ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รุ่นน้องแสบใสกะรุ่นพี่หล่อซ่า

    ลำดับตอนที่ #4 : (บิ๊ก+แม็ค ////////// ออม+แอมป์)

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 49


    ตอนที่4  (บิ๊ก+แม็ค ////////// ออม+แอมป์)

    ย้อยกลับมาที่บิ๊กและแม็คอีกครั้ง ในขณะที่บิ๊กกำลังลากตัวแม็คเข้าไปในโรงเรียนนั้น  เป็นเวลาเดียวกันที่เกสาวหน้าตาน่ารักคน2คน  ใช่แล้วนั้นมันปี 1โรงเรียนนี้หนิ่  พวกเธอกำลังจะวิ่งข้ามถน  ซึ่งในขณะนี้มีรถแล่นผ่านไปมาๆไม่ขาดสายจึงทำให้พวกเธอต้องยืนรอข้ามถนนหลายนาที  ใช่แล้ว  พวกเธอข้ามถนนไม่เป็น  เอาวิดูเก้ๆกังๆยังไงบอกไม่ถูกเลย  ขำก็ขำ  สงสารก็สงสาร

    เด็กสาว1   :  "ออมค๊า  เราจะข้ามถนนจิงๆหรอค๊า  แอมป์ว่าเราไปขึ้นสะพานลอยดีกว่าไหม

                            ไหมค๊า  แอมป์กลัวค๊า"

    เด็กสาว2   :  "อะไรนะ  ว่างแล้วแอมป์  ข้ามเลยๆ   เร๊วววววววววววว!!!!!!"

    เด็กสาววิ่งข้ามถนนไปแล้วแต่ยังคงเหลือเด็กสาวอีกหนึ่งคนยังยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเลย  เธอเริ่มร้องไห้พึมพำ

    เด็กสาว1   :  "ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ   ออมคะ  ทำไมออมไม่พาแอมป์ไปด้วยคะ  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ"

    เด็กสาว2   :  "วิ่งมาเลยแอมป์  ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก  ออมยังข้ามได้เลยนะ  มาเร็ว"

    เด็กสาว1   :  "ไม่เอาค๊า ฮือๆๆๆ  แอมป์จะกลับบ้านแล้วค่ะ ฮือๆๆๆ"

    บิ๊กและแม็คยืนดูเด็กสาว 2 คน  ตั้งนานแล้ว  จนทำให้บิ๊กอดที่จะเข้าไปกล่าวตักเตือนเด็กสาวทั้ง 2 คนไม่ได้   บิ๊กและแม็คเดินเข้าไปใกล้เด็กสาวคนที่ข้ามถนนมาได้แล้ว  แต่ไม่ทัน  เธอวิ่งข้ามถนนกลับไปหาเพื่อนเธออีกฝั่งเสียก่อน   พอถึงฝั่งเธอก็พาเพื่อนของเอวิ่งข้ามถนนมาอีกครั้ง  แต่คราวนี้ไม่โชคดีเหมือนคราวที่แล้ว  มีรถคัน หนึ่งวิ่งมาแล้วเมื่อเห็นเด็กสาว 2 คนกำลังวิ่งตัดหน้ารถทำให้ต้อง เบรค รถ กระ ทัน หัน อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวแท้เลย  รถคันนั้นเกือบชนเธอทั้งสอง  แล้วยังมีรถคันอื่นๆที่บีบแตรรถเมื่อพวกเอวิ่งตัดหน้ารถไป  เมื่อถึงอีกฝั่งซึ่งมีบิ๊กและแม็คยืนอยู่ตั้งนานแล้ว  แต่พวกเธอยังไม่เห็น  เด็กสาวคนที่1ก็คือแอมป์  ร้องไห้หนักกว่าเดิมอีกโดยมีเด็กสาวคนที่2คือออมเป็นคนปลอบอยู่  บิ๊กรอให้ออมปลอบแอมป์จนเงียบแล้ว  ออมจึงชวนเพื่อนเดินเข้าไปในโรงเรียน  ทันใดนั้นออมก็รู้สึกว่าตัวเองเดินไปชนอะไรซักอย่างออมเงยหน้าขึ้น  บิ๊กพี่ทำหน้ายักษ์รออยู่แล้วจึงทำให้ออมตกใจมากถึงกับอุทานออกมา

    ออม     :  "ว๊าย!!!  ยักษ์"

    บิ๊ก       :  "เมื่อกี้น้องเรียกพี่ว่าอะไรนะ"

    ออม     :  "เอ่อ……………ยะยักษ์ค่ะ"

    บิ๊ก       :  "ไม่เป็นไรพี่ทนได้  แล้วเมื่อกี้น้องทำอะไรไปรู้ตัวบ้างมั้ย"

