รุ่นน้องแสบใสกะรุ่นพี่หล่อซ่า

ลำดับตอนที่ #5 : แบงค์//////////อิง

ตอนที่5  (แบงค์ ////////// อิง)  โหด มัน ฮา  เลือดสาด  (ซะเมื่อล่ะ) 

เด็กอายุต่ำกว่า15ปีควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองเพราะมันน่ากลัว!!! (ตรงไหนอ่ะ)

            เมื่อเวลาประมาณ7.30 น.  แบงค์หนุ่มหล่อที่สุของโรงเรียนก็ได้มาถึงโรงเรียนก่อนใครเพื่อน  เขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบดีมาก  มาเช้าก่อนใครเพื่อน  แต่ติด เพลย์บอย นิดๆไม่ค่อยมาเหมือนเบ๊นซ์กับจิม  แต่ทำไมเขายังไม่เข้าโรงเรียนอย่างนั้นหรอ  มะรู้ไปอ่านเอาเอง ^_^    ในขณะที่แบงค์ได้ขับรถผ่านมาทางประตูด้านหลังของโรงเรียนเลยมาถึงด้านข้างที่ติดกับต้นไม้ใหญ่และพุ่มไม้จนดูทึบๆ  แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุดตากลับรถมาทางด้านข้างโรงเรียนอีกครั้ง  ใช่แล้วเขาเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาที่ข้างๆกำแพงของโรงเรียน  แม้จะอยู่ไกลๆดูแต่ความน่ารักของเธอทำใหแบงค์เห็นมาแต่ไกล

แบงค์     :  “นี่ขนาดมองไกลๆนะเนี้ย  ถ้าดูใกล้ๆ  คงเทียบนางฟ้าได้เลยมั้ง

                        อืม  เรามาเช้ากว่าปกตินี่หว่า  แวบดูก่อนก็น่าจะทันนะ”

ว่าแล้วแบงค์จึงขับรถเข้าไปดูใกล้ๆแล้วจอดข้างๆที่สาวสวยคนนั้นยืนอยู่  โดยที่สาวสวยไม่รู้ตัวเลยว่ามีใครกำลังแอบมองความสวยความน่ารักของเธออยู่

แบงค์     :  “แล้วเธอมาทำอะไรตรงนี่นะ  อยากรู้จัง  เอ๊ะ!!!  นั่นมัน  ชุดโรงเรียนของเรา

                        นี่หว่า  อย่าบอกนะว่า   โอ้ว!!!  อะไรกันนี่เราจะได้เจอหญิงสาวคนนี้

                        ทุกๆวันหยั่งงั้นหรอ  ฝันไปรึป่าวว่ะ”

ในขณะที่แบงค์กำลังพรรณนาถึงความสวยความน่ารักของเธออยู่นั้น  ก็มีลูกหมาตัวหนึ่งหน้าตาน่าเกรียดกำลังถูกกลุ่มเด็กชายอายุประมาณ 4-5 ขวบประมาณ 2-3 คนที่กำลังอยู่ในวัยซุกซน  วิ่งไล่และช่วยกันปาหินใส่ลูกหมา  แล้ววิ่งมาทางเด็กสาวพอดี  เมื่อลูกหมาวิ่งผ่านเธอไปแล้วเธอก็รีบคว้าตัวเด็กชายทั้ง3 คนไว้แล้วจับนั่งลงกับพื้น  ไม่น่าเชื่อเธอทำได้ยังไงจับเด็กชาย3 คนที่เดียวพร้อมกันโดยไม่มีใครสามารถหลุดไปได้  แบงค์นั่งดูอย่างชื้นชมและสรรเสริญเธอเขาไปอีก  หลังจากที่เธอว่ากล่าวตักเตือนกลุ่มเด็กชายเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง จึงทำให้เด็กๆ  สำนึกและสัญญากับเธอว่าจะไม่รังแกสัตว์อีก  แล้วเด็กๆก็เดินจากเธอไป  และในขณะที่เธอกำลังจะเดินเข้าไปด้านหน้าโรงเรียนเจ้าลูกหมาตัวที่ถูกเด็กๆปาหินใส่ตัวเมื่อกี้ก็ได้กลับมาหาเธอ  มันเอาตัวของมันมาสีข้างๆเท้าของเธอ  ดูแล้วช่างเป็นภาพที่น่าเอ็นดูซะ เหลือเกิน  แล้วเธอก็นั่งลงกับพื้นแล้วอุ้มเจ้าลูกหมาขึ้นมาไว้ที่ตักโดยที่ไม่ได้รังเกรียดมันแม้แต่น้อยเลย  เพราะมันเป็นลูกหมาพันธุ์ธรรมดาแถมตัวยังเป็นขี้เรื้อนนิดหน่อยอีกเธออุ้มโดยไม่ได้รังเกรียดอะไรไม่สนเลยแม้แต่น้อยว่ามันจะเป็นขี้เรื้อนหรือไม่  ภาพนี้ยิ่งทำให้แบงค์ตกหลุมรักในตัวเธอเข้าไปกันใหญ่จนทำให้ ความรัก

