ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันชอบเธอ
ข่าวบันเทิงสุดฮ๊อต น้องฟาง ดาราสาวสวยวัยใสหน้าใหม่ เสน่ห์แรงถูกดาราหนุ่มๆตามตื้อขายขนมจีบกันเป็นทาง
ด้วยความที่ชีสวยเลิศเชิดและเพรียบพร้อมทุกอย่าง จึงไม่หันไปแยแสใครทั้งสิ้น แถมมีผู้จัดการส่วนตัวตามประกบ
คอยเขี่ยหนุ่มๆตามทางทิ้งไปจนหมดสิ้น ไม่ว่าใครก็ตั้งฉายาในวงการให้เธอว่าเจ้าหญิงใจน้ำแข็ง
"อี๋ คนบ้าอะไรว่ะเนี่ย อ่านแล้วรู้สึกหมั่นไส้ชะมัด"พูดมากจังว่ะ
"แล้วแกจะอ่านไปเพื่อ? อ่านแล้วมานั่งขนร่วงแบบนี้ นั่งทำงานต่อไปให้เสร็จเถอะ ฉันรำคาน"เด๋วโปรเจ็คเสร็จไม่ทันจาร์ยด่าตายพอดี
"ฉันไม่ใช่หมากินผงชูรสนะเฟ้ย ถึงมาขนร่วงได้เนี่ย แล้วนี่แกไม่ไปสารภาพรักกับพี่คนนั้นของแกแล้วหรอ"เออ ลืมแหะ
"ไปดิ งั้นเด๋วฉันไปก่อนนะ"เด๋วได้เวลาที่พี่เค้าจะเดินผ่านสวนหน้ามอแล้วนี่นะ
ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งรีบไปที่สวนหน้ามอ วันนี้พี่เค้าจะเดินผ่านมามั้ยนะ แล้วจะสวยเหมือนทุกวันรึป่าวเนี่ย
ว่าแต่พี่เค้าชื่ออะไรล่ะ เคยแต่เห็นเดินผ่านทุกวันแต่แบบมันปิ้งอ่ะ น่ารักเว่อร์ๆ ตัวเล็กๆตาหวานๆยิ้มแล้วโลกสดใส
ช่างเถอะๆ ต้องรีบแล้ว เด๋วไปไม่ทันพี่เค้ามา
สวนหน้ามอ
"แฮ่กๆ เหนื่อยจังแหะ ดอกกุหลาบยังอยู่ดี โอเค"แดดแอบร้อนแหะ เอ๊ะ มาแล้วๆ
ฉันเลยเดินตามพี่เค้าไป วันนี้ก็น่ารักเหมือนเดิม จะสารภาพรักยังไงดีนะ
คิดแล้วเขินชะมัด ว่าแต่เรียนคณะไหนเนี่ย ทำไมน่ารักแบบนี้
ตึก ตึก ตึก
ใครตามฉันมานะ มันมีเสียงเท้าคนเดินตามมานี่นา
หรือว่าจะเป็นพวกโรคจิต หรือจะเป็นคนมาขอลายเซ็น น่ารำคานจังเลย
กึก!
ฉันหยุดเดินแล้วหันกลับไปมอง หมอนี่ใครเนี่ย ท่าทางไม่น่าไว้ใจเลย
แล้วนี่ถือดอกไม้มาไหว้ศพใครล่ะ หน้าเอ๋อชะมัดเลยแหะ ลาวได้ใจจริงๆ
"นายเดินตามฉันมาทำไม"โรคจิตรึป่าว
"เอ่อ คือ ดอกไม้นี่ให้เธอ"นี่ฉันยังไม่ตายนะเอามาให้ทำไม
"เนื่องในโอกาสอะไรค่ะ"ฉันยังไม่รับมาหรอก ท่าทางน่ากลัวอ่ะ
"ฉันชอบเธอ"แล้วเดินเข้ามาทำไมเนี่ย ประสาทกลับรึป่าว
"ฉันไม่ได้ชอบนาย หมดธุระแล้วใช่มั้ย"เสียเวลาจริงๆ ร้อนก็ร้อน
"เด๋วสิ ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่ช่วยรับดอกไม้ไปหน่อย"โอ๊ย น่ารำคาน
"ไม่ค่ะ นายเก็บไหว้ไหว้ญาตินายเถอะ ฉันเสียเวลามากแล้ว"ฉันพูดก่อนจะรีบเดินออกมา
หมับ!
