douluo dalu ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน (แปลจากนิยายจีน)

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 : ทวีปตัวโหล ; ตอนที่ 0 : เกริ่นนำ - ข้ามโลก

เกริ่นนำ

การข้ามโลกของถังที่สาม

ปาฉูคือดินแดนที่มีชื่อในเรื่องความอุดมสมบูรณ์ และดินแดนแห่งนี้มีพรรคที่มีชื่อเสียงเป็นอย่สงมากที่มีชื่อว่า พรรคถัง

ที่ตั้งของพรรคถังนั้นลึกลับเป็นอย่างมาก ผู้คนส่วนมากรู้แค่ว่ามันตั้งอยู่ระหว่างทางขึ้นไปของภูเขาที่มียอดสูงสุดที่มีชื่อว่า "ยอดเขานรก"

บนหน้าผาของยอดเขานรกนั้น ถ้ามีใครก็ตามโยนหินลงไป เขาจะต้องนับถึงสิบเก้าถึงจะได้ยินเสียงสะท้อนกลับมา เนื่องจากมันสูงเป็นอย่างมากและต้องนับถึงสิบเก้าที่สูงกว่านรก18ชั้นเสียอีก ผู้คนจึงขนานนามยอดเขานี้ว่า ยอดเขานรก

ชายคนหนึ่งสวมเสื่อสีน้ำตาลยืนอยู่บนยอดเขานรก ความหนาวเย็นของลมบนหุบเขานี้ไม่สามารถทำให้เขาตัวสั่นได้แม้แต่นิดเดียว บนหน้าอกของเขานั้นมีตัวอักษรถังปักไว้อยู่ เสื้อของเขาบ่งบอกว่าเขาเป็นศิษย์ฝ่ายนอก 

ตอนนี้เขาอายุ 29ปี เนื่องจากเขาเกิดใต้หุบเขาและเข้าร่วมพรรคตั้งแต่อายุยังน้อย ทำให้เขาอยู่อันดับสามของศิษย์ฝ่ายนอก และนั่นทำให้ศิษย์คนอื่นๆเรียกเขาว่าศิษย์พี่ถังที่สาม และนั่นทำให้เขามีชื่อว่าถังซาน

ตั้งแต่เริ่มแรกแล้วพรรคถังแบ่งออกเป็นสองส่วน, ฝ่ายนอกและฝ่ายใน ฝ่ายนอกนั้นม่ได้มีสายเลือดเดียวกันแต่ได้ใช้ชื่อถัง ส่วนฝ่ายในมีแค่คนที่มีสายเลือดเกี่ยวข้องกับถังเท่านั้น

ตอนนี้สีหน้าของถังซานนั้นเปลี่ยนแปลงหลากหลาย มีทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน สีหน้าของเขาไม่สามารถซ่อนคามตื่นเต้นในหัวใจของเขาได้

29ปี, 29ปีที่ผ่านมาตั้งแต่เขาถูกนำมาพรรคถังตั้งแต่ทารกเพื่อเข้าร่วมฝ่ายนอกโดยผู้อาวุโสพรรคที่มีนามว่า ผู้อาวุโสถังหลาน พรรคถังได้กลายมาเป็นครอบครัวของเขาและการสร้างอาวุธลับคือทุกสิ่งของเขา

ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนแปลอย่างรวดเร็วกลายมาเป็นสงบนิ่ง พร้อมกับพูดกับตัวเองอย่างเศร้าๆว่า "ในที่สุดก็มาถึงจุดนี้"

เงาร่างสีเขา 17เงากระโดดขึ้นมาจากครึ่งทางของภูเขา เงา17เงานี้คือผู้อาวุโสพรรค คนที่อายุน้อยที่สุดนั้นตอนนี้ 50ปีแล้ว สีหน้าของแต่ละท่านนั้นสุขุมและใส่เสื้อสีขาวที่บ่งบอกว่าเป็นฝ่ายในและตรงอกของเสื้อนั้นปักด้วยอักษรถังสีทองที่บ่งบอกว่าเป็นผู้อาวุโสของพรรค

