(ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส) ก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นๆของเฟรินและคาโล

ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 6 เข้าใจผิด (4)

บทที่ 6 เข้าใจผิด (4)



หลังจากสิ้นสุดการเรียนการสอนของวัน  เหล่านักรบราชาต่างรีบทยอยกลับสู่ที่พักของตนเองเพื่อทบทวนบทเรียนสำหรับ เตรียมการสอบปลายปีการศึกษาที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

หากแต่สามหนุ่มสาวหัวหน้าชั้นปีห้าแห่งป้อมอัศวินกลับต่างออกไป

เมื่อคาโลแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อไปกระทำกิจ  ‘ธุระ’  ของตนเองตามลำพังแล้ว  นักสืบจำเป็นแห่งบารามอสและนักฆ่าผู้ช่วยที่พร้อมแล้วสำหรับภารกิจสืบหา  ‘ธุระ’  ของเจ้าชายน้ำแข็ง  รีบตามออกไปด้วยทันที

ชายหนุ่มหัวหน้าป้อมอัศวินเดินตรงไปทางประตูหน้าโรงเรียนพระราชาให้สองนักสืบผู้ตามอยู่ห่างๆ ต้องชะงัก

“เฮ้ย!!  เจ้าคาโลออกไปนอกโรงเรียนแบบนี้เราจะตามไปยังไงล่ะ”  คิลเอ่ยถามหญิงสาวที่กระทำตัวเป็นนักสืบข้างกาย

“ไม่ต้องห่วงน่า”  เฟรินยิ้มรับพร้อมโชว์สิ่งที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋ากระโปรงออกมา

ตราผ่านออกนอกโรงเรียนของหัวหน้าป้อมอัศวินปรากฎขึ้นให้เสนาธิการฝ่ายขวาต้องชะงัก  “นายไปเอามาจากโต๊ะทำงานของคาโลงั้นหรือ”

“ใช่..   เมื่อตอนที่แวะไปเอาหนังสือที่ห้องก่อนเข้าเรียนภาคบ่ายไง  ฉันแอบไปหยิบมาช่วงนั้นแหละ  ป้องกันไว้เผื่อธุระที่ว่าจะอยู่นอกโรงเรียน”  หญิงสาวตอบพร้อมลากผู้ช่วยนักสืบออกนอกโรงเรียนทันที  “เร็วเข้า  เดี๋ยวคลาดกันเสียก่อน”



เฟรินตามติดเจ้าชายพระคู่หมั้นมา ถึงตลาดใหญ่ของนครเอดินเบิร์ก  สภาพตลาดที่เริ่มวายด้วยยามราตรีที่กำลังมาถึงทำให้อดีตหัวขโมยสาวเริ่มบ่น อย่างไม่ชอบใจ  “มาตลาดตอนที่ตลาดวายแล้วเนี่ยนะ  ถ้าจะมาตลาดมันต้องมาช่วงที่คนมาจับจ่ายซื้อของกันเยอะๆ สิถึงจะถูก”

“ถ้าคนเยอะๆ นายจะทำอะไรหรือไง”  คิลถามซื่อๆ

“อ้าว  ก็ถ้าคนเยอะๆ  ก็จะได้ล้วงกระเป๋าได้มากๆ ไงล่ะ”  เจ้าหญิงผู้ที่ไม่ยอมทิ้งอาชีพเดิมกล่าวอย่างสนุกสนาน

‘เฮ้อ..  ไม่น่าถามเลย’  คิลบอกตัวเองอย่างปลงๆ  สายตาจับจ้องไปยังเพื่อนเจ้าชายที่หยุดลงที่ร้านขายผลไม้ที่ยังไม่ยุติกิจการ

“คาโลไปร้านขายผลไม้..   สงสัยธุระที่ว่าคือซื้อแอปเปิ้ลไปให้นายกินอีกแหง๋”  นักฆ่าเอ่ยแซวให้ใบหน้าหวานของเจ้าหญิงหัวขโมยต้องระเรื่อ

เฟรินค้อนกลับ อย่างไปหาเพื่อนรักอย่างที่หญิงสาวทั่วไปมักระทำ  คิลที่เห็นดังนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้  หากแต่ต้องเก็บเสียงไว้ไม่ให้เล็ดรอดให้เพื่อนเจ้าชายที่ยืนอยู่หน้าร้านผล ไม้ได้ยิน

หลังจากหัวเราะได้สักพักนักฆ่าหนุ่มจึงชวนเพื่อนสาวกลับโรงเรียน  “เรากลับกันได้แล้วมั้ง  รู้แล้วนี่นาว่าเจ้าคาโลออกมาทำอะไร”