    บิ๊กตะคอกใส่ออมทำเอาออมถึงกับถอยห่างไป1ก้าว แต่บิ๊กก็ยังขยับตามมาจาก1ก้าวเป็น2ก้าวเป็น5ก้าวจนบิ๊กทนไม่ไหว

    บิ๊ก       :  "ที่ตอนทำไม่คิด  แล้วพอคนเค้าเตือนกลับมากลัวหัวหด"

    ออม     :  "หนูไม่ใช่เต่า น๊า"

    ออมพูดอย่างสุภาพและอ่อนหวาน  ทำเอาบิ๊กใจอ่อนไปทีหนึ่งแต่ต้องเก็บอาการหน่อยกะว่าจะตักเตือนออมซะหน่อย  คราวหลังจะได้ไม่กล้าทำอีก

    บิ๊ก       :  "แล้วนั่นหน่ะอะไร  สะพานลอยใช่มั้ย  เค้าสร้างมาให้คนข้ามถนน  ทำไมไม่คิด

                      จะข้ามมาวิ่งข้ามถนอย่างนี้อ่ะมันอันตราย  เมื่อกี้ก็เกือบจะโดนรถชนแล้วไม่ใช่

                            หรอไม่เข็ดหรือไง  ดีนะที่เค้าขับมาไม่เร็วไม่งั้นล่ะ  ซวยกันทั้งโรงเรียนแน่ๆ"

    ออม     :  "ก็หนู……"

    ไม่ทันที่ออมจะได้เอ่ออธิบายให้บิ๊กฟังให้เข้าใจเธอก็โนบิ๊กเทศน์ต่อแต่คราวนี้โดนหนักกว่าเดิมอีกเสียงของเขาไม่เหมือนกับหน้าตาอันอ่อนโยน  เสียงที่แข็งกระด้างทำเอาออมถึงกับหมั่นไส้ในความห่วงใยที่มีต่อพวกเธอจนมากเกินไป  ในขณะที่เธอไม่ต้องการซักนิดเลย

    บิ๊ก       :  "แล้วนี่อะไรเนี้ยะ  มาสาย  แค่มารับน้องยังมาสายเลยแล้วถ้ามาโรงเรียนคงไม่มา

                      วันเว้นวันรึไงคร๊าบบบบบ  คุณหนู"

    แม็ค     :  "พอเหอะน่าบิ๊กน้องเค้าคงจะรีบไงกลัวไม่ทันเข้าพิธีไงล่ะ  บางทีเค้าอาจจะไม่ทัน

                            สังเกตว่ามีสะพานลอยอยู่ก็ได้  น้องเค้าเพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรกนะ  ใช่มั้ยคับน้อง"

    แอมป์  :  "ใช่ค่ะพี่  พวกหนูเพิ่งเคยมา  แล้วเมื่อกี้พวกหนูก็ไม่ทันสังเกตว่ามีสะพานลอยตรง

                      น่ะค่ะ"

    บิ๊ก       :  "ก็เมื่อกี้น้องเป็นคนบอกเพื่อนน้องให้ไปข้ามสะพานลอยไม่ใช่หรอคับน้อง"

    แอมป์   :  "เอ่อ………………."

    ออม     :  "ไม่เป็นไรแอมป์  พี่จะว่าอะไรหนูอีกคะ"

    เสียงอันไพเราะของออมทำเอาบิ๊ก ถึงกับพูดไม่ออกแถมยังนึกอีกว่า  เด็กคนนี้เคยโกรธใครมั้ยเนี้ยะ  ว่าแรงขนาดนี้ยังจะมาพูดดีกับเราอีก  พูดไม่ออกเลยว่ะ ดีขนาดนี้ถ้าเราไปว่าเค้าอีกเราก็ใจร้ายไปหน่อยมั้ง

    บิ๊ก       :  "เอาล่ะๆ   คราวหน้าก็ดูให้ดีๆก่อนก็แล้วกัน  เวลาจะข้ามถนนอ่ะ  ถ้ามีสะพานลอย

                      ไม่ต้องกลัวว่าจะทำให้เสียเวลาโดนทำโทษก็ดีกว่าบาดเจ็บนะ  แต่ถ้าดูแล้วไม่มี

                            สะพานลอยเวลาจะข้ามถนนก็รอให้รถไม่มีก่อนแล้วค่อยข้าม ใจเย็นๆไม่ต้องรีบ

                            หรือไม่ก็ข้ามตรงทางม้าลายก็ได้  รถเค้าแล่นมาเค้าก็อาจจะจอดให้เราข้ามเองนะ

                      จำไว้นะจะทำอะไรต้องใจเย็นๆอย่าใจร้อน  ที่พี่บอกนี่เข้าใจมั้ย"

