รักเธอหมดใจ...เทวดาของฉัน

ลำดับตอนที่ #1 : ว้าย!....ตัวอาไร้

            สาวร่างบางหอบของพะลุงพะลังออกมากับเพื่อนของเธอที่ชื่อเฟรม แล้วมานั่งหอบแฮกๆบนเก้าอี้ไม้หน้าห้างเซ็นตั้ง

            "แกฉันเหนื่อยมากเลย ขอนั่งตรงนี้ก่อนนะ" เฟรมพูดขึ้นก่อนจะหันไปหาเค้กที่นั่งตาละห้อยมอง ร้านมิคโดนัล เค้กค่อยๆเดินไปที่ร้านมิคโดนัลแบบคนไร้จิต เฟรมที่เห็นอย่างงั้นจึงรีบไปลากเพื่อนออกมา

            "แว้กๆ แกซื้อของไม่คิดหน้าคิดหลัง แล้วจะเอาอะไรปายซื้อกลับไปนั่งกินคางคกหน้าบ้านของแกไป๊" เฟรมที่พยายาม รั้งเพื่อนเอาไว้ มันได้ผลแฮะ เค้กชะงักกึกหันหลังแล้วมุ่งหน้าไปที่รถแท็กซี่แล้วหอบของๆเธอกลับ

            บนห้องของเค้ก เค้กนั่งมองเสื้อผ้าและของอีกจิปาถะที่เธอซื้อมาด้วยความชื่นชอบ ช่างเหมาะกับเค้กแสนสวยคนนี้จริงๆ ฮุๆ

            ปิ๊น ปี๊นนนนนนนนน

            ใครบีบแตรฟะ รองอีกครั้งนึงเซ่ะเดี๋ยวแม่กระทวกไส้ทะลักเลย เค้กรีบวิ่งลงไปดู เผื่อมีเหตุการณ์อะไรผิดปกติ เค้กขวางดินขวางหินขวางทราย อึหมา เยี่ยวหมา ปาใส่รถ BMW ที่บีบแตรอยู่นาน

            ปั๊ก

            "คนมีปีก O_o แว้กกก ช่วยด้วยคนโรคจิตจะข่มขืนหนู แง หนูยังไม่อยากเสียความเวอร์จิ้นนะแง"

            "หยุดๆ เธอชื่ออะไรนะ เดี๋ยวขอฉันเปิดบัญชีมนุษย์ก่อนนะ..........เฮ้ นี่มันที่ไหนเนี่ย อู๊ย เจ็บอ่ะ"

            "แน่สิยะก็เล่นมาปีนหลังคาชาวบ้านชาวช่องเค้านะ นี่แน่ะๆออกไปชิ่วๆไอ้โรคจิต" เค้กคว้าไม้กวาดที่ไว้กวาดขี้หมาหน้าบ้าน

            "ฉันเป็นเทวดามาจากฟากฟ้าไกล เชื่อฉันเถอะ"

            "ไม่เชื่อ"

            "ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะเชื่อ"

            เค้กทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะกระโดดไปกระโดดมายกแข้งยกขาไปมารอบตัวผู้ชายมีปีก

            "ไหนนายลองเสกให้บ้านของฉันให้เป็นราชวังหน่อยซิ"

            "เธอไม่เห็นหรอว่าไม้คาทาของฉันมันหักน่ะ"

            "งั้นไปเลยไปลำคาญแล้ว"

            ผู้ชายมีปีกค่อยๆลอยตัวขึ้นเหนือพื้นดิน ทำเอาเค้กอึ้งไปประมาณ 5 นาที

            "นายก็บินได้นี่ งั้นบินขึ้นไปบนสวรรค์เลยสิไปเล้ย เดี๋ยวฉันคอยให้กำลังใจนายอยู่ตรงนี่"

            "ฉันไม่มีพลังขนาดนั้นเธอมีตารึป่าวว่าปีกข้างซ้ายของฉันมันขาด"

            "เดี๋ยวฉันแปะก็อตเทปให้"

            "นะขอฉันอยู่เถอะ"

            "บ้า"

            แว๊บ

            อยู่ๆผู้ชายมีเปียกหายตัวไปเฉยๆ ดีแล้วแหละสงสัยจะกลับสวรรค์ เอ๊ะ สงสัยนายนี่คงเป็นเทวดาจริงๆ แงฉันทำอะไรเขาไปบ้างเนี่ย เค้าต้องจดชื่อของฉันให้ลงนรกแน่เลยแงๆ หนูไม่อยากนั่งอาบน้ำร้อนในบรรยากาศแบบนั้นอ่ะ กลัวก้นจะร้อนอ่ะ เค้ก ขึ้นไปบนห้องของตัวเองก็ต้องตกใจ

            "งะ...นายมานั่งบนเตียงฉันล่ะ" เค้กถามตัวสั่น ทำให้นายมีปีกยิ้มนิดๆ "เอาล่ะนายชื่ออะไร"

            "ข้าชื่อทีส ต่อจากนี้ไปเจ้าจะต้องมาเป็นทาสของข้า ฮ่าๆๆ"

            "ทาสบ้านนายสิ เดี๋ยวยันโครมหงายหลังขาชี้ฟ้าเลย เออจริงสิเสื้อของนายขาดหมดแล้วไปซื้อเสื้อกันแมะ"

            "ได้เลย แต่ต้องเอาปีกออกก่อนนะ"

            "ได้ๆเดี๋ยวฉันช่วยโฮะๆๆ"

            เค้กใช้มือทั้งสองจับปีกของทีสแล้วเอาเท้าข้างซ้ายถีบหลังของเขา เพื่อความมั่นคง อึ๊บสสสสสสสส

            ปั๊กกก

            โอ๊กกกกกกกก

            ทีสร้องออกมาไม่ใช่ว่าเจ็บหรอกนะ แต่เขาไม่คิดว่าเด็กสาวร่างบางจะสามารถดึงปีกของเขาที่แน่นหนาด้วยกวาสองหน้า(บ้านแกเซ่ะ)

            "ฉันขอปีกนายได้ไม๊อ่ะ มันเท่มั่กๆเลยล่ะ"

            "เธอคิดว่าฉันเป็นคนผลิตปีกโดยไม่มีวันจำกัดเรอะ


ขอบคุณนะคะที่อ่านมาจนจบบทที่ 1 อ่ะ
ขอบคุงโฮะๆ