รักทีละนิด ของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : รำคาญ

เช้าวันใหม่

ระหว่างทางฉันนึกถึงเรื่องของโฟมขึ้นมา

"สวีดัด สวัสดี ยัยบ๊อง"นั่นไงพูดถึงก็มาเลย สงสัยตายยากนะเนี่ย

"เออ หวัดดี" ฉันพูดและทำหน้าเบื่อๆ

"เฮ้ๆ อย่าทำหน้าบูดดิ มันเหมือนตูดลิงอะ ฮ่า ฮ่า"ฉันมองนายนั่นตาขวางๆ

"ช่างฉัน หน้าของฉันไม่ใช่หน้าของนาย เอ้อ!เกือบลืม นายอย่าพยายามทำหน้าลิงนะ เดี๋ยวกรมปศุสัตว์ จะนึกว่าลิงหลุด" ถึงตาฉันย้อน ฉันก็ย้อนได สะจ๊าย สะจาย

"โธ่..."

"แบร้"ฉันหันไปแลบลิ้นใส่นายนั่นก่อนที่จะวิ่ง

"ใครถึงโรงเรียนก่อนชนะ นะลิงกัง"ฉันท้านายนั่นซึ่งยังทำหน้างงอยู่แต่พอเริ่มเข้าใจอะไรก็วิ่งตาม

"อ๋อ อืม ได้เลยยัยบ๊อง"นายนั่นพูดและวิ่งตามวิ่งจนถึงโรงเรียนและผลที่ได้คือ

"แฮ่กกก...เย้!...ฉะ....ฉัน......ชะ..นะ..เธอแพ้แล้วยัยบ๊อง.......ออกตัวก่อนยังแพ้เป็นไปได้ยังไง โอ้ จอร์จ ไม่อยากเชื่อ"

"เชอะ"ฉันพูดแล้วเดินหนีไป

"อ้าวไปไหนอะ"นายนั่นพูดพอฉันหันหลังไปเห็นนายนั่นยืนงงอยู่ แล้วอยู่ดีดีก็มีผู้หญิงมารุม

'แบร้ ไปก็ได้ยะ'ฉันคิดในใจ

พอฉันเดินมาถึงห้องเรียน

"อ้าว..ไอค์ เป็นไรไปหรอ"กอล์ฟถามเมื่อเห็นว่าฉันทำหน้าบูดๆ

"ป่าว ไม่ได้เป็นไรเบื่อ ลิงเฉยๆอะ"ฉันตอบแบบขอไปทีเพราะรำคาญ

"ลิงที่ว่าเนี่ย โฟมใช่ปะ"แต่กอล์ฟก็ไม่ยอมเลิกลา

"อือ ใช่ไอ้โฟมนั่นแหละ น่าเบื่อ น่ารำคาญที่สุด"ฉันบ่น

กอล์ฟเห็นฉันเซ็งจึงไม่ได้เซ้าซี้อะไรฉันต่อ จึงหันไปคุยกะโชพื่อนของกอล์ฟต่อ

เวลาผ่านไป ผ่านไป และผ่านไป (เว่อร์ไปมั้ง_ผู้แต่ง) ค่ะๆ ผ่านไปราวๆ 10 นาทีเห็นจะได้

"เฮ้อ กว่าจะรอดออกมาได้แทบตาย เธอก็ไม่อยู่รอเลยนะยัยบ๊อง"เสียงลิงตัวนั้นมันมาถึงที่ก็ว่าฉันเลยนะ

"อ้าว...จะให้ฉันอยู่รอได้ไงแฟนคลับของนายออกจะเยอะ ถ้าขืนฉันไปยืนกะนายฉันมิถูกแฟนคลับนายฆ่าตายหรอห๊า!"ฉันแวดใส่

"โอ้ยไม่โดนหรอกแค่ถูกตบซ้ายตบขวาเข้าโรงบาลเท่านั้นเอง"ดูมันง่ายเนอะ เดี๋ยวโดนเตะ

"เดี๋ยวตาย เดี๋ยวตาย"ฉันซึ่งไม่มีอารมณ์เล่นจึงด่าไป

"โฟมเราชื่อน้ำนะ เราขอเบอร์โฟมหน่อยได้ปะ"เด็กผู้หญิงที่เดินเข้ามาหาโฟมพูด

"เอ่อ...คงไม่ได้หรอกครับ บ้านผมไม่มีมือถือครับ"ดูมันตอแหลชัดๆ แล้วเมื่อวานมันใช้ ป๊อบทีนโทร

มาหาฉันหรอไงวะ

"หรอค่ะ น่าเสียดายจัง งั้นนี่เบอร์มือถือของเรานะ ช่วยเก็บเอาไว้ด้วยเพื่อถ้าว่างๆก็โทรมาหาบ้างนะค่ะ"เธอพูดพร้อมกับยื่นแผ่นกระดาษเล็กๆให้อีตาลิง

"ไม่ได้เช่นกันครับ บ้านผมสายโทรศัพท์ถูกตัดขาดคับ"รำคาญวะไอ้พวกป๊อบแล้วตอแหลเนี่ย

"งั้นไม่เป็นไรค่ะ น้ำไปนะค่ะ"รีบๆ ไปก็ดีรำคาญเว้ย

"ครับ"พอเธอเดินไปไกลแล้วนายนั่นก็พูดต่อว่า"ไปเหอะ"ดูมันหน้าไว้หลังหลอกชัดๆ

"เหอะ ไอ้พวกลิงหลอกสาว น่ารำคาญจริงเชียว"ฉันพูดลอยๆ แต่แบบว่าตั้งใจให้นายนั่นได้ยิน