คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 01
01
เมื่อมาถึงบ้านคุณหญิงซิลเวียอันใหญ่โตแต่แน่นอนว่าบ้านฉันกับเขาก็ใหญ่เป็นพอกันอ่ะน่ะ(ใช่เหรอ) แต่บ้านเขาแอบดูดีมีสไตล์ออกอังกฤษนิดๆและแล้วพวกคนชุดดำก็ลากฉันที่เป็นท่อนซุงลงมาจากรถแล้วก็ลากฉันเข้าไปพบและคุยกับคุณหญิงซิลเวียแน่นอนว่าฉันยังไม่เคยเห็นน่าท่านมาก่อนเลยแต่พ่อฉันพูดถึงท่านบ่อยมาจนรู้สึกว่าท่านเขาในชีวิตฉันต้องแต่เด็กแล้วเฮ้อ เหนื่อยใจจริงจังเหมือนโดนของเลย มึนๆ งงๆ“นั่งลงที่โซฟาก่อนสิจ๊ะ หนูเอลจี หนูคงจะเคยได้ยินชื่อน้ามาบ้างแล้วสิน่ะจากปากพ่อของหนูน่ะ”คุณหญิงซิลเวียยิ้มหวานJ
“ค่ะ เคยได้ยินตั้งแต่เด็กๆเลยแหละค่ะ^^”
“เหรอจ๊ะ ดีแล้วหล่ะน่ะ หนูรู้มั้ยจ๊ะว่าพ่อของหนูทำแจกันใบละ5ล้านของน้าแตก ซึ่งน้าโกรธมากๆเลยน่ะแล้วนี้ก็ปาเข้าไป3เดือนแล้วที่พ่อของหนูทำมันแตกไว้แล้วก็ไม่ยอมมาจ่ายสักทีแน่นอนว่าน้าอยากให้หนูเป็นคนจ่ายแทนจะได้จบๆเรื่องราวไปดีมั้ยจ๊ะ ดั่งนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปก็เข้ามาอยู่บ้านน้าซะน่ะ น้าเองก็งานยุ่งไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่ ”คุณหญิงซิลเวีย
“งั้นหนูจ่ายเลยตอนนี้ได้มั้ยค่ะ เดี๋ยวหนูโทรเรียกพี่ชายหนูมาจ่ายจะได้จบๆไป”ฉันที่กำลังควานหามือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงอยู่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ
“ไม่จ๊ะ! (^^”)น้าอยากให้หนูเป็นคนจ่ายมันมากกว่า น้ารู้ว่าหนูไม่มีตังเลยแม้แต่บัตรเครดิตก็ไม่มีตังอยู่ข้างในเพราะหนูเพิ่งกลับมาจากนอกดั่งนั้นงานของหนูคือการที่หนูต้องมาอยู่เป็นเพื่อนลูกน้าแล้วน้าจะหักหนี้สินให้ตามผลงาน จบมั้ยจ๊ะ!”คุณหญิงซิลเวียขึ้นเสียงแน่นอนว่าเจ้หน้ากลัวสุดยอด
“(_ _ )( - - ) จบก็ได้ค่ะ”ฉันได้แค่พยักหน้าเพราะกลัวว่าจะทำไรผิดใจคุณหญิงแกอีก เฮ้อ
“ดีแล้วงั้นน้าไปนอนก่อนน่ะนี้ก็ดึกแล้วเดี๋ยวหน้าจะหยอนยาน ฮิฮิ มันจะเสียสุขภาพเอาได้ มีปัญหาอะไรโทรมาหาน้าเบอร์นี้นะจ๊ะ ไปหาลูกน้าก่อนแล้วกันเขาชื่อ’เบลเฟ่’จ๊ะ เขาจะช่วยหาห้องนอนให้ Good Night >3<น่ะจ๊ะหนูเอลจี”คุณหญิงซิลเวียที่กลัวน่าจะแก่ขึ้นรีบส่งบัตรที่เคลือบพลาสติกอย่างดีใบเล็กๆให้กับฉัน แล้วรีบวิ่งขึ้นไปนอนอย่างไวไวให้โชครุ่นรับน่าสวยขึ้นฟรี อะไรประมานนั้น
