รักสุดท้ายกะยัยนางมาร

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

แสงไฟสว่างส่องลงมากลางเวทีใหญ่ในโรงแรมหรู เผยให้เห็นหญิงสาวในชุดเดรสยาวเกาะอกสีครีม บนเนื้อผ้าประดับประดาด้วยเพรชประปราย ในงานโชว์เพรชของบริืษัทยักใหญ่แห่งเอเชียคือ เพรชไทยนัมเบอร์วัน บริษัทที่ขึ้นชื่อการทำเพรชที่มีลวดลาย และเนื้อเพร๙ที่สวยงาม เสียงปรบมือจากผู้ร่วมงานเมื่อหญิงสาวในชุดฟินเนเล่เดินเสร็จ จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก "เอลล่า" นางเอกสาวหน้าใหม่ไฟแรงแซงทางโค้ง เธอพึ่งมาเดบิวซ์ได้ไม่นานแต่ได้รับกระแสตอบรับเป็นอย่างดี ด้วยรูปร่างหน้าตาที่เพอร์เฟคเกินคาด แพขนตาหนางอน ดวงตากลมโต 2 ชั้น จมูกเรียวโด่ง ริมฝีปากบางอมชมพูน่าจุ้บ หน้าอกคัพซีไม่มียัดปราศจากจากเครื่องช่วยทุกประการ สะโพกผายกลมกลึงกับรูปร่างเป็นอย่างดี ในตาสีน้ำตาลเข้มเต็มไปด้วยเสน่ห์หาเธอจัดได้ว่าเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในประเทศไทยเลยที่เดียวก็ว่าได้
"สวยมากเลยค่ะ น้องเอล" เสียงพี่เชอร์รี่สาวประเภท 2 ที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเอลล่าเอ่ยชออย่างไม่ขาดปาก
"ขอบคุณค่ะ พี่เชอกลับบ้านกันเถอะเอลเหนื่อย"
"ไปก็ไปค่ะ แต่ว่าน้องเอลค่ะ พรุ่งนี้มีงานตอนบ่าย..."
"พี่เชอเอลอยากกลับบ้าน เอลเหนื่อย"
"แต่ว่า..."
"พี่เชอค่ะ เอลบอกว่าเอลเหนื่อย เอลไม่ชอบพูออะไรหลายรอบพี่คงเข้าใจนะค่ะ"
"ค่ะ ถ้างั้นก็ไปกันเลยคะ"

เช้าวันต่ิอมา ~
ครืด ~ ครืด~
โอ๊ย ! ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ยยย ฉันนั่งยีผมตัวเองอยู่บนที่นอนอย่างน่ารำคาญใครโทรมา TTT
"ฮัลโหลล!" ฉันกระแทกเสียงเข้าไปอย่างไม่พอใจ หึ่ย ! ชอบโทรมาเวลาฉันกำลังฝันหวานอยู่ตลอดเลย พี่เชอนิ๊
"น้องเอลค่ะนี่มันจะเที่ยงแล้วนะค่ะ พี่ส่งไลน์เข้าไปบอกแล้วว่าเรานัดเจอกันตอนบ่าย เพื่อไปทำงานนะค่ะ"
"เอลพึ่งตื่น เอลไม่รู้หรอกค่ะเอลเพิ่งตื่นแต่ว่างานอีกแล้วหรอค่ะ" ฉันบ่นเสียงเนือยๆ อะไรก็งานอะไรก็งาน ฉันทำแต่งานจนไม่มีเวลาไปมองใครเลยT^T ฉันจะได้ไปอยู่บนคานทองไหมเนี่ยยย ไม่น้าาาาา -3-
" ฮ่ะ ! พึ่งตื่นหรอค่ะ รีบเลยนะค่ะ ให้พี่ไปหาที่ห้องไหม"
"ไม่ต้องค้าาา ไม่ต้อง แต่ว่างานนี้ปฏิเสธไม่ได้หรอพี่เชอ"ฉันพูดเสียงอ้อนๆ เพื่อพี่เชอจะเห็นใจสาวน้อยผู้น่ารักอย่างฉันบ้าง >///<
"แต่รายนี้ให้ 6 หลักเชียวนะค่ะ" พี่เชอพูดอย่างตื่นเต้น
"แต่งานเงินเยอะกว่านี้ เอลก้ทำมาแล้วนะค่ะ"
"พี่ว่าคงไม่ได้หรอกค่ะ น้องเอล เพราะงานนี้เสี่ยเจียงเป็นคนรับให้เลยนะค่ะ ถ้าเอลอยากปฏิเสธก็ต้องคุยกะเสียเจียงเอาแล้วกันนะค่ะ"
ห่ะ ! งานนี้เสี่ยเจียงเป็นคนรับเองเลยหรอ ต้องเป็นงานใหญ่แน่ๆ
"ค่ะ ให้ไปนัดเจอที่ไหนพี่ก้ส่งมาในไลน์ก้แล้วกันนะ"
"โอเคค่ะ ><"

