until death? จนกว่าจะตาย? (นิยายแปล)

ลำดับตอนที่ #2 : ข้าเห็นแสงสว่าง!

ข้าเห็นแล้ว! ข้าเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์!

ฮึ่ม! ฮึ ใช่แล้วนี่คือสิ่งที่บางคนบอกพวกเจ้าในตอนที่ใกล้ตาย แต่มันไม่ได้เป็นอะไรที่เลิศเลอหรือเกี่ยวพันกับศาสนาขนาดนั้นถ้าพวกเจ้าคิดถึงเกี่ยวกับมัน พูดง่ายๆว่ามันเป็นแค่ความทรงจำ
เดจาวู! คืออะไรงั้นหรือ?

คิดดีๆ! มันไม่ได้เข้าใจยากขนาดนั้น
มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเจ้าเกือบทุกๆการเกิดใหม่ถูกไหม? และมันน่าจะเหมือนกันตลอดเวลาถูกไหม?
ดังนั้นเจ้าเกือบมั่นใจได้เลยว่าจะมีความทรงจำปลอมที่เกี่ยวกับมัน ถูกต้องไหม?

ใช่แล้ว, มันคือภาพการเกิด! การที่เจ้าถูกดันออกจากสถานที่ปลอดภัยและมืดมิดข้างในมดลูกของแม่เจ้าไปพบกับแสงสว่าง! และมันเป็นสิ่งที่ยุ่งยากและอันตราย มีสิ่งมีชีวิตบางเผ่าพันธุ์ในจักรวาลอันหลากหลายนี้ที่ข้าชอบในการขยายเผ่าพันธุ์มากกว่า 
อย่างเช่น การวางไข่, การถูกสร้าง, หรืออยู่ดีๆก็โตขึ้นมา!

เผ่าแอนท์นั้นแน่นอนว่าเป็นสิ่งมีบีวิตที่สูงส่งในการขยายเผ่าพันธุ์, ถ้าพวกเจ้าไม่รู้จัก พวกมันคือคือต้นไม้ฉลาดที่พูดได้
โชคไม่ดีที่เกือบสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่มีจิตวิญญาณนั้นเป็นสัตว์เลือดอุ่น!
อย่าถามว่าทำไม, ในตอนที่ข้าเป็นพระเจ้าข้าไม่ได้รู้ทุกอย่าง แค่เกือบจะทุกอย่างเท่านั้น ฮึๆ

กลับมาหัวข้อเก่า ดูเหมือนว่าข้าจะกลับมาเกิดอีกครั้ง เฮ้อ, ข้าเกลียดมันจริงๆ
มันไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีในกรณีที่เจ้าจำตัวเองเกิดไม่ได้ อุก!

"เบ่งมากกว่านี้องค์ราชินี!" -เสียงของคนไม่รู้จัก "ใกล้ออกแล้ว"

โอ, ข้าเข้าใจพวกเขา, สะดวกยิ่งนัก! สิ่งที่ต้องกังวลลดลงไปอีกอย่าง

"เป็นผู้ชาย! องค์ราชาและองค์ราชินี! อย่าที่พวกเราอธิฐานไว้! -เสียงของคนไม่รู้จัก

อึก, มันเป็นเรื่องที่น่าเหนื่อยหน่าย! แต่คุ้มค่า!
ดูเหมือนซีเรียจะทำเรื่องลงโทษผิดพลาดซะแล้ว!
ใช่แล้ว! ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นลูกชายของพระราชา ดูเหมือนว่าจุดเริ่มต้นชีวิตนี้จะไม่แย่ซะเลยทีเดียว
ถ้าให้ข้าลงโทษใครสักคนในการเกิดใหม่ละก็ ข้าทำหน้าที่นี้ได้ดีกว่านี้อย่างแน่นอน!

เริ่มแรกให้เขาเกิดในโลกที่พูดภาษาที่ไม่รู้จักเพื่อให้เขาไม่เข้าใจในภาษา ต่อมาก่อให้เขาเกิดมาเป็นลูกของทาสหรือประมาณนั้น
การสับเพศของเขาก็ดูเป็นเรื่องที่น่าสนุกเหมือนกัน! มันมีหลายสิ่งที่ทำได้ในจักรวาลที่หลากหลายแห่งนี้
"ฮี่ๆๆๆๆ" เสียงร้องของข้าที่เป็นเด็กทารก เวรเอ๊ย,เสียงหัวเราะที่เหมือนกับคนบ้านั้นข้าไม่ได้ตั้งใจแม้แต่น้อย!

