คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Listen to the RAIN ',',',',' 9
Listen to the RAIN
9
เสียงเครื่องปรับอากาศดังขึ้นในห้อง และเสียงของสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอยู่ด้านนอกราวกับร้องไห้ให้เด็กน้อยที่น่าสงสารทั้งสองคน ความเย็นของมันก็คงไม่หนาวเหน็บเท่าหัวใจที่ไม่เคยได้รับการดูแลทั้งสองดวง คนหนึ่งดำดิ่งสู่ห้วงนิทราที่มืดมิด อีกคนก็ทำเพียงมองสายฝนท่านมกลางค่ำคืนที่แสยเจ็บปวด
หัวหน้าวง EXO – K มองสมาชิกตัวสูงที่ทำหน้าเศร้าเหมือนสำนึกผิดอยู่ตรงหน้า ก่อนจะหันมองน้องชายตัวเล็กที่นอนนิ่งบนเตียงด้วยความเป็นห่วง เขาพรูลมหายใจยาวแล้วเอ่ยขึ้น “ชานยอลรู้จักเพชรใช่ไหม”
คนถูกถามชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเสียมารยาท เขาไม่รู้ว่าตนเองทำเสียงหล่นหายไปที่ไหน
“แพคฮยอนก็เหมือนเพชรนั่นแหละ” จุนมยอนเอ่ยขึ้น
ชานยอลพยักหน้ารับอีกครั้ง แล้วเอ่ยขึ้น “สวยงามและแข็งแกร่ง”
คนที่ได้ฟังพรูลมหายใจยาวกับคำตอบของเด็กหนุ่มตรงหน้า เขาส่ายศีรษะเบาๆ แล้วเฉลยคำตอบที่แท้จริง “แข็ง แต่เปราะ”
เด็กหนุ่มตัวสูงขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้ถามออกไปซึ่งจุนมยอนเองก็รู้ดีว่าเด็กน้อยคงไม่เข้าใจความหมายของมัน
“เพชรแข็งที่สุดก็จริง แต่เมื่อถูกแรงกระทำ มันก็ไม่เปลี่ยนรูปร่าง... มันจะแตกโดยทันที” จุนมยอนเอื้อมมือลูบแก้มอุ่นๆ ของแพคฮยอนแล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ตอนนี้แพคฮยอนคงกลายเป็นเพชรที่แตกไปแล้ว ฉันรู้ว่าชานยอลกับแพคฮยอนทำอะไรกันไว้บ้าง แต่ที่ฉันไม่เคยยื่นมือมายุ่งเพราะแพคฮยอนขอร้องเอาไว้ แนก็เลยได้แค่สังเกตอยู่ห่างๆ”
คำพูดของหัวหน้าวงทำให้ชานยอลชะงัก เพราะเขาไม่เคยสังเกตว่าดูจุนมยอนสังเกตอยู่ ทั้งที่เขาเองก็ระมัดระวังพอสมควร เพรากลัวคนอื่นจะรู้แล้วแยกแพคฮยอนไปจากเขา
หัวใจของชานยอลรู้สึกอึดอัดยิ่งกว่าเดิม ถ้อยคำที่จะใช้แก้ตัว กลืนหายลงไปในลำคอแล้วก้มหน้ารับความจริง
“เลิกทำอย่างนี้ซะ ชานยอลก็มีคริสอยู่แล้ว อย่าทำให้แพคฮยอนเจ็บปวดอีกเลย ถ้าแพคฮยอนไม่ยอมชานยอลอีกต่อไป มันจะทำให้เราทำงานลำบากนะ เลิกซะเถอะ” จุนมยอนพูดอย่างชัดเจน เขาดึงผ้าห่มคลุมให้กับแพคฮยอน แล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ไม่อย่างนั้น ฉันจะย้ายแพคฮยอนไปนอนห้องอื่น”
“แต่ผม...”
“สิ่งที่ชานยอลทำมันไม่เรียกว่าความรักหรอกนะ แต่ถึงจะยืนยันว่าเป็นอย่างนั้น... แล้วพี่คริสล่ะ ชานยอลเอาพี่คริสไปไว้ไหน” จุนมยอนถามขึ้น
ชานยอลส่ายศีรษะเบาๆ แล้วตอบกลับ “พี่คริสก็มีเทาเหมือนกัน”
สีหน้าของจุนมยอนเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วพรูลมหายใจยาวก่อนจะเอ่ยขึ้น “ถึงจะเป็นอย่างนั้น มันก็เป็นปัญหาของพี่คริสกับชานยอล ไม่ควรจะเอาแพคฮยอนไปยุ่งด้วย ชานยอลคุยเรื่องนี้กับพี่คริสรึยัง การที่จะประชดกันไปมาอย่างนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก”
“แต่...”
