เรามาพังโอโตเมะเกมกัน (เปิดให้อ่านรอบใหม่ 2- 9 ม.ค.62)

โดย lavender_blue

เมื่อต้องมาเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มไร้สาระ พล็อตเกมช่างไม่ถูกใจและเต็มไปด้วยรูทหายนะ สำหรับนางร้ายอย่างเธอ ไม่ผิดใช่ไหมหากเธอจะเปลี่ยนมันให้หมดเลย แต่ประเด็นคือไม่ได้มีเธอคนเดียวที่อยู่ในเกมนี้

อ่านนิยาย

รีวิวจากนักอ่าน

รีวิว

สนุกจนผ่านไปกั่ปีก็ไม่ลืม อยากเก็บไว้เป็นอนุสร

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 161

เยี่ยมมาก

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผ่านไปกี่ปีเราก็ไม่ลืมเลย มันยังอยู่ในใจเราเสมอ เราอ่านมันสองรอบ รอบที่ไรท์ยังไม่ปิดตอน และรอบที่ไรท์มาเปิดตอนให้ช่วงเทศกาลนึง เราผูกพันกับเรื่องนี้มาก ไรท์เขียนบทตลกได้ตลกจริงๆ เรายังจำบทสนทนาตัวละครหลายบทได้อยู่เลย นิยายเรื่องนี้สร้างเสียงหัวเราะให้เราได้เยอะมากๆ ผูกพันธ์กับเรื่องนี้จริงๆค่ะ โดยเฉพาะกับตัวละคร ไรท์เขียนให้เรารักทุกตัวละครจริงๆถึงจะมีตัวละครที่ดีและเลวแต่เพราะความผูกพันธ์ทำให้เราเกลียดไม่ลงเลย ไรท์เขียนตัวละครออกมาดีมาก ทุกตัวมีพัฒนาการหมด และตัวละครโปรดเราก็คือพระรอง(ตัวร้าย)555555 สำหรับเราตัวละครนี้เรียลมากจนเข้าถึงเรามากๆ เขามีความเห็นแก่ตัวแต่ก็เพราะมีเป้าหมายที่ชัดเจน ยอมกัดฟันทิ้งสิ่งหนึ่งเพื่อสิ่งที่ตัวเองตั้งเป้ามาตลอด แต่เอาตามตรงเราก็รักทุกตัวในเรื่องเลย พี่ฝาแฝดนางเอกด้วย คือชอบนางมาก เป็นคนที่สตรองและค่อนข้างคนละขั้วกับนางเอกที่คอรทราสมากๆ นางเอกก็น่ารัก พระเอกก็น่ารัก จริงๆนะ รักทุกตัวเลย มีมิติมากจริงๆ ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้มา และยังรอให้ไรท์มาเปิดตอนหรือรวมเล่มขายนะคะ ตังพร้อมมากๆและอยากให้คนรุ่นหลังได้มาค้นพบความดีงามของเรื่องนี้จริงๆ

reviewer author
@Gigiieh
12 ม.ค. 66 / 09:22 น.

