Sasy Lover ถึงร้ายก็รักแสบนักยัยตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #2 : ราดหน้าของจริง กับ พาร์ทเนอร์ของฉัน

' ค๊อก..... ฟี้......... ค๊อก..........ฟี้.............ปัก!!!!!  '


" โอ้ย เจ็บนะโว้ยยย" หลังจากที่แอบหลับในห้องเรียนอย่างแสนสบาย จู่ๆ ฉันก็รู้สึกเจ็บหลัง ต้องมีคนมา ทุบหลังแนแน่ๆ อย่างให้รู้นะ แม่จะดาให้ เสียคน


"ฉันเองเธอจะทำไง" ฉันชูกำปั้นและ หันไปที่ต้นเสียง ก็พบว่าเป็น ตาหัวมันนั้นเอง


"นาย มาทุบหลังฉันทำไม คิดว่าฉันมาวันแรกแล้วจะกลัวหรอไงห๊ะ!!! " ฉันตะคอกใส่ ตานั้น อย่างไม่กลัว   ชิร์ จะกลัวทำไม ผู้ชายอะไรรังแก ผู้หญิง


" ก็ตอนนี้มันพักกลางวันแล้ว ฉันเรียกเธอเท่าไรก็ไม่ตื่น ถ้าเธอไม่อยากกินข้าวก็ตามใจ" ว่าแล้วตานั้นก็ เดินออกไป ตอนแรกฉันไม่คิดอะไร พอตานั้นพูดว่า ' กินข้าว ' ท้องฉันก็ ร้องง



"โคร๊กก คร๊ากกก....?!! " ขึ้นมาทันที ดูเหมือนตานั้นจะได้ยินด้วยหละ เพราะมีหยุดเดินอยูช่วงนึ่ง   อาย จังเลยยยย


"เห้ย ไอ้ ลุค ข้า หิวข้าวจะตาย อยู่แล้ว ไมชักช้าจังว่ะ" จู่ๆก็มี ชายหนุ่มที่ฉันสาบานได้เลยว่า หล่อมากกกกกกกกกก  คนคนนี้จัดได้ว่าหล่อขั้นเซียน


คนเมื่อเช้า ฉันก็ว่าหล่อแล้วนะ แต่ คนนั้นดูออกจะไปทางน่ารักมากกว่าแม้ จะดูเจ้าเล่ห์ก็ตาม  แต่คนคนนี้ซิ  โอ๊ มาย ก๊อดดดด


ถึงผมเค้าจะสั้น ออกๆไปทางสกินเฮด แถม มีรอยแหว่ง เอ๊ะ หรือแผลเป็นฉันก็ไม่รู้

แต่ คิ้วที่เข้ม สวยที่ขมวดนิดๆ  บวกกับ ดวงตาที่ดู จริงจัง จมูกเป็นสันเข้ารูปกับริมฝีปากที่หนาเล็กน้อยแต่แดงจัดน่า...........หลงไหล

เสื้อเชิต ถูกปล่อยออกนอกกางเกงอย่างไม่สนใจ กฎระเบียบมาก นัก  ถูกปลกกระดุม ออก2เม็ดทำให้เห็น กล้ามเนี้อข้างใน


เค้ามองันแว๊ปนึ่งและถามตาหัวมัน

" ใครว่ะ น่ารักดี แนวแกเป็นแบบนี้หรอ" ว่าแล้วก็ยิ้มให้ฉันทีนึ่ง


"เด็กใหม่ห้องฉันว่ะ ไปเถอะอย่าไปสนใจเลย"


"เห้ยยยย...... รอข้าด้วยยย ไอ้ลุค ไอ้ เซน " เสียงบุคลที่ 4 ดังขึ้น (ความจริงบุคลที่ 3 หละ แต่ ฉันนับตัวเองเข้าไปด้วยจะได้ไม่เป็นส่วนเกิน)


"อ๊าววว  เธอก็อยู่หรออ ไม่หิวข้าวหรอไง" อ๊ากกกก  นาย ครัช นั้นเอง ตานี้หน้าตาดีแล้วยังนิสัยดีอีก

"ไม่หิวหรอก แค่ ท้องร้องเท่านั้นเอง" จู่ๆ ตาบ้านั้นก็พูดขึ้นมา ความจริง นายพูดน้อยไม่ช่ายหรอ แล้วทำไม่ตอนนี้ทำมาเป้นพูดมากนักหละ


" 5 5 5 5 5+ งั้นก็ไปกินข้าวดิ จะรอท้องร้องทำไม" ตาครัชพูดไปหัวเราะไป ฉันอายมากๆเลย เพราะ ไม่ใช่ตาเซนคนเดียว แต่ อีก 2คนก็หัวเราะด้วย