30 นาทีผ่านไป ไวเหมือนโกหก

"พี่เชอเป็นงานอะไรหรอค่ะ" ฉันหันไปภามพี่เชอที่เดินมาด้วยกันอย่างสนอกสนใจ งานอะไรที่เสี่ยเจียงถึงเลือกที่จะให้เราเป็นพรีเซ็นเตอร์แถมยังรับงานให่เราอีกนะ
"เอ่อ.. คือว่า พี่อยากให้เอลรู้เองดีกว่านะ" พี่เชอหันมายิ้มเจื่อนๆให้ฉัน ทำไมฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยนะ
ณ ห้องประชุมลูกค้า
"สวัสดีค่ะ" ฉันเอ่ยทักทายกับผู้ที่เข้าร่วมประชุม ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆห้องจักได้ว่าออกแบบและตกแต่งได้สวยมากเลยทีเดียว
แอด~ เสียงเปิดประตู ทุกคนในห้องประชุมต่างลุกขึ้นยืนตัวตรงแด่ว ฉันเห็นส่าเค้าทำเลยทำ ฉันหันไปที่ประตูเห็นผู้ชายคนนึงจัดได้ว่าหล่อมากเลยล่ะผิวขาวจัด ในตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโ่ด่งเรียวเรื่องหุ่นนะเหรอเป๊ะมากเหมือนเป็นลูกครึ่งนะ
"เอาหล่ะ ทุกคนนั่ง" เขาพูด ยิ่งมองใกล้ๆหล่อยิ่งหล่อนะ เขาหันมามองที่ฉัน
"ผม เอ็กโซ่ จิรายุ พสุธาไพบูรย์ เป็นผู้บริหารบริษัทนี้"�
"สวัสดีค่ะ ฉันเอลล่า"
" อย่างที่ทราบกันดี ผมจะให้คุณมาเป็นพรีเซนเตอร์ให้บริษัทของผม สินค้าคือ ครีมเพิ่มขนาดหน้าอก" ห่ะ ! ครีมเพิ่มขนาดหน้าอก นี่เสี่ยเจียงรับงานนี้ให้ฉันได้นังไง ฉันสาบานได้ว่าฉันจะไม่ทำ!�
"ขออภัยด้วยนะค่ะ ฉันไม่ทำงานนี้ ขอโทษด้วยนะค่ะ " ฉันพยายามข่มอารมณ์ที่พลุกพล่านอยู่ในใจมากที่สุด ให้ฉันทำงานนี้ได้อย่างไง
"แต่คุณต้องทำ เพราะคุณเซ็นสัญญากับทางเราแล้ว"
ตุ้บ! นายเอ็กโซ่โยนสัญญามาที่ฉัน ไอ่ผู้ชายหบายคายให้ฉันดีๆหน่อยก็ไม่ได้ ถ้่ไอ่สัญญาสากกระเบือนี่มันโดนหน้าฉัน ฉันนี่แหละจะฉีกนายเป็นชิ้นๆให้ดู ในสัญญาระบุไว้ว่าถ้าฉันไม่ทำงานนี้ฉันจะต้องถูกปรับ 15 ล้าน ห่ะ! 15 ล้าน และมีรายเซ็ยเสี่ยเจียงกำกับไว้อีก โอ๊ย ! ทำไมเสี่ยถึงทำกับฉันได้
"ก้ได้ ฉันจะทำ" �อยากให้ฉันทำมากใช่มั๊ย คอยดูได้ฉันจะทำให้นายป่นปี้ ยับเยิน ปั่นปวนให้ทำงานกันไม่ได้เลยยย !!!!