ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ท้อง
ตอนที่ 1 ท้อง
หลังจากการสอบกลางภาคได้จบสิ้นลง เหล่าชาวป้อมอัศวินชั้นปีที่ 6 ก็พร้อมใจกันมานั่งเล่นหย่อนอารมณ์กันที่ลานตะวันเพื่อผ่อนคลายจากการสอบที่เพิ่งหมดลงในช่วงเช้า เว้นแต่
\"เฟรินมันหายไปไหนน่ะ ตั้งแต่สอบเสร็จก็ไม่เห็นมันเลย\" คำถามลอยๆ ออกจากปากนายนักรบตาเดียว ครื๊ด ธันเดอร์
\"ไม่รู้ คงไปหาอะไรกินมั้ง เมื่อเช้าไม่เห็นมันกินอะไรเท่าไหร่เลยนิ\" เสียงตอบกลับจากนายนักฆ่าที่นอนหนุนตักเจ้าหญิงคนงามแห่งคาโนวาล
\"จะว่าไปตอนเที่ยงคุณเฟรินก็ไม่ได้ไปกินข้าวที่โรงอาหารดราก้อนเหมือนกันนะครับ\" เสียงเสริมจากหนุ่มแสนสุภาพ ซีบิล สเวน
\"รึมันจะไปจู่จี๋กะไอ้คาโล ไอ้คาโลมันก็ไม่อยู่เหมือนกันนี่นา\" นายนักรบออกความเห็น
\"ประชุมค่ะ คุณคาโลมีประชุมตั้งแต่สอบเสร็จเลยค่ะ ข้าวกลางวันท่าจะยังไม่ได้ทานด้วยค่ะ\" เสียงไขข้อข้องใจจากเจ้าหญิงคนงาม
\"แล้วไอ้เฟรินมันหายไปไหนล่ะ จะว่าไปพักหลังมานี่มันก็ไม่ค่อยมาคุยเล่นกับพวกเราเลยนะ\" เสียงถามขึ้นมาอีกครั้ง \"โร นายรู้หรือเปล่า\"
\"ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก ได้ยินว่าพักก่อนเฟรินโหมอ่านหนังสือสอบอย่างหนัก เมื่อเช้าก็ได้ยินบ่นว่าปวดหัว พอสอบเสร็จก็คงขึ้นห้องไปนอนพักแล้วล่ะมั้ง\" คำตอบที่ถึงที่สิ้นสุดของทุกคำถามจากนายขอทานผู้รอบรู้
\"เฮ้ย รู้แล้วก็ไม่ยอมบอกนะ ให้พวกเราถกไปมาอยู่ได้\"
\"ก็นายไม่ได้ถามฉันนิ\" นายขอทานที่นั่งพิงต้นไม้ว่าแล้วก็หยิบถ้วยชาประจำตัวขึ้นมาจิบ
********************************************************************
แหวะ
เสียงอาเจียนดังลอดออกมาจากห้องน้ำในห้องส่วนตัวของเจ้าหญิงแห่งเดมอส
ร่างบางทรุดตัวลงขอบอ่างน้ำ สีหน้าบ่งบอกความอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด
เจ้าหล่อนพยายามใช้แรงที่เหลืออยู่น้อยนิด พยุงตัวเองออกจากห้องน้ำ มาล้มอยู่บนเตียงจนสำเร็จ
เราเป็นอะไรไปนะ
หลายวันนี้อาเจียนตลอดเลย
ง่วงนอนมากด้วย
ความคิดต่างๆ ถาโถมเข้ามาประดังกับอาการต่างๆ ที่เกิดกับตัวเองในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
หรือว่าจะนอนไม่พอ ก็พักก่อนอดหลับอดนอนอ่านหนังสือสอบตลอดนี่นา
แต่ทำไมถึงมีอาการคลื่นไส้แล้วก็อาเจียนด้วยล่ะ แถมยังกินข้าวไม่ลงด้วย เหม็นยังไงก็ไม่รู้
หรือว่า... ไม่น่า ไม่น่าใช่หรอก
ตั้งแต่ก่อนสอบไอ้น้ำแข็งนั่นก็มีประชุมตลอด ไม่ได้มาห้องนี้เลยนิ เราเลยต้องอ่านหนังสือคนเดียว
แต่... จะว่าไปเดือนที่แล้ว... ฤดูนาง...
