คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : TALK with GGJ + Last TALK!!!
1.บทสัมภาษณ์ต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ไรท์จินตนาการขึ้นมาเองค่ะ ไรท์ไม่ได้ไปสัมภาษณ์ทั้งสามคนนั้นมาจริงๆนะคะ
เพราะฉะนั้นโปรดอย่ามองหาความสมจริงของไดอะล็อกและคาแรกเตอร์ มันไม่มีความเหมือนตัวจริงของทั้งสามคนเลยสักนิด (ฮา)
2.สิ่งที่ทั้งสามคนพูดมันเป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในเรื่องค่ะ อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้ เหมือนเดิมค่ะ อิอิ
--------------------------------------------------------------------------------------
TALK with GGJ !!!
Q : คำถามแรกเลย ได้ข่าวว่าพล็อตเรื่องชูสที่อ่านๆกันอยู่เนี่ยไม่ใช่พล็อตแรกสุดหนิ เล่าพล็อตแรกให้เราฟังได้ไหม?
JZ : Oh noooo (หันไปมองกวางจีน่า)
GN : โอ้โหพี่ มันแรงมากอ่ะ
GW : ใช่ค่ะ ตรงข้ามกับพล็อตนี้สุดๆ เอ๊ะ แต่จริงๆก็ไม่ได้ต่างไปซะหมดนะ มันต่างกับพล็อตนี้แค่คาแรกเตอร์ตัวละครนี่
GN : เออใช่ๆ พล็อตคล้ายๆเดิม แต่คาแรกเตอร์เปลี่ยน ก็ประมาณว่า.. ไม่ใช่หนูสิ ความพีคมันอยู่ที่คาแรกเตอร์ของเจสซี่ (ผายมือไปทางเจสซี่)
JZ : ใช่ค่ะ คาแรกเตอร์หนูพีคสุดเลย บทหนูค่อนข้างร้ายค่ะ แรงๆด้วย ในเรื่องหนูคบกับพี่กวางมาสี่ปี พี่กวางก็รักหนูมากแต่หนูก็เริ่มหมดรักพี่กวางแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นหนูก็ไม่ทิ้งพี่เขานะคะ เพราะเขาดีกับหนูทุกอย่างต่อให้หนูจะทำไม่ดีกับพี่เขาก็เถอะ (GW : เข้าข่ายหลอกใช้) ใช่ค่ะ จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิด (พยักหน้า) แล้วหนูก็ได้เจอพี่น้ำหวาน พี่เข้าดันหนูเข้าวงการ ในเรื่องนี้หนูไม่เต็มใจที่จะมีอะไรกับพี่เขาใช่ไหมคะ? แต่ถ้าเป็นพล็อตเก่าหนูเต็มใจค่ะ หนูยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เข้าไปอยู่ในวงการบันเทิง หนูรับบทเป็นผู้หญิงที่ทำทุกอย่างได้เพื่อความฝันค่ะ
GN : ไม่ใช่แค่พี่น้ำหวานด้วย ถ้าเป็นพล็อตเรื่องแรกสุดเจสซี่จะมีอะไรกับหลายคนมากๆ ทั้งผู้จัด ผู้กำกับ พิธีกร นางแบบ นักแสดง คือ.. ยกทั้งเดอะเฟสมาให้เจสซี่ก็ยังไม่พออ่ะ
JZ : ถูกต้องค่ะ (พยักหน้า) แต่พอทำพล็อตใหม่ไรท์เพิ่มความมั่นคงในรักให้หนู คาแรกเตอร์ของหนูเลยเปลี่ยนเป็นคนละอย่างเลยค่ะ
GW : ส่วนคาแรกเตอร์ของหนูในพล็อตเก่าเป็นคนโง่ๆค่ะ โง่ทุกเรื่อง เป็นโปรแกรมเมอร์ก็เป็นโปรแกรมเมอร์ที่โง่ ทำงานไม่เก่ง แม้แต่ในเรื่องความรักโดนเจสซี่หลอกยังไงก็ยังเชื่ออยู่แบบนั้น คือ.. หนูเป็นคนโง่มาก แต่ก็รักเจสซี่มากเช่นเดียวกัน และปักใจเชื่อว่าเจสซี่ยังรักหนูอยู่ด้วย แต่พอไรท์เพิ่มความฉลาดให้หนู ตัวละครหนูเลยกลายเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆไปเลยค่ะ
GN : สืบเนื่องจากคาแรกเตอร์พี่กวางมาที่คาแรกเตอร์ของหนู คาแรกเตอร์หนูเป็นคนเลวๆหน่อยค่ะ หนูเป็นผู้จัดการของพี่กวางที่.. โหด เหี้ยม ชอบบังคับให้พนักงานทำโอทีแต่ก็เบี้ยวไม่จ่าย เขี้ยวลากประมาณนั้น เอาง่ายๆคือเป็นผู้จัดการที่ไม่สมควรมีอยู่บนโลกใบนี้อ่ะค่ะ แล้วในพล็อตนั้น หนูรักพี่กวางตั้งแต่แรกพบ หนูเลยทำทุกอย่างเพื่อให้พี่เขามาอยู่ใกล้ๆหนู โดยการจิกหัวใช้ โขกสับต่างๆนานา (หัวเราะ) โอเค.. มันเป็นวิธีจีบที่แย่ แต่หนูทำไปทั้งหมดเพราะความรักนะ
GW : ใช่ มันเป็นวิธีจีบที่แย่มาก ในพล็อตนั้นหนูเกลียดจีน่ามากๆ เกลียดชนิดที่ว่าถ้าจีน่าตายจะไม่ไปเผาผี
GN : พล็อตนั้นหนูโดนพี่กวางเกลียดหนักมาก ทั้งๆที่หนูอ่ะรักเขามาก หนูรู้นะว่าเขามีแฟนอยู่แล้วแต่หนูก็จะแย่งเขามา แต่พอทำพล็อตใหม่เพิ่มความเป็นคนดีให้หนู หนูเลยกลายเป็นแค่ผู้จัดการมาดเข้มเฉยๆซะงั้น
Q : แล้วทุกคนรู้สึกยังไงกับพล็อตที่ถูกนำมาเผยแพร่?
