แค่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเนื้อเรื่อง แต่สิ่งที่ได้กลับเกินความคาดหวังไว้มาก
รีวิวถึงลำดับตอนที่ 50
เยี่ยมมาก
ไม่เคยวิจารณ์นิยายที่ไหน ตอนแรกยอมรับว่าเป็นนักอ่านเงาไม่เคยมีแอคเค้าที่นี่มาก่อน แต่เพราะหลงเข้ามาอ่านนิยายของคุณ ผมเลยอดสมัครมาเพื่อเขียนบทวิจารณ์ให้ไม่ได้ หากวิจารณ์ตรงไหนไม่ดี หรือดูไม่เป็นมืออาชีพ ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
เริ่มเลยละกันสำหรับเรื่องย่อ ตรงนี้ยอมรับว่าดึงดูดมาก เอาจริงๆคือมันสะกิดใจตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว เพราะมันดูเข้าถึงง่าย เห็นแล้วรู้เลยว่าเป็นนิยายที่เน้นแนวใสๆ ตอนแรกที่คลิ๊กเข้ามาก็ไม่ได้คาดหวังอะไร เพราะคิดว่าน่าจะเป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ และคนเขียนก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง เพราะใสมากซะจนเลือดกำเดากระฉูด เอ้ย ไม่ใช่! แม้คาแร็กเตอร์ที่วางไว้อาจจะแมสไปซ้ำกับนิยายหรือการ์ตูนเรื่องอื่นๆบ้าง แต่ผมก็ชอบเอกลักษณ์ของตัวละคร โดยเฉพาะชื่อฮันเตอร์กับเสือ ไม่รู้สิ มันน่ารักดีอ่ะครับ ผมชอบความสุดโต่งของพระเอกที่รัก หลง หื่น และมัวเมากับนายเอกมากๆ คนเขียนเองก็บรรยายเสือได้ซึนๆน่าหยิกน่าแกล้งดี คือไม่ได้บรรยายเขาให้เป็นนายเอกที่ต้องรอคอยพระเอกมาเทคแคร์อย่างเดียว คือเสือมันก็ดูแลตัวเองได้ แต่เพราะฮันเตอร์ชอบสปอยเบบี๋ของเขา ความสัมพันธ์ของสองคนนี้เลยออกมาน่ารักน่าชัง แต่ติดตรงที่เขารักกันเร็วไปหน่อย แต่พออ่านไปเรื่อยๆส่วนนี้กลับไม่มีปัญหามากนัก เพราะคนเขียนสามารถเขียนเรื่องจนทำให้คนอ่านเชื่อใจว่ามันรักกันจากใจจริงๆ ไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ฉาบฉวย
เรื่องภาษา มีพิมพ์ผิดพิมพ์ตกไปบ้าง แต่ก็ต้องขอชมว่าเรียบเรียงได้ดี ใช้คำพูดเข้าใจง่าย ไม่ค่อยอารัมภบทเวิ่นเว้อ ช่วงที่ต้องบรรยายถึงอารมณ์ตัวละครก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีจนเกิดอารมณ์ร่วมไปด้วย แต่บางทีมันก็แอบสะดุดเพราะคนเขียนเล่นเล่าสลับไปสลับมาระหว่างพระเอก นายเอก และบุคคลที่สาม ยังดีที่ตอนนี้คนเขียนแก้แล้วโดยการใส่ชื่อระบุว่าพาร์ทนี้ใครเป็นคนดำเนินเรื่อง
เรื่องหน้านิยาย การแบ่งวรรคตอน ขนาดฟ้อนท์ ย่อหน้า ถือว่าสบายตามาก ไม่ติดกันเกินไป ไม่ห่างกันเกินไป แต่บางตอนก็น้อย บางตอนก็เยอะ ซึ่งตรงนี้ผมเข้าใจ เพราะคนเขียนอาจจะคิดมาแล้วว่าควรจะตัดตอนไหน
มาถึงหัวข้อสุดท้ายคือแก่นเรื่อง ทุกอย่างก็สมเหตุสมผล และลงตัวในแบบของมัน ถือว่าคนเขียนทำการบ้านมาดี เว้นแต่ช่วงหลังๆที่จู่ๆตัวร้ายก็โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย (ตรงนี้ขออนุญาตไม่สปอยเนื้อเรื่อง) แต่ก็ยอมรับนะว่าประหลาดใจและคิดไม่ถึงว่าคนเขียนจะเอาแบบนี้ ถือว่าเป็นการเพิ่มอรรถรสให้นิยายไป อ่านจบแล้วไม่ได้อะไรเลย นอกจากความสุข นิยายเรื่องนี้ไม่ได้โฟกัสที่ความรักอย่างเดียว นิยายเรื่องนี้โฟกัสเรืองครอบครัว เรื่องเพื่อน มิตรภาพ เรื่องชีวิตอันสับสนวุ่นวายของวัยรุ่น ความผิดพลาด การแก้ไขสิ่งผิดพลาด การยอมรับความผิดพลาด ดังที่ผมบอกไปว่ามันได้กลับมาเกินกว่าที่คาดหวัง
