คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Listen to the RAIN ',',',',' 6
Listen to the RAIN
6
แฟนคลับมากมายยืนรอชมการอัดเพอร์ฟอร์แมนซ์ไม่ได้เรียกความสนใจให้กับเด็กหนุ่มตัวสูงที่ไม่ค่อยเข้าใจภาษาเกาหลี เทาพยายามฟังที่สต๊าฟคุมสเตจ แต่เหมือนเครื่องแปลภาษาในสมองของเขาจะฟังไปชั่วคราว เพราะเมื่อคืนแทบจะไม่ได้นอนเลย พลันสายตาก็กวาดหาคนที่ช่วยเขาเป็นประจำ และมันก็สะดุดลงเพราะคนที่เขากำลังจะเรียกนั่นยืนอยู่กับใครอีกคน
“พี่เลย์ฮะ...” เทาจึงหันไปเรียกเลย์ที่อยู่ถัดไป
เสียงเรียกของน้องเล็กของ EXO – M ทำให้สมาชิกคนอื่นๆ หันมองเป็นสายตาเดียว ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นเลย์เริ่มฟังที่สต๊าฟคุมเวทีพูดอีกครั้งแล้วพูดเป็นภาษาจีนให้น้องชายฟังอีกที เทาก็พยักหน้าพลางมองตามที่พี่ชายบอก
“มีกล้องหลายตัวจัง...” เทาเผลอบ่นออกมาเป็นภาษาจีน เลย์ก็ยกมือตบไหล่ให้กำลังใจน้องชายตัวสูงเบาๆ
“ทำหน้ายุ่งจังเลย ยิ้มบ้างหน่อยซิ” จุนมยอนเข้ามาให้กำลังใจเทาอีกคน แล้วเทาก็ฝืนยิ้มจนหัวหน้า EXO – K แทบหลุดหัวเราะ “งั้น..ทำหน้าแบบเดิมก็ดีแล้ว”
เทาขมวดคิ้วกับคำพูดของจุนมยอน แล้วก็โดนเลย์ดึงให้มายืนในแถวรอฟังสัญญาณจากสต๊าฟคุมเวที เทากวาดสายตาไปทั่ว เห็นแฟนคลับถือป้ายชื่อของตัวเองแล้วก็ยิ้มกว้างออกมาจากใจ ก่อนจะมองเลยไปยังกลุ่มสต๊าฟเวทีที่ยืนคุยกันวุ่นวายไปหมด มองเห็นศิลปินวงอื่นที่ยืนรอดูอยู่ด้านล่างเวที และพี่ชายตัวเล็กที่ยืนเหม่อมองแหวนสัญลักษณ์ประจำตัวเองในมือ
“พี่เป็นอะไรรึเปล่า?” เทาเดินเข้าไปใกล้แล้วกระซิบถาม แพคฮยอนตื่นจากภวังค์แล้วยิ้มบางให้กับน้องชาย “ไม่มีอะไหรอก”
เทาพยักหน้ารับแล้วโน้มตัวเข้าไปใกล้คนตัวเล็กแล้วพูดขึ้นเบาๆ ว่า “ถ้าไม่สบายใจอะไรก็บอกผมได้นะ”
แพคฮยอนหรี่ตามองอย่างเอาเรื่องแล้วยกมือฟาดต้นแขนของเทาแรงๆ 1 ที
“เรื่องของตัวเองก็เอาให้รอดเถอะ!”
แล้วสองคนก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน ท่ามกลางความงุนงงของคนที่ยืนมองอยู่ห่างๆ
“สองคนนั้นดูเหมือนจะสนิทกันมากขึ้นเลยนะ” มินซอกเอ่ยขึ้น เพราะเขาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจในความสัมพันธ์ของเทาและแพคฮยอน บางทีก็เหมือนจะโกรธกัน ให้สวมนวมคงจะขึ้นชกกันได้ แต่บางทีแค่คุยกันไม่กี่ประโยคอารมณ์ปั่นปึ่งพวกนั้นก็หายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังขึ้นมาแทน
“ก็คงงั้นมั้ง...” ชานยอลรับคำพี่ชายพร้อมรอยยิ้มกว้าง สายตามองแพคฮยอนที่โบกมือให้กับแฟนคลับอย่างร่าเริง ทั้งที่เมื่อครู่ยังยืนซึมไม่ยินดียินร้ายกับสิ่งรอบข้าง
“ชานยอลไปเตรียมตัวได้แล้วล่ะ” คริสเอ่ยขึ้นและดันหลังชานยอลให้ออกเดิน ชานยอลพยักหน้ารับเบาๆ แล้วหันกลับไปมองเมนวอยซ์ของ EXO – K ที่เดินนำไปก่อนคนอื่นๆ
รอยยิ้มเล็กๆ ของแพคฮยอนที่เกิดจากเทา มันทำให้ชานยอลรู้สึกอิจฉา
“ฉันจะฆ่าแก!! ฮวาง จื่อ เทา!!”
