คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter : three (50%)
chapter3 .
ซูโฮมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างห้องนอนของตัวเอง กลืนน้ำลายตัวเองลงเล็กน้อย แล้วค่อยๆยิ้มออกมา กลิ่นเหม็นเน่าตลบอบอวลไปทั่วห้องนอนถูกกลบไปด้วยกลิ่นคาวเลือดจากมีดที่เขากำลังยืนถืออยู่ อา..ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาทำอะไรลงไป เพราะเขาใส่ถุงมือยังไงละ ..
ฉลาดจริงๆเลยนะซูโฮ .. แค่หลอกคริสตัลว่าคริสอยากให้พาไปเจอที่หลังมหาลัย ยัยนั่นก็เชื่อซะด้วย พอบอกให้หลับตายัยนั่นก็เชื่อจริงๆสินะ .. โง่ชะมัดเลย
ซูโฮจำไม่ได้ว่าเขาแทงลงไปที่ท้องของคริสตัลทั้งหมดกี่ครั้ง แทงลงไปตามหน้าอก ต้นแขน เสียงดังฉึบไม่เป็นจังหวะสร้างความตื่นเต้นให้กับเขาเป็นที่สุด เลือดที่ไหลออกมาตามร่างกายของคริสตัลทำให้เขาใจเต้นแรง เสียงกรีดร้องของยัยนั่นดังลั่นจนเขาต้องหยิบหินขึ้นมาแล้วฟาดใส่หน้าหล่อนเต็มแรง เหมือนฟันจะหลุดด้วยสินะ แต่เอาเถอะ ทำให้เงียบได้แค่นี้ก็จบแล้วละ ซูโฮกระทืบลงที่ร่างนั่นย้ำๆจนคริสตัลนอนนิ่ง ยืนหายใจหอบอยู่นาน กลืนน้ำลายลงเมื่อเห็นว่าดวงตาของคริสตัลมีเลือดสีแดงสดไหลออกมา ตามร่างกายมีรอยแทงเต็มไปหมด แผลเหวอะหวะ เนื้อฉีกนั่นอีก
อา..ช่างเป็นภาพที่สวยงาม ชิ้นเนื้อที่หลุดออกมาตามปากแผลพร้อมๆกับเลือดนั่น ซูโฮค่อยๆยิ้มออกมา เขา..ชอบเสียจริง ชอบมากๆ.. ซูโฮหันไปมองรอบๆด้านเผื่อมีคนมาเห็นเข้า – ไม่มีหรอกน่า .. นี่มันจะสามทุ่มอยู่แล้ว ไม่มีใครยังอยู่ในมหาลัยหรอก
สายตาไปหยุดอยู่ที่จอบที่ใช้ทำสวนของภารโรง ซูโฮยกยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปหยิบมันด้วยอาการตื่นเต้น อา— ถ้าทุกคนรู้ว่าเป็นศพของคริสตัลต้องตกใจแน่ๆเลย ซูโฮยิ้มออกมาก็จะยกจอบขึ้นสูงแล้วแทงลงไปที่ต้นคอคริสตัลเต็มแรง
“คึกๆๆๆ”
เสียงฟันกระทบกันของซูโฮดังขึ้น เขายังคงกระหน่ำใช้จอบนั่นแทงลงไปตามร่างกายของคริสตัล สภาพศพตอนนี้ของคริสตัลดูไม่ได้ มันกระจัดกระจายเต็มไปหมด ทั้งชิ้นส่วนของนิ้ว เส้นผม ฟัน เท้า แค่นี้ก็ไม่มีใครรู้แล้วละว่าเป็นคริสตัล .. ทำไงได้ละ.. หล่อนอยากยุ่งกับคริสเองนี่
“อย่ายุ่งกับคริสอีก..”