หญิง สาวพยักหน้าตอบเบื่อๆ  หากแต่ไม่ทันหันหลังกลับ  เหยื่อเจ้าชายที่กำลังถูกติดตามกลับเดินออกจากแผงค้าไปยังร้านขายเครื่อง ประดับที่อยู่เยื้องกันพร้อมกับแม่ค้าผลไม้สาว  “เดี๋ยวก่อน..  เจ้านั่นเข้าไปในร้านนั่นแล้ว”

สองนักสืบที่ตามเหยื่อเจ้าชายไปยัง หน้าร้านเครื่องประดับกลับต้องชะงัก  เมื่อพบว่าชายหนุ่มที่กำลังถูกติดตามพฤติกรรมกำลังซื้อแหวนให้แก่แม่ค้าผล ไม้สาว

ภาพที่ทำให้น้ำตาสาวต้องหลั่งออกในทันที  เฟรินรีบกลับหลังวิ่งกลับไปในทางที่เดินมาทิ้งเพื่อนนักฆ่าให้ยืนอยู่ที่เดิม


“เฟริน!!”


******************************************************************


คาโลที่แยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนมาเพื่อทำ ‘ธุระ’ ที่ว่าไว้  เดินตรงออกจากโรงเรียนพระราชามายังตลาดใหญ่แห่งนครเอดินเบิร์ก  ตรงสู่ร้านขายผลไม้ที่ยังไม่ปิดกิจการในเวลานี้

“สวัสดีครับ”  คาโลทัก

“สวัสดี ค่ะ  วันนี้คุณชายก็ออกมาซื้อแอปเปิ้ลอีกแล้วนะคะ”  แม่ค้าสาวทักตอบเสียงใสพร้อมโฆษณาขายสินค้าทันที  “โชคดีว่าเมื่อเช้ามีแอปเปิ้ลพันธุ์ดีส่งเข้ามาพอดีค่ะ  คุณชายจะรับเลยไม๊ค่ะ”

“ครับ  เอ่อ..  ช่วยจัดให้ตระกร้าหนึ่งด้วยนะครับ”  คาโลตอบกุกกัก  “เอ่อ..”

แม่ค้าสาวที่พอจะสังเกตเห็นว่าลูกค้าหนุ่มน้อยอาจจะมีเรื่องค้างคาจึงเอ่ยปากถาม  “คุณชายมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”

คาโลสูดหายใจยาวก่อนเอ่ย  “คือว่า..  ผมขอถามอะไรแม่ค้าได้ไหม”

“ได้สิค่ะ..  ถ้าดิฉันพอจะเป็นที่ปรึกษาให้ได้ก็ยินดีค่ะ”  แม่ค้าสาวตอบอ่อนโยน

“คือ..  ผมอยากทราบอาการของหญิงตั้งครรภ์..  อยากทราบว่า..  เวลาที่ผู้หญิงแพ้ท้อง..  เขาเป็นอย่างไรกัน”

“แพ้ ท้องหรือค่ะ..  ก็คงอาเจียน..  วิงเวียน..  หน้ามืด..  เป็นลม..  ทานอาหารไม่ลง..  หรือทานเข้าไปแล้วอาเจียนออกมา..  มั้งค่ะ”  หญิงสาวตอบตามประสบการณ์

“เอ่อ..  แล้วถ้า..  เอ่อ..  ทานอาหารมากกว่าปกติและมีอาเจียนในบางครั้งล่ะครับ”  คาโลซัก

“ดิฉัน เองก็ไม่แน่ใจนะคะ  เพราะได้ยินว่าการแพ้ท้องของแต่ละคนหรือแต่ละครั้งอาจไม่เหมือนกัน”  หญิงสาวตอบก่อนจะหันกลับไปถามหนุ่มน้อยผู้อยากรู้  “คุณชายอยากทราบทำไมหรือคะ”

“เอ่อ..  ไม่มีอะไรหรอกครับ”  คาโลกล่าวแก้  พลางคิดถึงอาการของหญิงสาวคนรักที่แสดงออกมา  ‘เฟรินอาจจะตั้งครรภ์จริงๆ สินะ’

แม่ค้าสาวมองหน้าหนุ่มน้อยลูกค้าก็พอจะเข้าใจถึงเหตุผลของคำถามที่ถามมา  “คุณชายจะเลือกซื้อแหวนเลยไม๊ค่ะ”