ทำให้แบงค์ตาบอดมองอะไรก็เป็นแต่หมาขี้เรื้อน   เอ้ย!!!!!!!!  เป็นเด็กสาวสิ

เธอนั่งเล่นกับเจ้าลูกหมาอย่นานจนทำให้เธอลืมไปว่าเธอต้องเข้าไปในพิธีอันสำคัญ  จนเธอนึกขึ้นเธอได้กล่าวลาเจ้าลูกหมาที่เหมือนจะตกหลุมรักเธออีกคน  หรอ!!!   อีกตัวมั้ง

แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะเมื่อเธอหันมามองมือของเธอเธอก็ได้เห็เลือดติดที่มือของเอมาด้วย  ใช่แล้วมันต้องเป็นเลือดของเจ้าลูกหมาแน่ๆเลย  เอจะทำยังไงดีเอต้องรีบไปเข้าพิธีด้วย  แต่เธอทิ้งเจ้าลูกหมาไม่ได้เธอเป็นห่วงมันมากกลัวว่ามันจะตาย  เธอจะทำยังไงดีล่ะ  ขณะนี้เธอทำอะไรไม่ถูกแล้ว  คิดไม่ออกเลย  เธอลุกลี้ลุกลน  เดินไปเดินว่า  แต่ยังอุ้มเจ้าลูกหมาอยู่   ถึงแบงค์จะชื่นชมในตัวของเด็กสาวก็เถอะ  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะชอบหมาขี้เรือนตามเด็กสาวหรอก   เพราะตอนเด็กๆเขาเคยมีอดีตที่ไม่น่าจะจดจำซักเท่าไหร่ร่วมกับหมาขี้เรือนเป็นฝูง  แบงค์จึงก้มหัวลงหลบเด็กสาวเมื่อเวลาเด็กสาวหันมาทางเขา  เมื่อเด็กสาวมองดูรอบๆไม่มีใครนอกจากรถของแบงค์เธอจึงมุ่งหน้ามาทางรถของแบงค์แล้วเธอก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังทำท่าก้มเก็บอะไรซักอย่างอยู่  เธอจึงเคาะไปที่กระจกรถของเขา  แบงค์ตกใจเมื่อรู้ว่าเด็กสาวเห็นเธอแล้ว  เขาไม่รู้จะทำยังไงจึงรีบขับรถในพ้นผ่านจากจุดที่เด็กสาวยืนอยู่

เด็กสาว   :  “เลว เลวจิงๆ  คนเค้าเดือดร้อนต้องการความช่วยเหลือ ดันมาขับรถหนี อย่าให้

                        เจอนะ  มีเรื่องแน่”

หลังจากที่รถคันนั้นไม่ยอมให้ความช่วยเหลือเด็กสาวก็คิดว่าจะนำมันไปให้รุ่นพี่ช่วย มันก็ต้องมีรุ่นพี่ซักคนที่มีเมตตาบ้างสินะ  ในขณะที่เธอกำลังเดินมาถึงประตูด้านหน้า  โอ้ว ไม่ รุ่นพี่กำลังทำโทษรุ่นน้องที่มาสายอยู่  ทำยังไงดีหล่ะ

เด็กสาว   :  “ไม่นะ  ชั้นยังไม่อยากโดนทำโทษตอนนี้”

เด็กชาย   :  “พี่ค๊าบ  มีอะไรให้พวกผมช่วยมั้ยค๊าบ”

เด็กสาว   :  “อ้าว  พวกน้องนั่นเอง  ดูผมงานของพวกเธอสิ”

เด็กชาย   :  “มีอะไรให้พวกเราช่วยก็บอกได้นะค๊าบ”

เด็กสาว   :  “น้องรู้จักโรง’บาลสัตว์  แถวๆนี้มั้ย”

เด็กชาย   :  “อ๋อ  คับ  รู้จักคับ งั้นเดี๋ยวพวกผมอาสาพามันไปโรง’บาลเองคับ”

เด็กสาว   :  “งั้นดีเลย  เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ  พี่รีบ”

เด็กชาย   :  “ค๊าบผม  หวัดดีคับ”

เด็กสาว   :  “จ๊ะ  หวัดดี”

แล้วกลุ่มเด็กชายก็แยกจากเด็กสาวไป  เธอค่อยโล่งอกไปหน่อย  นึกว่าจะช่วยเจ้าลูกหมาไม่ได้ซะแล้วซิ