ซูโฮยืนหอบหายใจหนักแล้วเดินออกมา เขาไม่ผิดสักหน่อย ยัยนั่นต่างหากที่ผิดมายุ่งกับคริสของเขา เกลียด .. เกลียดคริสตัล
ช่วยไม่ได้นะ ... คริสตัล
เธอพลาดเอง
จุนซูขมวดคิ้วตัวเองมากขึ้น เสียงแอร์ยังคงดังขึ้นมาเบาๆเพื่อบ่งบอกว่ามันยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดีอยู่ ชานยอลกับแบคฮยอนนั่งอยู่ที่เก้าอี้รับแขกในห้องทำงานของเขา สีหน้าเครียดไม่ต่างกัน จุนซูหลับตาลงแล้วถอนหายใจ เมื่อกี้ชานยอลกับแบคฮยอนเข้ามาบอกเขาเรื่องในห้องของซูโฮ
เหม่อลอยในห้อง หงุดหงิดจนเดินออกไปนอกห้องโดยไม่ขออนุญาตครู
เดินมานั่งหลังมหาลัยทุกครั้งที่คริสไปที่ชมรม
และที่แปลกก็คือ หลังจากที่มีคนเห็นคริสตัลอยู่กับคริส พอวันต่อมาคริสตัลกลับหายตัวไปและเจอศพถูกแยกชิ้นส่วนเละตุ้มเปะอยู่ที่หลังมหาลัย แยกชิ้นส่วน ? ไม่ใช่เรื่องน่าตลก สภาพศพหน้าของคริสตัลเละเต็มไปหมดจนดูไม่ออกถ้าไม่ได้เห็นบัตรนักศึกษา ครั้งแรกที่จุนซูถูกเรียกให้มาดูเขาถึงกับเข่าอ่อน ไม่ใช่แค่จุนซู ทุกคนต่างพากันหวาดผวากับสิ่งที่เกิดขึ้นกับหล่อน
เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเมื่อทันทีที่เห็นศพเขากลับนึกถึงซูโฮ ทั้งๆที่ซูโฮไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยสักนิด ถึงแม้จะเป็นที่ๆซูโฮชอบมานั่งมองคริสก็เถอะ
“นายคิดว่าเป็นฝีมือของซูโฮ ? ทำไมถึงคิดอย่างนั้น?”
จุนซูเปิดประเด็นขึ้นทั้งๆที่ตัวเองขมวดคิ้วอยู่ ไม่ใช่ว่าจะไม่คิดเลยก็เถอะว่าเป็นซูโฮ ทั้งเจสสิก้าก็เป็นสถานีรถไฟฟ้าแถวๆมหาลัย ใกล้ๆกับช่วงเวลาที่ซูโฮไม่อยู่หอ และตอนที่เจสสิก้าหายตัวไปคนสุดท้ายที่อยู่ด้วยก็คือคริส อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญน่าจุนซู .. นายไม่ควรไปกล่าวหาซูโฮแบบนั้น แล้วเมื่อคืน ซูโฮ .. กลับเข้ามาในหอประมาณ 2 ชั่วโมงหลังจากที่คริสตัลตาย ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘หลับอยู่ในห้องสมุด’
“ผมไม่รู้แหะ ก็แค่ออกความคิดเห็น”
ชานยอลพูดขึ้น แล้วกุมมือตัวเอง เอาเข้าจริงเขาเริ่มจะกลัวซูโฮขึ้นมาแล้ว หลังจากที่ได้สังเกตจริงๆ ซูโฮดูเป็นคนจิตๆ ที่เอาแต่จดอะไรยิกๆ แล้วก็นั่งเหม่อคนเดียว ตอนเย็นเขากับแบคฮยอนบังเอิญไปเจอซูโฮนั่งอยู่ที่หลังมหาลัยนั่นอีก หลายๆอย่างของซูโฮช่างดูน่ากลัว จนเขาขนลุก
“อย่าพูดแบบนั้นอีกชานยอล คนอื่นได้ยินเดียวเขาจะคิดว่าเป็นเรื่องจริง”
“หมอว่า มันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญรึเปล่า? ตอนนี้ในมหาลัยไม่มีใครจะกล้าเข้าใกล้คริสแล้วนะ”
แบคฮยอนถามขึ้น ถึงแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้รู้จักคริสส่วนตัวก็เถอะ แต่ว่ามันก็น่ากลัวอยู่เหมือนกันนะ
“อย่าเพิ่งเดากันดีกว่า เดียวอีกฝ่ายจะเสียหาย บางทีอาจจะเป็นฆาตกรโรคจิตที่บังเอิญเข้ามาในมหาลัยก็ได้”
ชานยอลกับแบคฮยอนพยักหน้า จุนซูกัดปากตัวเอง ไม่ปฏิเสธเลยว่าเขาคิดว่าเรื่องนี้โยงกันอยู่ แต่ทำยังไงได้ละ แม้แต่จะคุยซูโฮยังไม่อยากคุยกับเขาเลย ถ้าให้คริสไปถามคริสคงจะโมโหซูโฮแน่ๆ เป็นเรื่องใหญ่โตอีก
อา.. เรื่องการตายของคริสตัล เจสสิก้า ไม่เกี่ยวกับการป่วยของซูโฮเสียหน่อย เดียวตำรวจก็จัดการได้เองแหละน่า เขาจะไปเครียดทำไมละ จุนซูพ่นลมหายใจออกมาแล้วมองไปที่ปากกานิ่ง ทำไมเขาถึงได้รู้สึกหวั่นใจแปลกๆอย่างนี้ละ
ขอให้ไม่เกี่ยวกันด้วยเถอะ.