"คะ คะ  คือ  ฉันไม่รู้ว่า โรงอาหารไปทางไหนอ่า เหอๆ "  เห้ยย ก็ฉันพึ่งมาวันแรกนิหว่าจะรู้ได้ไง


"เจ๊งซิ วันนี้วันแรกของเธอ.." ฉันเหล่มองเค้านิดนึ่ง แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่ได้คิดอะไร  หรือฉันคิดไปเอง ว๊ากกก บัดสี

"..งั้นฉันพาเธอไป โรงอาหารแล้วกัน  ไอ้ลุค ไมแกไม่เทคแคร์เพื่อนใหม่แกเลยฟ่ะ" ครัช ต่อว่า ตาลุค แต่ตานั้นดูไม่สนใจ

ท่าที่ตานั้นทำก็ดูเท่นะ แต่ ตานั้นดูไม่หล่อเอาเสียเลย  พอดูอีกที ตานี้มีแต่ เพื่อนหล่อๆ อะไรจะดีขนาดนั้น โดยฉะเพราะ คนที่ชื่อ เซน



ฉันเดินไปกับทั้ง 3 คนเรื่อยๆ ตลอดทางฉันเห็นว่ามีแต่คนมองฉันตลอด ยิ่งพวกผู้หญิง น่ากลัวชะมัดเลย ทำไมต้องมองฉันแบบนั้นด้วยหละ เหอๆ

"นิชายน์ เธอย้ายโรงเรียนทำไมหรอ" ครัชถามขึ้น

"อ้อ แม่อยากให้ย้ายอ่า เพราะ นี้เป็นโรงเรียนเก่าแม่ฉันและพี่ ชายฉันก็เรียนที่นี้ " ฉันตอบไป ดูเหมือน เซนจะสนใจแต่ ตา ลุค ไม่แม้แต่จะมอง

"อ่ะ เธอชื่อ ชายน์หรออ โห่ ชื่อแมนมาก 55+ ว่าแต่ ย้ายมาตอน  ม. 5เนี้ยนะ ทำไมไม่ย้ายตอน ม. 4หละ"คราวนี้ เซนเป็นคนถาม ฉันเขินจัง หน้าตาเค้าดูจริงจังมากๆ จนฉันเกรงนิดๆ

"ก็ไม่รู้ซิ แม่ฉันก็ แปลกๆแบบนี้หละฉันกอ......โอ้ยยยย" จู่ๆฉันก็ ล้มลง แถมพื่นที่ฉันล้มก็เต็มไปด้วยราดหน้าเหนียวๆ เต็มพื่น


อะไรเนี้ยย เกิดเรื่องแบบนี้ได้ไง

"อุ๊ยย ตายยหละ ฉันขอโทษเธอจริงๆนะ ฉันไม่ระวังเองหละ " จู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึ่งพูดขึ้น ฉันหันไปมอง ก็พบว่า ยัยคนนี้ สวยมากกกกก



ผิวที่ขาววจนรู้สึกน่าถนุถนอมตอบรับกับดวงตากลมโต สีดำสนิทได้อย่างลงตัว จมูกกับมากสีแดงจัดเล็กๆ เข้ารูปกับโครงหน้าเล็กของเธอได้อย่างเหมาะเจาะ

และผมของเธอก็ดำสนิทและยาวสลวยยน่าจับ แม้แต่ผู้หญิงอย่างฉันก็ทนไม่ไหว  ฉันว่า ผู้หญิงคนนี้ต้อง ฮอตแน่ๆ


"บันนี่ เธอคิดจะทำอะไรของเธอ" ตาลุค ที่เงียบไปนาน ตะโกนเสียงดังอย่างน่าตกใจ

"ฉันเปล่านะ มันหนัก ฉันเลยทำหลุดมือ" หญิงคนนั้นว่า หรือ บันนี่ นั้นหละว่า


"ฉันเห็นอยู่ว่าเธอขัดขาเค้า" ตานั้นพูดอีก ฉันไม่ได้รู้สึกอะไร จนกระทั้งตานั้นพูดคำว่า ' ขัดขา '


" ห๊ะ  เธอขัดขาฉันหรอ ??!! "  บันนี่ทำหน้าตาตื่น อย่างตกใจ สวยจริงๆยัยคนนี้

"ฉันเปล่าจริงๆนะ ชามมันหนักฉันถือไม่ไหว ฉันไม่ได้ ตัวใหญ่เหมือนใครบางคนนิ" บันนี่ว่า ยัยนี้ตัวเล็กจริงๆ ฉันตัวใหญ่กว่าตั้งเยอะ เอ๊ะ ยัยนี้ว่าฉันหรอ