"ช่างเป็นเด็กที่แข็งแรงอะไรเช่นนี้! หัวเราะอันดับแรกหลังขากที่เกิดมาบนโลกนี้! แปลก, ปกติแล้วทารกคนอื่นๆจะร้องไห้อันดับแรก......" -เสียงของคนที่ไม่รู้จัก

"วะฮ่าฮ่า! มามะลูกชายของข้า! เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าดีใจขนาดไหน" -ชายไว้หนวด

ชายไว้หนวดคว้าข้าออกจากมือคนที่ไม่รู้จัก ข้าขอเรียกเธอว่าสาวรับใช้ไว้ก่อนในตอนนี้เมื่อดูจากการแต่งตัวของเธอ ดูเหมือนชายไว้หนวดจะเป็นพระราชา - หรือพ่อของข้า ข้าจะตัดสินทีหลังว่าเขามีค่าพอที่จะเป็นพ่อของข้าหรือไม่.............. อึกกก

พระราชายกข้าขึ้นไปในอากาศและหมุนสามรอบพร้อมกันกับข้า!
ข้ารู้แลเวว่าเจ้าดีใจมาก แต่เจ้าไม่สามารถทำแบบนั้นกับเด็กเกิดใหม้ได้
จงดีใจไว้ที่ข้าไม่มีอะไรในท้อง!
ไม่งั้นข้าจะอ้วกใส่ตัวเจ้า!
"คืนเด็กมาให้หม่อมฉัน! ท่านไม่สามารถทำแบบนั้นกับเด็กทารกได้! -ราชินี
"โอ, ข้าขอโทษ, ขอโทษด้วย, รับไป" -ราชา

เสียงนั้นไม่สำนึกผิดแม้แต่น้อย!
โอ, อย่างน้อยแม่ของข้าดูเหมือนจะปกติดี
อึก, ข้ายังคงรู้สึกเหมือนกับพึ่งออกจากรถไฟเหาะตีลังกา
โอ๋, แม่ข้ากดข้าไปที่หน้าของเธอ เฮ้อ, ข้าไม่ใช่สัตว์เลี้ยงนะรู้ไหม
เอาะเถอะอย่างน้อยมันก็ดีกว่าอยู่ในอุ้งมือของราชาที่บ้าบอ

ดูเหมือนซีเรียจะลงโทษข้าผิดพลาดอย่างรุนแรง
การเกิดใหม่นี้ไม่ได้แย่แม้แต่น้อย
แน่นอนว่ามันจะดีกว่านี้ถ้าราชาบ้าบอนี้สติดีกว่านี้
แต่จนกระทั่งตอนนี้ดูเหมือนไม่เลวเลย!?

โอ, แม่ของข้าอุ้มข้าไว้ที่เบื้องหน้าเธอและทั้งสามคนมองข้าด้วยสายตาที่เป็นประกาย
ข้าออกมาพร้อมกับทองงั้นเหรอ? สายตานั้นมันคืออะไรกัน?

"ผู้กล้าของข้า!" - "ผู้ปลดปล่อย!" - "กุญแจสู่สันติสุข!" - ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน

หา! ไม่ๆๆๆ ข้ารู้สึกถึงลางร้ายเกี่ยวกับเรื่องนี้! นี่คงไม่ใช่เรื่องราวที่เกี่ยวกับการพยากรณ์ผู้กล้าที่น่ารำคาญแบบนั้นใช่ไหม?
เฮ้, ซีเรีย? นี่มันอะไรกัน? 
แม่ลูบหัวข้าอีกครั้ง อึก! เวรเอ๊ยร่างเด็กทารกนี้ไม่สามารถพูดได้ มีเพียงแค่เสียงเรอของเด็กทารกดังออกมาในตอนที่ข้าพยายามจะพูด
อธิบายให้ข้าเข้าใจเดี๋ยวนี้!

"โอ! เขาน่ารักจังเลย!" แม่ของข้ามีไฟแปลกๆในดวงตาของเธอ
"หม่อมฉันจะสอนเขาอย่างถูกต้องเพื่อไม่ให้เขาเหมือนกับพ่อของเขา! การศึกษาทำได้หลายอย่าง"

ข้าไม่ชอบท่าทางแบบนั้นของแม่ข้าเลย
ท่านคิดจะทำอะไร? อย่าบอกนะว่าท่านเป็นหนึ่งในครอบครัวแบบนั้น?