ไม่ไม่ ไม่มีทางหรอกน่ะ ปีนี้แค่ครั้งเดียวเมื่อเกือบสองเดือนก่อนเองนะ
เฟรินพยายามสลัดความคิดต่างๆ ออกจากหัวสมองอันน้อยนิด แต่อาการที่เกิดขึ้นก็บ่งบอกเป็นนัยๆ ให้หันกลับมาคิดอีก แต่ความคิดทุกอย่างต้องหยุดอีกครั้ง เมื่อร่างบางเกิดอาการคลื่นเหียนอีกระรอก
********************************************************************
ในเมื่อไม่แน่ใจกับอาการที่เกิดขึ้นกับร่างกาย เฟรินจึงตัดสินใจออกจากห้องตัวเองไปห้องข้างๆ ซึ่งเป็นห้องของหัวหน้าป้อมอัศวิน คาโล วาเนบลี
แอด
ไม่มีใครอยู่ จริงสิ คงจะประชุมอีกแล้วสินะ ส่วนคนอื่นเห็นว่าไปพักสมองหลังสอบกันที่ลานตะวัน งั้นก็สบายเราล่ะ
เฟรินเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบคฑาในตู้ออกมาอย่างถือวิสาสะ
\"ลุงหมอ ลุงหมอออกมาหน่อย\"
ควันสองกลุ่มหนึ่งลอยออกจากคฑาพิพากษาในมือ
\"นายหญิงเรียกข้าออกมามีอะไรงั้นเหรอ\" หมอเทวดาที่เพิ่งออกมาจากคฑาถามขึ้น
\"อ้าว นายหญิง นายท่านไม่อยู่ด้วยกันหรือเจ้าค่ะ\" ผีพี่สาวที่ตามออกมาด้วยพูดออกมา
เฟรินทำหน้าเหยเกพร้อมกับคิดในใจว่า \"ไม่ได้เรียกแล้วออกมาทำไมเนี่ย\"
\"คาโลมันประชุมน่ะ ลุงหมอคือว่า... \" เฟรินเล่าอาการต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้หมอโอเดลฟัง พร้อมกับให้ตรวจร่างกาย เมื่อตรวจเสร็จแล้วหมอโอเดลก็บอกว่า
\"ยินดีด้วย นายหญิงตั้งครรภ์ได้ประมาณเดือนเศษแล้ว\"
\"หา ไม่จริงน่า ลุงหมอล้อเล่นใช่ไม๊\"
\"จริง ข้าไม่ได้ล้อนายหญิงเล่นหรอกนะ\"
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ ปีที่แล้วก็มีอะไรกันหลายครั้งยังไม่เป็นไรเลย ทำไมแค่เปิดเรียนปีนี้ได้ไม่นาน แถมแค่ครั้งเดียวเองด้วย
เฟรินคิดกลุ้มอยู่ในใจ โดยไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในห้อง
แอด
\"เฟริน\" เจ้าของห้องเรียกคนที่นั่งอยู่บนเตียงของเข้าให้ตื่นจากพะวัง \"มาทำอะไรในห้องนี้ เรียกลุงหมอออกมา นายเป็นอะไรหรือเปล่า\"
\"..........\" ไม่มีเสียงตอบจากหมายเลขที่ท่านเรียก
เฟรินที่กำลังตื่นเต้นกับข้อมูลใหม่ที่ได้รับกับการปรากฎตัวของบุคคลที่ยังไม่ต้องการพบในตอนนี้ทำให้พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นั่งนิ่ง จ้องหน้าสลักของชายหนุ่มอย่างตกใจ
\"นายท่าน คือ นายหญิงเค้าเป็น... \"
ผีพี่สาวที่เห็นนายหญิงของตนพูดไม่ออก จึงคิดจะบอกนายของตนแทน แต่ถูกขัดด้วยคนที่ยังไม่ต้องการให้ใครรู้ความเปลี่ยนแปลงของตนเอง