"นี่เธอ ที่พูดหมายความว่าไง ไหว้ญาติงั้นหรอ"แล้วหูหนวกหรอไงล่ะ
"ใช่ ฉันบอกให้เอาไว้ไหว้ญาตินายเถอะ ฉันไม่อยากได้มัน ปล่อยฉันซะที!"งี่เง่าจริง
"ปากหรอนั่น ข้างในเลี้ยงสุนัขไว้กี่ตัวไม่ทราบเนี่ย"หนอย ไอนี่กวนซะแล้ว
"พอดีว่าฉันคนล่ะพันธุ์กับนายนะ ฉันไม่เลี้ยงสุนัขไว้ในปากแบบนายหรอก"อึ้งไปเลยสิ
"งั้นหรอ ขอโทษนะ ตอนแรกก็ชอบอยู่หรอก ไม่นึกเลยว่าคนหน้าตาดีแต่ปากเน่าก็มีด้วย"หนอย ด่าฉันหรอ
"นี่นายเป็นใคร มีสิทะอะไรมาว่าฉัน!"โมโหแล้วนะ
"ฉันจะเป็นใครเธอจะรู้ไปทำไม สอดเรื่องชาวบ้าน!"จะมากไปแล้วนะ
"นายนั่นแหละเริ่มก่อน คิดว่าจะหลอกด่าฉันหรอ"กวนประสาทที่สุด
"ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจเสียเวลาเปลืองน้ำลายกับเธอแล้ว ไปทำงานต่อดีกว่า ส่วนดอกไม้นี่ ฉันเอามาไหว้ศพเธอ ไปล่ะ"โยนดอกไม้ให้เลยงั้นหรอ
"นายนี่มันไร้มารยาทที่สุด หน้าลาวแล้วยังทำตัวห่วยๆอีก!!!"
คณะสถาปัตย์
"อ้าว กลับมาแล้วหรอ หน้าหุบยิ่งกว่าตูดลิงอีกนะแก"กวนละไอนี่
"เออดิ เซ็งชะมัดเลย ไม่ไหวละ"เสียเวลาแท้ๆ
"ทำไมว่ะ พี่เค้าปฏิเสธแกงั้นหรอ แต่ทำไมไม่หน้าเศร้าว่ะ กลายเป็นดูเครียดๆ ขนคิ้วแกร่วงป่ะเนี่ย"กวนตลอดนะแก
"เออ ปฏิเสธ แถมปากเสียชะมัด นึกว่าหน้าตาดีแล้วจะนิสัยดีตาม หงุดหงิดชะมัด"ผู้หญิงอะไร
"เห้ย มีคนกวนแกจนหงุดหงิดได้หรอเนี่ย 555 เจ๋งว่ะ"ไอนี่ มันสงสารฉันมั่งมั้ยฟ่ะ-*-
"หุปปากปีจอของแก แล้วนั่งทำงานต่อไปเถอะ เด๋วจาร์ยหัวนีออนก็มาทวงโปรเจ็คแล้วมั้งเนี่ย"ใกล้เวลาส่งแล้วด้วย
"เออๆ กวนนิดกวนหน่อยแค่นี้ทำเป็นหงุดหงิด ฉันไม่ได้ไปเหยียบหางแกนะเฟ้ย"ไม่เลิก
"แกพูดแบบนี้ฉันจะให้แกเลือกว่าแกชอบกีฬาหรือก่อสร้างมากกว่ากัน"ไม่ตายดีแน่
"ทำไมว่ะ ถ้าให้เลือกชอบกีฬามากกว่า"งั้นหรอ
"งั้นถ้าแกยังไม่หุบปาก แกเจอไม้เบสบอลอัดฟันร่วงแน่ ทำงานต่อไปได้แล้ว!"