ผู้อาวุโสพรรคฝ่ายในรวมถึงหัวหน้าผู้อาวุโสที่มีนามว่าถางต้านั้นมีทั้งหมด17คน และคนที่ปีนขึ้นมาทั้งหมดนี้มี 17คนพอดี แม้แต่การประชุมพรรคก็ไม่สามารถทำให้ทางพรรคส่งผู้อาวุโสออกมาทั้งหมด เป็นที่รู้กันดีว่าผู้อาวุโสของพรรคนั้นมีอายุเกิน 120ปีแล้ว

ผู้อาวุโสของพรรคแต่ละคนนั้นถึงจุดสุดยอดของวิชาแล้ว การขึ้นภูเขามานั้นใช้เวลาแป็บเดียว

เมื่อศิษย์ฝ่ายนอกเจอผู้อาวุโส ปกติพวกเขาต้องต้อนรับด้วยการหมอบกราบ แต่ตอนนี้ถังซานปฎิเสธที่จะทำแแบนั้น เขาทำเพียงแค่จ้องสีหน้าของผู้อาวุโสแต่ละคนที่กำลังปิดทางหนีของเขา เหลือเพียงแค่ด้านหลังที่เป็นหน้าผานรกเท่านั้น เขาวางอาวุธลับที่มีชื่อว่า ดอกบัวถังพุธธะพิโรธ สามชิ้นลงบนพื้น ชิ้นที่สามนั้นเขาวางด้วยความฝืนใจ จากนั้นมุมริมฝีปากของเขาก็ยิ้มขึ้นอย่สงพอใจ ในที่สุดเขาก็ทำมันสำเร็จ หลังจากเพียรพยายามมา20ปี ในที่สุดเขาก็มาถึงจุดสูงสุดวิชาของถังฝ่ายนอก ความสำเร็จนี้เขาไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลย

ในตอนนี้ ในใจของถังซานนั้นคิดกับตัวเองว่า อดีตที่ผ่านมานั้นไม่สำคัญ การฝ่าฝืนกฎของพรรคนั้นเป็นความคิดที่ไม่เลว ชีวิตหรือความตายนั้นไม่มีความหมาย ทั้งหมดนี้มีเพียงแค่ดอกบัวถังพุธธะพิโรธสามชิ้นนี้เท่านั้น, อาวุธลับที่อันตรายที่สุดในโลกเท่าที่เคยมีมา ไม่มีอะไรที่จะทำให้ถังซานตื่นเต้นไปมากกว่านี้อีกแล้ว

"ข้ารู้ดีว่าการแอบเข้าไปฝ่ายในและขโมยบันทึกวิชาที่สูญหายไปนั้นไม่สามารถอภัยให้ได้ตามกฎของพรรค แต่ข้า, ถังซานขอสาบานต่อฟ้าว่าข้าไม่ได้เผยแพร่วิชานี้ออกไปภายนอกแม้แต่นิดเดียว ที่ข้าพเจ้าพูดนี้ไม่ใช่เพื่อขอผ่อนผันโทษต่อเหล่าผู้อาวุโสแต่เพียงแค่ให้เหล่าผู้อาวุโสรู้ว่า ถังซานคนนี้จะไม่มีทางลืมรากเหง้าเด็ดขาด ไม่ว่าจะอดีตหรืออนาคต"

ถังซานตอนนี้สงบเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นไปได้ว่านี่คือช่วงที่สงบที่สุดในชีวิต มองไปที่สิ่งก่อสร้างอันเก่าแก่ของพรรคถัง, รับรู้ถึงบรรยากาศนี้ น้ำตาของถังซานนั้นรื้นออกมา ตั้งแต่เขาจำความได้ ตั้งแต่เขาพูดได้ ทุกอย่างเพื่อพรรคถัง และในตอนนี้เพื่อความฝันสูงสุดของเขาทำให้เขาต้งลาจากพรรคถัง