\"เป็น.. เป็นหวัดน่ะ เป็นหวัด คือว่าฉันรู้สึกเพลีย ก็เลยเรียกลุงหมอออกมาดูให้ แล้วลุงหมอบอกว่าเป็นหวัด\"
เฟรินรีบโพล่งขัดจังหวะ พร้อมกับส่งสายตาบอกผีทั้งสองว่า \"พูดออกไป มีเรื่องแน่\"
\"งั้นเหรอ งั้นรีบไปนอนพักแล้วกัน เดี๋ยวประชุมเสร็จแล้วจะไปหานะ\" คาโลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่มีให้แต่คนตรงหน้าเท่านั้น จากนั้นจึงให้ผีทั้งสองตนกลับเข้าคฑาพร้อมทั้งเก็บคฑาเข้าตู้
\"อ้าว ที่กลับมานี่ไม่ใช่ประชุมเสร็จแล้วเหรอ\"
\"เปล่าหรอก แค่ช่วงพักน่ะ พอดีลืมของเลยกลับมาเอา ต้องรีบไปแล้วล่ะ\"
\"ประชุม ประชุม ตั้งแต่เปิดเทอมมาเนี่ยนายมีแต่ประชุมอย่างเดียวเลยนะ\" คำพูดตัดพ้อหลุดออกมาจากคนที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นหญิง ทำให้คนฟังอึ้งนิดแต่ก็ปรับสีหน้าได้ทันท่วงที
\"เฟริน นายเป็นอะไร นายก็รู้นิว่าเป็นหน้าที่ของหัวหน้าป้อม\"
\"เออ ฉันรู้ ฉันมันไม่สำคัญนิ นายไปอยู่กับการประชุมของนายแล้วกัน\" ว่าแล้วน้ำตาที่ไม่คิดจะไหลก็ไหลออกมาจากคนขี้ใจน้อย
ร่างบางที่พยามกลั้นน้ำตารีบรุดออกจากห้องหัวหน้าป้อมทันที ทิ้งให้ร่างสูงได้แต่ตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
********************************************************************
หลังจากการสอบกลางภาคได้จบสิ้นลง เหล่าชาวป้อมอัศวินชั้นปีที่ 6 ก็พร้อมใจกันมานั่งเล่นหย่อนอารมณ์กันที่ลานตะวันเพื่อผ่อนคลายจากการสอบที่เพิ่งหมดลงในช่วงเช้า เว้นแต่
\"เฟรินมันหายไปไหนน่ะ ตั้งแต่สอบเสร็จก็ไม่เห็นมันเลย\" คำถามลอยๆ ออกจากปากนายนักรบตาเดียว ครื๊ด ธันเดอร์
\"ไม่รู้ คงไปหาอะไรกินมั้ง เมื่อเช้าไม่เห็นมันกินอะไรเท่าไหร่เลยนิ\" เสียงตอบกลับจากนายนักฆ่าที่นอนหนุนตักเจ้าหญิงคนงามแห่งคาโนวาล
\"จะว่าไปตอนเที่ยงคุณเฟรินก็ไม่ได้ไปกินข้าวที่โรงอาหารดราก้อนเหมือนกันนะครับ\" เสียงเสริมจากหนุ่มแสนสุภาพ ซีบิล สเวน
\"รึมันจะไปจู่จี๋กะไอ้คาโล ไอ้คาโลมันก็ไม่อยู่เหมือนกันนี่นา\" นายนักรบออกความเห็น
\"ประชุมค่ะ คุณคาโลมีประชุมตั้งแต่สอบเสร็จเลยค่ะ ข้าวกลางวันท่าจะยังไม่ได้ทานด้วยค่ะ\" เสียงไขข้อข้องใจจากเจ้าหญิงคนงาม
\"แล้วไอ้เฟรินมันหายไปไหนล่ะ จะว่าไปพักหลังมานี่มันก็ไม่ค่อยมาคุยเล่นกับพวกเราเลยนะ\" เสียงถามขึ้นมาอีกครั้ง \"โร นายรู้หรือเปล่า\"
\"ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก ได้ยินว่าพักก่อนเฟรินโหมอ่านหนังสือสอบอย่างหนัก เมื่อเช้าก็ได้ยินบ่นว่าปวดหัว พอสอบเสร็จก็คงขึ้นห้องไปนอนพักแล้วล่ะมั้ง\" คำตอบที่ถึงที่สิ้นสุดของทุกคำถามจากนายขอทานผู้รอบรู้
