เล่นเกมจงเล่นให้สนุก นิยายเรื่องนี้แหละที่จะทำให้ความสนุกของแนวเกมออนไลน์กลับมา
รีวิวถึงลำดับตอนที่ 67
เยี่ยมมาก
เริ่มเรื่องมาด้วยความจืดชืดของพระเอกที่ใช้เกมเป็นเพียงสถานที่พักผ่อน จนได้พบกับเพื่อน ได้เล่นเกมส์อย่างจริงจัง มีตัวละครเข้ามามากมายเพราะการสร้างความสัมพันธ์ คอดนอกกรอบ จนกระทั่งเนื้อเรื่องพลิกแล้วพลิกอีกชวนให้ลุ้นตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง
ที่ผ่านมาพี่อ่านแนวเกมออนไลน์มามาก หลายเรื่องที่เริ่มต้นได้ดี แต่สุดท้ายแล้วความพยายามสร้างมิติให้สลับซับซ้อนทำให้ความสนุกในตอนแรกหายไป ตอนแรกที่พระเอกคุยเรื่องจะตั้งกิลด์ก็มีเครียดขึ้นมานิดหน่อย แต่ไรเตอร์ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ยังคงเกรียน ฮา และนอกรีตเหมือนเดิม
การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างมีขั้นมีตอน ไม่เร่งรีบจนเกินไป มีหลากหลายอารมณ์ที่เข้ามาให้ได้สัมผัส แต่ที่สำคัญคือความสนุกและทำให้หัวเราะหรือยิ้มตามในทุกๆตอน
ตัวละครแต่ละตัวมีเอกลักษณ์ชัดเจน และปสดงให้เห็นถึงพัฒนาการ มีหลายอย่างที่เหมือนถ่ายทอดความสงสัยและความคิดนอกกรอบจากการเล่นเกมออนไลน์จริงๆออกมาให้เกิดขึ้น อย่างการปีนขึ้นท้องฟ้าหรือทะเลาะกับเอนพีซีให้ตายไปข้างนึง ไม่ทีตัวละครที่เยอะจนน่าปวดหัว่ค่อยๆเข้ามาให้เราได้ทำความรู้จักทีละตัวๆจนเกิดความผูกพันขึ้นมา
การใช้ภาษา ต้องบอกว่าเป็นแบบที่หามานาน ทุกวันนี้การดำเนินเรื่องจะเน้นไปให้บุคคลที่สามหรือตัวเอกเป็นคนจัดการ บ่อยครั้งที่บุคคลที่สามบรรยายออกมาเป็นพรรณนาโวหารมากเกินไปจนต้องข้ามหรือตัวเอกบ่นความรู้สึกมากเกินจนขาดอรรถรส นี่คือการผสมผสานข้อดี อธิบายกระชับ เห็นภาพตาม และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีการทิ้งช่วงความสงสัยแต่ละตอนจนทำให้ต้องตามต่อแบบวาลไม่ลง ชอบการนำภาพมาประกอบให้เห็นภาพสกิล ค่าต่างๆชัดมากค่ะ ทำความเข้าใจง่ายขึ้นเยอะ
สุดท้ายแล้ว ถึงเรื่องนี้จะเป็นนิยายที่เน้นความสนุก แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิดต่างๆ ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว ความสามัคคี การเสียสละ มีน้ำใจ ที่สำคัญที่สุดคือการคิดนอกกรอบ(แน่นอนว่าพระเอกก็ยังคงตั้งอยู่ในจิตใต้สำนึกนึกถึงคนอื่นจนเป็นฮีโร่ในเกมฮีโร่ได้ ได้ แตกต่างแต่ไม่แตกแยก) ดังนั้นขอให้คงความนอกรีตแบบนี้ต่อไปนะคะ :)
จะติดตามเสมอค่ะ
ที่ผ่านมาพี่อ่านแนวเกมออนไลน์มามาก หลายเรื่องที่เริ่มต้นได้ดี แต่สุดท้ายแล้วความพยายามสร้างมิติให้สลับซับซ้อนทำให้ความสนุกในตอนแรกหายไป ตอนแรกที่พระเอกคุยเรื่องจะตั้งกิลด์ก็มีเครียดขึ้นมานิดหน่อย แต่ไรเตอร์ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ยังคงเกรียน ฮา และนอกรีตเหมือนเดิม
การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างมีขั้นมีตอน ไม่เร่งรีบจนเกินไป มีหลากหลายอารมณ์ที่เข้ามาให้ได้สัมผัส แต่ที่สำคัญคือความสนุกและทำให้หัวเราะหรือยิ้มตามในทุกๆตอน
ตัวละครแต่ละตัวมีเอกลักษณ์ชัดเจน และปสดงให้เห็นถึงพัฒนาการ มีหลายอย่างที่เหมือนถ่ายทอดความสงสัยและความคิดนอกกรอบจากการเล่นเกมออนไลน์จริงๆออกมาให้เกิดขึ้น อย่างการปีนขึ้นท้องฟ้าหรือทะเลาะกับเอนพีซีให้ตายไปข้างนึง ไม่ทีตัวละครที่เยอะจนน่าปวดหัว่ค่อยๆเข้ามาให้เราได้ทำความรู้จักทีละตัวๆจนเกิดความผูกพันขึ้นมา
การใช้ภาษา ต้องบอกว่าเป็นแบบที่หามานาน ทุกวันนี้การดำเนินเรื่องจะเน้นไปให้บุคคลที่สามหรือตัวเอกเป็นคนจัดการ บ่อยครั้งที่บุคคลที่สามบรรยายออกมาเป็นพรรณนาโวหารมากเกินไปจนต้องข้ามหรือตัวเอกบ่นความรู้สึกมากเกินจนขาดอรรถรส นี่คือการผสมผสานข้อดี อธิบายกระชับ เห็นภาพตาม และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีการทิ้งช่วงความสงสัยแต่ละตอนจนทำให้ต้องตามต่อแบบวาลไม่ลง ชอบการนำภาพมาประกอบให้เห็นภาพสกิล ค่าต่างๆชัดมากค่ะ ทำความเข้าใจง่ายขึ้นเยอะ
สุดท้ายแล้ว ถึงเรื่องนี้จะเป็นนิยายที่เน้นความสนุก แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิดต่างๆ ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว ความสามัคคี การเสียสละ มีน้ำใจ ที่สำคัญที่สุดคือการคิดนอกกรอบ(แน่นอนว่าพระเอกก็ยังคงตั้งอยู่ในจิตใต้สำนึกนึกถึงคนอื่นจนเป็นฮีโร่ในเกมฮีโร่ได้ ได้ แตกต่างแต่ไม่แตกแยก) ดังนั้นขอให้คงความนอกรีตแบบนี้ต่อไปนะคะ :)
จะติดตามเสมอค่ะ
0