คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความจริงที่เป็นไปไม่ได้
“เรา F7 แพท F8 ไอค์ F9 โฟม F10 กอล์ฟ F11 ละกันนะ”โชบอก
“อือ”กอล์ฟตอบ
“ฉันไปสร้างเวรกรรมอะไรกับนายไว้นักหนาห๊า แล้วทำไมฉันต้องนั่งกะอีตาลิงด้วยเนี่ย”ฉันบ่น
“บ่นอะไร ยัยบ๊อง”โฟมพูดขึ้นมา
“ป่าว”
“งั้นตกลง ตามนี้”ดูมันพูดเองเออเองเลยนะย่ะ
พวกเราก้อเข้าไปดูหนังกัน พอจบจึงออกมา (ผู้แต่งเข้าไปไม่ได้นะค่ะ เพราะไม่ได้ซื้อตั๋วเลยนอดเข้าไปดูข้างในนะค่ะ_ผู้แต่ง T0T)
“สนุกจังเนอะแพท”ฉันถามแพทมื่อออกมาจากโรงหนัง
“อือ สนุกดี”แพทตอบ
“มันเหมือนกับบุคลิกเธอเลยอะ ยัยบ๊อง” อะแฮ่ม! ฉันถามความเห็นจากคนไม่ใช่ลิงย่ะ
“ช่ายๆ เหมือนเธอเลยอะ ไอค์”โชแหย่ฉันมั่ง
“บ้านนายดิ แต่เดี๋ยวน่ารักเหมือนฉันใช่มะ”(โธ่ โรคหลงตัวเองของไอค์กำเริบแล้วค่ะ_ผู้แต่ง)
“เหอ เหอ น่าลักไปฆ่าอะดิ”นายนั่น(โฟม)
“กอล์ฟเป็นไรเงียบเชียว”ฉันถามเพราะตั้งแต่เจอกัน กอล์ฟพูดได้เพียงแค่ 2-3 ประโยคเอง
“ป่าว เออ ไอค์เรามีเรื่องจะคุยด้วย”กอล์ฟถามฉัน
“อือ ได้สิ พวกนายรอตรงนี้แปปเดียวเดี๋ยวมานะ”ฉันตอบแล้วหันไปสั่งทั้ง 3 คน
ฉันลากกอล์ฟไปห่างจากรัศมีการได้ยินของ 3 คนนั้น
“ว่าไง”ฉันพูดเมื่อห่างจากรัศมีการได้ยินของทั้ง 3 คน
“ก็.....เอ่อ...เธอสัญญาได้ไหมว่าจะไม่บอกใคร”กอล์ฟถามแล้วหน้าแดง
“อือ สัญญา”
“ฉันชอบคนที่ชื่อแก้มนะ ช่วยติดต่อให้หน่อยดิ”เปนปายม่ายได้ เหลือเชื่อ เจ้าจอร์จ
“เหอ เหอ คนที่ทักฉันวันแรกของการเปิดเทอมใช่มะ”
“อือ”
“ได้ดิ เดี๋ยวว่างๆ จะเรียกมาคุยกับนายละกันนะ”
“อือ ไปกันเหอะเดี๋ยวพวกนั้นสงสัยว่าคุยเรื่องอะไรกัน”กอล์ฟบอก
แล้วพวกเราก้อเดินกลับไปที่ 3 คนนั้นรออยู่
“กลับมาแว้ว!” ฉันพูดเมื่อเห็น 3 คนนั้น
“อือ รีบไปเหอะจะได้ไปซื้อของ”โชพูด
“ได้ไปดิ เร็วๆ”ทุกคน งง เมื่อเห็นกอล์ฟกลับมากระตือรือร้นเหมือนเดิมเพราะเมื่อเช้ายังเงียบๆอยู่เลย แต่ฉันได้แต่ยิ้มเพราะรู้ว่าทำไมกอล์ฟถึงเงียบ
โชแพท ละกอล์ฟเดินนำหน้าไปก่อน ส่วนฉันและโฟมรั้งท้าย
“นี่ เธอคุยอะไรกับไอ้กอล์ฟมันหรอ”โฟมถาม
“ป่าวไม่มีอะไร”ฉันรักษาคำสัญญาที่ให้ไว้กับกอล์ฟอย่างดี
“สารภาพรักกันก็บอกมาเหอะ”
“นี่นาย ถ้ากอล์ฟจะสารภาพรักกับใครมันก็เรื่องของกอล์ฟไม่เกี่ยวกับนาย”ฉันพูดเมื่อเริ่มโมโห
“มิน่า ไอ้กอล์ฟมันยิ้มหน้าบานเชียว”
“แล้วแต่น่ายจะคิด ไปละ”ฉันพูดแล้วเดินนำหน้าไปคุยกับกอล์ฟ
พวกเราไปซื้อของ โชซื้อตุ๊กตาหมีให้แพท แล้วไอ้ลิงซื้อสร้อยคอล๊อคเก็ต 2 เส้น สงสัยอันหนึ่งใส่เอง อีกอันหนึ่งให้แฟน เราก็เดินเที่ยวกันจนเกือบเย็น แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน โดยที่ฉันกับโฟมไม่พูดอะไรกันเลยตั้งแต่ตอนบ่าย
กลับถึงบ้าน
“แม่ กลับมาแล้ว ไม่ต้องเรียกหนูนะ หนูจะอาบน้ำแล้วนอนเลย”ฉันพูด
“ไม่กินข้าวหรอลูก”แม่ถามอย่างเป็นห่วง
