หากจะถามนิยามรักสักหนึ่งบท
หัวใจยากจะอดนิยามความขื่นขม
เหมือนเอามีดกรีดถามด้วยความคม
แล้วผลักไสให้จมกับเวลา
      ห้วงเวลาแห่งสุขนั้นแสนสั้น
แต่คราวเศร้าโศกศัลย์นั้นนานกว่า
นานเสียจนลืมว่าใครเคยรักมา
นานเสียจนน้ำตาไม่อาจมี
      เหมือนต้นกล้าคอยฝนให้หล่นร่วง
ยังแต่ห้วงรอยแล้งในแหล่งนี้
รอยระแหงเหมือนรอยใจไร้ปรานี
รักวันนี้จึงเหลือเพื่ออะไร
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น