[EXO] TAO's secretz {alltaotaoall}

ลำดับตอนที่ #13 : Away Special ๒

คุณท่านนนนน~' เสี่ยวหมิงละสายตาจากบัญชีสินค้าของท่าเรือที่พึ่งไปขยายกิจการที่หยวินหนาน พับสมุดปกแข็งเล่มหนาเก็บไว้ที่ลิ้นชักข้างหัว

เตียงสวย ส่งยิ้มอ่อนให้คนที่เดินลากสลิปเปอร์อ่อยๆขึ้นมาบนเตียง คนอะไรน่าตีนัก หัวก็กลม แก้มก็กลม ปลายจมูกก็กลม ติดแค่เพียงว่าคนตรง

หน้าร้องเจ็บได้เท่านั้น หากเป็นอย่างอื่นไป หวางเสี่ยวหมิงสาบานว่าจะต้องทำอะไรซะกอย่างกับคนตรงหน้าแรงๆซักทีสองที

'เช็ดผมแห้งหรือยัง' อีกคนนอนคว่ำ เท้าคางกับแขน พยักหน้ารับคำจนแก้มอ้วนๆพลอยทวีความน่าหยิกเข้าไปอีกไม่รู้กี่เท่าตัว

 

'คุณท่าน พรุ่งนี้คุณท่านว่างไหมฮะ' คุณท่านของเด็กแก้มอ้วนพยักหน้า และนั่นก็เพียงพอที่จะกระตุ้นฟังก์ชั่นพิเศษในตัวของหวางจือเทาทำงาน
ได้อย่างไม่ยาก

หัวทุยๆย้ายตำแหน่งจากแขนของตัวเองไปอยู่บนแผงอกกว้าง เกลือกหน้าไปมา ราวกับรู้ว่าจากตำแหน่งนี้ จมูกโด่งของเจ้าของแผ่นอกรับกลิ่นแชมพูเด็กได้ดีเพียงใด

'อ้อนอะไรพี่คะคนดี' 

'พรุ่งนี้ไปดูหนังกันนะฮะ นะๆๆๆๆ' เมื่อคนตัวสูงไม่มีทีท่าว่าจะตอบตกลง ร่างเล็กก็ยังไม่ยอมแพ้ จากที่แค่เกลือกหน้าไปมาบนแผงอกอุ่น เขี้ยวขาวก็เริ่มฉายแววซุกซน กระดุมเม็ดกลมที่ถูกกลัดอยู่ในรังดุมอย่างเรียบร้อย ค่อยถูกไอ้ตัวร้ายคุกคาม ริมฝีปากสดคาบรังดุมให้ยกสูง และฟันคมก็ค่อยๆทำหน้าที่ริดให้หลุดออกจากกัน

 

ทีละเม็ด

ทีละเม็ด

 

อาจเป็นเพราะหวางจือเทากำลังก้มหน้าก้มตาเรียกร้องถึงสิ่งที่ต้องการอยู่ จนลืมไปแล้วว่าแต่การกลั้นลมหายใจ ไม่สามารถลดอุณหภูมิของเลือกที่กำลังเดือดในอกหวางเสี่ยวหมิงได้เลย

 

ทุกๆครั้งที่กระดุมถูกปลดออก ราวกับแกล้งกัน ปลายจมูกรั้น จะเฉียดเข้าใกล้ส่วนเนื้อเปลือยเปล่าเข้ามา มัดอกที่ประกอบด้วยปลายประสาทนับล้านเซลล์ สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆ ที่เหมือนจงใจผ่อนปรนให้รดอยู่ตรงตำแหน่งที่ไวต่อสัมผัสอยู่อย่างนั้น

 

ก่อนที่ตัวเองจะหลุดเข้าไปสู่เขาวงกตที่ทั้งร้อนแรงและหอมหวานของคนตรงหน้า เสี่ยวหมิงตัดสินใจตรึงแขนขาวของเด็กดื้อตาใสตรงหน้าขึ้นสูง นี่แน่ะ มีที่ไหน มาแกล้งเขาแบบนี้แต่ยังหัวเราะคิกคัก เสี่ยวหมิงทนไม่ไหวจนต้องจูบแรงๆลงบนริมฝีปากสีสดนั่นแล้วใช้ริมฝีปากของตัวเองขบลงแรงๆซ้ำอีกที

 