    บิ๊กจ้องหน้าออม

    ออม    :  "เจ้าค่ะ  หนูสัญญาว่าคราวหลังหนูจะทำอย่างที่พี่บอกแล้วเวลาจะทำอะไรต้อง

                   ใจเย็นๆ ห้ามใจร้อนวู่วามเด็ดขาดค่ะ"

    ออมทำเสียงน้อยเสียงเล็กฟังแล้วยิ่งน่ารักกว่าเดิมอีก ทำเอาบิ๊กถึงกับอมยิ้มออกมาเล้กน้อย  แล้วคิดในใจว่า "ทำตัวดีๆ ก็น่ารักเหมือนกันนะเด็กคนนี้  แถมโกรธใครไม่เป็นด้วยแฮะ  ครอบครัวสอนมาดีจิงๆ"  แม็คเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดีเข้าแล้วเพราะเขาคิดว่าบิ๊กกำลังจะตกหลุมรักออมเหมือนจึงรีบชวนทั้งหมดเข้าไปในโรงเรียนเพื่อตัดบท

    แม็ค    :  "เอาล่ะคับในเมื่อเข้าใจกันดีแล้วเราทั้งหมดก็ควรจะรีบเข้าไปในโรงเรียนกันได้

                      ขืนยืนอยู่อย่างนี้ได้โดนทำโทษทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องแน่ๆเลย"

    บิ๊ก      :  "เออ  ใช่   ลืมไปเลยว่ะ  ไปกันเถอะ"

    ว่าแล้วบิ๊กก็เดินนำแม็คและสาวๆเข้าไปด้านในโรงเรียนโดยมีออมเดินตามหลังและตามด้วยแอมป์และแม็คเป็นคน สุดท้าย  ทำให้แอมป์คิดมากคิดว่าแม็คก็สนใจเธอเหมือนกัน แต่ไม่เลยแม็คเป็นสุภาพบุรุษที่เวลาเดินแล้วถ้ามีผู้หญิงเดินด้วยเขาจะเดินตามหลังผู้หญิงทุกครั้งเพราะเขาถือว่าเป็นการแสดงออกถึงการให้เกียรติผู้หญิง

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  (ต่อไปนี้คือความคิดของแอมป์ที่มีต่อบิ๊กและแม็คในขณะที่บิ๊กดุเธอและออมและแม็คเข้ามาช่วยพูดให้บิ๊กหยุด)  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    แอมป์  :  "ดูพี่คนนี้สิ  หน้าตาก็ดี  แต่ทำไม่ถึงได้ใจร้ายขนาดนี้นะ  แค่ออมทำผิดแค่นี้เอง

                      นี่แค่วันแรกยังดุออมขนาดนี้เลย  แล้วอีกหน่อยอยู่โรงเรียนเดียวกัน เจอหน้ากัน

                      ทุกวันไม่ฆ่าออมตายเลยรึไงเนี้ยะ"

    แอมป์  :  "ว้าว!!  ดูพี่คนนี้สิหน้าตาก็หล่อกว่า  แถมยังนิสัยดีกว่า  อ่อนโยนกว่า  พูดเพราะ

                            กว่าอะไรก็ดีกว่าทั้งนั้นเลย  เหมาะสมที่จะเป็นฮีโร่ในดวงใจของเราที่สุด  ให้ไป

                      เลยค่ะพี่มาเป็น อุลตร้าแมนในดวงใจของหนูแอมป์เถอะนะคะ  หนูแอมป์ต้อง

                            ขอบคุณมากๆนะคะพี่อุลตร้าแมน ที่มาช่วยหนูแอมป์และเพื่อนไว้ทันไม่งั้นน่ะ

                      หนูแอมป์และเพื่อนคงโดนพี่สัปะหลาดคนนี้กินไปแล้วแน่ๆเลยค่ะ"

    ************************************************************************

    อันแน่!!!  งงล่ะสิ  ไม่มีอะไรมากแค่อยากจะบอกว่า  ยัยแอมป์เนี้ยะชอบอุลตร้าแมนถึงขนาดคลั่งไคล่ เลยก็ว่าได้อุลตร้าแมนที่ตัวอ้วนๆเตี้ยๆนะไม่ใช่อุลตร้าแมนที่ออกทีวีนะ  แล้วอีกอย่างพี่แม็คนี่ก็ไว้ทรงผมตั้งๆตรงกลางคล้ายอุลตร้าแมนไงก็เลยกลายมาเป็นสาดหตุที่แอมป์เรียกเขาว่า  "พี่อุลตร้าแมน"   สูดดดดดดดหล่อออออออออ  (อิอิ  อันนี้เติมเอง)

    ขอบอกว่าพี่แม็คคนนี้มีตัวตนจิงๆด้วยนะหล่อมากๆๆๆๆๆๆน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×