เสียงตะโกนอย่างเหลืออดของเมนวอยซ์ตัวเล็กดังขึ้นหลังจากที่เดินเข้ามาในอาคารของหอพัก ทำเอาทุกคนรีบแหวกทางให้แพคฮยอนทันที เทาที่ยืนไม่รู้เรื่องหันกลับมามองพี่ชายตัวเล็กด้วยอาการตกใจ แล้วผงะถอยหลังเมื่อแพคฮยอนเดินมาถึงตัวอย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้น?” คริสเดินแทรกตัวมากั้นเทาออกห่างจากแพคฮยอนทันที
แพคฮยอนโบกมือไล่หัวหน้าวง EXO – M แล้วเอ่ยขึ้น “เพราะเทาคนเดียว เราถึงต้องอัดตั้ง 5 รอบ พี่เขาก็บอกแล้วว่าให้มองกล้องตัวที่ 4 ที่มีไฟแดงขึ้น ทำไมเทาไม่มองซะที รู้ไหมว่าเต้นหลายรอบ...มันเหนื่อย”
เมื่อได้ยินคำพูดของแพคฮยอน ทุกคนก็ส่ายศีรษะอย่างเอือมระอา หนักหน่อยก็หลุดหัวเราะออกมาบ้าง
“ใครก็เหนื่อยกันทั้งนั้นแหละ ไม่เห็นจะมีใครโวยวายเลย” ลูฮานเอ่ยขึ้น คนที่เป็นตัวการของการเสียเวลาเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมาทันที
“ขอโทษนะครับ ขอโทษครับ” เทาเอ่ยขึ้น แล้วโค้งศีรษะจนเกือบกระแทบหลังของคริสที่ยืนอยู่ด้านหน้า แล้วจงอินที่ยืนอยู่ใกล้ก็จับมือพี่ชายขี้เกรงใจ “ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง... ถือซะว่าเราจะได้ซ้อมกันหลายๆ ครั้งบนเวที ฮาๆ”
เสียงหัวเราะของคนที่เป็นเหมือนเซ็นเตอร์ของวงทำให้เทาสบายใจและคลี่ยิ้มออกมาได้เล็กน้อย
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ให้อภัย” แพคฮอยนโพล่งขึ้นแล้วมุดตัวผ่านคริสไปฉวยมือเทาทันที “พาฉันไปเดินเล่นแล้วจะให้อภัย”
เทาพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้มติดจะหนักใจเล็กน้อย ทำให้แพคฮยอนหน้าตูมไม่พอใจอย่างขัดเจน
“ไม่ได้หรอก พรุ่งนี้ EXO – M มีอัดรายการอีก ฉันไม่อนุญาตให้เทาออกไปข้างนอก” คริสเอ่ยขึ้น แต่แพคฮยอนกลับกำมือของเทาเอาไว้แน่น แล้วเอ่ยขึ้น “พวกเราจะกลับมาก่อน 4 ทุ่ม”
“ไม่ได้..” คริสยืนยันคำเดิม
“แต่พวกเราจะไป ฉันมีเรื่องจะคุยกับเทา!” แพคฮยอนก็ยืนยันไม่ต่างกัน
จุนมยอนเห็นเค้าลางของความวุ่นวาย ก็รีบพูดแทรกขึ้น “งั้น...ให้ชานยอลแกห้องกับเทาไหมล่ะ? เทากับแพคฮยอนก็จะได้คุยกัน”
“ตกลง! / ไม่!” เป็นเสียงของแพคฮยอนและชานยอลที่โพล่งขึ้นมาพร้อมกัน แพคฮยอนไม่ได้หันมองรูมเมท แต่เลือกจะเดินหลบไปด้านหลังของน้องชายตัวสูง
“แต่เทาเหมือนจะไม่สบาย ฉันไม่อยากให้นอนดึก” คริสเอ่ยขึ้น เทาก็เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความงุนงง
ไม่สบาย.. ผมหรอที่ไม่สบาย? ก็แค่รู้สึกปวดข้อเท้านิดหน่อย
“ไม่เป็นไร ฉันดูแลเทาได้” แพคฮยอนรับอาสาทันที
ชานยอลกำหมัดแน่น สายตาของเขายังมองมือของแพคฮยอนที่จับมือของเทาเอาไว้แน่น รวมทั้งใบหน้าหวานที่ติดจะดื้อรั้นเล็กน้อยของแพคฮยอน ท่าทางไม่ยอมแพ้ แม้กระทั่งอีกฝ่ายเป็นหัวหน้าวงอีกคน ยิ่งเห็นชานยอลก็ยิ่งรู้สึกอิจฉา
ถ้าคนนั้นคือปาร์ค ชานยอล
พยอน แพคฮยอนจะกล้าเถียงคนอื่นเพื่อให้มีเวลาอยู่กับเขาไหม?