คณะบัญชี
"ไง วันนี้มาช้านะแก"แหงล่ะ
"เออสิ ฉันดันเจอนายโรคจิตเข้าอ่ะแก มาพูดสารภาพรักแต่กวนเท้าชะมัด"เฮงซวยที่สุด
"เห คนมาสารภาพรักอีกแล้วหรอ เสน่ห์แรงไม่เปลี่ยนเลยนะ ยิ่งเป็นดารายิ่งแรงกว่าเดิมอีก ว่าแต่สารภาพแบบกวนนี่มันยังไง"เหอะๆ
"ก็มาพูดสารภาพ จากนั้นก็มาด่าฉันน่ะสิ นิสัยเสียชะมัด หน้าก็ลาวยังทำตัวห่วยๆอีก"ไม่ไหวนะ
"นี่คุณเจ้าหญิงใจน้ำแข็ง อยู่ๆเกิดสติแตกหรอไงค่ะ ปกติไม่มีหลุดนี่"ก็หมอนั่นมันกวนได้โล่เลยนี่
"แกต้องไปลองเจอเองยัยตี่ ไม่ไหวจะเคลียร์กับนายโรคจิตนั่นจริงๆ กวนประสาทตัวพ่อ"เจอแบบนี้รู้สึกว่าทั้งวันจะแย่ไปเลยแหะ
"เห ไม่เอาดีกว่า ขนาดแกยังปวดประสาทฉันไม่ลองเสี่ยงหรอก 555"ยัยนี่หนิ-*-
"เออ ช่างเถอะ วันนี้ต้องไปทำโปรเจ็คนอกสถานที่ใช่มั้ยล่ะ รีบไปกันเถอะ"เสียเวลามามากพอแล้ว
"ย่ะๆ สั่งจริงนะ นี่เพื่อนนะค่ะไม่ใช่คนใช้"
เวลา4โมงเย็น
"เจ้าหญิงใจน้ำแข็ง ดาราสาวที่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อยากตกเป็นข่าวด้วย เนื่องจากเธอไม่เคยเหลี่ยวแลใคร ทำให้ป๊อปสุดๆ ทำไมข่าวคนนี้เยอะจัง"อ่านอีกแล้วแหะ
"นี่แกจะอ่านไปทำไม จะศึกษาชีวประวัติเค้าหรอไง หรือว่าแกชอบดาราคนนี้ห๊ะ"ฉันล่ะรำคาน
"อ่าว แกไปอยู่โลกไหนมาว่ะ ก็เจ้าหญิงใจน้ำแข็งนี่เป็นรุ่นพี่มอเรานะ นี่ไงดูรูปดิ"คนนี้หรอ เอ๊ะ
"เห้ย นี่มันพี่คนที่ฉันไปสารภาพรักมานี่ เป็นดาราหรอเนี่ย ว่าแต่เป็นได้ไงปากเน่าแบบนั้น พวกดาราเนี่ยสวยแต่รูปจริงๆแหะ"ไม่น่าละหน้าตาดี
"จริงดิ ไม่น่าล่ะโดนปฏิเสธมา 555 ทั้งที่หน้าอย่างแกร้อยทั้งร้อยใครๆก็ชอบ ดั๊นไปเลือกเจ้าหญิงใจน้ำแข็งนี่ เปิดแห้วกระป๋องรับประทานเลยแหะ"ปากหรอเนี่ย
"พูดมากน่า เอาเถอะ ฉันไม่ได้ชอบแล้ว ปากเสียโคตรๆอ่ะ ฉันว่าเราไปหาไรกินเหอะ นี่ก็เริ่มเย็นแล้ว"หิวชะมัด
"อ้าว ได้เวลากินข้าวของดิ๊กกี้แล้วหรอ โม๊ะๆ มาๆ ไปกินข้าวกัน"ไอนี่กวนซะแล้ว
ป้าบ!
"โอ๊ย แกมาถีบฉันทำไมว่ะ"ไม่น่าถาม
"แกจะเจอมากกว่านี้อีกถ้ายังเอาแต่เล่นอยู่ ฉันหิวแล้วเว้ย ไปกันซะที"น่ารำคานจริงๆ
"เออๆ ไปก็ไปดิ"
พารากอน
"มาที่นี่เลยหรอ ของแพงทั้งนั้น กินที่ไหนดีว่ะ"
"ปากไง แกกินทางจมูกหรอ"
"กวนส้นละ ตอบดีๆเป็นมั้ยแกเนี่ย"
"ฟู้ตคอร์ดไง ประหยัดดี"
"เออๆ ไปๆ"
ฉันก็เลยเดินไปที่ฟู้ตคอร์ดกับมัน ช่วงนี้ต้องประหยัดหน่อย
จาร์ยหัวนีออนชอบสั่งให้ทำโมเดลอยู่ด้วย ทำแต่ละทีเปลืองโคตรๆ
หมับ!
