ลูบคมกามเทพ

ลำดับตอนที่ #3 : พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก ราหูอมการะเกด 2

มันเป็นวันทำงานที่การะเกดอยากฟุบลงกับโต๊ะและปลดแอกตัวเองจากความเคร่งเครียดที่ประดังเข้ามาเพราะกลัวว่าโรคเก่าอย่างไมเกรนจะกลับมาเล่นงานอีก ทันทีที่เลิกงานหญิงสาวก็ขับรถฮอนด้าซิตี้กลางเก่ากลางใหม่กลับคอนโดที่เช่าอยู่กับน้องสาว

            “อ้าว…พี่เกดกลับมาแล้วเหรอ” เสียงหวานใสไม่ต่างจากรอยยิ้มเจิดจ้าของโรสรินที่ส่งมานั้นทำให้เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มตอบ

            “อืม โรสทำอะไรน่ะ กลิ่นหอมน่าทานเชียว” หญิงสาวถามน้องสาวเพียงคนเดียวที่เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีและย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ ได้สามเดือนแล้ว เนื่องจากยังหางานประจำที่ถูกใจไม่ได้ โรสรินจึงรับงานแปลหนังสือนิยายรักให้กับสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง เธอไม่ได้เดือดร้อนหรือผลักไสให้น้องหางานใหม่เมื่อเห็นว่างานอดิเรกที่ทำอยู่ขณะนี้มีรายได้ค่อนข้างสูง แถมยังตรงกับสายงานที่โรสรินเรียนจบมาอีก

            “เมนูเย็นนี้มีต้มแซบกระดูกหมูอ่อนกับไข่ลูกเขยเจ้าค่ะ โรสโทร.ไปถามสูตรไข่ลูกเขยจากแม่เชียวน้า แม่กับพ่อบอกให้ทำให้พี่เกดหม่ำบ่อยๆ เผื่ออานิสงส์จะส่งผลให้พี่เกดพาลูกเขยเข้าบ้านเราไวๆ”นัยน์ตาดำขลับ สวยซึ้งไม่ต่างจากตาของคนฟังทอประกายเจิดจ้า บ่งบอกว่าเจ้าตัวเป็นสาวอารมณ์ดีและขี้เล่น

            “จนป่านนี้แม่กับพ่อยังไม่เลิกหวังเรื่องลูกเขยอีกเหรอ” การะเกดกลอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย พอหย่อนกายลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น ก็พาดเท้าเรียวขึ้นไปวางบนโต๊ะเตี้ยๆ ด้านหน้า 

“แหม โรสว่าความจริงพี่เกดก็อายุอานามสมควรแก่การมีเหย้ามีเรือนแล้วน้า หน้าตาก็สวยขนาดเคยขึ้นเวทีประกวดนางสงกรานต์ที่บ้านเรามาแล้ว ถ้าไม่เลือกมากและไม่บ้างานจนเกินไป ก็น่าจะหาพี่เขยให้โรสได้ไม่ยาก” โรสรินจีบปากจีบคอพูดพลางหยิบทัพพีมาคดข้าวหุงสุกใหม่ๆ ใส่จาน นำมาวางบนโต๊ะที่ตั้งอยู่ระหว่างห้องครัวกับห้องนั่งเล่น

            “ให้พี่หาแฟนให้ได้ก่อนเถอะ เรื่องได้แต่งหรือไม่ได้แต่งค่อยว่ากันทีหลัง เพราะถ้าวาเลนไทน์ปีหน้าพี่ยังหาแฟนไม่ได้ พี่ก็ชวดโบนัสหกเดือน” การะเกดพ่นลมหายใจออกยาวขณะลากฝีเท้าไปนั่งแหมะลงที่โต๊ะทานข้าว ก่อนนี้เธอไม่คิดจะปริปากเล่าเรื่องการร่วมลงนามสัญญาทาสกับเพื่อนร่วมงานอีกเจ็ดชีวิตเลยสักนิด แต่วันนี้ปัญหาหลายด้านมันรุมเร้าจนอยากระบายความคับแค้นใจ

            “หมายความว่ายังไง พี่เกดยิ่งพูด โรสก็ยิ่งงง หาแฟนมันเกี่ยวกับเงินโบนัสตรงไหน” ผู้เป็นน้องที่เพิ่งวางถ้วยสองใบลงบนโต๊ะทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