GW : พล็อตล่าสุดนี่เหรอคะ?
GN : รู้สึกตัวเองแก่มาก
JZ : ???
Q : โอเค.. คำถามกว้างไป งั้นเรามาถามความรู้สึกของพวกคุณในแต่ละฉากของเรื่องดีกว่า ฉากไหนที่รู้สึกเจ็บและสะเทือนใจมากที่สุด?
GN : หนูพูดก่อน ของหนูต้องเป็นฉากนี้เลย 'เจสซี่ของพี่' นี่ ฉากนี้แหละ ฉากที่หนูมีอะไรกับพี่กวางครั้งแรกในห้องครัวแล้วพี่เขาเรียกชื่อเจสซี่ค่ะ ความรู้สึกในตอนนั้นหนูแบบ.. กูชื่อจีน่า!!! มันเจ็บ มันช็อค มันชา มันแบบว่า.. โอ๊ยย อธิบายไม่ถูกอ่ะพี่ แต่ทุกความรู้สึกมันประเดประดังเข้ามาหมด
GW : ส่วนหนูก็ฉากที่โดนจีน่าปิดประตูหนีบมือนั่นแหละค่ะ เจ็บที่สุดแล้ว มืองี้ขยับไม่ได้ไปเป็นเดือนเลย
GN/JZ : เดี๋ยวๆ/ไม่ใช่เจ็บแบบนั้นค่ะพี่กวาง!!!
GW : (หัวเราะหนักมาก) ล้อเล่นค่ะ ฉากที่สะเทือนใจสำหรับหนูมากที่สุดคนเป็นฉากที่นั่งรอจีน่าอยู่หน้าห้องผู้จัดการ มันอาจจะเป็นฉากที่ไม่ได้เจ็บจี๊ดเหมือนของจีน่า แต่อารมณ์ในตอนนั้นคือหนูสับสนค่ะ เพิ่งเลิกกับแฟนได้ไม่ถึงวัน หนูหนีไปมีอะไรกับหัวหน้าตัวเองแล้ว เจริญจริงๆ (กุมขมับ) ตอนนั้นหนูอยากเอาหัวโขกพื้นตายทุกวินาทีเลยค่ะ อารมณ์ประมาณว่า.. นี่เราทำอะไรลงไปวะ? แต่ในขณะเดียวกันฉากนั้นมันก็เป็นฉากที่ดีต่อตัวละครนี้เพราะการนั่งเงียบๆหลายชั่วโมงทำให้ได้ค่อยๆคิดค่อยๆจับประเด็นไปทีละอย่าง และด้วยคาแรกเตอร์ของหนูที่ไรท์เพิ่มความฉลาดให้แล้ว ทำให้หนูสามารถคิดหาทางออกของเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็วค่ะ (ยิ้ม)
JZ : ส่วนของหนู หนูกำลังสับสนอยู่ว่าตัวเองควรจะเลือกฉากไหนดี มีสองฉากค่ะที่หนูคิดว่าน่าจะเจ็บและสะเทือนใจมากที่สุด ฉากแรกคือฉากที่หนูมีอะไรกับพี่น้ำหวานครั้งแรกค่ะ ตอนนั้นคือหนูต้องเลือกระหว่างอนาคตกับความรัก ถ้าหนูเลือกความรักพี่กวางก็ไม่สามารถให้อนาคตที่หนูใฝ่ฝันได้ แต่ถ้าหนูเลือกอนาคต หนูก็จะไม่มีพี่กวางคอยรักและอยู่เคียงข้างเช่นเดียวกัน ส่วนฉากที่สองคือฉากไปส่งพี่กวางที่สนามบินค่ะ หนูว่าฉากนี้น่าจะสะเทือนอารมณ์ที่สุดแล้ว ฟีลมันคนละแบบกับฉากแรกค่ะ ฉากนั้นคือหนูเจ็บและหนักใจ แต่ฉากนี้คือมันเป็นความรู้สึกเทาๆค่ะ ไม่ได้ดีใจ แต่ก็ไม่ได้เสียใจ หนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนั้นตัวเองควรจะรู้สึกยังไงดี มันฟีลแบดมากๆเลยค่ะ เขาเรียกอะไรนะคะ? (GN : หน่วง) อ่า ใช่ค่ะ มันหน่วง เอ่อ.. แต่ถ้าหนูต้องเลือกจริงๆระหว่างสองฉากนี้หนูให้ฉากที่สองมากกว่าค่ะ เพราะฉากแรกหนูยังพอมีทางเลือกว่าจะเลือกความรักหรืออนาคต แต่ฉากที่สองหนูเลือกอะไรไม่ได้เลยนอกจากปล่อยพี่กวางไปหาพี่จีน่าอย่างเดียว
GW : เจสซี่รับบทค่อนข้างหนัก (จับมือเจสซี่)
GN : ใช่ค่ะ (พยักหน้า) ไม่ว่าจะพล็อตแรกหรือพล็อตนี้เจสซี่ก็หนักตลอด
Q : นึกว่าจะมีคนตอบฉากในลาสแชปเทอร์ด้วยนะ
GN : ฉากที่หนูบอกว่าไม่เคยรักพี่กวางใช่ไหมคะ?