จุนมยอนยกมือปรามน้องชายที่จะเอ่ยขึ้น “ฉันขอเหตุผล 3 ข้อที่ชานยอลโกรธพี่คริส แล้วมาลงที่แพคฮยอน”
เด็กหนุ่มตัวสูงนิ่งไปชั่วขณะ ก้มหน้าต่ำยิ่งกว่าเดิม
“ผมไม่ได้โกรธพี่คริส...”
คำตอบของชานยอลทำให้หัวหน้าวงขมวดคิ้วแน่น เขาเกือบจะยกนิ้วบีบขมับตัวเอง แต่ก็เปลี่ยนเป็นกุมศีรษะไปเอง “ไม่ได้โกรธพี่คริสแล้วเพราอะไร ทำไมถึงรุนแรงกับแพคฮยอนอย่างนี้”
แล้วความเงียบก็เข้าปกคลุม ชานยอลไม่ให้คำตอบใดๆ ท่าทางเหมือนจมอยุ่ในความคิดของตนเองทำให้คนที่พยายามเข้ามาแก้ปัญหาต้องเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ไม่พูดฉันจะย้ายแพคฮยอนออก”
“ผมชอบแพคฮยอน... แล้วก็หึงที่แพคฮยอนอยู่ใกล้เทา” เด็กหนุ่มตัวสูงสารภาพออกมาอย่างรวดเร็ว
จุนมยอนยิ่งตกใจกับคำตอบที่ได้ เขาหันมองน้องชายตัวเล็กที่หลับสนิทสลับกับน้องชายตัวสูงด้วยความงุนงงยิ่งกว่าเดิม “ชอบแพคฮยอน แต่ทำอย่างนี้กับแพคฮยอนหรอ”
ชานยอลพยักหน้ารับเบาๆ
“แล้วพี่คริสล่ะ ชานยอลไม่รักพี่คริสแล้วหรอ” จุนมยอนถามอีกครั้ง ชานยอลพยักหน้ารับ “รัก ผมยังรักพี่คริสเหมือนเดิมและก็รักแพคฮยอนด้วย”
จุนมยอนกุมขมับอีกครั้งกับความรักที่ซับซ้อนของน้องชาย แม้เขาจะเคยมีแฟนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของการมีใครหลายๆ คนพร้อมกัน
“แกไม่จริงจังกับแพคฮยอนใช่ไหม” จุนมยอนลองถาม
“จริงจังครับ” แต่ก็ได้ความจริงอันน่าตกใจจากชานยอลอีกครั้ง จุนมยอนส่ายศีรษะเบาๆ
“ชานยอลต้องเลือกแค่ 1 คน ไม่งั้นมันจะเกิดปัญหาต่อไปแน่ๆ เลือกซะ เลือกให้ได้สักคน” จุนมยอนออกคำสั่ง ชานยอลเงยหน้ามองหัวหน้าวง สายตาบ่งบอกว่าปฎิเสธคำสั่งนั้นทันที จุนมยอนพรูลมหายใจยาวแล้วเอ่ยอีกครั้ง “ต้องเลือกตอนนี้ ไม่อย่างนั้นชานยอลจะไม่มีโอกาสเลือกอีกแล้ว”
ประตูห้องเปิดออกอีกครั้งด้วยฝีมือของพี่ใหญ่แก้มป่อง มินซอกเดินมาเสริมลู่ฮานที่ยืนหน้าเครียดอยู่ปลายเตียง คริสนั่งลงกับเตียงอย่างขัดไม่ได้ เขากำลังจะเป็นบ้าเพราะน้ำตาของเทาและความกลัดกลุ้มในใจที่คิดถึงภาพในห้องเมื่อครู่
ทำไมเทาจึงยอมให้แพคฮยอนทำอะไรอย่างนั้น
“ทำผิดสัญญานะ รู้ตัวไหม” มินซอกเอ่ยขึ้น โดยมีลู่ฮานพยักหน้าเป็นลูกคู่
คริสสลัดความคิดของตนเองแล้วมองทั้งสองคนที่เดือดไม่ต่างจากเขา และสิ่งที่มิกซอกเอ่ยขึ้นก็ทำให้คริสรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาอีกครั้ง
“แต่เทากำลังจะจูบกับแพคฮยอน”
ลู่ฮานหรี่ตามองหัวหน้าวงที่ไม่มีเหตุผล “แล้วไง เทาจะจูบกับใครก็ได้ ไม่เกี่ยวกับคริสเลยนะ”
“เกี่ยวซิ!” คริสเถียงกลับทันที
มินซอกเงื้อมือขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ลู่ฮานก็เร็วกว่า เขารั้งแขนของมินซอกแล้วพูดขึ้น “เกี่ยวยังไง เกี่ยวกันตรงไหน สัญญาที่คริสให้กับเทา มันไม่ได้ผูกมัดกันพอจะให้คริสหึงเพราะเทาจะไปจุบใคร หรือกอดใคร เทากับคริสก็เป็นแค่คู่นอนกัน ไม่ได้เป็นคนรักกัน!”
