สาวสวยสุดแสบ กับ นายแบบสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #7 : ความลับที่ถูกเปิดออก

“ รินโกะ เราเลิกกันเถอะนะ……”

    “ ไม่นะ ฮายาเตะ รอก่อน นายรักชั้นไม่ใช่เหรอ “

    “ ชั้นไม่รักเธอ ชั้นก็แค่หลอกเธอเท่านั้นแหล่ะ ชั้นไม่ได้รักเธอ “

    “ ไม่นะ…มันไม่เป็นความจริงใช่มั๊ย นายรักชั้น ตอนนั้นนายบอกว่านายรักชั้นหนิ่ “

    “ ชั้นหลอกเธอ “

    “ ชั้นหลอกเธอ “

    “ ม่ายยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!! “ แฮ่กๆๆ !!! นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมหมู่นี้ชั้นถึงฝันถึงฮายาเตะบ่อยนักนะ ทั้งที่ชั้นเกือบจะลืมเหตุการณ์นั้นไปได้หมดแล้วแท้ๆ

ก๊อกๆ !!!    “ คุณหนูคะ เป็นอะไรไปคะ “

    “ ปะ…เปล่าหรอกค่ะ ป้านาคาเดะ “

    “ งั้น ดิชั้นไปก่อนนะคะ “

วันรุ่งขึ้น

    “ ว้าย !!! หน้าตาเธอทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ รินริน !! O_O “

    “ หือ !! เป็นยางงายเหรอ ยูมิ  -__- “

    “ ก็ที่ตาเธอน่ะสิคล้ำเป็นหมีแพนด้าเลย “

    “ เหรอ -__- “

    “ ใช่ แต่ชั้นว่าวันนี้เธอแปลกๆ ไปนะ ดูซึมๆ จังเลย ไม่ใช่รินรินคนเดิมนี่ เมื่อวานมันเกิดอะไรขึ้นเหรอ “

    “ ชั้นฝัน “

    “ โธ่ !! รินรินแค่ฝันเอง “

    “ ไม่ใช่ฝันธรรมดานะ…..”

    “ เอ๋…”

    “ ชั้นฝันเกี่ยวกับเรื่องของฮายาเตะน่ะ….”

    “ O_O ฮะ….ฮายาเตะอ่ะนะ “

    “ อืม “

    “ เธอยังไปใส่ใจคนอย่างมันอีกเหรอเนี่ย ปล่อยวางไปเถอะ “

    “ ชั้นก็ปล่อยมันไปแล้วนะ แต่ว่าหมู่นี้เป็นไรไม่รู้ ชอบฝันถึงเหตุการณ์นั้นอ่ะ……”

    “ พอเถอะนะ รินริน เธอไม่ต้องไปใส่ใจมันนะ ทำใจนะ ตอนนี้อยู่กับยูแฮจินให้มีความสุขก็พอ “

    “ เค้ากลับมาแล้ว…….”

    “ เอ๋…”

    “ มัตสึงาว่า มิสึกิ เธอกลับมาแล้ว….”

    “ ยัยนั่นอ่ะนะ “

    “ ใช่ “

    “ ก็ยัยนั่นมันไปต่างประเทศไม่ใช่เหรอ “

    “ ก็ใช่ แต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว “

    “ หวัดดีจ้า สาวๆ “ แล้วนายมาซึก็ทำท่าจะวิ่งมากอดพวกเรา ฝันไปเถอะย่ะ…..พลั่ก!!!

    “ โอ๊ย !!!! รินรินอ่ะ เล่นแรงชะมัดเลย ชกกันเข้ามาได้ “

    “ ก็นายชอบเล่นพิเรนทร์อ่ะ “

    “ ผมขอโทษคร้าบบบ “

    “ แล้วเมื่อกี้คุยอะไรกันอยู่เหรอ หน้าตาเคร่งเครียดเชียว “

    “ ……. “

    “ เรื่องของไอ้ฮายาเตะไง “ ยูมิเห็นชั้นไม่ตอบ ยูมิเลยตอบแทนชั้น

    “ รินริน นี่เธอยังไม่ลืมเจ้านั่นอีกเหรอ “

    “ ชั้นน่ะลืมไปแล้ว แต่ว่าไม่รู้เป็นอะไรหมู่นี้ชอบฝันถึงเหตุการณ์เมื่อวันนั้น…….”

“งั้นเรารีบไปโรงเรียนกันดีกว่า “ ยูมิรีบพูดขึ้นมา

ที่โรงเรียน

    “ คุณรินโกะค้า !!!!!!!!! “

    “ มีอะไรล่ะ มาริ “

    “ ฮะ….ฮา…ยะ..ยาเตะ..ค่ะ “

    “ อะไรนะ !!! “

    “ ฮายาเตะมาหาคุณรินรินค่ะ “

    “ รินริน……”

    “ ฮะ….ฮายาเตะ นายมาที่นี่อีกทำไม “

    “ ชั้นมีเรื่องต้องคุยกับเธอนะรินริน “

    “ ชั้นไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกับนายอีกแล้ว เชิญนายกลับไปได้เลย “

    “ แต่……”

    “ ไม่ !!!! กลับไปซะ มาซึ ยูมิ พานายนี่ออกไป ชั้นไม่อยากจะเจอเค้า “

    “ ดะ..เดี๋ยวก่อนสิ..รินริน ยูมิ มาซึกิ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ “

    “ นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งพวกเราแล้วนะ ฮายาเตะ เพราะนายไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับพวกเราแล้ว “ และยูมิ กับมาซึก็พาตัวนายนั่นออกไปจากห้องจนได้

    “ รินริน ไม่เป็นไรนะ อย่าไปสนใจกับเรื่องแค่นี้เลย ลืมเค้าซะ “

    “ ชั้นกำลังทำใจอยู่ ทั้งๆ ที่คิดว่าน่าจะลืมเค้าได้แล้ว แต่ทำไม ทำไม……..”