GW : อ๋อ ฉากนั้น
JZ : จริงๆฉากนั้นก็เจ็บนะคะ (หันมองจีน่ากวาง)
GW : ฉากนั้นมันเจ็บค่ะ และเป็นฉากที่คนอ่านลงความเห็นกันว่าหน่วงสุดในเรื่องด้วย แต่สำหรับหนู หนูว่ามันเป็นความเจ็บที่เจ็บด้วยกันทั้งสามคนค่ะ ความเจ็บเลยดูจะเบาบางลงล่ะมั้งคะ
GN : เหมือนได้แชร์ความเจ็บกัน เราก็เจ็บ และเราก็รู้ว่าเขาเจ็บ มันเหมือนมีเพื่อนเจ็บอ่ะค่ะเลยรู้สึกเจ็บน้อยหน่อย
Q : พวกคุณน้อยใจอะไรในเรื่องมากที่สุด?
GN : พี่กวางค่ะ (ชี้พี่กวาง) หนูน้อยใจพี่กวางมาก คือ.. หนูรักพี่เขามาตั้งแต่ต้นๆเรื่องเลย แต่พี่เขาเพิ่งมารักหนูตอนสุดท้าย ตอนบทสรุปของความรักอ่ะค่ะ คือยี่สิบกว่าตอนที่ผ่านมาเขาเป็นของเจสซี่ ถึงเขาจะอยู่กับหนูในอีกครึ่งเรื่องหลังแต่ใจเขาเป็นของเจสซี่อ่ะ! หนูทำแทบตาย หนูยอมแลกทุกอย่างแต่หนูก็ไม่เคยได้ใจเขามา! มันน่าน้อยใจไหมล่ะ (เบะปาก)
JZ : ไม่ค่ะพี่จีน่า แต่สุดท้ายแล้วพี่กวางเขาก็เป็นของพี่นะคะ
GW : ก็จีน่าไม่แย่งพี่ไปเองอ่ะ (ยักไหล่)
GN : ก็มันแย่งไม่ได้อ่ะ เจสซี่เขาดีกว่าอ่ะ หนูจะแย่งพี่มาได้ยังไง (งอแง)
GW : อย่าว่าแต่จีน่าน้อยใจพี่เลย สิ่งที่หนูน้อยใจที่สุดในเรื่องก็สองคนนี้นี่แหละค่ะ (ชี้มือไปที่จีน่าเจสซี่) คือชื่อเรื่องชูส ชูสที่แปลว่าเลือก ปกติคนกลางจะต้องเป็นคนเลือกใช่ไหม? แต่นี่ไม่ใช่ไง ฟิคเรื่องนี้หนูกลายเป็นคนถูกเลือกค่ะ หนูเป็นเหมือนลูกบอลที่สองคนนี้เขาเล่นโยนรับกันไปมา คือ.. ครั้งแรกเลย เจสซี่ทิ้งหนูไปเพราะอะไรหนูก็ยังไม่รู้ รู้ตัวอีกทีหนูก็ไปอยู่กับจีน่าซะแล้ว แต่พอเจสซี่กลับมา ยังไม่ทันรู้จุดประสงค์ที่แน่ชัดของเจสซี่เลย จีน่าก็โยนหนูกลับไปหาเจสซี่ และสุดท้ายหนูก็โดนเจสซี่โยนกลับไปหาจีน่าอีกครั้ง
JZ : ถ้าหนูไม่โยนพี่กลับไปหาพี่จีน่าพี่กวางจะทนอยู่กับหนูเหรอคะ?
GW : ให้พี่อยู่พี่ก็อยู่ได้ค่ะ อยู่กับเจสซี่มีความสุขดีจะตาย เจสซี่ไม่หนีพี่ไปไหนด้วย (เหลือบตามองจีน่า)
GN : อย่าแซะหนูสิพี่กวาง (มองแรง) ตาเจสซี่แล้ว
JZ : หนูน้อยใจอะไรที่สุด.. อืม.. ไม่มีมั้งคะ?
GN : ไม่มีได้ไง! มีดิ! ต้องมีสักอย่างสิ
JZ : เอ่อ.. ถ้าจะให้มีจริงๆก็คงจะเป็นตัวหนูเองนี่แหละมั้ง หนูเป็นตัวละครที่ไม่ค่อยมีทางเลือกสักเท่าไหร่ค่ะ ถ้าจะมี.. มันเป็นเป็นทางเลือกที่ไม่สามารถทิ้งได้สักทาง เหมือนความรักกับอนาคตงี้อ่ะค่ะ ใครจะไม่อยากเลือกได้ทั้งสองอย่างล่ะ ใช่ไหมคะ? (ทุกคนพยักหน้า) พอหนูไปอยู่กับพี่น้ำหวาน พี่น้ำหวานก็ทำให้หนูไม่ค่อยมีทางเลือกอีกนั่นแหละ หนูปฏิเสธพี่เขาไม่ได้ค่ะถ้าพี่เขามีสิ่งตอบแทนให้หนู แล้วพอหนูตัดสินใจทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับพี่กวาง ตอนนั้นพี่กวางก็รักพี่จีน่าไปแล้ว หนูก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากดันทุรังไปสักระยะแล้วก็ต้องปล่อยพี่กวางให้พี่จีน่าไป
GW : โอ้โห นี่ขนาดไม่มีอะไรน้อยใจนะเนี่ย (หันไปหัวเราะกับจีน่า)
Q : แล้วเลิฟซีน?
