอางี้
ข้าคิดแค่ 200 มาหาความสุขกะข้าแทน’

ฝ่ายสามีเห็นว่าใกล้บ้านไม่ต้องไปไกลแถมเสียตังแค่ 200
ภรรยาคงดีใจ จึงเดินไปในบ้านนังศรี
เพื่อหาความสุข

ครั้นกลับบ้านมา…ภรรยาเห็นก็ตกใจว่าทำไมกลับไว
ฝ่ายสามีจึงบอกไปว่า

‘ไม่ได้ไปอำเภอหรอก… ข้าน่ะไปบ้านนังศรีมานังศรีมันเอาแค่ 200 เอง’

ภรรยาได้ยินดันนั้นก็โมโหหน้าแดงทันที!

‘ชิชะ นังศรี กุจะไปตบมัน….’

สามีก็ตกใจว่า
ภรรยาหึงหวงที่ได้กับเพื่อนหรืออย่างไร
ภรรยาก็พูดขึ้นมาว่า

‘นังศรีนะนังศรี เก็บมาได้ไง 200
ทีตอนมันท้องข้ายังให้ผัวมันเอาฟรีๆเลย
…เป็นเพื่อนกันคิดตังค์ได้ไงวะ’………………………..

สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ

หนูติดตามอ่านคอลัมภ์ของอาหมอมานานแล้วค่ะ จากถุงกล้วยแขกที่แม่หนูขาย
หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์
ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา
คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะ
อาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว…เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชาย
ที่โรงเรียน
เขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา
เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ
เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ
เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2
วัน…เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะ
หนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเองหนูก็โอเค
ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู
หนูไม่ยอมเพราะข้าวโพดคั่วมันจะหกหนูเสียดายค่ะ
พอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง…
หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้า
เขียนว่าโรงแรมก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ
หนูต่อว่าเขาแล้วรีบวิ่งหนีเข้าไปข้างใน
บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนู ขอห้องวีไอพีค่ะ หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง
เขาเข้ามากอดจูบหนู
หนูก็ผลักเขาออกแล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวหนูกลัวเสื้อยับค่ะ
อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ
จะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ
หนูเลย สั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ
หลังจากวันนั้นเขาก็พยายามชวนหนูอีก
หนูต้องให้เขารับปากว่า…เขาเป็นคนจ่ายค่าห้อง กับค่าลิโพ! หนูถึงตกลงค่ะ
อาหมอว่าหนูเสียเปรียบไหมคะ เพราะหนูต้องออกค่ารถเมล์เองค่ะ

ความจริงเป็นสิ่งทำให้ไม่ตาย

มีชายหนุ่มที่แต่งงานแล้วคนหนึ่ง� เค้าเป็นนักธุรกิจ..
วันหนึ่งความใกล้ชิดเป็นเหตุ� เค้ากับเลขาเกิด
อารมณ์เสน่หาขึ้นมา
ทั้งคู่จึงไปลงเอยกันที่บ้านของเลขาสาวสวย
และใช้เวลาร่วมรักกันตลอดบ่าย
และเผลอผล่อยหลับด้วยความอ่อนเพลีย
จนกระทั่งสองทุ่ม� ชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว .. ตายละวา
ป่านนี้ยังไม่กลับบ้านเดี๋ยวภรรยาจะต้องสงสัยแน่ๆ
จึงรีบให้เลขาเอารองเท้าทั้งสองข้างไปถูกับพื้นหญ้า
และพื้นขี้โคลนให้เปื้อนเลอะเทอะ
แล้วรีบคว้าเสื้อและรองเท้ามาใส่� ตรงกลับบ้านทันที

เมื่อถึงบ้าน� คุณภรรยาก็ยืนท้าวเอวรออยู่แล้ว
“� คุณไปไหนมา? “� สามีค่อยๆเดินเข้าบ้านและพูดว่า
“� ที่รักจ๊ะ..ผมไม่สามารถจะโกหกคุณได้
ผมได้ออกไปธุระกับเลขาผม� และ
เราได้มีอะไรกันตลอด ช่วงบ่าย
ผมเผลอหลับไป� เพิ่งจะตื่นเมื่อตอนสองทุ่มนี่เอง ”
แล้วตีหน้าเศร้า

ส่วนคุณภรรยา ก็เหลือบไปเห็นรองเท้าที่วางไว้
“� แกอย่ามาโกหกชั้นน่ะ� ชั้นรู้น่ะ แกแอบไปเล่นกอล์ฟมาใช่มั้ย
คิดว่าชั้นโง่งั้นเหรอ ..ฮึ ”

�����
������������������������������������

นิทานก่อนทำงาน
เจ้านายหน้าขรึม พา ผจก.ฝ่ายบุคคล และเลขานุการ ไปทานข้าวเที่ยงในร้านอาหารที่ตกแต่งแบบโบราณ
ในช่วงขณะที่รออาหารอยู่นั้น…………
ผจก. ฝ่ายบุคคลได้เอามือไปถูกาน้ำรูปร่างประหลาดบนโต๊ะเล่น และในทันใดนั้นเองก็มีควันพวยพุ่งออกมา แน่นอนว่าตามท้องเรื่อง ตามนิทานเก่าแก่ มันจะต้องมียักษ์จินนี่ปรากฎกายออกมา แล้วพูดว่า
‘ เราจะให้พรสามประการแก่พวกท่าน แต่เนื่องจากพวกท่านมากันสามคนจงแบ่งพร คนละข้อ’
ผจก.ฝ่ายบุคคลผู้อ่อนล้ายกมือ แล้วรีบพูดว่า
‘ ผมก่อน ผมก่อน! ขอให้ผมได้ไปใช้ชีวิตสงบๆบนเกาะสมุยซัก 2 สัปดาห์ ‘
จากนั้น ฟุ่บ!…..ร่างของเขาก็หายวับไปกับตา
และในเพียงชั่วเสี้ยววินาทีต่อมานั้น
เลขานุการสาวรีบชิงฉวยโอกาศขอพรเป็นคนต่อไป เธอพูดว่า
‘ ขอให้ฉันกลายเป็นสาวไฮโซ ผู้ร่ำรวยที่สุดในโลก ‘
และแล้ว ……. ฟุ่บ!….. ร่างของเธอก็หายวับไป….ต่อหน้าต่อตาเจ้านาย
เจ้านายจอมบ้างานย่นคิ้ว หน้าตาไม่พอใจ ก่อนจะเอ่ยออกไปว่า….
‘ตาฉันบ้างล่ะ ……
ฉันขอให้ไอ้สองคนตะกี้ กลับมาทำงานตอนบ่ายโมงตรง ‘
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า……ควรปล่อยให้เจ้านายของคุณ….พูดก่อนเสมอ
^_______^