One direction fiction

Harry Edward Styles
And
Rachel Tomas Edward

Haz หนุ่มหล่อแห่งวง One Direction
El    สาวน้อยตาโต ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน  ตัวแสบ

ก่อนเข้าเรื่องมารู้จักตัวละครนำกันก่อนคร่า
Harry Edward Styles (Haz)
พระเอกของเรา

Rachel Tomas Edward (El)
นางเอกตัวแสบของเรา

One direction
หนุ่มๆที่คอยช่วยเหลือ (มั้ง)

Primrose   Wannasa(Rose)
เพื่อนสาวคนสนิทของเอล

        คนสุดท้ายร้ายกาจอย่างแรง
Taylor Swift (Tay)

Gemma Styles
พี่สาวแสนสวยของ Haz

Thailand……
“นี่  ยัยแอล พรุ่งนี้ one direction มาไทยแล้วนะ”เสียงเพื่อนสาว
คนสนิทของแอลกำลังพูดด้วยความยากลำบาก “รู้แล้ว! อยากไปจังแต่..”  มือเรียวลากกระเป๋าเดินทางและปิดโทรศัพท์เพราะต้องขึ้นรถ Texi กลับบ้านที่อยู่ไกลจากกรุงเทพใช้เวลาเดินทางสามชั่วโมง “ทำไมวันนี้คนที่สนามบินเยอะจังนะ” เธอพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูรูปเจ้าชายทั้งห้าของเธอ “จริงสินะ! พรุ่งนี้ one direction มาไทยแล้วหนิ แฟนคลับคงมารอกันละมั้ง” จริงๆแล้วถ้าเธอไม่คิดถึงคุณแม่ทูนหัวของเธอ ที่ไม่ได้เจอกัน 3 ปีกับเพื่อนสาวคนสนิทของเธอคือ พริมโรส หรือ โรส ป่านนี้เธอคงนอนที่สนามบินเพื่อรอเจ้าชายในฝันของเอเหมือนกับ directioner คนอื่นๆไปแล้ว เธอกลับไปเอาแรงที่บ้านดพราะเธอคิดว่าพรุ่งนี้แม่ของเธอเผื่อจะยอมให้เธอกับโรสออกมาดูคอนเสิร์ต one direction ก็ได้ ที่เธอคิดอย่างนี้เพราะตอนนี้เธอกับโรส อายุ 14 แล้ว
Rachel Talks:
ตอนนี้ก็ใกล้ถึงบ้านแล้ว ฉันกลับมาโดยที่ไม่ได้บอกใครแม้แต่โรส ก๊อกๆๆๆ ฉันเคาะประตูบ้าน คุณแม่เปิดประตูออกมา “ลูกรัก..กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่โทรบอกแม่จะได้ไปรับ”แม่พูด
“ก็แอลไม่อยากให้แม่ลำบากนี่คะ”ฉันบอกท่าน ฉันนั่งคุยกับท่านสักพักแล้วก็มีเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน ไม่ช่ใครที่ไหน “คุณป้าคะ….โรสมาหาคะ”โรสพูด แต่เมื่อเธอเดินเข้ามาเห็นฉันนั่งอยู่ก็วิ่งเข้ามากอดด้วยความดีใจ “เฮ้ยแอล…..กลับมาตอนไหนทามมายไม่บอกพี่” โรสพูดด้วยความดีใจสุดขีด โรสเกิดก่อนฉันสามเดือนแม่ของเธอเป็นเพื่อนรักแม่ของฉันเราเลยสนิทกันตั้งแต่เด็ก
“ดีใจจังที่ได้เจอเธอ…..”โรสก็ยังไม่หยุดพูด “นี่ๆจะไม่ให้ฉันพูดบ้างหรอคุณพี่”เราสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน ภายในใจฉันคิดแต่ว่าจะหาโอกาศเหมาะๆวันนี้ขอคุณแม่ไปดูคอนเสิร์ตวันพรุ่งนี้กับโรส
19:30 น.
