หนึ่งในใจ ผู้ชายของฉัน

  

โดยส่วนตัว ไม่ใช่คนที่จะบ้าดาราหรือนักร้อง คนที่คลั่งไคล้มักจะเป็นแม่น้องสาวทั้งสองคนมากกว่า อีกทั้งยังชอบฟังเพลงเก่าเมื่อสิบปีก่อน ดังนั้นจึงไม่ค่อยรู้จักเพลงใหม่ หรือนักร้องหน้าใหม่สมัยนี้เท่าไร

ที่สำคัญคือ เสพเนื้อเพลงและท่วงทำนองมากกว่าจะเสพหน้าตาคนร้อง จึงไม่เคยรู้เลยว่า แต่ละเพลงที่ตัวเองฟัง ใครเป็นคนร้อง จนกระทั่งวันนึ่งได้เหลือบมองไปทางชื่อศิลปิน แล้วเกิดอาการหัวใจกระตุกวาบ

อ้าก...ไหงบรรดาเพลงโปรดของฉัน ถึงมีแต่อีตานี่ร้องล่ะ

ไม่ล่ะ สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ ตัวเองดันไปหลงรูปเขาด้วยน่ะสิ แล้วอย่างนี้ไม่กลายเป็นว่า สิ่งที่เคยด่าพวกคลั่งดารานักร้อง มิเข้าตัวเองหมดงั้นหรือ 

เฮ้อ...ขออย่าให้ได้เจอตัวจริงของเขาเลย แค่รูปภาพก็พาลจะคลั่ง(ไคล้?) อยู่แล้ว ถ้าได้พบตัวจริงมีหวังได้กลายเป็นสาวโรคจิตแหงมๆ

ก็นั่นแหละ...ไอ้ความรู้สึกข้างบนนั่น เลยกลายเป็นนิยายเรื่องนี้ไง