รักทีละนิด ของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #7 : การทะเลาะกันของฉันกับนาย

“คนที่ชื่อโฟมมาหา บอกว่าเป็นเพื่อนที่โรงเรียนนะ”

“อืม....เฮ้ย! โฟมหรอมาไมวะ”ฉันบ่นกับตัวเอง

“เดี๋ยวลงไปค่ะ”

ตึก ตึก ตึก (เสียงฉันเดินลงบันได)

พอฉันลงไปถึงข้างล่างฉันจึงลากโฟมไปคุยที่สวน

“มีธุระอะไร”ฉันถามอย่างไม่สบอารมณ์

“เราอยากจะขอโทษที่พูดแรงไป”

“รู้จักขอโทษคนด้วยหรอ นายเนี่ย”

“เอ่อ...เธอคนเดียวอะ”

“อืม....เออ ก็ด้าย”ฉันพูด

“เอ่อ...เอยากจะถามจริงๆนะว่าคุยอะไรกับไอ้กอล์ฟมันอะ”

“ไม่บอกเว้ย!”ฉันพูดเมื่อนายนั่นเซ้าซี้เรื่องเมื่อบ่าย

“ไม่บอกก็ไม่บอกวะ ไม่ง้อแล้วเว้ย!”นายนั่นก็เดินปึงปังออกไป (มารยาทไม่ดีเลย อย่าลอกเลียนแบบนะค่ะ)

“ไอ้บ้า!”ฉันด่าไล่หลังไอ้บ้าโฟมนั่น

พอด่าเสร็จฉันก็วิ่งขึ้นข้างบนไป

เช้าวันใหม่

“หวัดดี”ฉันทักโชกับกอล์ฟด้วยอารมณ์บ่ จอย

“เออ หวัดดี หมาไล่กัดหรอวะ ทำไมอารมณ์บ่จอยอะ”ไอ้โชมันถาม

“เรื่องของฉันอย่ามายุ่ง”ฉันด่า

“อาไรฟะ”ไอ้กอล์ฟพูดอย่างงงๆ

“เออ แล้วเห็นไอ้โฟมมันปะ มันหายพระพักตร์ไปไหนวะ ไอค์รู้ปะ”กอล์ฟถาม

แต่เมื่อฉันได้ยินชื่อนี้จึงโพล่งออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ

“ไม่รู้เว้ย!”ฉันโพล่งออกไปแล้วเดินหนีไป

“เฮ้ย ไอ้ไอค์มันเป็นอะไรของมันวะ”กอล์ฟพูดกับโช

“สงสัยยังไม่คืนดีกัน แมร่งหัวแข็งกันทั้งคู่เลยวะ”โชออกความเห็น

ฉันเดินไปเรื่อยๆจนไปเห็นโฟมเดินกับเด็กม.2 รู้สึกว่าจะเป็นรุ้ง

‘โธ่เอ้ย! มาว่าคนอื่นนายเองก็เหมือนกันแหละที่ไปคุยกับหญิงอื่น’ ฉันนึกในใจ

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ย่างเข้าฤดูหนาว ฉันกับเขาก็ยังไม่คุยกันถือเป็นเรื่องทะเลาะที่ร้ายแรงที่สุดเลย หลายครั้งที่นายนั่นจะเข้ามาคุยด้วยแต่ฉันมีทิฐิสูง จึงไม่ได้ตอบทำกับว่าเขาไม่มีตัวตน ส่วนกอล์ฟได้รู้จักกับแก้ม เพราะเนื่องจากกอล์ฟหยิบกระเป๋าผิดใบไปหยิบของแก้มแทน  ส่วนไอ้โชมันจะโทรไปหาแพททุกเวลาที่มันว่าง

“แม่ค่ะ เสื้อหนาวละค่ะ”ฉันถามแม่พยายามบังคับให้เสียงไม่สั่นเพราะมันหนาวมากๆๆๆๆๆๆ

“เอาไปซักนะจ๊ะ ยังไม่แห้งเลย เอาของแม่ไปก่อนไหม”แม่ถามฉัน

“ไม่ละค่ะ หนูไม่ค่อยหนาว”ฉันพูดเสียงแข็ง พร้อมทำท่าทางที่คิดว่าไม่หนาวให้แม่ดู

“จ้า ไม่หนาวก็ไปโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวสายนะ”แม่สั่งยิ้มๆ เพราะรู้สึกขำที่ฉันทำท่าทางว่าไม่หนาวแต่จริงๆ หนาวมากกกกก

โรงเรียน

“กิ๊ง ก่องงงงง! เสียงออดของโรงเรียน

“ทั้งหมดตรง”กอล์ฟซึ่งคือหัวหน้าห้องสั่ง

“ทำความเคารพ”เมื่อทุกคนยืนกอล์ฟจึงสั่งต่อ

“สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู”

“สวัสดีจ๊ะ นั่งลง”

“วันนี้ เรื่องที่เราจะเรียนกันคือ....&*()())__+++*^%$#@!@!!@##$%^^&**&”อาจารย์ก็พูดไปเรื่อยๆ

ฉันจึงลงไปนั่งกับพื้น แล้วเอา MP3 ออกมาฟัง

“เฮ้ ไอค์” ใครว่ะ

“หืม”ฉันถามพร้อมเงยหน้าขึ้นมอง

“คือ เรา.....จะขอโทษนะ เรารู้แล้วว่าที่เธอไปคุยกับกอล์ฟเรื่องแก้มตังหาก”

“เหอะ”ฉันหันหน้าหนี

“ขอโทษ”เขาพูดทำให้ฉันใจอ่อน

“ก้อด้ายยย ครั้งนี้ครั้งเดียว คราวหน้าถ้าจะด่าหาเหตุผลมาก่อนนะ”ฉันประชดให้

“อืม”

“ฟังปะ”ฉันถาม

“ฟังจ๊ะ”

“อ๊ะ”ฉันยื่นหูฟังข้างหนึ่งให้โฟม แล้วเขาก็เอาเครื่องไปเลือกเพลงตามใจ จึงเกิดสงครามการฟังเพลงขึ้น

“ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ”ฉันกับเขาก็หัวเราะให้กันและกันก่อนที่จะหันหน้าหนี ฉันไม่รู้ว่าเขาหันหน้าหนีเพราะอะไร แต่ฉันนี่สิ เขิลล์มากกก

การทะเลาะกันครั้งที่รุนแรงที่สุดกลับมาลงเอยกันได้ เพราะความกวนของเธอและเขามีมากพอๆกันนะสิ”