\"เฮ้ย รู้แล้วก็ไม่ยอมบอกนะ ให้พวกเราถกไปมาอยู่ได้\"
\"ก็นายไม่ได้ถามฉันนิ\" นายขอทานที่นั่งพิงต้นไม้ว่าแล้วก็หยิบถ้วยชาประจำตัวขึ้นมาจิบ
********************************************************************
แหวะ
เสียงอาเจียนดังลอดออกมาจากห้องน้ำในห้องส่วนตัวของเจ้าหญิงแห่งเดมอส
ร่างบางทรุดตัวลงขอบอ่างน้ำ สีหน้าบ่งบอกความอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด
เจ้าหล่อนพยายามใช้แรงที่เหลืออยู่น้อยนิด พยุงตัวเองออกจากห้องน้ำ มาล้มอยู่บนเตียงจนสำเร็จ
เราเป็นอะไรไปนะ
หลายวันนี้อาเจียนตลอดเลย
ง่วงนอนมากด้วย
ความคิดต่างๆ ถาโถมเข้ามาประดังกับอาการต่างๆ ที่เกิดกับตัวเองในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
หรือว่าจะนอนไม่พอ ก็พักก่อนอดหลับอดนอนอ่านหนังสือสอบตลอดนี่นา
แต่ทำไมถึงมีอาการคลื่นไส้แล้วก็อาเจียนด้วยล่ะ แถมยังกินข้าวไม่ลงด้วย เหม็นยังไงก็ไม่รู้
หรือว่า... ไม่น่า ไม่น่าใช่หรอก
ตั้งแต่ก่อนสอบไอ้น้ำแข็งนั่นก็มีประชุมตลอด ไม่ได้มาห้องนี้เลยนิ เราเลยต้องอ่านหนังสือคนเดียว
แต่... จะว่าไปเดือนที่แล้ว... ฤดูนาง...
ไม่ไม่ ไม่มีทางหรอกน่ะ ปีนี้แค่ครั้งเดียวเมื่อเกือบสองเดือนก่อนเองนะ
เฟรินพยายามสลัดความคิดต่างๆ ออกจากหัวสมองอันน้อยนิด แต่อาการที่เกิดขึ้นก็บ่งบอกเป็นนัยๆ ให้หันกลับมาคิดอีก แต่ความคิดทุกอย่างต้องหยุดอีกครั้ง เมื่อร่างบางเกิดอาการคลื่นเหียนอีกระรอก
********************************************************************
ในเมื่อไม่แน่ใจกับอาการที่เกิดขึ้นกับร่างกาย เฟรินจึงตัดสินใจออกจากห้องตัวเองไปห้องข้างๆ ซึ่งเป็นห้องของหัวหน้าป้อมอัศวิน คาโล วาเนบลี
แอด
ไม่มีใครอยู่ จริงสิ คงจะประชุมอีกแล้วสินะ ส่วนคนอื่นเห็นว่าไปพักสมองหลังสอบกันที่ลานตะวัน งั้นก็สบายเราล่ะ
เฟรินเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบคฑาในตู้ออกมาอย่างถือวิสาสะ
\"ลุงหมอ ลุงหมอออกมาหน่อย\"
ควันสองกลุ่มหนึ่งลอยออกจากคฑาพิพากษาในมือ
\"นายหญิงเรียกข้าออกมามีอะไรงั้นเหรอ\" หมอเทวดาที่เพิ่งออกมาจากคฑาถามขึ้น
\"อ้าว นายหญิง นายท่านไม่อยู่ด้วยกันหรือเจ้าค่ะ\" ผีพี่สาวที่ตามออกมาด้วยพูดออกมา
เฟรินทำหน้าเหยเกพร้อมกับคิดในใจว่า \"ไม่ได้เรียกแล้วออกมาทำไมเนี่ย\"