ขอให้นักเขียนสู้ๆนะครับ การแต่งนิยายไม่ใช้เรื่องง่ายเลย และหวังว่าจะได้อ่านนิยายเรื่องใหม่ของคุณอีกในอนาคตนะครับ ขอบคุณที่ทำให้นักอ่านเงาคนนี้มีความสุข
เริ่มเลยละกันสำหรับเรื่องย่อ ตรงนี้ยอมรับว่าดึงดูดมาก เอาจริงๆคือมันสะกิดใจตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว เพราะมันดูเข้าถึงง่าย เห็นแล้วรู้เลยว่าเป็นนิยายที่เน้นแนวใสๆ ตอนแรกที่คลิ๊กเข้ามาก็ไม่ได้คาดหวังอะไร เพราะคิดว่าน่าจะเป็นนิยายที่อ่านได้เรื่อยๆ และคนเขียนก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง เพราะใสมากซะจนเลือดกำเดากระฉูด เอ้ย ไม่ใช่! แม้คาแร็กเตอร์ที่วางไว้อาจจะแมสไปซ้ำกับนิยายหรือการ์ตูนเรื่องอื่นๆบ้าง แต่ผมก็ชอบเอกลักษณ์ของตัวละคร โดยเฉพาะชื่อฮันเตอร์กับเสือ ไม่รู้สิ มันน่ารักดีอ่ะครับ ผมชอบความสุดโต่งของพระเอกที่รัก หลง หื่น และมัวเมากับนายเอกมากๆ คนเขียนเองก็บรรยายเสือได้ซึนๆน่าหยิกน่าแกล้งดี คือไม่ได้บรรยายเขาให้เป็นนายเอกที่ต้องรอคอยพระเอกมาเทคแคร์อย่างเดียว คือเสือมันก็ดูแลตัวเองได้ แต่เพราะฮันเตอร์ชอบสปอยเบบี๋ของเขา ความสัมพันธ์ของสองคนนี้เลยออกมาน่ารักน่าชัง แต่ติดตรงที่เขารักกันเร็วไปหน่อย แต่พออ่านไปเรื่อยๆส่วนนี้กลับไม่มีปัญหามากนัก เพราะคนเขียนสามารถเขียนเรื่องจนทำให้คนอ่านเชื่อใจว่ามันรักกันจากใจจริงๆ ไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ฉาบฉวย
เรื่องภาษา มีพิมพ์ผิดพิมพ์ตกไปบ้าง แต่ก็ต้องขอชมว่าเรียบเรียงได้ดี ใช้คำพูดเข้าใจง่าย ไม่ค่อยอารัมภบทเวิ่นเว้อ ช่วงที่ต้องบรรยายถึงอารมณ์ตัวละครก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีจนเกิดอารมณ์ร่วมไปด้วย แต่บางทีมันก็แอบสะดุดเพราะคนเขียนเล่นเล่าสลับไปสลับมาระหว่างพระเอก นายเอก และบุคคลที่สาม ยังดีที่ตอนนี้คนเขียนแก้แล้วโดยการใส่ชื่อระบุว่าพาร์ทนี้ใครเป็นคนดำเนินเรื่อง
เรื่องหน้านิยาย การแบ่งวรรคตอน ขนาดฟ้อนท์ ย่อหน้า ถือว่าสบายตามาก ไม่ติดกันเกินไป ไม่ห่างกันเกินไป แต่บางตอนก็น้อย บางตอนก็เยอะ ซึ่งตรงนี้ผมเข้าใจ เพราะคนเขียนอาจจะคิดมาแล้วว่าควรจะตัดตอนไหน
มาถึงหัวข้อสุดท้ายคือแก่นเรื่อง ทุกอย่างก็สมเหตุสมผล และลงตัวในแบบของมัน ถือว่าคนเขียนทำการบ้านมาดี เว้นแต่ช่วงหลังๆที่จู่ๆตัวร้ายก็โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย (ตรงนี้ขออนุญาตไม่สปอยเนื้อเรื่อง) แต่ก็ยอมรับนะว่าประหลาดใจและคิดไม่ถึงว่าคนเขียนจะเอาแบบนี้ ถือว่าเป็นการเพิ่มอรรถรสให้นิยายไป อ่านจบแล้วไม่ได้อะไรเลย นอกจากความสุข นิยายเรื่องนี้ไม่ได้โฟกัสที่ความรักอย่างเดียว นิยายเรื่องนี้โฟกัสเรืองครอบครัว เรื่องเพื่อน มิตรภาพ เรื่องชีวิตอันสับสนวุ่นวายของวัยรุ่น ความผิดพลาด การแก้ไขสิ่งผิดพลาด การยอมรับความผิดพลาด ดังที่ผมบอกไปว่ามันได้กลับมาเกินกว่าที่คาดหวัง
ขอให้นักเขียนสู้ๆนะครับ การแต่งนิยายไม่ใช้เรื่องง่ายเลย และหวังว่าจะได้อ่านนิยายเรื่องใหม่ของคุณอีกในอนาคตนะครับ ขอบคุณที่ทำให้นักอ่านเงาคนนี้มีความสุข
0