“กลุ่มตุ้ม กลุ่มพระทัยไชโย แล้วฉันจะต้องไปนอนไหนเนี่ยแล้วเสื้อผ้าน่าผมหล่ะ โอ้ยบ้านนี้ก็ใหญ่โตจริงจังจะให้ฉันไปหาใครได้แล้วไอ้ลูกที่ว่ามันอยู่ไหนหล่ะ เออ”ฉันเดินๆรอบบ้านขึ้นๆลงๆไปทีละห้องอยู่ดีๆก็ได้ยืนเสียงโหยหวน (โหยแบบไม่พอใจ)
“ผะ ผีหรอน่ากลัวอะ T^T แต่ก็อยากรู้ว่าในห้องนั้นมีผีหรือป่าวขอส่องหน่อยเถอะ วับๆแวมๆ”ฉันบ่นเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปส่องหน้าประตูห้องใครสักคนก็พบกับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่คาดผมแถมถอดเสื้อเห็นแผงอกขาวๆซิกแพคเรียงสวยกล้ามเนื้อแขนแน่นๆที่กำลังทำท่าเบ่งกล้ามพูดคุยหัวเราะเยาะเย้ยกับหน้าจอคอมทำเอาฉันใจเต้นตึกตัก
“อ่ะ! นะ นั้นใครน่ะ นี้!เดี๋ยวก่อนสิมานี้ก่อนพูดแล้วไม่ฟังอย่างงี้ต้องกระชาก”ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาฉันอย่างไวแถมยังกระชากแขนฉันจนตัวฉันหมุนติ้วๆ((- - ))(( - -))ไปล้มทับคร่อมตัวเขาบนเตียง
“อะ อ้ายยยยย! ปล่อยๆฉันน่ะ นายเป็นใคร”ฉันดิ้นๆแต่ตัวและช่วงล่างที่เหลือก็โดนขาของเขาล็อกเกี่ยวเอาไวอย่างแน่นโคตร
“โอ้สาวน้อยนี้เอง ลืมกันแล้วหรอจ๊ะคนสวยฉันเบลเฟ่เป็นลูกชายของบ้านนี้ เธอมาส่องฉันนี้เพราะอะไรกันเอ๋ย :-)”เบลเฟ่เอามือมาจับข้อมือฉันไว้2ข้างเพื่อไม่ให้ฉันทุบตีข่วนจิกเขาได้
“ฉันชื่อเอลจี ไม่ได้ชื่อสาวน้อยน่ะ อย่ามาเรียกบ่อยๆจะได้มั้ย>0< แล้วนายเป็นเกย์หรอไงพูดคุยกับผู้ชายในหน้าจอคอมกระหุงกระหนิ่งไปมาอยู่ได้แถมทำท่าประหลาดเป็นบ้า”ฉันใจจะละลายอยู่แล้วโดนผู้ชายผิวขาวร่างบึกบางกล้ามแน่นกอดแบบใช้เท้าล็อกเป็นครั้งแรก=,,=
“สงสัยจะไม่ใช่เอลจีแบบจอปกติแหะ แต่เป็นจอ4มิติล้นจนหกน่าฟัดซัดจริงจัง”เบลเฟ่ยิ้มอย่างชอบใจเพราะคอเสื้อฉันมันกว้างเลยทำให้เขาเห็นอะไรต่อมิอะไรไปถึงไฮปลาร้าแล้วมั้งเนี่ย แง แง TT^TTวันหลังจะไม่ใส่ไม่ซื้อเสื้อซุปเป่อร์คอวีแนวกว้างขว้างอีกแล้ว
“อย่าน่ะ ฉันไม่ให้นายฟัดซัดอะไรทั้งนั้น ฉันไม่ยอมให้คนที่ชื่อเหมือนผู้หญิงแล้วตอนเจอกันครั้งแรกยังเอาปืนมาทักทายกัน แถมยังจะเป็นเกย์มาทำมิดีมิร้ายฉันได้หรอก ปล่อยๆ”ฉันดิ้นๆ โห้ย!ไอ้หมอนี้ก็แรงเยอะอย่างกะพี่วัวน้องกระทิงจริงๆ