'คุณท่านหน้าบึ้งใหญ่เลย~' หวางจือเทายังไม่หยุดชอบใจ จะว่าไปเสี่ยวหมิงก็ไม่ได้โกรธอะไรตั้งแต่แรก ออกจะหมั่นเขี้ยวมากกว่า จัดการพลิกตัวอีกคนให้หนังหันหลังให้ตัวเอง แล้วรั้งเข้ามากอดแน่นๆ เจ้าตัวดีชอบนักแล่ะท่านี้ เพราะจะได้นั่งเอกเขนกอย่างที่สุด นั่งพิงหลังกับอกอุ่นๆ แล้วเอนหัวไปซบกับไหล่ของคุณท่าน อะไรจะสบายเท่านี้เป็นไม่มี 

แนวไหล่สวยอยู่พอดีกับระดับสายตา ไม่มีอะไรจะน่าปรารถนาเท่ากานได้ฝังจมูกลงไปแรงๆให้ลูกแมวตัวจ้อยหัวเราะคิกคัก

 

'สรุปจะพาเทาไปดูหนังได้หรือยังฮะ~'

'อยากดูขนาดนั้นเชียว?' เทาพยักหน้า ในเมื่อเจ้าตัวเค้าอยากดูขนาดนี้ จะให้เสี่ยวหมิงกลายร่างเป็นผู้ใหญ่ใจร้ายอีกได้ยังไง

'อื้ม ไปสิ แต่รอบดึกหน่อยนะ พรุ่งนี้ตอนเย็นๆจะมีเจ้าของที่ดินมาคุยกับพี่เรื่องสัมปทาน' แค่นั้นเจ้าตัวร้ายก็ยิ้มกว้าง เอี้ยวตัวฝังปลายจมูกมนลงบนผิวแก้มกร้านเต็มแรง ดวงตากลมโตกหยีเล็กอย่างไม่ปกปิดอารมณ์ดีใจของตนแม้แต่น้อย

'ฮื้อออคุณท่านใจดีจัง'

'ใครบอก' ปากเล็กๆที่ยิ้มค้างเบะลงทันที ไม่มีอะไรที่คุณท่านจะให้หนูง่ายๆบ้างเลยสินะ!

'ทำไมทำหน้าแบบนั้นเล่า~' เสี่ยวหมิงพูดหยอก เชิดปลายคางมนปลายจมูกโด่งดุนเข้าหาปลายจมูกกลม เทาจั๊กจี๋จนต้องหดคอหนี

'พอแล้วววว คุณท่านนน' นอนตัวอ่อนหายใจแรงอย่างหมดท่า เพราะทุกๆการกระทำของคุณท่านก็เหมือนจะโดนจุดที่อ่อนไหวของเทาไปเสียหมด

'จะดูหนังก็ต้องมีค่าตั๋วหนังสิ หื๊ออออ' พูดชิดลำคอขาว ดวงตากลมโตเหลือบมองเงาที่ทอดในกระจก นี่นับเป็นสถานการณ์สุ่มเสี่ยงของหวางจือเทา ค่าตั๋วหนังที่ต้องจ่ายให้นายตั๋วคนนี้ไม่รู้ว่าเทาต้องจ่ายจนหมดตัวเท่าไหร่ 

'อะ..อื้อคุณท่าน..อ๊ะ วันนี้เทาไปหาคุณหมอมา..อ๊ะ แล้ว' แล้วก็ได้ผล คนตัวโตยอมปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ แลกกับการจูบหนักๆที่กกหูขาวหนึ่งที

'หมอว่าไงบ้างคะ หื๊ม' พลิกคนตัวนิ่มให้หันหลังเข้าอกตัวเองอีกครั้ง โยกตัวเบาๆให้อีกคนสบายตัว

'อื้ออออ คุณหมอบอกว่าร่างกายเข้าที่ขึ้นมากแล้ว พักผ่อนเยอะๆ อีกไม่นานน่าจะมีเจ้าตัวเล็กได้แล้ว' เสียงทุ้มตอบรับในคอ มือใหญ่ลูบหน้าท้องนิ่มไปมา ประสานรับกับจังหวะการโยกตัว จังหวะนิ่มนวลทำให้ลูกแมวตัวน้อยผ่อนคลายจนหาววอดได้ไม่ยาก เสี่ยวหมิงยิ้มอย่างผ่อนคลายเมื่อเห็นท่าทางน่ารักนั่น มือหนาเอี้ยวไปดึงหมอนนุ่มมาจัดให้เข้าที่เข้าทาง โดยที่แขนนึงก็ประคองศีรษะกลมดิ๊กอย่างระมัดระวัง 

ผ้าห่มผืนหนาถูกดึงขึ้นถึงต้นคอ เทานอนนิ่งอย่างว่าง่าย พร้อมดวงตาที่ปรือปรอยเต็มที

'เห็นว่าวันนี้ไปหาหมอมาเหนื่อยๆหรอก ถึงยอมปล่อย' เหน็บแนมด้วยความหมั่นเขี้ยว มือหนาเสยผมหน้าม้าสีอ่อนขึ้นจนเห็นหน้าผากทุย จนอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปฝาก รอยจูบอุ่นๆเพื่อเป็นการสัญญาว่าจะตามไปปกป้องอีกคนในห้วงความฝันเอง

'ฝันดีนะคะ คนดี'

 

 

.
.
.
.
.
.
.
.