1

พัง พัง พัง เกมจีบหนุ่มแฟนซีที่พังอย่างแท้ทรู

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 155

เยี่ยมมาก
#เรามาพังโอโตเมะเกมกัน
By lavender_blue
.
อยากอ่านเรื่องนี้เพราะตามมาจากอีกเรื่องนึงของไรท์เตอร์ แถมพล็อตก็เป็นแนวยอดฮิตเช่นเคย คือทะลุมิติ!! แต่คราวนี้ดันทะลุไปในเกมจีบหนุ่ม เอออ แปลกดี อ่านจีนโบราณเยอะล่ะ ลองอะไรแปลก ๆ บ้างล่ะกัน
สรุป ผลที่ได้รับคือโคตรสนุกมากกกกก อย่างตลกก ชอบบ
โอ้ยยย พังค่ะ พังพินาศ เกมจีบหนุ่ม หรือเกมผจญภัยหนีรูทหายนะกันเนี่ยยย ถถถถถ
ว่ากันตามจริงแล้ว ตัวเราเองก็ไม่เคยลองเล่นเกมจีบหนุ่ม อ่านแรก ๆ ก็งง ๆ เอ๋อ ๆ กับศัพท์แสง เดี๋ยวพระเอกรูทนั้น รูทนี้ โอ้ยยย พระเอกเยอะไปไหม อ่านไปเหมือนเปิดความรู้กะลาใหม่ จนอยากไปเล่นเกมจีบหนุ่มเลย น่าจะสนุกดีไม่น้อย ถถถถ/เดี๋ยวไปเล่นแล้วไม่ชอบพล็อต อยากพังเกมบ้างต้องทำไง ถถ
นี่เพิ่งรู้เลยว่าเกมจีบหนุ่มก็ต้องสร้างพล็อตเยอะวุ่นวายขนาดนี้ และเนื้อเรื่องของเกมที่ดันทะลุไปดันเป็นเกมจีบหนุ่มแนวแฟนตาซี rpg ประลองเวทอีกต่างหาก
.
ว่าด้วยตัวเอกหลักสุด ๆ ของเรื่องเลยคือ เจนที่ทะลุมาอยู่ร่างนางร้ายในเกม ในอดีต เจนเป็นเหมือนโอตาคุ(?) ติดเกมจนเขียนไกด์บุ๊คขายได้ แถมยังเคยเคลียร์เกมจีบหนุ่มเกมนี้ทุกรูทแล้ว ด้วยความที่ทะลุมาเป็นตัวละครที่ชื่อ'เรนิส'ที่ดันเป็นนางร้าย เธอเลยลองคำนวณทางรอดของตัวเองในเกมทุกรูปแบบ ปรากฏว่า ชิบหาย! ไม่ว่าแม่นางเอกของเกมจะลงไปรูทไหน นางก็ซวยทุกรูท ปฏิบัติการหลบหนีตายจึงเกิดขึ้น
คาแรคเตอร์นางเป็นอะไรที่ตลกมากกก คือนางต้องเป็นนางร้าย แต่นิสัยดั้งเดิมคือนาง...ร้ายไม่เป็น ถถถถถ ความชำนาญหลักของนางเลยกลายเป็น หาเงิน เก็บเงินหนี และรีดไถเงินขั้นสุด อ้ออ งกมาก ๆ เมื่อพอรูปแบบนิสัยเปลี่ยนไป พล็อตเกมก็เริ่มเปลี่ยนแล้ว เหมือนการเกิด butterfly effect ~
.
เนื้อเรื่องอาจจะดูเหมือนจะเดินช้าไปบ้าง แต่เรากลับรู้สึกว่าทุกอย่างมีปม มีเรื่องราว ผจญภัย เกมการเมือง มีการวางแผนการมาเป็นอย่างดี ขอชื่นชมเลยอ่ะ มีความครบหมดทุกอย่าง จนสามารถมีจักรวาลเป็นของตัวเองได้เลย
ในมุมของเรื่องความรัก ....ถึงเรื่องนี้จะมาแนวเกมจีบหนุ่ม มีพระเอกให้เลือกมากมายยั้วเยี้ย แต่ที่พอจะเข้าวินจริง ๆ ดันเป็นรักสามเศร้า ที่ชวนน่าปวดหัวมากก ในเมื่อนางเอกหลักของเกมไม่เลือกรูทไหนเลย ความซวยจึงมาตกอยู่ที่นางร้ายย้อมแมวสินะ /ซวยที่ไหนกำไรเห็น ๆ
คนแรก'ซีริล'คู่หมั้นเจ้าชายรูปหล่อสุดแสนจะเพอร์เฟค ลูกรักผู้ผลิตเกม แต่ก็เป็นตัวหายนะสุด ๆ สำหรับนางร้ายอย่างเธอ กับ'ซิลบาสเตียน'...น้องชายของที่คู่หมั้น ที่เคยเป็นอดีตคู่แค้นข้ามชาติภพกับเธอมาก่อน /โหยย ดีงามทั้งคู่ แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องเป็นไปตามแต้มบุญที่จะหนุนนำจริง ๆ
ถ้าถามว่าอ่านแล้วชอบตัวละครที่สุดในเรื่องเราตอบไม่ได้ (ไขว้นิ้ว ความจริงอยู่เรือจอมมาร อุ๊ปป) เพราะเราคิดว่าชอบเกือบทุกตัวเลย ไม่ว่าจะ เรนิส ซิลบาสเตียน ซีริล เจนนี่ เบลล่า etc. ชอบการที่นำคาแรคเตอร์ยอดฮิตมาบิดมุมมอง ใส่กรอบใหม่จากที่เป็นคาแรคเตอร์ยอดฮิต พอไรท์บิดมุมมองปุ๊ปกลายเป็นว่าตัวละครนี้โคตรจะเสียความนิยามไปเลย ถถถ น่าสงสาร นอกจากนี้ยังชอบที่นข.ครีเอทตัวละครให้มีนิสัยเทา ๆ ไม่ได้ดูเฟคจนเว่อร์แบบ ดี หรือเลวเกินไป คือทุกคนมีมุมเห็นแก่ตัวของการเป็นมนุษย์กันหมด มีแบ็กกราวน์ หรือต้นทุนทางสังคมที่ทำให้เราเกลียดไม่ลง บางตัวละครก็มึน ซึนบ้างเล็กน้อย(เหรอ) บางตัวก็เหมือนไปหล่นถังกาวมา แต่พอมาอยู่รวมกันแล้วมันสนุก เฮฮาเว่อร์วังมากเลยทีเดียว โคตรชอบในจุดนี้มากจริง ๆ อ้ออ! ยกเว้นนังแอริล...นังแว้นนั่นไว้คน สันดานเปลี่ยนยากก
.
เราคงไม่ได้วิจารณ์ลักษณะนิสัยตัวละครว่าโอ ไม่โอยังไง เพราะอย่างที่บอกข้างบนว่า มันเทา ๆ เกือบทุกตัว แถมยังเด่นเยอะมากก ร่ายไปอีกสามหน้าคงไม่จบบ เอาเป็นว่าลองไปอ่านเองได้เลย เราว่าไรท์เขียนดี การบอกเล่าของแต่ละมุมมองก็บอกถึงตัวตน ลักษณะนิสัยชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ต้องไปตีความอะไรเพิ่ม แค่เราอ่าน และ เพลิดเพลินไปกับพวกเขาเหล่านั้นก็พอ/ได้ข่าวว่าคิ้วผูกไปสามวัน 555 ไม่ใช่ล่ะ
reviewer author
@Wduffsnkk
5 ก.พ. 61 / 09:15 น.

2