GN : เลิฟซีน.. (เหลือบมองพี่กวาง)
GW : มองอะไรคะจีน่า (ยิ้ม)
JZ : หนูมีแต่คัทซีนค่ะ ไม่มีเลิฟซีน (หัวเราะ)
Q : โอเค งั้นถามงี้ดีกว่า ถ้าให้เลือกเล่นเลิฟซีนกับใครสักคนในเรื่องจะเลือกใคร?
GN : ใครคิดคำถามนี้อ่ะ (หัวเราะหนักมาก)
GW : เอ๊ะ.. งั้นแบบนี้หนูก็ตอบจีน่าไม่ได้แล้วสิคะ? เพราะหนูเลิฟซีนกับจีน่าไปแล้ว
GN : พี่กวาง! (ผลักไหล่พี่กวาง)
JZ : หนูคงเลือกพี่น้ำหวานค่ะ เพราะหนูมีคัทซีนกับพี่เขาหลายรอบมาก
GN : หนูเลือกเจสซี่ค่ะ เพราะในเรื่องพี่น้ำหวานดูหลงเจสซี่มากอ่ะ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไง
GW : เจสซี่เหมือนกันค่ะ เหตุผลเดียวกันกับจีน่า และเหตุผลรองคือหนูเคยมีคัทซีนกับเจสซี่แล้วรอบนึง
Q : ตัวละครที่ได้รับความนิยมมากที่สุด
GW/JZ : นี่เลย/พี่จีน่าค่ะ (ชี้ไปที่จีน่า)
JZ : มีคนสครีมพี่จีน่าเยอะมากๆค่ะ
GN : เพราะทุกคนเข้าใจว่าหนูแมนค่ะ (หัวเราะหนักมาก) แต่มีอีกคนนะที่คนอ่านแอบให้ความสนใจ
GW : (ดีดนิ้ว) พี่น้ำหวาน
JZ : อ่า ใช่ค่ะ พี่น้ำหวานเป็นตัวละครเสริมที่ออกมาเมื่อไหร่ก็จะมีคนสครีมทุกทีว่าพี่เขาจะทำอะไรกับหนูบ้าง (หัวเราะ)
Q : พูดถึงน้ำหวานแล้วนึกได้ เรื่องน้ำหวานเจสซี่ คู่นี้ยังไง?
GN : เห็นหลายคนแอบก้าวลงเรือลำนี้เหมือนกันนะ (หันมองเจสซี่)
JZ : ก็.. มันเป็นความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้ค่ะ พี่น้ำหวานเขาแค่ต้องการตัวหนู ส่วนหนูก็แค่ต้องการให้เขาดันเข้าวงการ
GW : เป็นความสัมพันธ์เชิงธุรกิจ
JZ : ใช่ค่ะ มันเป็นความสัมพันธ์ที่.. อะไรนะคะพี่กวาง (GW : เชิงธุรกิจ) ค่ะเชิงธุรกิจ คือเขาให้หนู หนูก็ต้องให้เขาตอบ เรื่องราวระหว่างหนูกับพี่น้ำหวานไม่มีความรักค่ะ อีกอย่างคือทั้งเรื่องหนูรักและปักใจกับพี่กวางมากนะคะ เพราะฉะนั้นเรื่องของหนูกับพี่น้ำหวานมันถึงเป็นไปไม่ได้แน่นอนค่ะ
Q : มีคนบอกว่า ต่อให้เจสซี่ไม่เลิกกับพี่กวาง ผู้จัดการก็เสียบได้อยู่แล้ว
JZ : ไม่มีทางค่ะ (ยิ้มหวาน)
GN : โนนนน ถ้าสองคนนั้นเขาไม่เลิกกันหนูไม่มีทางแทรกกลางได้เลยนะคะ (โบกมือไปมา)
GW : ใช่ค่ะ หนูกับเจสซี่รักกันมากๆนะคะ (จับมือเจสซี่)
GN : ทุกคนก็เห็นว่าคู่กวางเจสเขารักกันมาก และแน่นอน หนูก็เห็น (ชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง) หนูอาจจะรักพี่กวางตั้งแต่เขายังไม่เลิกกับเจสซี่ แต่ตอนนั้นก็จะเห็นได้ว่าหนูพยายามไม่คิดไปไกลกว่านั้น หนูพยายามห้ามใจตัวเองอยู่นะไม่ให้เผลอรักพี่กวางมากเกินไปจนอยากได้เขามาครอบครอง เพราะคาแรกเตอร์ของผู้จัดการเรื่องนี้คือเขาไม่ชอบแย่งของใคร (ยิ้ม)
GW : แล้วคาแรกเตอร์ของหนูก็เป็นคาแรกเตอร์ที่รักเดียวใจเดียวมากกกก (ลากเสียงยาว) ขนาดหนูอยู่กับจีน่าตั้งครึ่งเรื่องหลังหนูยังไม่รักจีน่าเลย กว่าจะรักก็โน่น ครึ่งปีผ่านไป ถ้าเจสซี่ไม่ตัดสินใจผิดหนูว่าเรื่องราวในฟิคนี้จะไม่เกิดขึ้น
JZ : ใช่ค่ะ เพราะฉะนั้นที่หนูเสียพี่กวางไปเพราะหนูพลาดเองค่ะ โทษใครไม่ได้จริงๆ
GN : ต้องขอบคุณพี่น้ำหวานค่ะ (ยกมือไหว้กล้อง) (ทุกคนหัวเราะ)
Q : สุดท้ายแล้วนะ ฝากถึงคนอ่านกันหน่อย
GN : เดี๋ยวๆ อันนี้ต้องให้ไรท์พูดไม่ใช่เหรอ?