" พอเถอะๆ ชายน์ลุกไหวมั้ยฉันช่วย" จู่ตาลุคที่เย็นชากับฉันตลอดก็เข้ามาพยุ่งตัวฉัน ถ้าตาฉันไม่ฝาด ฉันเห็นยัยบันนี่ ทำหน้ายักใส่ฉันด้วย


" ไปล่างขากับกระโปรงเธอก่อนเถอะ เลอะหมดแล้ว" ตานั้นว่าและชี้ไปที่ห้องน้ำ โชคดีที่อยู่ใกล้ แต่ ฉันเจ็บขา ตานั้นเลย พยุ่งฉันจนถึง หน้าห้องน้ำ

"ส่งแค่นี้ก็พอมั่ง แต่จะดีมากนะ ถ้านาย รอฉันหน้าห้องน้ำ  เหอๆ" ตานั้นไม่ว่าอะไร แต่ก็พยักหน้ารับ


มองสภาพตัวเองในกระจก มันช่างทุเรศได้ใจมากๆเลยที่เดียว ถึงจะซักกระโปรงได้แต่ฉันคงเหมือน ฉี่ราดแน่ๆ แถม นี้พึ่ง เรียนไปครึ่งวันเอง


เหลือเวลาต้องใช้ชีวิตอีกตั้งครึ่งวัน ไมชีวิตฉันมันซวยแบบนี้นะเนี้ยย  ฉันพยายาม ล้างกระโปรงไปเรื่อยๆ จนกระทั้งมาคนเดินเข้ามา


"ฉันขอโทษเธอจริงๆนะที่ ทำให้เธอต้องเลอะ" ฉันหันไปที่ต้นเสีย ยัยบันนี่นิ ฉันรู้สึกหมั่นไส้ยัยนี้จังเลย


"แต่ฉันว่า มันน้อยไป" เห้ยยย ฉันตกใจนะเนี้ย จากกระต่ายน้อยน่ารักกลายเป็นนางมารหน้าหัก เอ้ยย  โหด ไงได้


"เธอกล้ามากนะที่ไปยุ่งไปทำสนิทกับ แก๊ง มอนสเตอร์ ทั้งๆที่เธอก็พึ่งเข้ามาเป็นวันแรก" ยัยนี้ว่าขึ้น และจิกหัวฉัน ฉันขัดขืนไม่ได้เพราะยัยนี้มีพวกค่อยลอคฉันอยู่

" ที่สำคัญ ลุค ดูจะให้ความสำคัญกับเธอมากกว่า คนอื่นๆ" อะไรเนี้ยย อย่า บอกนะว่า ยัยนี้ทำแบบนี้กับฉันเพราะ ตาลุคหัวมันนั้นอ่ะ

"นิ เธอ ฉันไม่รู้ว่า แก๊ง มอนสตรง มอนสเตอร์ ของเธอคืออะไร แต่ ที่ฉันรู้ วันนี้ฉันคุยกับ ตานั้น แค่ 3ประโยคเองมั่ง"


"นั้นก็มากเกินไปสำหรับการเจอกันวันแรก ของเธอแล้ว ฉันเจอ ลุควันแรก เค้ายังคุยกับฉันแค่ ประโยคเดียวเลย"

ยัยนี้ สวยแต่เพี้ยน นะเนี้ยย

"ว่าแต่ เธอปล่อยฉันได้ม่ะ ฉันไม่แย้ง ตาลุค หัวมัน แว่นหนานั้น ไปจากเธอแน่นอน"


เพี้ยยย!!!!!!" อย่าไปว่าลุค อย่างนั้นนะ เค้าอยู่ใน แก๊ง มอนสเตอร์ แก๊งที่ รวม สุดยอด3คนที่หน้าตาดีที่สุดในโรงเรียนนี้"  ห๊ะ?!! รวมคนหน้าตาดี

ถ้าเป็น ทามกับ เซนฉันไม่เถียงแต่ ลุคเนี้ยนะหน้าตาดี ไม่จริงมั่ง แต่ ฉันเจ็บอ่า ยัยนี้ตบฉันได้ไง

"เธอตบฉันทำไมเนี้ยยย  แล้ว ในเป็นคนเลือกเนี้ยย ถึงมีตานั้นด้วย" ยัยนั้นทำท่าจะตบฉันอีก แต่ก็วางมือลง

"ก็รุ่นพี่ ของ ทริปเปิ้ล มอนสเตอร์รุ่นเก่าไง เป็นคนเลือก ฉันพูดได้เลยว่า เค้า ตาแหลมมากๆพี่เลือก ลุค แม้ นักเรียนใน รร จะไม่เห็นด้วยก็ตาม"