เด็กสาว   :  “ใช่แล้ว  ลืมไปเลย  ต้องรีบเข้าไปในโรงเรียน”

เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงอ้อมไปทางด้านที่เธอเจอเจ้าลูกหมาอีกครั้ง  หันกลับมาทางด้านแบงค์บ้าง  ในตอนนี้เขารู้สึกอายเหลือเกินเจาอายเด็กสาวคนนั้นมากที่เขาไม่ยอมช่วยเธอ  แต่จะทำยังไงล่ะ  ถ้าเขาให้เธอขึ้นรถมาพร้อมๆกับเจ้าหมาขี้เรื้อนตัวนั้นเขาก็ต้องอายเธอมากกว่าเดิม  เขานึกขึ้นได้

แบงค์      :  “อืม  ช่าย  แอบไปดูว่าตอนนี้เป็นไงมั้งดีกว่า”

ว่าแล้ว แบงค์ก็กลับรถไปที่เดิมที่เขาแอบดูเด็กสาวเมื่อตอนเช้า  ระหว่างทางเขาได้แต่ภาวนาให้เด็กสาวคนนั้นจำเขาไม่ได้ด้วยเถิด  เมื่อมาถึงที่ที่เด็กสาวยืนอยู่  แบงค์ดีใจที่เด็กสาวยังอยู่เหมือนเดิม  แต่ งงนิดๆเพราะเจ้าขี้เรื้อนมันหายไปไหนแล้กวก็ไม่รู้  และเขาก็ต้องตกใจอีกเมื่อเห็นเด็กสาวกำลังจะปีนข้ามกำแพงที่พวกผู้ชายอย่างพวกเขายังไม่กล้าทำเลย  แบงค์รีบลงจากรถแล้วรีบวิ่งไปที่เด็กสาว  ในขณะที่เด็กสาวก้าวเท้าข้ามกำแพงไปได้ข้างหนึ่งแล้วเหลืออีกข้างหนึ่ง  ซึ่งตามมาติดๆ  เป็นเวลาเดียวกันที่แบงค์วิ่งอ้อมเข้ามาด้านในแล้ว   และใครจะคาดคิดว่า  ไม่นะ   กิ่งไม่ที่โผล่ขึ้นมาดันไปเกี่ยวกระโปรงของเด็กสาวเข้าให้ ซึ่งแต่เมมันก็สั้นอยู่แล้วแต่นี่ยิ่งโดนเกี่ยวอีก  จึงทำให้ถลกเข้าไปข้างในอีกนิด  โผล่ให้เห็นกางเกงในสีขาวมีลายน่ารักกุ๊กกิ๊ก  และคนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแบงค์

แบงค์      :  “เฮ๊ย!!!!!”

เด็กสาวตกใจมากเมื่อรู้ว่ามีคนแอบดูกางเกงในเธออยู่  เธอหาเจ้าของเสียง  เจอแล้วไอ้บ้ากามคนนี้นี่เอง  เธอไม่รอช้าตรงดิ่งไปยังไอ้หมอนั่นทันที

ตุ๊บ!!!     โอ้ว!!!!!!    โนเข้าให้แล้วซี   แบงค์โดนหมัดของเด็กสาวอย่างจังเลยทำเอาแบงค์ถึงกับร้องลั่น

แบงค์      :  “โอ้ย!!!!   เอทำอะไรของเธอเนี้ย”

เด็กสาว   :  “ไอ้บ้าไอ้ลามก  แก่มาแอบดูกางเกงในชั้นทำไม  ชั้นจะฆ่าแก่”

ว่าแล้วเด็กสาวก็ไม่รอช้าชกไปตรงมุมปากอีกข้างของแบงค์อีกแต่คราวนี้แบงค์เกือบหลบไม่ทันหลังจากนั้นแบงค์ก้รีบวิ่งขึ้นไปบนรถปิดประตูล๊อกรถชนิดที่ให้ฟ้าถล่มดินถลายแบงค์ก็ไม่มีวันออกไปข้างนอกเด็ดขาด

แบงค์      :  “ผู้หญิงอะไรวะ  หมัดหนักเป็นบ้าเลยว่ะ”

แบงค์      :  “ไม่ตกหลุมรักแล้วโว๊ย!!!!!  เสียแรงที่คิดว่ามีเมตตาว่ะ”

ในขณะนั้นเด็กสาวก็วิ่งมาถึงตรงหน้ารถของแบงค์พอดี เธอต้องสะดุดกับลักษณะของรถซึ่งเหมือนกับรถที่ไม่ยอมให้ความช่วยเหลือเธอ เธอมั่นในแน่แล้วว่าเป็นรถคันนั้นจึงเคาะกระจกพลางต่อว่าแบงค์ไปด้วย  ในขณะนั้นมือถือของแบงค์ก็ดังขึ้น