คาโลเงยหน้ามองคนพูดอย่างตกใจ  หญิงสาวจึงหันมาตอบให้หายแคลงใจ  “คุณชายกำลังทุกข์ใจเรื่องที่ทำให้ผู้หญิงคนนึงกำลังลำบากไม่ใช่หรือคะ  ถ้าเช่นนั้นควรจะซื้อแหวนไปมอบให้เธอสบายใจก่อน  แล้วจึงค่อยคิดแก้ปัญหาเรื่องหลังจากนี้อีกครั้งหนึ่ง  ดีไม๊คะ”

คาโลยืนนิ่งตรึกตรองคำพูดที่แม่ค้าสาวกล่าว  ก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงตกลง  และให้แม่ค้าสาวเดินนำพาไปยังร้านเครื่องประดับที่อยู่ตรงข้าม

ขณะที่คาโลให้แม่ค้าสาวช่วยเลือกแหวนให้อยู่นั้น  จังหวะที่ชายหนุ่มกำลังจ่ายเงินค่าสินค้า  เสียงของเพื่อนรักนักฆ่าก็ดังขึ้น  “เฟริน!!”

คาโลรีบหันมองตามต้นเสียงทันที  ซึ่งทันเห็นหลังไวๆ ของหญิงสาวผมสีน้ำตาลในชุดนักเรียนหญิง  “คิล..  นายกับเฟรินออกมานี่ได้ยังไง”

นัก ฆ่าหนุ่มหันไปหาเพื่อนเจ้าชายด้ายอารมณ์ที่ปะทุเต็มที่  กำปั้นงามๆ ซัดไปยังใบหน้ารูปสลักให้ล้มลงกองกับพื้น  “ฉันต่างหากที่ต้องถาม!!  นายมีเฟรินอยู่แล้วยังมาซื้อแหวนให้ผู้หญิงอื่นอีกงั้นหรือ”



“ว้าย!!”  แม่ค้าสาวร้องลั่น  ร่างบางถลาเข้าไปช่วยพยุงร่างลูกค้ากิตติมศักดิ์ให้ลุกขึ้น  “คุณชาย..  เป็นอย่างไรบ้างคะ”

เจ้า ชายน้ำแข็งที่ยังงงงวยกับคำป้ายสีค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้น  นัยน์ตาสีฟ้าใสจ้องตอบไปยังเพื่อนรักอีกครั้ง  สมองแกร่งพยายามประมวลผลตีความคำป้ายสีที่ออกจากปากเพื่อนรัก  ‘ซื้อแหวนให้ผู้หญิงอื่น..  งั้นหรือ’

“ความ จริง  นายจะรักใครชอบใครมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันหรอก”  เสียงนักฆ่าดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง  ฉุดความคิดของเจ้าชายนักรบให้ตื่นขึ้นจากภวังค์  “แต่เฟรินเป็นเพื่อนรักของฉัน..  ฉันยอมให้นายหลอกลวงทำร้ายหล่อนไม่ได้เด็ดขาด!!”

เหมือน พายุหิมะซัดสาดเข้ากลางใจเจ้าชายน้ำแข็ง  คาโลรู้ได้ทันทีว่าเกิดเหตุใดขึ้นระหว่างเขาและเจ้าหญิงของเขา  ชายหนุ่มรีบคว้าแหวนวงที่เลือกไว้แล้วรีบวิ่งออกจากร้านเครื่องประดับตาม สาวคนรักที่กำลังเข้าใจเขาผิดไปในทันที  ทิ้งให้เพื่อนรักที่ถูกแม่ค้าสาวที่เริ่มเข้าใจสถานการณ์และรั้งตัวไว้อยู่ เบื้องหลัง

******************************************************************


สวนหย่อมหลังป้อมอัศวินเป็นสถานที่ที่เหล่านักรบราชามักจะใช้เป็นที่ฝึกซ้อม วิชาที่ได้ร่ำเรียนมาในแต่ละวัน  หากแต่ไม่ใช่ในช่วงเวลาใกล้สอบปลายปีการศึกษาเช่นนี้  ช่วงเวลาที่นักเรียนทั้งหลายจะใช้เวลาอยู่ในห้องสมุดหรือในห้องพักของตน เพื่อทบทวนบทเรียนที่ผ่านมาในระหว่างปีการศึกษา

แต่กระนั้น  โร  เซวาเรส  เสนาธิการฝ่ายซ้ายแห่งป้อมอัศวิน  เจ้าของฉายาห้องสมุดเคลื่อนที่(ที่เจ้าหญิงคนงามสองดินแดนแต่งตั้งให้)  ก็ยังรับอาสาตรวจตรารอบๆ บริเวณโรงเรียนแทนเหล่าเพื่อนผู้คุมกฎที่ติดปัญหา  ‘อ่านหนังสือสอบไม่ทัน’  เดินเรื่อยมาถึงสวนสวยที่เงียบสงบแห่งนี้