JZ : นั่นสิคะ (มองกล้อง)
GW : งั้นคัทไปเลยค่ะ เปลี่ยนช่วงไปเลย (ยกมือเป็นรูปตัวX)
ช่วงคำถามจากทางบ้าน
ถาม >> พี่กวาง
Q : ขอนิยามให้ความรักของกวางเจสเรื่องนี้หน่อยค่ะ
A : ความรักของคู่นี้เป็นทุกอย่างที่คู่รักควรจะมีค่ะ มีทั้งความรัก ความเข้าใจ ความหลงไหล ความผูกพันธ์ และอีกหลายๆอย่าง แบบนี้เขาเรียกว่าให้คำนิยามไหมอ่ะ? ไม่รู้สิคะ แต่ความรักของกวางเจสเรื่องนี้ก็ตามนั้นแหละ (พยักหน้า)
Q : ขอสามคำให้กับพี่จีน่าเรื่องนี้
A : ซึน ที่ สุด (ทำหน้าเอือม)
Q : ถ้าเจสซี่กับจีน่าเข้ามาในชีวิตพี่พร้อมๆกัน พี่จะเลือกใคร?
A : ก็ต้องดูกันอีกทีค่ะว่าใครจะทำให้พี่รักได้ก่อนกัน (หัวเราะ)
ถาม >> เจสซี่
Q : คำถามเดียวกับพี่กวาง ขอนิยามให้ความรักของกวางเจสหน่อยสิ
A : เป็นความรักที่ใกล้เคียงกับคำว่ารักนิรันด์ค่ะ ถ้าหนูไม่ทิ้งพี่กวางไปตอนนั้น หนูเชื่อว่าตอนนี้หนูกับพี่กวางก็จะยังรักกันอยู่ (ยิ้ม)
Q : ตัวละครเจสซี่น่าสงสารมากอ่ะ ต้องแลกอนาคตด้วยความรัก ใครจะไปอยากแลก
A : นั่นสิคะ ใครจะไปอยากแลก (หัวเราะ) แต่หนูก็คิดว่ามันเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนที่คุ้มกันอยู่นะคะ อนาคตที่เหมือนในความฝันกับความรักที่ดีที่สุดในชีวิต อืม.. ใช่ค่ะ มันเป็นของแลกเปลี่ยนที่คุ้มกัน (พยักหน้า) ถึงหนูจะไม่อยากเสียมันไปทั้งสองอย่างก็เถอะ
Q : เจสซี่รู้สึกยังไงตอนอยู่กับพี่น้ำหวาน?
A : รู้สึกว่าต้องระวังตัวอยู่ตลอดเวลาค่ะ พี่น้ำหวานไม่อยู่แถวนี้ใช่ไหมคะ? (เหลือบตามองซ้ายขวา)
ถาม >> จีน่า
Q : เริ่มรักพี่กวางตอนไหน?
A : ไม่รู้หรอก รู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว (ยิ้ม)
Q : ทั้งๆที่รักเขามากขนาดนั้น ทำไมไม่แย่งเขามาจากเจสซี่ล่ะ?
A : เพราะเรื่องนี้ผู้จัดการเขาเป็นคนดีเกินไป (หัวเราะ) จริงๆถ้าใครได้มาเป็นหนูก็จะรู้เอง ผู้จัดการพูดไว้บ่อยมากว่า 'ไม่เป็นฉันเธอไม่รู้หรอก' คือ.. ถ้าได้ลองมาอยู่ในจุดที่หนูอยู่เนี่ยจะรู้เลยค่ะว่าความรักของสองคนนั้นมันดีมาก เจสซี่ก็เป็นคนดีมาก ดีซะจนหนูทำร้ายคนดีๆแบบเจสซี่ไม่ลง หนูทำลายความรักของสองคนนั้นไม่ลงจริงๆนะ
Q : เสียเวอร์จิ้นครั้งแรกให้ใครอ่ะ?
A : เดี๋ยวนะ อันนี้ใครถาม? (หันมองกล้อง) หนูต้องตอบเหรอ? ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไรท์ก็เฉลยเองแหละ (ยักคิ้ว)
คำถามพิเศษ
Q : ถามพี่น้ำหวาน ตกลงในเรื่องพี่คิดอะไรอยู่กันแน่? ไม่มีใครเดาพี่ออกเลยสักคน
NW : เพราะไม่ได้คิดอะไรไงคะ เลยไม่มีใครเดาออก (หัวเราะ) (Q : ขยายความหน่อยค่ะ) ก็.. ถ้าทุกคนดูดีๆก็จะมองออกค่ะ หนูปั้นเด็กมาหลายคนและทุกคนหนูก็ใช้วิธีเดียวกันกับที่ปั้นเจสซี่ หนูเลยสามารถทำแบบนั้นกับเจสซี่ได้โดยไม่คิดอะไรไงคะ
Q : ถามพี่จี รู้สึกยังไงกับคาแรกเตอร์ของตัวเอง?