“แต่ฉันรักเทา!!”
คริสโพล่งขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจ และคำตอบนั้นก็ทำให้ทั้งสามเงียบไปชั่วขณะ มินซอกและลู่ฮานตกใจกับคำตอบจนเป็นใบ้ ส่วนคริสก็ขมกรามแน่นที่เผลอพูดคำนี้ออกไป เขารู้ดีว่ามันจะนำความยุ่งยากมาให้กับคนอื่น เขาจึงได้พยายามเก็บมันเอาไว้
“ละ...แล้ว... ชานยอลล่ะ” มินซอกถามขึ้น คำพูดมากมายที่เขาเตรียมไว้สั่งสอนคริสหายไปจนแทบไม่เหลือแม้คำพูดใดๆ เขามั่นใจว่าสิ่งที่คริสทำอยู่เป็นเพียงความเห็นแก่ได้ ไม่ใช่ความรัก
แต่ทำไม...
“ฉัน...ไม่ได้รักชานยอลแล้ว”
คำสารภาพของคริสทำให้พี่ใหญ่ทั้งสองอึ้งไปอีกครั้ง แต่ก่อนที่ใครซักคนจะถามต่อ คริสจึงตัดสินใจพูดขึ้น “ตอนนี้ฉันรักแค่เทาคนเดียว ฉันไม่ได้รักชานยอล..ในฐานะคนรักอีกแล้ว แต่ฉันรู้ตัวมาตั้งนานแล้ว แต่ฉันบอกเลิกชานยอลไม่ได้ ฉันสงสาร ฉันกลัวว่าชานยอลจะร้องไห้”
มินซอกพรูลมหายใจยาว ขมวดคิ้วแน่นแล้วส่ายศีรษะไปมา สมองของเขาเหมือนถูกบีบแน่นกับสถาณการณ์ของคริส
“คริสไม่กลัวเทาจะร้องไห้หรอ”
คำถามของลู่ฮานทำให้คนถูกถามเงยหน้ามองราวกับจะถามซ้ำ ลู่ฮานส่ายศีรษะอย่างเอือมระอาแล้เวอ่ยขึ้น “ฉันเข้าใจว่าสถาณการณ์แบบนี้มันตัดสินใจยาก แต่ปล่อยไว้อย่างนี้มันไม่ดีหรอกนะ คริสทำร้ายทั้งชานยอลและเทา ถ้าไม่ได้รักก็ควรปล่อยไป ถึงตอนที่บอกเลิกจะเจ็บปวด แต่มันก็คงมีซักวันที่ชานยอลยิ้มได้”
“ไม่ปล่อยมือก็ไม่มีทางคว้าสิ่งที่ตัวเองต้องการได้หรอก” มินซอกพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มแห้งๆ
คริสหลับตาลงแล้วทิ้งตัวลงนอนกับเตียง
“นอนคิดซักคืนก็แล้วกัน” ลู่ฮานเอ่ยขึ้นแล้วมองมินซอกราวกับจะถามว่าต้องการพูดอะไรอีกไหม แต่พี่ใหญ่ก็ยักไหล่แล้วเตรียมจะขยับเดิน
“ฉันไปดูเทาได้ไหม” เสียงของคริสดังขึ้น
มินซอกกับลู่ฮานมองหน้ากัน แล้วพี่ใหญ่ก็ให้พี่รองเป็นคนตัดสินใจ
“รอให้เทาหลับก่อนก็แล้วกัน แค่ดูเฉยๆ นะ ห้ามทำอย่างอื่น” ลู่ฮานบอกแล้วดันหลังมินซอกออกจากห้องไป ทิ้งให้คริสนอนฟังเสียงเครื่องปรับอากาศและสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย
[TBC]
อาเจ้นบอกว่า “วันนี้ฝนตกตั้งแต่เช้า แต่เจ้นไปโรงพยาบาลเพิ่งกลับมาตอนบ่ายๆ ก็เลยเพิ่งเต่งจบ 5555 แต่งแล้วก็ เฮ้อ.... เรื่องนี้ไม่มีโครงเรื่องนะจ๊ะ ไม่ได้วางแผนการเขียนก่อนแต่ง เพราะฉะนั้น... อินเนอร์ล้วนๆ กร๊ากกกก EXO- M กลับเกาหลีแล้ว ToT ชานยอลติดพี่คริสอีกแน่ สงสารแพคฮยอน (ปล่อยให้เจ้นเพ้อเจ้อไปเถอะ) ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะจ๊ะ”
ความคิดเห็น