\"คาโลมันประชุมน่ะ ลุงหมอคือว่า... \" เฟรินเล่าอาการต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้หมอโอเดลฟัง พร้อมกับให้ตรวจร่างกาย เมื่อตรวจเสร็จแล้วหมอโอเดลก็บอกว่า
\"ยินดีด้วย นายหญิงตั้งครรภ์ได้ประมาณเดือนเศษแล้ว\"
\"หา ไม่จริงน่า ลุงหมอล้อเล่นใช่ไม๊\"
\"จริง ข้าไม่ได้ล้อนายหญิงเล่นหรอกนะ\"
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ ปีที่แล้วก็มีอะไรกันหลายครั้งยังไม่เป็นไรเลย ทำไมแค่เปิดเรียนปีนี้ได้ไม่นาน แถมแค่ครั้งเดียวเองด้วย
เฟรินคิดกลุ้มอยู่ในใจ โดยไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในห้อง
แอด
\"เฟริน\" เจ้าของห้องเรียกคนที่นั่งอยู่บนเตียงของเข้าให้ตื่นจากพะวัง \"มาทำอะไรในห้องนี้ เรียกลุงหมอออกมา นายเป็นอะไรหรือเปล่า\"
\"..........\" ไม่มีเสียงตอบจากหมายเลขที่ท่านเรียก
เฟรินที่กำลังตื่นเต้นกับข้อมูลใหม่ที่ได้รับกับการปรากฎตัวของบุคคลที่ยังไม่ต้องการพบในตอนนี้ทำให้พูดอะไรไม่ออก ได้แต่นั่งนิ่ง จ้องหน้าสลักของชายหนุ่มอย่างตกใจ
\"นายท่าน คือ นายหญิงเค้าเป็น... \"
ผีพี่สาวที่เห็นนายหญิงของตนพูดไม่ออก จึงคิดจะบอกนายของตนแทน แต่ถูกขัดด้วยคนที่ยังไม่ต้องการให้ใครรู้ความเปลี่ยนแปลงของตนเอง
\"เป็น.. เป็นหวัดน่ะ เป็นหวัด คือว่าฉันรู้สึกเพลีย ก็เลยเรียกลุงหมอออกมาดูให้ แล้วลุงหมอบอกว่าเป็นหวัด\"
เฟรินรีบโพล่งขัดจังหวะ พร้อมกับส่งสายตาบอกผีทั้งสองว่า \"พูดออกไป มีเรื่องแน่\"
\"งั้นเหรอ งั้นรีบไปนอนพักแล้วกัน เดี๋ยวประชุมเสร็จแล้วจะไปหานะ\" คาโลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่มีให้แต่คนตรงหน้าเท่านั้น จากนั้นจึงให้ผีทั้งสองตนกลับเข้าคฑาพร้อมทั้งเก็บคฑาเข้าตู้
\"อ้าว ที่กลับมานี่ไม่ใช่ประชุมเสร็จแล้วเหรอ\"
\"เปล่าหรอก แค่ช่วงพักน่ะ พอดีลืมของเลยกลับมาเอา ต้องรีบไปแล้วล่ะ\"
\"ประชุม ประชุม ตั้งแต่เปิดเทอมมาเนี่ยนายมีแต่ประชุมอย่างเดียวเลยนะ\" คำพูดตัดพ้อหลุดออกมาจากคนที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นหญิง ทำให้คนฟังอึ้งนิดแต่ก็ปรับสีหน้าได้ทันท่วงที
\"เฟริน นายเป็นอะไร นายก็รู้นิว่าเป็นหน้าที่ของหัวหน้าป้อม\"
\"เออ ฉันรู้ ฉันมันไม่สำคัญนิ นายไปอยู่กับการประชุมของนายแล้วกัน\" ว่าแล้วน้ำตาที่ไม่คิดจะไหลก็ไหลออกมาจากคนขี้ใจน้อย
ร่างบางที่พยามกลั้นน้ำตารีบรุดออกจากห้องหัวหน้าป้อมทันที ทิ้งให้ร่างสูงได้แต่ตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
********************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น