"ข้าไม่ๅด้เลวร้ายขนาดนั้นเสียหน่อยที่รัก? จะว่าไปแล้ว....." ราชาที่บ้าบอ

โอ, ตอนนี้พวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับประเทศ? ช่างเป็นคนที่ยุ่งอะไรอย่างนี้
ดูเหมือนว่าข้าจะไม่ได้รับคำอธิบายจากพวกเขาในตอนนี้

เฮ้อ, มันคงต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่งถึงจะเข้าใจในเรื่องนี้ ดังนั้นให้ข้าเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตัวตนอันศักดิสิทธิอย่างข้าก่อน
จะว่าไปแล้วข้าไม่ได้เป็นพระเจ้าอีกต่อไปแล้ว เวร! ตัดคำว่าศักดิสิทธิออกไป
ข้าได้บอกเจ้าแล้วเกี่ยวกับทะเลวิญญาณและเกี่ยวกับเรื่องราวการเกิดใหม่แล้วใช่ไหม?
ข้าได้ผ่านเหตุการณ์นี้มาหลายยยยยยยยยครั้งแล้ว

ชาติแรกที่ข้าจำได้นั้นข้าเป็นพระในโลกของเจ้า
ใช่แล้ว! ข้ามาจากโลก!
แต่อย่าคิดนะว่าเจ้าจะได้แต้มพิเศษจากข้า ในช่วงเวลานั้นข้าไม่มีเรื่องราวมากมายนัก

ข้าปลีกตัวออกมาจากโลกภายนอกและฝึกฝนจิตใจในวัดของทิเบต อยู่อย่างสงบ และตายอย่างสงบตอนอายุ102ปี!
โอ, หลายครั้งแล้วที่ข้าหวังว่าข้าไม่ได้ทำแบบนั้น ถ้าเป็นแบบนั้นข้าคงเป็นหนึ่งในวิญญาณพวกนั้นที่สามารถเกิดใหม่ทุกๆครั้งด้วยความทรงจำอันใหม่

มันเป็นความจริงที่ว่าการไม่รู้อะไรบางอย่างจะทำให้เจ้ามีความสุขมากกว่า
การฝึกฝนจิตใจผ่านการนั่งสมาธิและการศึกษาทำให้วิญญาณของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น
และอย่างที่ข้าบอก, วิญญาณที่แข็งแกร่งสามารถอยู่ได้นานกว่าวิญญาณที่อ่อนแอ
ดังนั้นในตอนที่ข้าเกิดใหม่ในครั้งต่อไป ความทรงจำของข้าค่อยๆกลับมาหาข้า

ได้รับแรงบันดาลใจจากความทรงจำเก่า ข้าใช้ชีวิตที่สองเหมือนกับครั้งแรก
กลายมาเป็นปราชญ์, เรียนรู้เวทมนตร์ ,ศึกษาศาสตร์เวทย์และวิทยาศาสตร์
ไม่มีศาสนาในโลกที่ข้าเกิดใหม่ครั้งที่สอง ดังนั้นข้าจึงอาชีพเดิมเหมือนกับชาติเก่า
อย่างที่เจ้าคิด, โลกชองชาติที่สองผสมกันแปลกๆระหว่างวิทยาศาสตร์และเวทมนตร์
เหมือนกับชาติแรก, ข้ามีชีวิตอย่างสงบสุข

และนั่นก็ดำเนินต่อไปชาติแล้วชาติเล่า, บางครั้งก็ดีและบางครั้งก็แย่ ข้าพบว่าทุกๆครั้งที่จบชีวิตลง เจ้าก็จะอ่อนแอลง
เวลาในทะเลวิญญาณกินส่วนหนึ่งของเจ้า และส่วนหนึ่งของเจ้าคือความทรงจำนั่นเอง
ดังนั้นถ้าเจ้ามีชีวิตที่ยืนยาวและมีความรู้และความทรงจำจำนวนมาก มันง่ายกว่าที่จะนำความทรงจำบางส่วนไปในชาติหน้า
ดังนั้นถ้าเจ้าทำหน้าที่ได้ดี เจ้าก็จะแข็งแกร่งบึ้นและจำได้ดีขึ้นทุกๆชาติที่ผ่านไป

และยิ่งวิญญาณของเจ้าแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ บันไดที่เจ้าปีนก็จะสูงมากเท่านั้น
แน่นอนว่ามันเองก็เกี่ยวข้องกับความดีความเลวที่เจ้าจะนำติดตัวไปในชาตหน้าเหมือนกัน
ยิ่งเจ้าทำดีมากเท่าไหร่ จุดเริ่มต้นในชาติหน้ายิ่งดีมากเท่านั้น
บางคนเกิดมาเป็นชาวบ้าน, บางคนเกิดเป็นคนธรรมดา, บางคนเกิดมาเป็นชนชั้นสูงหรือดารา

แต่มันไม่เพียงแค่นี้, ถ้าเจ้าแข็งแกร่งเพียงพอ เจ้าสามารถเกิดใหม่เป็นสัตว์ในตำนานบางชนิดอย่างเช่น มังกร, เทพ, ปีศาจและอื่นๆ
มันไม่เกี่ยวว่าจะต้องเป็นคนดี! บอกไว้ก่อนว่าต่อให้เป็นไอ้ขยะหรือฆาตกรหมู่ก็ได้เหมือนกัน