อาร์ท      :  “แบงค์ถึงไหนแล้วอ  เราไปที่บ้านคนที่บ้านนายเค้าบอกว่านายออกมาแล้ว”

แบงค์     :  “กูอยู่หลังโรงเรียน”

อาร์ท     :  “แล้วนายไปทำอะไรหลังโรงเรียนล่ะ  แล้วเป็นอะไรทำไมเสียงสั่นๆ”

แบงค์    :  “ไอ้อาร์ทอย่าถามมาก  บอกไอ้บิ๊กด้วย ว่าถ้ามันมาถึงโรงเรียนแล้วให้มันมาช่วยกู

                  ที่ประตูหลังโรงเรียนด้วยนะ  ถ้ามันไม่มาช่วยกู กูออกจากรถไม่ได้แน่กูต้องตาย

                  คารถแน่เลยว่ะ  บอกมันรีบๆหน่อยนะโว๊ย!!!!!”

หลังจากที่คุยกับอาร์ท เสร็จแบงค์ก็หันไปดูเด็กสาวที่วิ่งตามเขามา  เธอหายไปแล้ว  เฮ้ย!!!  ค่อยโล่งอกหน่อย  แบงค์จึงลงจากรถและมองหาเด็กสาว  ตุ๊บ!!!!   อีกแล้ว  แบงค์โดนเด็กสาวชกอีกแล้ว แต่คราวนี้โดนเต็มๆที่ตาซ้ายพอดี 

แบงค์      :  “ยัยบ้า  อะไรของเธออีก  ชั้นเจ็บนะ”

เด็กสาว   :  “ใครใช้ให้แก  มาแอบดูกางเกงในชั้นล่ะ”

แบงค์      :  “คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ  ผมเห็นคุณกำลังจะปีนข้ามกำแพงซึ่งมันสูงมาก ผม

                                 กลัวว่าคุณจะตกลงมาเป็นอะไร ผมก็เลยจะเข้าไปช่วยคุณ  แต่มันดันไปเห็น

                                 …………………..ของคุณเข้าอ่ะ”

เด็กสาว   :  “ไม่ต้องพล่ามมาก  แก่ตายซะ เถอะ”

เป็นเวลาเดียวกันที่บิ๊ก วิ่งมาเจอพอดีจึงห้ามเด็กสาวไว้ได้

  เด็กสาว   :  “นี่  ปล่อยชั้นนะ  ลวนลามชั้นหรอ  ปล่อย นะ”

บิ๊ก             :  “มึงโอเค  มั้ยวะ”

แบงค์         :  “มึงดูหน้ากูเอาเองละกันว่ากูโอเคมั้ย”

เด็กสาว      :  “อ๋อ  นี่พาพวกมาหรอ  คิดว่าชั้นจะกลัวรึไง  แน่จิงก็ ปล่อยซิ  ”

แบงค์         :  “กูว่ามึงรีบพาน้องคนนี้เข้าไปข้างในเหอะว่ะ  ก่อนที่กูจะเจ็บมากกว่านี้”

บิ๊ก             :  “เออๆ  กูก็ว่าอย่างงั้นแหล่ะว่ะ”

ว่าแล้วบิ๊กก็พาเด็กสาวเข้าไปข้างในโรงเรียนจึงทำให้เธอรู้ว่า 2 คนนี้คือรุ่นพี่ของเธอนั่นเอง  เด็กสาวดิ้นจนทำให้บิ๊กทนไม่ไหวที่จะต้องแบกเธอเข้าไปในโรงเรียนทำให้นักเรียนหญิงพากันอิจฉาเด็กสาวที่บิ๊กอุ้มอยู่นั้นอย่างออกนอกหน้า  บางคนกรี๊ดบางคนร้องไห้บางคนเก็บเอาไปฝันหวานคิดว่าบิ๊กอุ้มเธอ  แต่ลำหรับเด็กสาวแล้วเป็นอะไรที่หน้าเบื่อมากๆ  เธอไม่ยอมให้บิ๊กอุ้มดีๆแต่เธอดิ้นไปด้นมาจนเอต้องเหนื่อยและหยุดไปเองดิ้นยังไงก็ด้นไม่หลุด  เพราะอะไรนะหรอก็บิ๊กเป็นนักกีฬาบาสสูงเกือบ 2เมตร  รูปร่างเพรียวของเธอหรือจะสู้  รูปร่างสูงล่ำของบิ๊กได้   ไม่มีทาง  วะฮะฮะฮะฮะ   (ออกนอกหน้าไปมั้งเนี้ยะ)

หลายๆคนคนจะคิดว่าสลับคู่กันหรอ  ไม่ใช่เพราะแบงค์ก็มัวแต่เอาผ้าบังหน้าตาอันเขียวด้วยกำปั้นของเด็กสาวก็เลยเป็นโอกาสของบิ๊กไง