JE : ชอบค่ะ (หัวเราะ) จะชอบมากๆตอนที่กวนตีนจีน่าแล้วโดยโวยใส่ มันเป็นความรู้สึกที่ว่า แกล้งสำเร็จว่ะ! (หัวเราะหนักมาก) อ้อ! นี่จะบอกอะไรให้นะคะทุกคน (ก้มลงมากระซิบ) จีน่าอ่ะ แกล้งสนุกมากกกก (ลากเสียงยาว)
Q : ถามพี่มะปราง บทพี่น้อยแต่พี่โดนสครีมเยอะกว่าพี่จีอีกอ่ะ
MP : ก็ตามคาแรกเตอร์ในเรื่องนั่นแหละค่ะ เป็นคนที่ยืนอยู่เฉยๆก็ได้รับความสนใจ (หัวเราะ) (JE : แกมันเล่นของ!!) เฮ้!! ห้ามตะโกนเข้ามาในเซทตอนที่คนอื่นถ่ายอยู่แบบนี้สิ!!
---------------------------------------------------------------------------------------------
Last TALK!!! ครั้งสุดท้ายแล้ว คุยกันหน่อยนะ ^^
จริงๆว่าจะไม่ทอล์คแล้ว แต่อดไม่ได้จริงๆ ฮ่าๆๆๆ
รู้สึกตัวมาได้สักพักหนึ่งแล้วค่ะว่าตัวเองเป็นไรท์ที่ทอล์คยาวมากกกกกกก (ก.ไก่ล้านตัว) อ่านเรื่องอื่นแล้วก็แบบ เฮ้ย! ทำไมเขาทอล์คกันสั้นนิดเดียววะ
จริงๆที่ทอล์คยาวนี่ไม่ใช่อะไร ไรท์มีหลายเรื่องมากๆที่อยากจะคุยกับผู้อ่านทุกคน เพราะไรท์ไม่ได้ตอบคอมเม้นท์ค่ะ ในทวิตก็ไม่ได้ตอบเมนชั่น
จะตอบเฉพาะเรื่องคอขาดบาดตายเท่านั้นเช่น.. จีน่าอ่านฟิค หรือ จั่วชื่อตอนผิด (นี่คอขาดบาดตาย?) นั่นแหละค่ะ เพราะไรท์กลัวตัวเองเผลอสปอยเรื่อง
ไรท์จะพูดทุกอย่างลงในทอล์คค่ะ เพราะว่าผู้อ่านจะอ่านหรือไม่อ่านกันก็ได้ ไม่เหมือนเวลาไรท์ไปตอบคอมเม้นท์มันมีความรู้สึกเหมือนเราไปบังคับให้เขาอ่าน
แล้วก็.. ทอล์คสุดท้ายแล้ว ขอทอล์คเป็น Q&A แล้วกันเนาะ จะได้อ่านกันง่ายๆ
จริงๆตัวละครทั้งสามคนข้างบนก็พูดไปเกือบหมดแล้วนั่นแหละ แต่มันมีบางอย่างที่ไรท์อยากจะเสริมเข้าไปนิดหน่อย
เริ่มกันเลย!
Q : เรื่องความรักของตัวละครเรื่องนี้
A : ขอเริ่มด้วยนี่เลย.. ความรักของจีน่าที่มีต่อพี่กวาง ไม่จำเป็นว่าเขาต้องมาเป็นของเรา แค่เราได้รักเขา ไม่ว่าจะในฐานะอะไรแค่ได้รักเขาก็พอแล้ว
ไรท์คิดว่าความรักของจีน่ามันเป็นความรักที่ใกล้เคียงกับคำว่ารักบริสุทธิ์ค่ะ ใกล้เคียงมากจนเกือบจะเป็นความรักที่ครอบครองไม่ได้ซะแล้ว
ซึ่งในกรณีของจีน่า ที่จีน่าสามารถครอบครองพี่กวางได้เพราะพี่กวางพยายามทำให้ทั้งสองคนได้รักกันค่ะ (ไม่นับก่อนหน้านี้เพราะตอนนั้นพี่กวางรักเจสซี่)
ไม่งั้นก็ลองคิดดูสิคะ.. ถ้าจีน่าเอาแต่หนีแล้วพี่กวางไม่ตาม ต่อให้จีน่ารักพี่กวางมากแค่ไหนสองคนนี้ก็ไม่มีวันลงเอยกันอยู่ดี (เพราะจีน่าไม่ยอมแย่ง)
ไรท์มีตรรกะแปลกๆที่ว่าความรักที่บริสุทธิ์เกินไปมันจะไม่ใช่ความรักของคู่รัก ไรท์คิดว่าความรักของคู่รักมันจะต้องมีความลุ่มหลงอยู่ด้วย
ซึ่งในฟิคเรื่องนี้ คู่กวางเจสซี่คือทุกอย่างที่คู่รักพึงมีค่ะ ไรท์ได้ให้พี่กวางกับเจสซี่กล่าวไปหมดแล้วข้างต้น ความรักของคู่นี้มันเป็นความรักที่ดีๆมาก
เป็นความรักที่ใกล้เคียงกับคำว่ารักนิรันด์ และไรท์คิดว่าถ้าไม่มีพี่น้ำหวานและเจสซี่ไม่ตัดสินใจผิด สองคนนี้จะเป็นคู่รักที่รักกันจนวันสุดท้ายแน่นอน
ส่วนตัวไรท์ชอบความรักของคู่นี้มากๆค่ะ มันสวยงามมากๆ สวยงามจนไรท์คิดว่าเขาไม่น่าเลิกกันถึงเขาจะเป็นเพียงคาแรกเตอร์ที่ไรท์สร้างขึ้นก็ตาม
Q : มีคนบอกว่าพล็อตเรื่องนี้มันค่อนข้างน้ำเน่า
A : ไรท์อยากจะเถียงมากๆเลยค่ะว่ามันไม่ได้ค่อนข้างน้ำเน่า แต่มันน้ำเน่าสุดๆเลยแหละ!!! (ฮา) เรื่องนี้มีดีที่ไดอะล็อกอย่างเดียวค่ะ
Q : มีภาคสองไหม?