“ไม่ค่ะ หนูกินแล้ว”
“จ๊ะ”แม่ตอบ
ฉันรีบเดินเข้าห้องไปโดยที่ไม่พูดกับใครเลย
“ไอ้บ้า...ไอ้...ไอ้..”ฉันด่าโฟมพร้อมกับต่อยตุ๊กตาไปด้วย
ฉันต่อยจนหนำใจแล้วจึงลุกไปอาบน้ำ
ซ่า! ซ่า! ซ่า! (เสียงน้ำ)
แอ๊ด (คาราบาว) เสียงเปิดประตูห้องน้ำ
ฉันยังยืนที่เดิมเฝ้าคอยมองดูเธอเสมอไป นานแสนนานเพียงใดหรือไกลสุดขอบฟ้า และจะยืนที่เดิม เมื่อยามเธอมีทุกข์และน้ำตาเพียงแค่เธอมองมาฉันยังยืนที่เดิม~È ( เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้น )
“ใครโทรมาวะ”ฉันบ่นกับตัวเองก่อนที่จะหันไปดูมือถือ
“อ้อ ไอ้กอล์ฟ โทมาหาทำดาบอะไรตอนนี้ฟะ คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่” (ไปซ่อมสิ_ผู้แต่ง)ฉันพูดแล้วรับโทรศัพท์
“หกโหล ต้อการพูดสายกาบคราย”ฉันกรอกเสียงคนจีนลงไปเพื่อแกล้งกอล์ฟ
“เอ่อ...ขอสายไอค์หน่อยครับ”กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียง งงๆ
“ที่นี่ม่ายมีคงชื่อ ไอค์ มีแต่คงชื่อ อาตี๋”
“เอ่อ..สงสัยโทรผิดมั้งครับ ขอโทษครับ”กอล์ฟพูดแล้ววางสายไป
ฉันยังยืนที่เดิมเฝ้าคอยมองดูเธอเสมอไป นานแสนนานเพียงใดหรือไกลสุดขอบฟ้า และจะยืนที่เดิม เมื่อยามเธอมีทุกข์และน้ำตาเพียงแค่เธอมองมาฉันยังยืนที่เดิม~È ( เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้น )
“ฮาโหล ที่นี่ร้านขายขนมเค้กค่า จะรับอะไรดีค่ะ”ฉันพูดแกล้งๆเมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาคือกอล์ฟ
“เอ่อ..ขอสายไอค์ครับ”
“ที่นี่ร้านขายเค้ก ไม่ใช่ร้านขายน้ำแข็งนะค่ะ”
“เอ่อ...ครับขอโทษครับ”พูดจบก็วางสายไป
ฉันยังยืนที่เดิมเฝ้าคอยมองดูเธอเสมอไป นานแสนนานเพียงใดหรือไกลสุดขอบฟ้า และจะยืนที่เดิม เมื่อยามเธอมีทุกข์และน้ำตาเพียงแค่เธอมองมาฉันยังยืนที่เดิม~È ( เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้น )
“ฮาโหลลลล”ฉันพูด
“ไอค์ปะนั่นะ”กอล์ฟถาม
“อือ มีไรหรอ”ฉันถามแต่พยายามกลั้นหัวเราะสุดชีวิต
“เมื่อกี้เราโทรมา 2 รอบ รอบแรกคนจีนพูดบอกว่ามีแต่คนชื่อ อาตี๋ รอบสอง เป็นร้านขายเค้ก เรางงเลยอะ”กอล์ฟพูดแบบงงๆ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”ฉันหัวเราะออกมาเมื่อมันกลั้นไม่อยู่แล้ว
“หรือว่าเธอแกล้ง....ไอค์”
“555+ช่าย มันส์พะยะค่ะ 555+”
“งั้นไม่บอกข่าวสำคัญ แล้วแค่นี้นะ”
“อือ เฮ้ย! ไม่ได้เว้ย ข่าวอะไร”
“ก็เรื่องที่ไอ้โฟมมันโกรธเธออะ”
“รู้ด้วยหรอ”ฉันถาม
“รู้ปะ มันโกรธเพราะอะไร”
“มันคง ....เอ่อ..ไม่รู้ดิ”
“มันชอบเธอนะ มันเลยหึง”
“บ้าน่า มันชอบรุ้งเด็กม.2 นะเฟ้ย มาเกี่ยวอะไรกับฉัน”
“เกี่ยวดิ เพราะ.......ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด”กอล์ฟพูดอยู่ดีดีสายก้อหลุดไปเฉยเลย สงสัยกอล์ฟแบตหมดมั้ง
“เวร ละดิ เกี่ยวเรื่องอะไรวะ”ฉันบ่น
“ลูกมีคนมาหา”แม่ตะโกนขึ้นมา
“ใครค่ะแม่”ฉันตะโกนถาม
ความคิดเห็น