            “มันก็ไม่เกี่ยวหรอก ถ้าหากว่าพี่กับสาวๆ ที่ทำงานจะไม่บ้าทำสัญญาหาแฟนให้ได้ภายในหนึ่งปีโดยใช้เงินโบนัสเป็นเดิมพันเมื่อตอนวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา แถมยกเลิกสัญญาก็ไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลยและแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ” หญิงสาวหยิบช้อนส้อมมาเขี่ยข้าวในจานด้วยท่าทางเซ็งจัด 

            “หูย ทำหน้ายังกับถูกพ่อกับแม่บังคับให้แต่งงานเสียงั้น” โรสรินหัวเราะขบขัน “ถ้าคนหน้าตาแบบพี่เกดหาแฟนไม่ได้ภายในหนึ่งปี โรสว่าสาวไทยทุกคนคงตกที่นั่งลำบาก”

            “คนยิ่งกำลังกลุ้มใจ อย่ามาพูดเล่นได้ไหมยายโรส” การะเกดบ่นพลางตักอาหารใส่จานและก้มหน้าก้มตาทานเหมือนจะให้อาหารช่วยให้เธอสมองปลอดโปร่ง แล้วคิดอะไรออกบ้าง

            “คนอื่นๆ ที่พนันกัน เขามีแฟนกันไปกี่คนแล้วล่ะ” โรสรินทำหน้าสงสัยใคร่รู้

            “ตอนนี้มีแค่หนูษาคนเดียว นอกนั้นเท่าที่รู้คือยังไม่มี แต่พี่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาซุ่มเงียบและพยายามปิดข่าวเพราะไม่อยากให้พี่กับคนอื่นๆ รู้ความเคลื่อนไหวหรือเปล่านะ” หญิงสาวกล้ำกลืนฝืนละเลียดอาหารที่ตักใส่ปาก พูดเรื่องหาแฟนทีไร รสชาติของอาหารมันพานจะจืดชืดลงไปทุกทีสิน่า แต่เวลานี้คงไม่มีเพื่อนร่วมงานคนไหนเจอพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก แถมท้ายด้วยราหูอมจันทร์แบบเธออีกแล้ว

            “เอาน่า โรสว่าค่อยๆ คิดหาทางออกดีกว่า จำไม่ได้เหรอที่แม่พูดกรอกหูพวกเราเป็นประจำว่า ความรักน่ะ มันมักจะวิ่งหนีเวลาที่เราวิ่งไล่ แต่เวลาเราอยู่เฉยๆ ไม่ได้คาดหวัง ไม่ได้มองหา มันกลับเป็นฝ่ายเข้ามาทักทายเราเสียเอง” โรสรินส่งยิ้มปลอบใจพี่สาว

            “โรสน่าจะรู้นะว่าพี่หันหลังให้ความรักมานานแล้ว ถ้าไม่ติดเรื่องสัญญานั่น พี่ก็ไม่คิดจะตามหาหรือวิ่งตะครุบมันให้เสียเวลาทำการทำงานหรอก” การะเกดรำพึงรำพัน ท่าทางหมดอาลัยตายอยากยามเอ่ยถึงความรักทำให้น้องสาวถึงกับหุบยิ้ม

            “จนป่านนี้พี่เกดยังไม่ลืมพี่ณัฐอีกเหรอ” โรสรินอดไม่ได้ที่จะถามในสิ่งที่ตนและทุกคนในครอบครัวรู้ดีว่ารบกวนจิตใจของพี่สาวคนสวยมายาวนานกว่าสามปี

            ณัฐวุฒิคือคนรักเก่าของการะเกดซึ่งคบหากันหลังจากที่การะเกดเรียนจบปริญญาตรีและเข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เหมือนจะไปได้ดีและไร้อุปสรรค เพราะหลังจากเป็นแฟนกันเพียงหนึ่งปี เขาก็ขอหมั้นการะเกดด้วยแหวนเพชรหนึ่งกะรัตก่อนที่จะบินไปดูงานที่ออสเตรเลียเป็นเวลาหกเดือน

            การะเกดหายใจเข้า-หายใจออกเป็นคู่หมั้นระหว่างรอการกลับมาของเขา โทร.กลับบ้านครั้งใดก็คุยแต่เรื่องงานแต่งงานซึ่งวางแผนจะจัดขึ้นสามเดือนหลังจากการกลับมาของณัฐวุฒิ แม็กกาซีนเกี่ยวกับเจ้าสาวเป็นกะตั้กๆ ถูกเธอกว้านซื้อมาเพื่อหาข้อมูลสำหรับธีมงาน ชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวและรายละเอียดอื่นๆ 

การะเกดก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่เฝ้ารอวันชื่นคืนสุข วันที่จะได้สวมชุดเจ้าสาวเข้าพิธีวิวาห์กับชายผู้เป็นที่รัก