สิ่งเดียวที่จะกระทบกับเจ้าถ้าเจ้าโชคร้ายหรืออยู่ฝั่งตรงข้ามกับสิ่งมีชีวิตที่สามารถยุ่งเกี่ยวกับวิญญาณเจ้าได้ ทำให้วิญญาณเจ้าอ่อนแอลงหรือมากกว่านั้น, หรืออาจจะฆ่าเจ้าในตอนที่เจ้ายังเด็ก การตายตั้งแต่ยังเด็กทำให้วิญญาณเจ้าปวดหัวสำหรับชาติต่อมา

ข้าได้ผ่านการเกิดใหม่เป็นจำนวนมาก บางครั้งเจ้าได้เจอกับคนที่จำชาติที่แล้วได้
แต่มันไม่ใช่เรื่องที่จะเจอบ่อย การเจอคนแบบนั้นเหมือนกับการถูกหวยระดับประเทศสองครั้งติดต่อกัน
ข้าสงสัยว่าน่าจะมีมากกว่าสิบคนในโลกแต่ละครั้ง
ส่วนมากจะเป็นพระเจ้า, ดังนั้นมันเป็นการยากที่เขาจะมายุ่งเกี่ยวด้วย
ถ้าเจ้าไม่ได้เป็นพระเจ้านะ

ในตอนที่เจ้ามีพลังถึงระดับหนึ่ง เจ้าต้องเข้าร่วมกับกลุ่มของพระเจ้า
สภาพระเจ้าเป็นสถานที่รวมตัวกันของพระเจ้าที่เห่งกาจสุดๆในจักรวาลที่หลากหลายนี้ 
ถ้าพระเจ้าตัวเล็กๆอย่างข้าถล่มโลกของตัวเองได้อย่างสบายๆ, พวกเขาทำกับจักรวาลแทน

ดังนั้นเจ้าคงเข้าใจแล้วว่าไม่มีทางที่เจ้าจะปฎิเสธพวกเขาได้ถ้าพวกเขาต้องการบางสิ่งจากเจ้า
และพวกเขานั้นเป็นไอ้บ้าที่ชอบควบคุม! พวกเขาดึงทุกๆคนที่มีพลังเพียงพอและขังไว้ในสังคมอันใหญ่โตของพวกเขา
ให้โลกกับพวกเขาเพื่อที่จะเล่นเป็นพระเจ้า, และให้พวกเขาคอยจับตามองคนที่มีศักยภาพเพียงพอที่จะเป็นพระเจ้า

ถ้าเจ้าทำหน้าที่ได้ดีและมีผู้ติดตามจำนวนมาก เจ้าสามารถไต่เต้าเป็นหนึ่งในสมาชิกสภา
แต่ข้าไม่เคยคิดเลยว่าการที่ต่อสู้เพื่อแย่งอำนาจกับไมม์นั้นจะทำให้ชีวิตข้ามีจุดด่างพร้อย
การถล่มโลกเองก็ไม่ดีเหมือนกันงั้นหรือ, อึม, ข้าหมายถึงข้าได้พบกับพวกเขาเพียงแค่ครั้งเดียวในตอนที่พวกเขาจับข้า..........เอ่อ, ในตอนที่พวกเขาใจดีให้หน้าที่ที่ดีต่อคนอย่างข้า

แน่นอนว่าข้าฆ่าคนบริสุทธิจำนวนมากในการต่อสู้ครั้งนั้น แต่สิ่งเลวร้ายก็เกิดขึ้นในตอนที่ที่พระเจ้าสององค์ต่อสู้กันและกัน พวกเราเพิ่มพูนความเกลียดกันและกันผ่านเวลาหลายร้อยปี

เป็นการดีที่มันเกิดขึ้นเร็วดีกว่าช้า มัวฮ่าๆๆ, และข้าไม่เคยลืมหน้าของเขาในตอนที่เขารับบอลไฟลูกสุดท้ายไปที่อก
ยืนรับเหมือนกับว่าเขาสามารถทนไหว
มันมากกว่านุ้ก, มันเป่าเขาให้เป็นชิ้นๆ

ไอ้บ้ารักความยุติธรรมของตัวเองประมาทข้าเกินไป
โชคไม่ดีที่มันทำให้ตัวข้ามีรูเยอะเกินไปในตอนนั้น

ข้าเริ่มรู้สึกว่าเหนื่อยแล้ว เฮ้, แม่! หยุดโยกข้าแบบนี้ได้แล้ว ข้ายังคงมีเรื่องราว.............*ZZZZZZZZZZZ*