“ปากดีอย่างอย่างงี้ต้องเจอกระสุนกระแทกปากซะหน่อยแล้วมั้ง” ว่าแล้วเขาก็ไม่ลีรออะไรเขาเอาขาล็อกตัวฉันไว้แน่นกว่าเดิมแถมเอามือมากดหัวฉันจนก้มลงไปจูบกับเขาอย่างงายดาย(กระสุนที่ว่ามันคือจูบ) แรงเยอะเป็นบ้า T^T ฉันที่ไม่เคยจูบใครมาก่อนก็พึ่งรู้สึกได้ว่า ไอ้ที่เรียกว่าจูบมันให้ความรู้สึกดีมากขนาดนี้เลยเหรอ ทั้งนุ่มนิ่ม ร้อนระอุ ออกเค็มๆนิด(กินไรมาว่ะ) แถมยิ่งเป็นคนหล่อๆอย่างเขาอีกด้วย เอ๋!แต่เขาเป็นเกย์หนิ ดิ้นๆ ออกแรงๆ
“เฮ้ยๆ ฉันยังอยู่น่ะเฟ้ยเด่วหึงเลยหนิ ไอ้เฟ่นายหยุดทำอะไรโชว์ชาวบ้านชาวคอมก่อนได้มั้ย ฉันจะไปนอนแล้วส่วนแกก็ปล่อยน้องคนนั้นไปได้แล้วสงสารน้องเขา”คนในคอมพูดออกเสียงดังฟังชัด แน่นอนว่าลำโพงดีเกินไปและแล้วเบลเฟ่เขาก็หยุดชะงักแถมยังหันไปยิ้มให้คนในจอคอมอีกด้วย เหอๆส่งยิ้มไปให้เขาทำมายยยT T
“อิฉาเหรอ ฮิฮิ เด่วจะส่งเอลจี4มิติไปนอนแล้วโชคดีน่ะครับไว้คุยกันใหม่ ^3^”เบลเฟ่เริ่มปล่อยฉันให้เป็นอิสระเทพีเสรีภาพ
แล้วเขาก็เดินไปหยิบเสื้อกล้ามสีดำลายกาแล็กซี้มาใส่แล้วเดินเข้ามาหาฉัน
“จะว่าไปเอลจีเหรอ ชื่อน่ารักดีน่ะ แบบว่าสมกับหุ่นดี ฮ่าๆ มาฉันจะพาไปดูห้องนอนตั้งแต่นี้ไปเธอต้องมาเป็นคนใช้ส่วนตัวของฉันเข้าใจมั้ย ยัย4มิติถ้าปากดีอีกเดี๋ยวจะโดนแบบเมื่อกี้อีกรอบ”เบลเฟ่เปิดประตูเดินนำฉันส่วนฉันก็เดินตามเขาไปต่อยๆไม่กล้าเถียงเพราะเดี๋ยวโดนอีกรอบ แต่ถ้าฉันไม่ฝาด...
“ห๋า! คนใช้สว่นตัวหรอตลกน่าคุณหญิงซิลเวียสั่งให้ฉันแค่อยู่เป็นเพื่อนายแค่นั้นเองน่ะ ทำไมถึง...”ฉันเดินก้มหน้าก้มตาพูดๆ เดินตามเขาไปอยู่ๆเขาก็หยุดแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยทำให้ฉันเอาดั่งตัวเองไปเสียบกลางหลังเขาที่แข็งๆอย่างเต็มที่ เจ็บอ่ะ T^T
“ฉันไม่ใช่เกย์แล้วฉันก็ไม่สนด้วยว่ามาม๋าจะสั่งให้เธอเป็นเพื่อนหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เธอต้องเป็นคนใช้ส่วนตัวให้ฉัน จบมั้ย เดินเข้าไปข้างในซะนี้คือห้องนอนของเธอมันอยู่ติดกับห้องนอนฉันเนี่ยแหละแต่มันดูห่างกันเพราะห้องน้ำ มีอะไรเรียกได้น่ะ พรุ่งเช้ามาปลุกฉันด้วยเข้าใจม่ายยยย ห้าวววว ไปแหละสาวน้อยล้นจอJ ”เบลเฟ่เดินกลับห้องนอนไปอย่างนิ่งเฉยแถมยังห้าวฟอดใหญ่ โอ้ก็อดนี้มันอะไรกันเนี่ย อึ่ย!เจ็บทั้งดั่งเจ็บทั้งใจไหงมาเอาจูบแรกของฉันไปไอ้เกย์คิงชิงช้าสววค์(เกี่ยวมั้ย= =?)
ความคิดเห็น