douluo dalu ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน (แปลจากนิยายจีน)

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 : ทวีปโตวหลัวและถังซาน 5%

ส่วนแรก

ทวีปโตวหลัว, ฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของของจักรวรรดิโตวสวรรค์ เขตฟ่าซิหนัว

หมู่บ้านภูตศักดิศิทธิ์, ถ้ามีคนได้ยินชื่อนี้เข้า จะต้องคิดว่าเป็นหมู่บ้านที่ยอดเยี่ยมเป็นแน่แท้ แต่ในความจริงแล้วที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆที่มีประชาการสามร้อยหลังคาเรือน หมู่บ้านนี้อยู่ทางใต้ของเมืองหนัวติงที่อยู่ในเขาฟ่าซิหนัว เหตุผลที่หมู่บ้านนี้ถูกเรียกว่าหมู่บ้านภูติศักดิสิทธิ์เป็นเพราะมีตำนานกล่าวไว้ว่าเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนหมู่บ้านนี้ได้ก่อนกำเนิดจอมภูตขั้นศักดิสิทธิ์และนั่นทำให้หมู่บ้านนี้ได้ชื่อนี้มา มันเป็นความภูมิใจตลอดกาลของคนในหมู่บ้าน

นอกหมู่บ้านไม่ต่างจากหมู่บ้านอื่นๆที่เป็นพื้นที่เพาะปลูกมหาศาลที่ข้าวสาลีและผักถูกปลูก และเป็นแหล่งอาหารให้กับเมืองหนัวติง เมืองหนัวติงนั้นตั้งอยู่บนตรงกลางเขตฟ่าซิหนัว ถึงแม้จะไม่ถูกจัดให้เป็นเมืองที่ใหญ่มาก แต่จากการที่ชายแดนติดกับจักรวรรดิอื่นๆและทำให้การค้าขายกับจักรวรรดิอื่นๆเฟื่องฟู การค้าขายนี้ทำให้เมืองนี้ร่ำรวยและหมู่บ้านรอบๆกินดีอยู่ดีมากกว่าหมู่บ้านอื่นๆ

เวลาเกือบจะเที่ยง มีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่บนภูเขาที่มีความสูงขึ้นไปหนึ่งร้อยเมตร มีเด็กคนหนึ่งอายุ5-6ปี เนื่องจากเขาโดนแดดตลอดเวลาทำให้ผิวของเขาเหมือนกับข้าวสาลี มีผมสีดำท่าทางสุภาพเรียบร้อยและเสื้อของเขาที่ถคงจะดูธรรมดาแต่ก็สะอาด

การที่เด็กอายุประมาณนี้ปีนภูเขาที่สูงหนึ่งร้อยเมตรนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่แปลกที่เด็กคนนี้ปีนขึ้นบนยอดเขาโดยไม่มีอาการเหนื่อยหอบแม้แต่น้อย สีหน้าของเขาแสดงถึงความพึงพอใจและดีใจ

เด็กชายนั่งอยู่บนยอดเขาและจ้องมองไปทางตะวันออกที่พระอาทิตย์กำลังค่อยๆขึ้น เขาเริ่มหายใจอย่างช้าๆผ่านทางจมูกและปล่อยลมออกจากปากอย่างช้าๆ เขาหายใจเข้าหายใจออกซ้ำไปซ้ำมาเหมือนกับเป็นการหมุนเวียนที่ไม่มีสันจบสิ้น

ในขณะที่หายใจอยู่นั้น ตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นมาทันที ท่ามกลางแสงของดวงอาทิตย์ พลังภายในสีม่วงจางๆแผ่ออกมา คนที่ไม่มีการรับรู้งและสมาธิที่ยอดเยี่ยมนั้นไม่สามารถรับรู้ถึงสิ่งนี้ได้เลย

หลังจากที่พลังภายในสีม่วงแผ่ออกมา จิตของเด็กชายคนนั้นทุ่มเทสมาธิจนเขาไม่ได้สูดหายใจอย่างปกติ มีเพียงแค่การหายใจเบาๆและช้าๆ ในเวลาเดียวกันตาทั้งสองข้างมุ่งความสนใจไปยังแสงสีม่วง

พลังภายในสีม่วงนี้ไม่ำด้อยู่นานนัก ในเวลาที่แสงอาทิตย์มาถึงและส่องสว่างไปทั่ว พลังภายในสีม่วงได้หายไปแล้ว 

เด็กชายเริ่มปิดตาอย่างช้าๆ ตามด้วยการหายใจอย่างช้าๆเพื่อฝึกฝนกำลังภายใน พร้อมกันนั้นปาของเขาก็มีกำลังภายในลอยออกมาเกมือนกับม้วนผ้าไหมมก่อนที่มันจะสลายหายไป