ฉันคุณแม่และโรสกำลังทานอาหารเย็นกันอยู่ โรสมองหน้าฉันเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง “เอ่อ….แม่คะ….เอ่อ”ฉันพูดเสียงติดขัด “มีอะไรจ๊ะสาวน้อย”แม่พูดอย่างเอ็นดู “เอ่อ…อืม…หนูจะ”ก็ยังเหมือนเดิม โรสเลยพูดต่อ “พวกเราจะขอคุณป้าไป…”ติดขัดแต่ยังดีกว่าฉัน “ไปไหน! จะขอแม่ไปไหนแอล”คุณแม่ต้องการคำตอบจากฉันคนเดียว ฉันก้มหน้าตอบไม่กล้าสบตา “หนูกับโรสจะขอแม่ไปกรุงเทพคะ”ฉันตอบ “ไปทำไม….แอล”แม่ถามฉัน “ไปดูคอนเสิร์ต one direction คะคุณป้า” โรสตัดบท
“แอลหนูเพิ่งกลับมาเพิ่งเจอแม่แล้วจะไป…..จะไปอีกแล้วเหรอ”แม่พูดออกมาอีก “แต่แอลกับโรสไปแค่วันเดียวเองนะคะแม่”ฉันพูดด้วยความกล้าๆกลัวๆ “แม่นึกว่าไปอยู่เยอรมันแล้วจะเลิกชอบแล้วนะ……เรายังอายุน้อยๆกันอยู่ยังไงแม่ก็ไม่ให้ไป !”
“แต่หนู……..”
“แม่-ไม่-ให้-ไป” แม่ลากเสียงยาววววววววว ไม่ให้ฉันไปเด็ดขาด
“ก็ได้ค่ะ….แอล.....แอลไม่ไปก็ได้ค่ะ” ฉันตอบไปแบบไม่ค่อยเต็มใจ “ดีแล้ว…..ไปนอนได้แล้ว…..วันนี้โรสนอนที่นี่ก็ได้นะลูก” แม่
“คะคุณป้า….แกนอนด้วยนะเว้ย” โรส
“เออ…..” ฉันพูดพลางเขี่ยข้าวในจานไปมาก็คนมันเซ็งจะให้ทำอะไรใช่ไหมล่ะ เฮ้อ!
21.30 น.
“เฮ้ยแอล แกไม่เสียใจเหรอที่ไม่ได้ไปดูเจ้าชายในฝันของแกอ่ะ”
“แกคิดว่าฉันไม่เศร้าเหรอโรส ทุกวันทุกเลาฉันนั่งรอคอยว่าเมื่อไหร่ฉันจะเจอเขา ขอแค่ได้มองหน้าฉันก็มีความสุขแล้ว…ตลอดเวลาสามปีที่ฉันรอคอย มันมาถึงแต่ฉันเอื้อมไม่ถึงว่ะแค่เหตุผลสั้นๆว่าฉันเป็น เด็ก”ฉันพูด
“เห็นด้วย แล้วพรุ่งนี้แกจะทำไงวะแอล” rose
“แกถามเหมือนว่าฉันจะหนีออกจากบ้านอย่างนั้นแหละ…ฉันกับแกก็ต้องดูถ่ายทอดสดดิวะ” T-T
“หลับเถอะ  เศร้าวะแก T-T ”
London …..
Harry Talks :
21.30 น. (ในขณะเดียวกัน)
“เฮ้ย เลียมรอด้วยดิอย่าพึ่งไป” ผมพูดในขณะเก็บเสื้อตัวสุดท้ายข้ไปในกระเป๋าเดินทาง
“เร็วดิ จะได้รีบขึ้นเครื่องเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก” เลียมพูด
“เฮ้ยแฮรี่ ไปทัวร์ไทยนะเว้ย สาวๆประเทศไทยน่ารักทั้งนั้น” ลูพูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อารมณ์ต่างจากผมจริงๆ
“เค้าว่ากันว่าประเทศไทย….อะไรสวยๆนะ” ลูพูดต่อ
“เอ่อ ประเทศไทยยิ้มสวยใช่ป่ะไอ้แฮซ” เซนพูด
“ไม่รู้สิ…..น่าจะใช่มั้ง” ผมพูดอย่างไร้อารมณ์
ณ สนามบินลอนดอน…..
“หนุ่มๆ เราไปทัวร์คอนเสิร์ตกันสามวันนะ รายละเอียดงาน วัน เวลา และชื่อที่พักอยู่ในใบที่แจกให้แล้วนะจ๊ะ” พอลพูด
“ครับ” เซน เลียม ลู ไนล์ พูด “เข้าใจใช่ไหมหนุ่มน้อย” พอลพูดพลางจ้องตามาทางผม “คราบบบบบบ” พอลนั่งหน้าสุดเลียมกับเซน ไนล์กับลูส่วนผมนั่งคนเดียว