A : ไม่มีค่ะ :) จริงๆถ้าจะให้เขียนต่อมันก็ได้ แต่ไรท์คิดว่าถ้าเขียนต่อทำเป็นไตรภาคก็ยังไม่พอ ลองนึกภาพตามดูนะคะ
ทุกตัวละครในนี้ไรท์สมมติให้พวกเขามีชีวิตอยู่จริงๆ ดำเนินชีวิตในจินตนาการแบบนั้นจริงๆ และเรื่องชูสคือไรท์เลือกช่วงหนึ่งในชีวิตของเขามานำเสนอ
ถ้าจะให้ไรท์นำเสนอชีวิตพวกเขาทั้งชีวิต คิดว่าเรื่องนี้คงจะจบบริบูรณ์ตอนภาคที่สิบอ่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
จบแบบนี้ดีกว่า แบบที่เรารู้ว่าพวกเขาจะรักกันไปเรื่อยๆจนชั่วนิรันด์กาล(แบบที่จีน่าอธิษฐานไว้) ไรท์ว่าตอนมันจบสวยอยู่แล้วนะคะ :)
Q : เรื่องรวมเล่ม
A : รวมแน่นอนค่ะ ต่อให้คนสั่งน้อยไรท์ก็จะรวม ฮ่าๆๆๆ คือตอนทำโพลคิดไว้ว่าถ้ามีคนกดเกินขั้นต่ำของการสั่งพิมพ์(คือยี่สิบเล่ม)ก็จะรวมเล่มค่ะ
แล้วปรากฏว่ามันเกินว่ะ.. เฮ้ย! นี่ฉันจะมีหนังสือเป็นของตัวเองจริงๆเหรอวะ/ตื่นเต้น
แต่อาจจะนานหน่อยนะคะ ขอเวลาศึกษากับรีไรท์และแต่งตอนพิเศษก่อน อาจจะลงตัวประมาณสิ้นเดือนนี้ รอกันได้หรือเปล่าอ่ะ? ._.
Q : จบเรื่องนี้แล้ว มีแพลนเรื่องอื่นไหม?
A : มีแน่นอนค่ะ แต่คงจะได้ลงหลังจากรวมเล่มเรื่องชูสเสร็จแล้ว ตอนนี้มีพล็อตที่อยากเขียนมากๆเรื่องนึง
แต่กำลังชั่งใจอยู่ว่าเขียนเป็นฟิคเดอะเฟสดีหรือเปล่า.. เพราะคาแรกเตอร์ของตัวละครในเรื่องชูสมันดีมากๆอ่ะ ไรท์ชอบมาก
กลัวว่าถ้าเขียนเป็นฟิคเดอะเฟสแล้วมันจะฆ่าคาแรกเตอร์เรื่องนี้ไปหมดน่ะสิคะ ฮ่าๆๆๆ หรือคนอ่านว่ายังไงคะ? ฆ่าได้ตามสบาย? -..-
Q : ติดต่อไรท์ได้ที่ไหนอ่ะ?
A : ทวิตเตอร์ MyBear1804 เมนชั่นหรือดีเอ็มมาคุยกันก็ได้ค่ะ ฟิคจบแล้ว ตอบเมนชั่นได้ (ฮา)
Q : ไรท์เมนใคร? อยู่บ้านใครหรือเปล่า?
A : เมนเจสซี่ค่ะ อาศัยเป็นลูกบ้านทีมเจสซี่ ฮี่ๆ แต่ไม่ค่อยได้ไปตามเพราะอยู่ต่างจังหวัด(ไกลจากกรุงเทพมาก) เคยไปครั้งเดียวตอนไฟนอลวอล์คค่ะ
Q : อยากเรียนอะไร มหาลัยไหน?
A : เป็นคำถามที่ตั้งแต่คนอ่านรู้ว่าไรท์อยู่ม.หกก็มีมาเรื่อยๆ เอาตรงๆไรท์อยากต่อเชียงใหม่ค่ะ แต่พอสอบแกทแพทรอบสองกับโอเน็ตไปแล้ว..