ผู้อาวุโสต่างพูดอะไรไม่ออก จิตใจของพวกเขาไม่ปกติจากการมองดอกบัวถังพุธธะพิโรธ หลังจากผ่านมาสองร้อยปี สิ่งนี้ก็กลับมาอีกครั้งแต่ด้วยน้ำมือของศิษย์นอก มันบ่งบอกถึงอะไร? เหล่าผู้อาวุโสแต่ละคนไม่สามารถรับมืออาวุธลับเหล่านี้ได้เลย

ถังซานมองไปที่เหล่าผู้อาวุโสที่ก้มลงอย่างเงียบๆและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข "ทุกๆอย่างของถังซานมอบให้แก่พรรค ไม่ว่าจะเป็นชีวิตหรือคคามสามารถ ทุกอย่างมอบให้แก่พรรคถัง ไม่ว่าเมื่อไหร่ข้าพเจ้าก็เป็นคนของพรรคถัง ตายไปก็เป็นวิญญาณของพรรคถัง ข้าพเจ้ารู้ดีว่าเหล่าผู้อาวุโสจะไม่ยอมให้ข้าพเจ้าฝ่าฝืนกฎที่จะให้ศพอยู่ภายในพรรค เมื่อเป็นอย่างนั้นข้าพเจ้าจะกลายเป็นกระดูกภายใต้ดินแดนปาฉูแห่งนี้"

เสียงของเขาสงบแทบปราศจากความตื่นเต้นนั้นทำให้เหล่าผู้อาวุโสกลับมาสนใจ ผู้อาวุโสที่หันไปมองนั้นสังเกตุเห็นถึงออร่าพลังภายในสีน้ำนมที่ออกมาจากร่างกาย

"บันทึกลับสมบัติสวรรค์, เจ้าเรียนรู้ได้แม้กระทั่งวิชาสูงสุดกำลังภายในจากบันทึกลับสมบัติสวรรค์?" ถังต้าเอ่ยขึ้นมา

จากนั้นก็มีเสียงระเบิดดัง ตู้ม, เหล่าผู้อาวุโสถอยหลังเพื่อหลบเลี่ยงจากอาการบาดเจ็บ สิ่วที่พวกเข้าเห็นหลังจากนั้นคือถังซานที่เปลือยเปล่า

ถังซานยิ้มเต็มไปด้วยความสุข
"มาตัวเปล่า กลับก็ตัวเปล่า สมบัติสุดท้ายที่ถังซานมอบให้คือดอกบัวถังพุธธะพิโรธชิ้นนี้ ในตอนนี้นอกจ้าตัวข้าแล้วไม่มีสิ่งอื่นใดของพรรคถังอีก หนังสือหายากทึ้งหมดนั้นอยู่ในห้อใต้ก้อนอิฐก้อนแรกจากประตู ตอนนี้ถังซานคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับพรรคถังแล้ว"

"ฮ่าๆๆๆๆๆ......."
"ถังซานจ้องมองไปบนท้องฟ้าและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และทันทีทันใดนั้นก็ก้าวถอยหลัง และะนตอนนั้นเองที่เหล่าผู้อาวุโสถึงจะรู้สึกตัว ไม่น่าเชื่อที่ไม่มีใครในเหล่าผู้อาวุโสที่จะมีเวลาพอห้ามเขาทัน ,ร่างของถังซานห่อหุ้มไปด้วยแสงสีขาว ร่างสูงโปร่งพุ่งไปยังหุบเขานรกและหายไปกับหมอกในหุบเขา

"รอก่อน"
ในที่สุดถังต้าก็รู้สึกตัว แต่มันช้าไปแล้ว

หมอกที่หนาแน่นจนแม้แต่แสงก็ไม่อาจส่องผ่านไปได้พรากถังซานที่อุทิศทั้งชีวิตให้กับพรรคถังและอาวุธลับไป

เหมือนกับเวาอยู่กับที่ ถังต้าถือดอกบัวถังพุธธะพิโรธไว้ด้วยมือที่สั่นไหว ดวงตาของเขาปรากฎน้ำตาออกมา
"ถังซานเอ๋ยถังซาน นี่มันคุ้มแล้วเหรอ? มอบสิ่งนี้ให้แก่พวกเรามันมากเกินไป มากเกินไปจริงๆ......"

