คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
“มีอะไรหรือท่านเคอมิส” “ท่านอะรามิสเรียกพบท่านและพี่น้องของท่านประเดี๋ยวนี้” “มีอะไรอย่างนั้นรึ ท่านพอจะทราบ..” “ข้ามิอาจหยั่งรู้ ท่านโอโนะ โปรดไปกับข้าบัดเดี๋ยวนี้เถิด ก่อนที่ท่านอะรามิสจะทรงกริ้ว” “...อืม” โถงกว้างขนาดใหญ่ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เสาหินสีขาวขนาดมหึมาค้ำเพดานรูปโดมไว้จากเบื้องบน บนเพดานกว้างใหญ่ ถูกประดับไว้ด้วยแสงระยิบระยับของหมู่ดาวสีทอง บัลลังก์สีทองขนาดใหญ่ที่ถูกจัดให้อยู่ตรงกลางโดมอย่างพอดิบพอดี ด้านข้างมีกองไฟที่กำลังลุกโชติช่วงอยู่ในกระถาง เทพที่นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นกำลังรอเทพทั้งห้าที่ตนได้สั่งให้เทพเคอมิสไปเรียกพบ “ข้าแต่องค์เทพ อันตัวข้า โอโนะ ผู้นำแห่งเทพวายุ ขอทำความเคารพ” สิ้นเสียงของโอโนะ เหล่าเทพทั้งห้าโค้งตัวถวายความเคารพแด่เทพอะรามิส “ที่ข้าเรียกพวกเจ้ามาที่นี่ พวกเจ้าพอจะรู้ใช่หรือไม่ว่าเพราะเหตุอันใด” เสียงพูดเบาๆแต่กลับก้องกังวานไปทั่วทั้งโถงใหญ่ “........” “ว่าอย่างไรท่านโอโนะ” “...บนโลกมนุษย์..ณ ตอนนี้ ใช่หรือไม่องค์เทพ” “ใช่ ไหนพวกเจ้าบอกข้ามาซิ ว่าเหตุใดจึงเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นบนโลกมนุษย์ได้!!” “พวกข้าไม่รู้เรื่องนะท่านพ่อ! แต่ไหนแต่ไรมาพวกข้าก็เฝ้ามองและดูแลโลกมนุษย์มาตลอด ผู้คนต่างก็พากันใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย พวกข้ารักโลกมนุษย์ แล้วเหตุอันใดเล่าที่พวกข้าจะทำให้โลกต้องเดือดร้อน!!” “โช เจ้าลดคารมลงด้วย นั่นท่านพ่อนะ” โอโนะหันมาเอ็ดโชเล็กน้อย แต่ไม่ทันไรเสียงกึกก้องก็ดังขึ้นอีกครั้ง “แล้วที่โลกเป็นอยู่ตอนนี้ เจ้าว่า ไม่เดือดร้อนงั้นรึ” “ข้าทราบ แต่....นั่นไม่ใช่ฝีมือของพวกข้า” “แล้วใครกัน ที่ทำให้ฝนไม่ตกที่โลกมนุษย์มาเป็นเวลาหกเดือน ไหนเจ้าลองบอกข้ามาซิ โช” “ข้..า.. ข้าไม่ทราบ” “แต่ทั่วทั้งสวรรค์ต่างก็เอ่ยเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นฝีมือของพวกเจ้า” “นั่นไม่ใช่พวกข้า!!! พวกข้าไม่เคยทำให้โลกต้องเดือดร้อน!” “หึ เอาล่ะ ในเมื่อเจ้ายืนยันว่าไม่ใช่การกระทำของพวกเจ้า ในฐานะของบิดาข้ามีอะไรจะเอ่ยกับพวกเจ้า ขอให้เทพองค์อื่นโปรดออกไปก่อนเถิด” สิ้นคำสั่งของเทพอะรามิส เทพทุกองค์ที่อยู่ภายในโถงกว้างค่อยๆทยอยออกกันไปจนเหลือแต่เพียงเทพแห่งวายุทั้งห้าและเทพอะรามิสผู้เป็นพ่อเท่านั้น “ท่านพ่อ พวกข้าถูกใส่ร้าย ท่านต้องเชื่อพวกข้านะ” “........” “ท่านพ่อ!!!!” “พวกเจ้ามีน้องอีกองค์ที่อาจเป็นเทพกึ่งมนุษย์” “หา!?!” เทพทั้งห้าอุทานออกมาพร้อมกัน “และอาจจะเป็นสาเหตุที่แท้จริงที่เกิดเหตุเช่นนั้นขึ้นกับโลกมนุษย์ก็เป็นได้” “เกิดอะไรขึ้นท่านพ่อ ข้าไม่เข้าใจ” จุนเอ่ยขึ้น ตอนนี้เขาสับสนอย่างมากกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น “เจ้าจำเทพคริสตินได้หรือไม่” “อา ข้าจำได้ เทพธิดาแห่งพฤกษาที่ถูกท่านสาปให้เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา” “ข้ามีบุตรกับนางก่อนที่ข้าจะสาปให้นางเป็นมนุษย์ และบัดนี้บุตรแห่งข้าน่าจะเติบใหญ่เทียบท่านได้นะจุน” “หมายความว่าบุตรแห่งท่านคริสตินคือน้องของข้า เทพวายุองค์ที่หกงั้นรึท่านพ่อ” อะรามิสพยักหน้าน้อยๆ “ดังนั้นบุตรแห่งข้าจึงเป็นเทพกึ่งมนุษย์ เขาอาจจะยังไม่รู้ว่าตนเองมีสายเลือดเทพและมีพลังในการควบคุมฟ้าฝน ดังนั้นข้าขอสั่งให้พวกเจ้าทั้งห้าไปยังโลกมนุษย์เพื่อออกตามหาเทพวายุองค์ที่หก” “ทำไมท่านไม่รับตัวเขามาตั้งแต่แรกเกิดล่ะท่านพ่อ” ไอบะเอ่ยขึ้นบ้าง “เจ้าลืมกฎแห่งเทพไปแล้วเรอะ ไอบะ!” “ข้าขอประทานอภัย” “ตอนนี้บุตรแห่งข้าคงมีพลังมหาศาลเยี่ยงพวกเจ้า แต่มิอาจจะควบคุมมันได้มันถึงเกิดเหตุเช่นนั้น ดังนั้นหน้าที่ของพวกเจ้าคือตามหาเขาให้พบ และทำให้โลกมนุษย์กลับมาอุดมสมบูรณ์ดังเดิมให้ได้” ได้ยินดังนั้นเทพทั้งห้าก็ไม่รอช้า พวกเขาโค้งน้อยๆเพื่อรับคำสั่ง “เหล่าข้าเทพวายุขอน้อ..” “ช้าก่อน ข้าขอสั่งให้พวกเจ้าตามหามนุษย์ที่มีสายเลือดเทพแห่งสายน้ำ เทพแห่งไฟและเทพแห่งพื้นพิภพ พวกเขาเป็นเทพเช่นเดียวกับบุตรแห่งข้า” “พวกข้าจะตามหาอย่างไรเล่าท่านพ่อ ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่ามนุษย์คนไหนมีสายเลือดแห่งเทพ” นิโนะเอ่ยด้วยอารมณ์ที่เริ่มขุ่นมัว “พวกนั้นจะมีสัญลักษณ์แห่งเทพติดตัวตั้งแต่ถือกำเนิด เช่นที่อยู่บนคอของพวกเจ้านั่น เอาล่ะไปซะ ก่อนที่โลกมนุษย์จะเดือดร้อนไปมากกว่านี้ และเพื่อให้เห็นถึงความบริสุทธิ์ของพวกเจ้า ใช้ความรู้ของเจ้าให้เป็นประโยชน์ โช” เทพพี่น้องทั้งห้าโค้งน้อยๆเพื่อรับคำสั่ง “เหล่าข้าเทพวายุขอน้อมรับคำสั่งแด่องค์เทพอะรามิส” “โถ่เว้ย! ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหนกันบ้างเล่า แล้วเราจะเริ่มต้นตามหากันได้อย่างไร” โชเอ่ยอย่างหัวเสีย ระหว่างเดินทางกลับยังที่พำนัก ดีอยู่ที่จะได้พ้นข้อกล่าวหาว่าเป็นตัวการที่ทำให้โลกมนุษย์ต้องเดือดร้อน แต่ภาระหน้าที่อันหนักที่ได้รับเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์นั้นก็ใช่ว่าจะง่าย แต่แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เป็นเสียงที่คุ้นเคยต่อเทพวายุเป็นอย่างยิ่ง “ให้ข้าช่วยพวกท่านเองนะ” “ท่านพี!!!!”
“ท่านโอโนะ”
ความคิดเห็น