จะว่าไปถ้าฉันอยู่ตอนเลือกคงเป็น ผู้นำชู้ป้าย คัดค้าน แน่ๆ เหอๆ 



ขนาดที่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่นั้น ยัยนั้นก็จิกหัวฉันอีกแล้ว


"ว่าแต่เธอเข้าใจ รึยังนี้แค่เล่นๆ เธออย่าให้ฉันเอาจริงแล้วกันฉันไม่ปล่อยแน่ถ้าเธอไม่เลิกยุ่งกับ ลุคอีก" เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ยัยนี้แรกเยอะชะมัด


"ฉันว่ายากอ่า เพราะฉันเป็น พาร์เนอร์ของเค้า" ยัยนั้นทำตาโตและตบฉันอีกที


คราวนี้ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันมองไปที่ประตูห้องน้ำก็พบว่า มันล็อคอยู่ก็ว่า ทำไมไม่มีใครเข้ามาช่วยตรูเลย 



ก็ได้ ใช่วิธีนี้กับฉันช่ายม่ะ งั้นก็ต้องเจอดี


ยัยบันนี่ ง่างมือจะตบฉันอีก แต่ มันไม่มีครั้งที่ สามแล้ว ฉันก้มหัวหลบ ทำให้ยัยนี้ตบพลาดไปโดนเพื่อนของเธอแทน

ฉันได้โอกาส จึง สลัดตัวให้หลุดจากเพื่อนยัยนั้น และ จัดการ ต่อยเพื่อนยัยนั้นจนหงาย  แต่ขนาดนั้นยังนั้นก็ เอาน้ำมาสาดใส่ฉันจนฉันตัวเปียกไปหมด


และเข้ามาทุบฉันจากด้านหลัง ฉันคว้าข้อมือยัยนั้นไว้ได้ เลย พยายามจับคอเสื้อยัยนั้นและ ทุ่มยัยนั้นลงพื่นทันที 


ยัยนั้นตัวเล็กจะตาย โดนทุ่มที่เดียวก็ ไม่รอดแล้ววว    หลังจากนั้นก็ไป จัดการ

แตะ เพื่อนยัยนั้น ซัก คนละ 3 4 ที  ฉันอยากจะเปลียนเสื้อผ้าแต่มัน และหมดแล้ว ฉันมองไปที่ ยัย 3 คนนั้น สภาพพวกนั้นยังดีกว่าฉันอยู่

เพราะพวกนั้นไม่โดน ราดหน้า และ ราดน้ำเหมือนอย่างฉัน  แล้วจู่ๆ ไอเดีย บรรเจิดก็ เกิดกับฉัน

' อืม เสื้อ ยัยนี่ยังดีอยู่ กระโปรงของอีกคนก็น่าจะใส่ได้นะ ' ฉันคิดและ ฉัน ก็................   จัดการถอดดดดดดดด เสื้อผ้ายัยพวกนั้นทันที 












555+ เมือฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว...แต่อารมโกรธฉันยังไม่เสร็จ  ฉันยังอยากจะทำอะไรกับพวกนั้นซักอย่าง

ฉันมอง ไปรอบๆและเห็น ถังน้ำซักผ้าขี้ริ้ว ที่มีน้ำดำๆเต็มถัง  โฮะๆๆๆๆ เสร็จแน่ๆ


" ยัยบันนี่ ขอบคุณสำหรับราดหน้านะ แต่นี้   ราดหน้าของจริงต่างหาก"



โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม












ฉันเปิดประตูห้องน้ำและพบว่า มีคนออ อยู่เต็ม 


"ชายน์ เธอเป็นอะไรมากมั้ยเนี้ยย" ครัชดู เป็นเดือดเป็นร้อนแทนฉันมาก ฉันรู้สึกดีจัง

" ฉันสบายดี เป็นห่วงพวกข้างในเถอะ ฉันว่านะ" ครัช รีบเดินเข้าไปดูทันที โดย เดินสวนกับ ลุคที่เดินออกมา


แล้วตาลุคก็ เอ่ยกับฉันเป็นประโยคที่ 4ของวันว่า


"แสบมากก ยัย พาร์เนอร์ ของฉัน"






+++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ม่ะมีคนอ่านเลย  ม่ะเปงไร เอามาฝากไว้เฉยๆก็ได้



ตอนนี้ นางเอกของเราก็เริ่มร้ายแล้ว แต่ แน่ใจหรอค่ะว่า นี้คือที่สุดของเธอ ว๊ากๆๆๆๆๆๆ



คนเขียนจิตตกค่ะ 555+