"พี่ใหญ่"
ผู้อาวุโสอันดับสองก้าวออกมาหนึ่งก้าว
"ทำไมถึงทำท่าใจแหลกสลายกับคนทรยศคนนี้"

สายตาของถางต้ากลายมาเป็นเย็นยะเยือกอย่างรวดเร็ว ทั้งร่างของเขาเต็วไปด้วยไอเย็น เขาจ้องมองไปยังเหล่าผู้อาวุโส
"เจ้าบอกว่าใครเป็นทรยศ? เจ้าเคยเห็นคนทรยศคนไหนหรือที่หลังจากขโมยตำราหายากนี้แล้วยังไม่หนีไป? เจ้าเคยเห็นคนทรยศคนไหนที่ยอมตายเพื่อแสดงความเห็นของเขา? เจ้าเคยพบคนทรยศคนไหนที่มีอาวุธลับที่เพียงพอจะฆ่าผู้อาวุโสทุกคนกลับมอบให้เป็นของขวัญสุดท้ายให้แก่พรรคถัง? ถังซานไม่ใช่คนทรยศ เขาเป็นอัจฉริยะในรอบสองร้อยปี"

ผู้อาวุโสลำดับสองขัดขึ้นมาว่า
"แต่ว่าเขาขโมยวิชาของพรรค......"

ถังต้าขัดขึ้นมาทันที
"ถ้าเจ้าสามารถสร้างดอกบัวถังพุธธะพิโรธขึ้นมาได้ ต่อให้เจ้าขโมยอะไรมาข้าก็คิดว่าคุ้ม ช่างมันเถอะ ข้าผิดพลาดแล้ว ผิดพลาดไปแล้ว ตอนนี้พวกเราได้แต่มองโอกาศที่ดีที่สุดของพรรคถังหลุดไปต่อหน้าต่อตา"

เหล่าผู้อาวุโสงวงล้อมเข้ามา บางคนทำหน้ายุ่งเหยิง บางคนทำหน้าไม่สบายใจ บางคนถอนหายใจ ส่วนคนอื่นๆทำหน้าเสียดาย

"พวกเจ้าไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว ข้าขอประกาศให้ลูกศิษย์ทั้งหมดตามหาถังซานที่ตีนหุบเขา ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่หาคน ถ้าเขาตายไปแล้วหาศพ และนับแต่นี้เป็นต้นไป ถังซานเลื่อนขั้นจากศิษย์นอกกลายมาเป็นศิษย์ใน ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ เขาจะกลายเป็นผู้สืทอดเพียงหนึ่งเดียวของข้า"

"รับทราบท่านหัวหน้าพรรค"
เหล่าผู้อาวุโสต่างก็โค้งตัวให้ด้วยความเคารพ

ถ้าถังซานยังอยู่บนหุบเขาและได้ยินคำนี้ ต่อให้ตายเขาก็ดีใจมาก ความพยายามทั้งหมดของเขานั้นไม่ได้สูญเปล่า อย่างไรก็ตามมันสายไปแล้ว

หุบเขานรกที่โยนหินไปต้องรอถึง19วินาทีถึงจะดังกลับมา หุบเขาที่สูงกว่านรก18ชั้น จะมีทางหรือที่จะมีคนรอดชีวิตจากเมฆและหมอกเหล่านี้และกลับมา? ถังซานได้จากไปแล้ว, จากโลกนี้ไปตลอดกาล แต่ชะตาชีวิตของเขาเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น