“เมื่อวานออกไปด้วยกันตั้งนานแล้ว คุยกันไม่จบหรอ?” คริสถามกลับ เสียงที่เริ่มปะปนความไม่พอใจจนทุกคนรู้สึกได้ เทาก้มหน้าลงและพยายามดึงมือของตัวเองออกจากมือของแพคฮยอน แต่เหมือนพี่ชายตัวเล็กก็จะไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“เอาน่าๆ ให้แลกห้องนอนกันก็เถอะ เดี๋ยวถึง 4 ทุ่มก็ให้จุนมยอนไปกำชับให้แพคฮยอนกับเทานอนอีกที” แล้วพี่ใหญ่ก็เข้ามาไกล่เกลี่ย ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยชอบก้าวก่ายหน้าที่ของหัวหน้าวง แต่ดูเหมือนการเป็นหัวหน้าวงของคริสจะไม่ทำให้แพคฮยอนเกรงใจเลย
“แต่ว่า...” ชานยอลจะขัดขึ้น ลู่ฮานก็หันมามองอีกคน แล้วเอ่ยขึ้น “ถือว่าตกลงตามนี้”
“เย่!!” แพคฮยอนกระโดดไปรอบๆ น้องชายตัวสูง ท่าทางนั้นทำให้ทุกคนอดยิ้มตามไม่ได้
“สงสัยตำแหน่งลูกหมาของชานยอลคงต้องยกให้เทาไปแล้วล่ะมั้ง” คยองซูเอ่ยขึ้น ก่อนจะโดนชานยอลชนจนเกือบคว่ำ
“ขอโทษครับ” ชานยอลกล่าวขอโทษอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะเอื้อมมือไปจับแขนของคริสแล้วพูดขึ้น “งั้นพี่พาผมไปเก็บของหน่อยนะ”
คริสยิ้มรับแล้ววางมือลงกับมือของชานยอล ก่อนจะหมุนตัวตรงไปยังห้องพักของ EXO – K
เทายิ้มเศร้าแล้วก้มลงกระซิบกับคนตัวเล็กที่จับมือของเขาเอาไว้แน่น
“ทำแบบนี้ก็ไม่ทำให้ชานยอลหันมาชอบพี่หรอก”
แพคฮยอนหยิกแขนของเทาแล้วหัวเราะออกมาอีกครั้ง แม้ว่าในหัวใจของเขาจะมีแต่ความเจ็บปวดจนอยากจะร้องไห้ ก่อนจะเดินตามจุนมยอนและคนอื่นๆ ไป
พี่ใหญ่มองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วก็ได้แต่ส่ายศีรษะอย่างเอือมระอา แล้วเขาก็หันมองลู่ฮานที่เคาะหัวเซฮุนที่กำลังพยายามก่อกวนอะไรซักอย่าง
“จนกว่าจะเสียไปนั่นแหละ ถึงจะรู้ว่าสิ่งไหนมันสำคัญกว่ากัน” ลู่ฮานเอ่ยขึ้น แล้วหันมายิ้งให้กับมินซอก พี่ใหญ่ทั้งสองคนยักไหล่แล้วจึงออกเดินตามคนอื่นไป
“ใครจะเสียอะไรหรอฮะ? พี่พนันอะไรกันไว้หรอ?” เซฮุนโพล่งขึ้นอย่างกระตือรือร้น มองพี่ชายทั้งสองคนแล้วก็โดนลู่ฮานเคาะหัวไปอีกที
[TBC]
อาเจ้นบอกว่า “ตั้งใจว่าจะลงฟิกเรื่องนี้ในวันที่ฝนตก แต่เมื่อวานเจ้นเกิดอาการกรดไหลย้อน ก็เลยไม่ได้แต่ง.. วันนี้ไม่ค่อยปวดท้องกับพะอืดพะอมแล้วก็เลยมาแต่งฟิคได้ *นั่งกรอกยาแก้กรดไหลย้อน* เห็นรูปงาน Happy camp แล้วแบบ อ๊ากกกกกกก มันจะคริสยอล แพคเทา จริงดิ!! ม่ายยยยยยยยยยย *ไม่ๆ เจ้นต้องไม่โมโห ไม่ดราม่า เดี๋ยวกรดไหลออกจากปาก* ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจ้า >3<
ปล. We’re One เปิดจองแล้ว อย่าลืมอุดหนุนกันเน้ออออออออ
ปล2. แต่ละตอนของเรื่องนี้จะสั้นกว่า We’re One นะ เทียบกันไม่ได้ๆ
ปล3. คำว่า Listen to the rain มีชื่อที่เจ้นและเพื่อนๆ เรียกว่า "สดับเสียงแห่งพิรุณ"”
ความคิดเห็น