            ทว่าความหวัง ความฝันและสวรรค์ของเธอก็พังครืนเมื่อณัฐวุฒิกลับมาจากออสเตรเลียแล้วขอเลื่อนงานแต่งออกไปอีกหนึ่งปี แถมไม่นานหลังจากนั้น เขาก็มาขอถอนหมั้น สารภาพความจริงว่าระหว่างบินไปดูงาน ได้เผลอตัวเผลอใจไปกับเพื่อนร่วมงานที่บินไปด้วยกัน 

ความผิดหวังจากการถูกขอถอนหมั้นในครั้งนั้นทำให้ผู้หญิงที่เคยมองโลกเป็นสีชมพูอย่างการะเกดกลายเป็นคนเย็นชา ปิดตายประตูหัวใจไม่ให้ผู้ชายคนไหนเดินเข้ามา หญิงสาวหันหลังให้ความรักและทุ่มเทให้งานกามเทพมาจนถึงทุกวันนี้

            “พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกเอ่ยชื่อเขา” การะเกดแทนชื่ออดีตคู่หมั้นด้วยสรรพนามห่างเหินเพราะหากเผลอเอ่ยชื่อครั้งใด หัวใจเป็นต้องรู้สึกเหมือนมีมีดแหลมๆ มาสะกิด

            รักแรกมันลืมยาก…เธอเข้าใจลึกซึ้งถึงแก่นก็ตอนเจอเข้ากับตัวนั่นแหละ

            “พี่เกดทำงานกับคิวปิดฮัท ทำไมไม่ลองหาลูกค้าสักรายมาเป็นแฟนล่ะ โรสว่ามันน่าจะง่ายที่สุดแล้วนะ เพราะถ้าไม่เอาลูกค้ามาทำแฟน พี่เกดจะเอาเวลาที่ไหนไปหา” โรสรินเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะอยากเรียกรอยยิ้มของพี่สาวกลับมา

            “ขืนเอาลูกค้ามาเป็นแฟน เจ้านายได้เฉ่งหัวพี่ออกจากบริษัทปะไร เพราะอีตานั่นย้ำนักย้ำหนาว่ามันผิดกฎของบริษัท”

            “พี่เกดก็อย่าให้เขารู้สิ ถ้าไม่ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด โรสว่าพี่เกดนั่นแหละจะตกที่นั่งลำบากกว่าคนอื่น ยิ่งตอนนี้จัดปาร์ตี้เสาร์เว้นเสาร์ เวลาเป็นของตัวเองก็แทบไม่มี โรสว่าน่าจะถือโอกาสดูตัวหนุ่มๆ ที่เชิญไปงานปาร์ตี้เลย เข้าข่ายยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไง” ผู้เป็นน้องทำตาพราว เดินหน้ายุยงส่งเสริมอย่างเต็มกำลัง

            “มันจะดีเหรอ เกิดเพื่อนร่วมงานที่ไปช่วยดูแลลูกค้าในงานปาร์ตี้เอาไปเม้าต์ มีหวังพี่โดนรุมกระทืบ” การะเกดทำหน้าลังเลเพราะงานปาร์ตี้แทบทุกครั้งจะมีเพื่อนร่วมงานเจ็ดคนไปคอยช่วยดูแลความเรียบร้อย

            “โรสว่าพวกเขาไม่กล้าหรอก เผลอๆ อาจจะแอบทำแบบพี่เกดก็ได้ เชื่อน้องสาวคนนี้สักครั้งเถอะน่า รับรองว่าภายในสามเดือนนี้ พี่เกดจะสุขสมอารมณ์หมาย ได้ทั้งผู้ชายมากอด ได้ทั้งเงินโบนัสไปเที่ยวยุโรปอย่างที่ตั้งใจไว้” สาวช่างจ้อกล่าวเสร็จก็หน้าเหยเกเพราะพี่สาวยื่นมือมาบิดต้นแขนอย่างหมั่นไส้

            “เพิ่งแตกเนื้อสาวได้ไม่กี่ปี อย่ามาทำเป็นพวกเลิฟกูรูได้ไหมยายโรส” หญิงสาวเอ็ดน้องสาวซึ่งหัวเราะคิกคัก ชอบอกชอบใจกับยุทธการหาคู่อันแยบยล 

            หลังจากรับประทานอาหารและอาบน้ำเสร็จ การะเกดก็คว้าแล็บท็อปประจำตัวมาวางบนตัก เพื่อเสาะหาความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่ข้องใจมาทั้งวัน หัวใจของเธอไหววูบเมื่อเห็นตัวเลขของจำนวนผู้หญิงไทยที่ถูกหลอกไปยุโรปเพื่อบังคับให้ค้าประเวณีและขนยาเสพติด

