เพื่อนกัน....ฉันเจ็บ

ลำดับตอนที่ #5 : กลยุทธ ในการฝึก ตอน1

ความเดิมตอนที่แล้ว เทียนกับสา พยายามที่จะบอก เปลเรื่อง ที่เปลได้ถูกเลือกให้ลงประกวด แต่ เจ้ากำเทียนกับสาดันไม่กล้า บอกอีกซะงั้น จึงเป็นหน้าที่ของแม่พระ ของเรายัยพิน เป็นคนไปบอกเปล ทำให้เปลตกใจจนแทบจะตกเก้าอี้



ตอนเย็นของอีกวันนึง (เย็นบ่อยจิงแหะ)

“ตึง!!” หนังสือกองเท่าภูเขามากองอยู่บนโตะเรียนของเปล

“เฮ้ยนี่มันอะไรอะO.O”ต้องตกใจเมื่อมองจำนวนหนังสือ และความหนาของแต่ละเล่ม ใช่มันไม่ใช่บางๆเลย

“นี่แม่ว่าที่มิสริโคนะ พูดจาเพราะๆหน่อยสิคะเดี๋ยวก็ได้ตกรอบแรกหรอก”โมหันมาบอกเปลแล้วยิ้มให้

“....................- -”

“อะ อย่ามัวลีลาอยู่เลย มามะ เดี๋ยวติวเตอร์คนนี้จะติวให้ โหะ โหะ”

“เพื่อนตูเปงเงี่ยเหรอ- -”เปลคิดในใจ

“มาเริ่มแรกงั้นต้อง อืม ...”โมพูดพรางหยิบหนังสือเล่มยักษ์ขึ้นมาหนึ่งเล่ม

“O.o….นะ นะหนังสือหรือตู้เย็นวะ”เปลคิดในใจ

“อะ งั้นริ่มแรกก็ต้องอันนี้ ก่อนเลยนะที่รัก”โมพูดแล้วหันไปหยิบหนังสือ ประมาณ4-5เล่มยักษ์ๆมาให้เปล

“เฮ้ยO.o แก แกจะให้เค้าอ่านหนังสือ ทั้งหมดนี้หรอ”เปลมองหนังสือที่กองอยู่จำนวน10กว่าเล่ม

“มันก็ไม่ทั้งหมดหรอกนะ แต่ก่อนอื่นเธอยืนก่อนเถอะ”

“อะวิธี พื้นๆทั่วไปใครๆเค้าก็ทำกัน”โมพูดแล้วหยิบหนังสือจากมือเปลมาวางไว้บนหัวของเปล

“เดินสิสาวน้อย”

ตุบ ตุบ ตุบ เสียงหนังสือหล่นลงมากระทบพื้นอย่างแรง

“เฮ้อแกนี่ใช้ไม่ได้เลย มาเอาใหม่”

“ง่า แกมาทำเองดิ”เปลทำหน้าแหยเก

“ไอพื่อนบ้าแกไม่อายบ้างหรือไง” เปลหันไปมองคนที่อยู่ห้องอื่นมายืนมุงดูเธอเป็นสิบคน

“เถอะน่า ยังไงมันก็น้อยกว่า ตอนที่แกจะต้องขึ้นไปประกวด ก็ถือว่าฝึกความกล้าละกัน”โมไม่สนใจเอาแต่ก้ม

หน้าก้มตาสอนเปล

   แล้วโมก็ให้เปลทำอย่างนี้อีกเป็น สิบรอบ จนกระทั่ง

“ว้ายเพื่อนlove ของฉันทำได้แล้ว เพราะว่ามีติวเตอร์ดีอย่างฉันละซิ โหะโหะ”

“นี่แกจะชมตัวเองก็บอกมาเถอะ”เปลยิ้ม



ที่บ้านเปล

เปลกำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องสวยๆงามๆอยู่

“อืม สูตรพอกหน้า ให้เอาโยเกิร์ตมา พอกหน้าจะทำให้หน้าเนียน ดีละ”เปลอ่านจบแล้ววิ่งไปที่ตู้เย็น

จัดแจงเอาโยเกิร์ตมาใส่ถ้วย แล้วเอามาทาหน้า

“เฮ้ย!! เปลทำอะไรอะ”เสียงพี่ชายตัวดี ของเธอแซวเธอเต็มที่

  (พี่ชายเธอ ทั้งหล่อทั้งเรียนเก่ง  สาวๆงี้เป็นโหล)

“พอกหน้าไง คนสวยๆเค้าต้องทำกันแบบนี้แหระ”เปลพูดพรางจับหน้าของตัวเอง

“ยัยบ้อง เดี๋ยวมดขึ้นหน้าไม่รู้นะ หะ หะ หะ”พี่ชายเปลหัวเราะแล้วเดินจากไป

“หน่อยเจ้าพี่ชายตัวแสบรอให้คว้ารางวัลมาได้ก่อนถอะจะหัวเราะให้ดู”



ปัง!!! ปัง ปัง

“ตื่นได้แล้ว ยัย บ้อง ไปสายเดี๋ยวเค้าก็ตัดสิทธิในการเข้าประกวดหรอก” เสียงพี่ชายตัวดี มาปลุกเปลด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยเล็กน้อย

“ขอนอนต่ออีกหน่อยไม่ได้หรือไงอะ”เปลตอบพี่ชายสุดที่รักด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

“อะไรกันอย่างนี้ตอนแข่งจะไม่เดินตกเวทีหรอกหรอ หะ หะ หะ”

“ไอ้เจ้าพี่ชายตัวแสบอย่าหนีนะ”เปลกระโดดลงจากเตียงแล้วรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องนอน

“อาบน้ำเร็วๆละวันนี้จะไปส่ง”

“+_O” เปลทำหน้างง ร้อยวันพันปีพี่ชายของเธอแทบไม่เคยจะไปส่งเธอเลย

      ไอ้เจ้าพี่ตัวเเสบของฉันจะมาไม้ ไหนละเนี่ย อยู่ดีๆก็มาบอกฉันว่าจะไปส่งที่โรงเรียน ฉันละเเทบบ้าทำไม

พี่ฉันต้องมาทำอะไรเเบบนี้ด้วยอะ เเสดงว่าต้องมีอะไรเเอบซ่อนอยู่เเน่ ไม่ได้การละฉันต้องรู้ให้ได้

                                                                                                                                    โปรดติดตามตอนต่อไป