‘ถ้าเงียบสงบเช่นนี้ได้ทุกวันก็ดีสินะ’

ชาย หนุ่มเดินถึงสระน้ำใหญ่กลางสวนสวย  นัยน์ตาสีเขียวจ้องมองไปยังผิวน้ำที่บัดนี้เริ่มจะแข็งตัวเพราะอากาศที่ เย็นลงตามฤดูกาล  ก่อนจะเดินเรื่อยข้างริมสระอย่างผ่อนคลาย  เสียงร้องไห้เบาๆ ที่ไม่น่ามีได้ในสวนหย่อมหลังป้อมอัศวินยามนี้ลอยผ่านสายลมเข้ากระทบโสต ประสาทของของทานผู้กำลังเคลิบเคลิ้มกับธรรมชาติอันงดงามให้ต้องสะดุ้ง

หัวหน้าเหล่าผู้คุมกฎวิ่งไปทางต้นเสียง  พลันพบสาวน้อยผมสีน้ำตาลกำลังร่ำไห้อยู่เพียงลำพังใต้แอปเปิ้ลต้นใหญ่ริมสระน้ำ



“เฟริน..   นายเป็นอะไร..  ใครทำอะไรนาย..”  เสียงอบอุ่นชวนฟัง  หากแต่ไม่ใช่เสียงที่หญิงสาวผู้ร่ำไห้ปรารถนา

เฟรินเงยหน้า มองชายหนุ่มที่ขยับเข้ามาอาสาปลอบประโลม  ใบหน้าที่ยู่ยี่กับดวงตาสีน้ำตาลที่แดงช้ำบ่งบอกว่าหญิงสาวร้ำไห้มานานพอ สมควรแล้ว

“เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ..”  นายขอทานเสธฝ่ายซ้ายพูดถามพลางดึงร่างบอบบางที่ไม่มีทีท่าจะหยุดร้องไห้ซบ ลงบนไหล่กว้างของตนเอง  แม้ชายหนุ่มจะรู้ดีว่าหน้าที่ซับน้ำตาให้หญิงสาวผู้นี้ไม่ใช่ของตนเอง  แต่เขาก็ไม่อาจทนเห็นภาพหญิงสาวผู้นี้ร่ำไห้ต่อหน้าได้

ไม่มีเสียง ตอบจากหญิงสาวนอกจากเสียงร่ำไห้ที่ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง  สภาพที่ทำให้ขอทานหนุ่มผู้รอบรู้ต้องหวนคิดกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อครั้ง สงครามศักดิ์สิทธิ์  เหตุการณ์ที่หญิงสาวผู้นี้ต้องร่ำไห้ซบอกจ้าวปีศาจพระบิดา  ด้วยเหตุเพราะภาพบาดตาของเจ้าชายแห่งแดนนักรบและเจ้าหญิงคนงาม  ซึ่งสิ่งนี้ได้กลายเป็นต้นเหตุของสงครามให้ลุกลามเกินแก้ไข

เหตุการณ์ ที่ไม่ต่างกันนั้นทำให้ขอทานหนุ่มพอจะเดาถึงสาเหตุการร่ำไห้นี้ได้  หากแต่เขาก็รู้ว่าเพื่อนทั้งสองนี้รักกันมากมายเพียงใด  และเขาก็รู้ด้วยว่าเขาไม่สามารถเข้าไปเป็นมือที่สามของบุคคลทั้งสองนี้ได้ เป็นแน่

แต่เขาก็ยังหวังเป็นที่ปรึกษาและที่พักพิงยามเหงาให้แก่สาวน้อยผมสีน้ำตาลผู้นี้

เวลา ผ่านไปไม่รู้นานเท่าใด  แต่คงไม่นานพอในความนึกคิดของขอทานหนุ่ม  เขาอยากยืดเวลาที่หญิงสาวผู้นี้จะอยู่ในอ้อมกอดของเขาให้นานแสนนาน  แต่กระนั้นความเป็นจริงนั้นแสนเจ็บปวดนัก  เมื่อร่างกำยำของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของดวงใจของหญิงสาวผู้นี้ปรากฎขึ้นตรง หน้า

******************************************************************


apple เองจ้า


มารีไรท์ปรับขนาดตอนหน่อยอะค่ะ
22/8/2549