เสี่ยวหมิงยังต้องจัดการเรื่องราวทางธุรกิจของตัวเองอีกนิดหน่อย จึงต้องเลี่ยงออกมาสะสางที่ห้องทำงาน เพราะกลัวจะไปรบกวนช่วงเวลาฝันหวานของใครอีกคนเข้า

'คุณพ่อ~' ไม่ใช่ใครที่ไหน ลูกชายหัวโปรดนั่นเอง เสี่ยวหมิงอ้าแขนรับน้ำหนักที่โถมเข้ามาของเด็กไม่รู้จักโต แต่ก็เพราะท่าทางเอาแต่ใจเหล่านี้ ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี เสี่ยวหมิงก็ยังหลงลูกชายคนนี้เหลือเกิน

'ว่าไงครับลูก ทำไมยังไม่นอนอีก'

'วันนี้ชุนไปเดินชนผู้ชายคนนึงมา ชุนทำนาฬิกาเค้าแตก' กระตุกชายเสื้อคุณพ่อเบาๆ ด้วยสีหน้ารู้สึกผิด ที่ไม่ว่าใครในโลกนี้เห็นเจ้าก็คงโกรธไม่ลง

'อ้าว นาฬิการุ่นไหนล่ะลูก ช่างนาฬิกาของพ่อก็น่าจะซ่อมได้'

'อู...อูโบลท์ ฮะคุณพ่อ' เสี่ยวหมิงขมวดคิ้ว นาฬิการาคาสูงขนาดนั้น น่าแปลกที่ยังจะมีคนอื่นชิงเต่านอกจากเค้าที่ซื้อได้ แถมยังไม่เอาเรื่องเสี่ยว

ชุนที่ทำแตกอีก คงจะต้องทั้งรวย และใจกว้างมากแน่ๆ

'คุณลุงซิ่วไงครับลูก คุณลุงซิ่วฝีมือดีมาก น่าจะซ่อมได้ไม่ยากนะ' 

'จริงหรอฮะะะ ดีจัง!' ลูกชายตัวแสบยิ้มกว้าง จนเสี่ยวหมิงชักจะสงสัยมากกว่าเดิมว่าทำไมต้องดีใจขนาดนั้น

'ให้พ่อเอาไปซ่อมให้มั้ย?' เสี่ยวชุนส่ายหัวดิ๊ก หอมแก้มคุณพ่อเร็วๆ แล้ววิ่งตึงตังกลับห้องนอนไป

'เดี๋ยวชุนเอาไปซ่อมเองฮะ คุณพ่อรีบๆนอนนะ กู๊ดไนท์ฮะ!' 

 

 

ด้วยสัญชาตญาณความเป็นพ่อที่ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความอันตรายมาตลอด 30 ปี ตะกอนบางอย่างในใจ กำลังพร่ำบอกเค้าว่า เจ้าของนาฬิกาไม่ได้ถูกเสี่ยวชุนเดินชน กลับกันคนๆนั้นเป็นคนเดินชนเสี่ยวชุน เพื่อให้นาฬิการาคาแพงที่ถูกใช้เป็นเพียงเครื่องมือของแผนที่ซ่อนอยู่ตกลงมาแตก



----------------------------------------------------------------------------------------

ก่อนอื่นต้องขอโทษจริงๆค่ะที่หายไปนาน มากๆ ด้วย ไม่ใช่นาธรรมดา ขอบคุณหลายๆคนที่เข้าไปทวงในอาส์กนะคะ เราดีใจมากเลยที่ยังไม่ลืมคุณท่านกะหนูเทากัน ฮือ ตอนนี้ไม่อยากทำให้พาร์ทนี้เป็นแค่สเปเชียลแล้ว ทำเป็นภาคต่อเลยดีมั้ย ขอซาวน์เสียงหน่อย555555555
สุดท้ายนี้ขอบคุณมากๆค่ะที่ยังติดตามฟิคกากๆเรื่องนี้อยู่ แล้วก็อย่าลืมรอติดตามผลงานหนังที่คุณท่านกะแฟนเด็กเค้าเล่นด้วยกันด้วยโนะะะ


ฝากแท็ก #ห้องลับน้องเทา ด้วยนะค้า