สัมผัสได้ว่าต้องเรียนเอกชนค่ะ (ฮา) ไรท์เป็นเด็กสายวิทย์ที่เพิ่งเบนเข็มอยากเรียนนิเทศค่ะ เมื่อก่อนอยากเรียนวิศวะ
ใครเคยไปสัมภาษณ์ช้างเผือกลาดกระบังภาคเครื่องกลเราอาจเคยเจอกัน ฮี่ๆ อย่างที่รู้ๆกันอยู่ เด็กหัวคำนวนจะไม่ถนัดภาษา และไรท์อ่อนอังกฤษ..
คะแนนแกทไรท์มันเรี่ยดินมากซนจนสัมผัสได้เลยว่ากูยื่นที่ไหนก็ไม่ติดแน่ๆ แล้วนิเทศแม่งคะแนนสูงสาสสสสส (หยาบคาย)
เพราะฉะนั้นสรุปได้ว่าไรท์คงเรียนนิเทศม.เอกชนสักที่แหละค่ะ
Q : สุดท้ายแล้ว ฝากถึงคนอ่านหน่อย
A : นี่แหละค่ะช่วงที่รอคอย ฮ่าๆๆๆ
ฝากถึงคนอ่านที่เป็นไรท์เตอร์เหมือนๆกันนะคะ ไรท์เชื่อว่าต้องมีแน่ๆ เพราะไรท์ก็ไปอ่านเรื่องอื่นอยู่บ่อยๆเหมือนกัน (ฮา)
ถ้าเรารักที่จะเขียนก็เขียนต่อไปเถอะค่ะ จะมีคนอ่านหรือไม่มีคนอ่านก็ช่าง ถ้าเราไม่ได้บอร์นทูบีเราไม่มีทางเขียนเรื่องเดียวแล้วปังเลย
สำหรับไรท์แล้ว.. เรื่องชูสเป็นเรื่องที่คนให้ความสนใจเยอะผิดคาดมากๆ เพราะลงตอนแรกๆมีคนอ่านไม่ถึงห้าคนเอง
แต่ถึงอย่างนั้นไรท์ก็ยังคงเขียนต่อไปค่ะ เขียนจนจบจนกลายเป็นเรื่องชูสที่ทุกคนนอ่านอยู่นี่แหละ
สิ่งที่ไรท์อยากจะฝากถึงคือ.. อย่าท้อแท้นะคะ คอมเม้นท์คือกำลังใจค่ะ ไม่ใช่สิ่งที่เราจำเป็นต้องได้จากงานเขียน ถ้ารักที่จะเขียนก็จงเขียนต่อไปค่ะ :)
คราวนี้ฝากถึงผู้อ่านที่เป็นผู้อ่านจริงๆบ้าง ไรท์อ่านทุกคอมเม้นท์ ทุกทวิตที่เมนชั่นหรือเข้ามาเล่นในแฮชแท็กจริงๆนะคะ อ่านหลายรอบด้วย
ขอบคุณทุกคนมากๆที่ให้การสนับสนุนฟิคเรื่องนี้ มันเกินความคาดหมายของไรท์ไปเยอะมาก
ในวันช็อตเรื่อง Gemini ของไรท์ เคยมีคนมาคอนเม้นท์ว่าไม่สนุก และคอมเม้นท์เป็นคำหยาบคายด้วย
การที่ผู้อ่านทุกคนให้การสนับสนุนไรท์มากขนาดนี้ในเรื่องชูสมันทำให้ไรท์รู้สึกว่าตัวเองลบคำสบประมาทได้แล้ว ขอบคุณทุกคนมากๆจริงๆ
ขอบคุณที่ทุกคนยังคงให้การติดตามถึงแม้เรื่องนี้ไรท์จะหักไปหักมาซะจนทำเอาหลายคนอกหักไปตามๆกัน
ขอบคุณที่ยังคงติดตามกันอยู่ถึงแม้ว่าไรท์จะเป็นคนที่ไม่เคยรับรีเควซจากคนอ่านเลย แต่งตามใจตัวเองตลอด
และตอนนี้ไรท์กำลังคิดอยู่ว่าวันนี้ทอล์คยาวที่สุดเท่าที่เคยทอล์คมาเลย จะมีคนทนอ่านจนถึงตรงนี้ไหม? (ฮา)
ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ไรท์ก็ยังยืนยันคำเดิมนะคะ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนมากๆจริงๆ ทั้งผู้อ่านเงาและผู้อ่านไม่เงาเลย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกัน
อ้อ! ฝากถึงผู้อ่านเงานะคะ ส่วนตัวไรท์เองเป็นคนที่ไม่ได้ซีเรียสกับยอดคอมเม้นท์ แต่มีไรท์คนอื่นๆบางคนที่ซีเรียสเรื่องนี้นะคะ
บางทีคอมเม้นท์น้อยมันอาจทำให้เขาเสียกำลังใจในการแต่งต่อ เลิกเป็นนักอ่านเงาเถอะค่ะ ไม่ต้องโผล่บ่อยๆสามสี่ตอนครั้งก็ได้
คอมเม้นท์คือกำลังใจของไรท์เตอร์ทุกคนค่ะ คอมเม้นท์จะมากจะน้อยยังไง แต่เชื่อเถอะค่ะว่าไรท์เตอร์ทุกคนชื่นใจที่เห็นคนคอมเม้นท์ฟิคตัวเอง ;)
ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกรุณาอ่านจนจบเรื่อง Choose ค่ะ! ^^
ความคิดเห็น