"เห้ย ผีเกาะหลัง เอ๊ะ พี่เป็นใครเนี่ย"อยู่ๆมาจับไมฟ่ะตกใจ
"น้องค่ะ หล่อมากค่ะ"อะไรของเค้าว่ะ
"นี่พี่โรคจิตป่ะเนี่ย อยู่ๆมาทักแบบนี้"ท่าทางจะบ้า
"ไม่ค่ะ ไม่ได้โรคจิต พี่กำลังตามหาดาราหน้าใหม่ น้องสนใจมั้ย"ดารางั้นหรอ หน้าฉันก็ถึงขั้นแหะ
"ตังดีป่ะล่ะพี่ ถ้าตังดีมาลองดูก็ได้"จะได้มีงบทำโมเดล
"ดีอยู่แล้วค่ะ อันนี้นามบัตรพี่นะ น้องลองมาแคสตัววันเสาร์นี้ตามที่อยู่ในบัตรเลยนะ"แคสงั้นหรอ
"ทำไมยุ่งยากจังอ่ะพี่ แบบนี้ไม่ค่อยอยากเป็นแล้วแหะ"น่ารำคาน
"เด๋วสิน้อง เงินมันดีจริงๆนะ แถมเป็นดาราก็เรื่องมากได้ด้วย ไม่ดีหรอ"มันก็ดีอยู่หรอก
"งั้นเด๋วจะลองคิดดูนะ พี่ไปเหอะ จะไปกินข้าวแล้ว"หิวไส้จะขาด
"ค่ะๆ อย่าลืมไปให้ได้นะค่ะ"
"เอ้ย เจ๋งว่ะ ในที่สุดเพื่อนฉันก็จะเกิดแล้วใช่มั้ยเนี่ย"บ้านบิดาแกสิ
"ฉันเกิดมาตั้งนายแล้วนะเว้ย แกบ้าป่ะ"ติ๊งต๊อง
"ฉันหมายถึงเกิดในวงการบันเทิงเฟ้ย ไอนี่กวนจริงๆอยากเอาหน้าไปวัดเบอร์รองเท้าฉันหรอไง"แร๊งส์
"แรงนะแก ปากสุดยอดจริงๆ"ให้ตายสิ
"แกก็พอกันนั่นแหละ ว่าแต่ถ้าได้เป็นจริงๆเอาฉันไปเป็นผู้จัดการส่วนตัวนะเว้ย ฉันจะได้หาเงินด้วยไง 555"ทันทีอ่ะ
"ถ้าได้เป็นจะลองพิจารณาแกดูนะ"คนที่จะทนฉันกวนได้จะมีกี่คน
"โหย ทำเป็นพูดดีนะแก อย่าลืมละกัน"เหอะๆ
"เออ พูดมาก ไปกินข้าวเหอะ"
มหาลัย
ปิ้นๆ
"ไง วันนี้มาช้าจังนะคุณผู้จัดการ"รอจนยุงกัดแล้วเนี่ย
"นี่เจ๊ นอกเวลางานไม่ต้องเรียกแบบนี้ได้มั้ย ไม่ชอบอ่ะ"งั้นหรอ
"ค่า ยัยน้องตัวแสบ จะกลับบ้านได้รึยัง วันนี้ปวดหัวสุดๆ"ไหนจะเรื่องงาน ไหนจะไอโรคจิตนั่น
"เชิญเสด็จขึ้นรถสิค่ะคุณพี่ จะเกาะหลังคาไปหรอค่ะ"ให้ตายสิ
"ขอร้องอย่ากวน วันนี้ไม่ไหวจริงๆ"ฉันล่ะเครียด
"เออ พรุ่งนี้มีงานเข้ามานะ ต้องไปร้องเพลงที่สยาม แล้วก็แจกลายเซ็นด้วย"งั้นหรอ
"นี่รับงานมาไม่คิดจะปรึกษาพี่บ้างหรอไงเนี่ย"เห็นหัวมั่งมั้ย
"เออน่า ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังนี่ ที่จริงโทรมาเยอะกว่านี้อีก แต่ปัดให้เหลือแค่งานนี้เองนะ"เหนื่อยแท้
"จ้ะๆ ขอบคุณมากนะค่ะ คุณน้องที่รักของพี่ หอมแก้มที มาๆ"แล้วฉันก็หันไปหอมแก้มยัยน้องตัวแสบของฉัน
"อ๊าย เขินนะค่ะ เล่นอะไรเนี่ยคุณพี่ ว๊ายๆ"กระแดะจริง
"นี่ อย่าเยอะค่ะคุณน้อง ขับรถดีๆเด๋วก็ได้นอนอยู่ข้างทางกันพอดี"ติ๊งต๊องจริงๆ
"ค่าๆ คุณเจ้าหญิงใจน้ำแข็ง"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น