ข่าวไม่ได้ระบุว่ามีใครใช้บริการหาคู่ออนไลน์ผ่านคิวปิดฮัท ทว่าการบรรยายลักษณะการทำงานของกระบวนการล่อลวงก็ทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่างานที่ทำอยู่ก็มีส่วนนำภัยพิบัติมาสู่ผู้หญิงเหล่านั้นได้เช่นกัน เพราะอาชญากรบางรายอาจเข้ามาในคราบของลูกค้าและหลอกลวงลูกค้าผู้หญิง 

“ข่าวอะไรน่ะพี่เกด” โรสรินกระโดดขึ้นมานั่งบนเตียงและมองหน้าจออย่างสนอกสนใจ พอนั่งฟังการะเกดเล่าเรื่องที่ถูกเจ้านายเรียกเข้าไปด่ากับคอลัมน์ที่ถูกเขียนโจมตี รวมถึงข่าวที่กำลังอ่านอยู่ขณะนี้ ก็ทำหน้าตื่นตาโต

            “พี่เกดจะทำยังไง นี่มันปัญหาระดับชาติเชียวนะ”

            “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ก็หวังว่าลูกค้าทุกรายที่มาร่วมงานปาร์ตี้จะเป็นคนดีและไม่มีจุดประสงค์แอบแฝง พี่คงต้องระมัดระวังและพยายามสกรีนลูกค้าให้มากขึ้น ไม่งั้นความภาคภูมิใจว่าหาคู่ให้ลูกค้าได้ มันจะเหลือแต่ความอัปยศอดสู ว่าพี่มีส่วนพาเนื้อเข้าปากเสือ” กามเทพสาวพึมพำด้วยแววตาเศร้าซึม

            “แต่พวกเราจะทำอะไรได้บ้างล่ะ เท่าที่โรสเคยได้ยินมา ไอ้คนพวกนั้นมันทำงานกันเป็นขบวนการข้ามชาติเลยนะ เผลอๆ มีพวกคนใหญ่คนโตหนุนหลังเหมือนในหนังฝรั่งหลายๆ เรื่องอีก คนทำมาหากินอย่างพวกเราจะไปทำอะไรพวกมันได้” โรสรินกล่าวไปตามจริง 

            “พี่รู้ว่าคงทำอะไรมากไม่ได้” คนพูดถอนหายใจยาว ที่โรสรินว่ามานั้นไม่ผิดนักหรอกเพราะมันมีความเป็นไปได้สูงว่าอาชญากรเหล่านั้นมีคนใหญ่คนโตคุ้มหัวอยู่ ไม่งั้นตำรวจสากลก็คงจะกำราบได้นานแล้ว “แต่พี่ก็อยากพยายามทำในสิ่งที่ทำได้”

            “หรือว่าเราจะทำแผนล่อเสือออกจากถ้ำ” สาวน้อยทำหน้าทำตาราวกับเดินมาพบขุมทรัพย์ พอพี่สาวทำตาปริบๆ ก็รีบสาธยายต่อ “ก็ล่อเสือด้วยการสร้างโปรไฟล์ปลอม เลือกรูปผู้หญิงสวยๆ มาหลอกคนพวกนั้น แล้วทำทีว่าอยากไปเมืองนอกจนตัวสั่น โปรไฟล์แบบนั้นมันอาจจะเตะตาพวกมันก็ได้นะ เดี๋ยวโรสจัดการให้เอง”

            “นั่นมันเสี่ยงเกินไป พี่ให้โรสหรือใครทำแบบนั้นไม่ได้หรอก นี่ไม่ใช่เรื่องสนุกๆ ที่เราจะคิดเองทำเองได้นะยายโรส เกิดทำแล้วเสือมันออกจากถ้ำจริงๆ จะสู้รบปรบมือกับมันแบบไหน” การะเกดบอกแกมดุพร้อมกับปิดหน้าจอเพื่อจบการสนทนา คนเป็นน้องหน้ามุ่ย ไม่มีทางเลือกนอกจากคว้ารีโมตคอนโทรลมากดเปิดทีวีเพราะเถียงยังไงก็คงเอาชนะพี่สาวไม่ได้เหมือนเคย


สวัสดีอีกรอบค่ะ ไม่มีอะไรมาก ไรต์แค่อยากจะบอกว่า จะพยายามอัพให้อ่านทุกวันนะคะ จะได้ไม่รู้สึกว่าขาดตอนค่า รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ เลิฟยูออล