คริสเดินออกมาจากห้องสืบสวนด้วยความตรึงเครียด เขากลายเป็นผู้ต้องสงสัยโดยไม่ต้องเดา เหตุผลเพราะสองสาวนั่นตาย และคนสุดท้ายที่อยู่ด้วยก็คือเขา นี่มันนรกชัดๆ เขาไม่ได้ฆ่า เจสสิก้าก็เพื่อนสนิทของเขา ส่วนคริสตัลนี่ก็รุ่นน้อง เขาจะไปฆ่าสองคนนั้นทำไมละ น่าแปลกตรงที่ว่าบริเวณที่คริสตัลเสียชีวิตไม่มีหลักฐานใดๆเหลืออยู่ ทั้งอาวุธ รอยรองเท้า หรือแม้กระทั่งสิ่งของเล็กๆน้อยๆก็ไม่มี
คริสเดินลงจากโรงพักด้วยท่าทีหัวเสีย ไหนจะแดดที่ส่องเข้ามากระทบตานี่อีก เขาต้องพลาดการไปรับอี้ชิงที่สนามบินเพราะไอ้เรื่องนี้ แต่ก็ยังดีที่อี้ชิงเข้าใจ ถอนหายใจออกมาเพราะหงุดหงิดเหลือเกิน คริสเดินตรงไปที่รถของตัวเองที่จอดไว้หน้าสถานี เดินไปได้ไม่เท่าไหร่กลับหยุดชะงัก เขารู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองเขาอยู่
ใครสักคน
คริสขมวดคิ้วแล้วเริ่มเดินไปรอบๆรถของตัวเอง ความรู้สึกเย็นวาบวิ่งเข้ามาที่ข้างหลัง ให้ตายเถอะ เขาคงคิดมากไปเอง แต่ทว่าสายลมที่พัดผ่านกระพุ้งแก้มของคริสนั่นทำให้เจ้าตัวเบิกตากว้าง มือเล็กๆปิดลงที่ตาของเขาทั้งสองข้าง เสียงหัวเราะคิกคักคุ้นหูดังขึ้นที่ข้างหูของเขา คริสยิ้มกว้างออกมา ในวันที่แสนเลวร้ายยังคงมีเรื่องดีๆอยู่สินะ
“ทายสิ ใครเอ่ย”
คริสหัวเราะออกมา ให้ตายเหอะ ยังคงติ๊งต๊องเหมือนเดิม เขาคงต้องเล่นด้วยสินะ ไม่งั้นเจ้าตัวคงได้งอนแน่ๆ
“อืม ใครดี? นี่ใครนะ”
คริสหัวเราะออกมาเบาๆ จนเจ้าตัวต้องกระโดดกอดเขาจากข้างหลังแล้วโผล่หน้าออกมา
“ยินดีต้อนรับกลับมาครับ”
คริสจับมือของอี้ชิงให้เลื่อนมากอดเอวตัวเอง ก่อนจะหันหน้าไปยิ้มให้ อี้ชิงหัวเราะเบาๆแล้วกอดคริสแน่น คิดถึงจะตายอยู่แล้ว พอเขารู้ว่าคริสกำลังเจอเรื่องแย่ๆก็รีบบินจากจีนมาหาทันที ความจริง เขาแค่หาเรื่องอู้งานเท่านั้นแหละน่า
“ผลเป็นไงมั่ง โอเครึเปล่า?”
“ถ้าหาตัวคนฆ่าไม่ได้ เรื่องก็คงยาว”
คริสพูดขึ้นแล้วโอบเอวอี้ชิงไว้ ตอนนี้ใบหน้าคนรักของเขาดูเป็นกังวลมาก รู้สึกตื้นตันจนต้องยิ้มออกมา
“ไม่เป็นไรน่า เดียวมันก็ผ่านไป กลับบ้านกันเถอะ”
ใช่ เดียวมันก็ผ่านไป คริสพยักหน้าให้อี้ชิงแล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะพากันขึ้นรถแล้วขับออกไปจากสถานีตำรวจเสียที
ทิ้งไว้ก็แต่ซูโฮที่ยืนร้องไห้อยู่ที่หลังพุ่มไม้นั่นคนเดียว
talk:มานิดเดียว งง จะแบ่งเป็นสามฉากไมวะ
จะจบละ รีบ U_U 555555555
หวัดดีไม่ได้เจอกันนาน สบายดีป่าว เี่ราสบายดีนะ
ขอบคุณที่ไปทวงนะ กลับมาละ
ฮิ้ววว
ความคิดเห็น