    “ เธอไม่ต้องห่วงหรอกนะ รินริน ชั้นจะจัดการกันไม่ให้ไอ้ฮายาเตะมายุ่งกับเธออีกนะ ไม่ต้องห่วงหรอก “ มาซึพูดขึ้นเพื่อปลอบใจชั้น

    “ ขอบใจนะ มาซึ ยูมิ นายเป็นเพื่อนที่ชั้นรักที่สุดเลยล่ะ “

แล้วชั้นก็โผเข้ากอดเพื่อนรักทั้ง 2 คนของชั้น

    “ เอ่อ…คุณรินโกะคะ ฮายาเตะเค้าเป็นใครเหรอคะ “

    “ นี่ฮินะ ห้ามถามเรื่องนี้กับรินรินเด็ดขาดนะ !!! “

    “ เอ่อ…ชั้นขอโทษค่ะคุณรินโกะ “

    “ ไม่เป็นไรหรอกนะ เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วตั้ง 1 ปี เดี๋ยวชั้นเล่าให้ฟังก็ได้ “

    “ ขอบคุณค่ะ “

    “ เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่ชั้นอยู่ปี 3 ของม. ต้นนะ ( ที่โรงเรียนนี้มีตั้งแต่ ม.ต้น – ม.ปลาย )……….”





    “ ผมชื่อ ฮาโตริ ฮายาเตะครับ “ เฮ่อ !! ….น่าเบื่อชะมัดเลย ขนาดขึ้นปี 3 ยังจะมีนักเรียนใหม่อีกเหรอเนี่ย เซ็งเป็นบ้าเลย……

    “ ฮาโตริจ๊ะ….ไปนั่งข้างๆ โคอิสึกิไป “

    “ ห๊า !!! ให้เค้านั่งข้างหนูเนี่ยนะ “

    “ ใช่จ้ะ ที่นั่งข้างๆ หนูยังว่างไม่ใช่เหรอ “

    “ ค่า -______- “

    “ เอาเถอะน่า รินริน “

    “ ก็ชั้นไม่ค่อยอยากจะนั่งข้างๆ เด็กใหม่นี่ ชอบถามนู่น ถามนี่เรื่อยเลย  --O-- “

    “ อ้าว !! ก็เค้าเป็นเด็กใหม่หนิ่ ก็ต้องถามเป็นธรรมดาอยู่แล้ว “

    “ ก็ชั้นขี้เกียจตอบหนิ่ “

    “ พอเถอะนะ ยูมิ เธอพูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ รินรินเค้าเคยเชื่อใครซะที่ไหนล่ะ “

    “ อืม “ แล้วเด็กใหม่คนนั้นก็เดินมาหาชั้น

    “ ฝากตัวด้วยนะครับ Dragon gold “ ทะ…ทำไม..นะ..นายถึงรู้ชื่อฉายาของชั้นได้ล่ะ

    “ อะ..อืม “

    “ หลังจากนั้นผ่านไปประมาณ 1 เดือน นายฮายาเตะก็ขอเข้าร่วมกลุ่มกับชั้น แล้วเราก็อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่งวันหนึ่ง ( เทอม 2 วันสุดท้ายของปี 3 ) “

    “ รินโกะ ชั้นมีเรื่องอยากจะพูดกับเธอ “

    “ มีอะไรล่ะ ฮายาเตะ “

    “ ชั้นรักเธอนะ เรามาคบกันได้มั๊ย “ นะ…..นี่…มะ…มันอะไรกันเนี่ย..เกิดมา 15 ปี ยังไม่เคยมีใครมาขอคบด้วยเลย ( ก็แหงล่ะ ทุกคนรู้ว่าชั้นเป็น Dragon gold ก็เลยไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ )

    “ อะ…อื้อ “

“ ชั้นตอบตกลงไปก็เพราะว่า ตอนนั้นชั้นก็เริ่มจะชอบฮายาเตะคุงขึ้นมาแล้ว หลังจากนั้นเราก็คบกันมา แต่ในเวลาที่ชั้นบอกว่าเรา 2 คนเป็นแฟนกัน เค้าก็ชอบทำตาแบบเจ็บปวดหรืออะไรชั้นก็ไม่รู้สิ จนวันปิดเทอมของปี 4 เทอมแรก …”

“ รินริน เราเลิกกันเถอะนะ “

    “ ทะ….ทำไมล่ะ..ฮายาเตะ นายรักชั้นไม่ใช่เหรอแล้วทำไม “

    “ ชั้นไม่ได้รักเธอหรอกนะ รินริน ชั้นแค่หลอกใช้เธอเท่านั้น “

    “ ละ…หลอกใช้..มันหมายความว่ายังไง..ฮายาเตะ “

    “ ตามจริงชั้นน่ะอยู่ในกลุ่มของคาซึเนะนะ คาซึเนะเค้าบอกให้มาหาจุดอ่อนของเธอ ชั้นก็เลยหรอกเธอ เท่านั้นเอง และชั้นก็ไม่ได้รักเธอด้วย……..”

เพียะ!!!    “ เลวที่สุด !!! ทำไมนายถึงเป็นคนแบบนี้ ฮือๆ ทั้งที่ชั้นเชื่อใจนาย ทำไมนายถึงทำอย่างนี้ “

    “ ชั้นขอโทษนะ แต่ยังไงซะ ชั้นก็คงต้องลาออกจากโรงเรียนนี้ แล้วเทอมหน้าชั้นจะย้ายกลับไปที่โรงเรียนเทนมะ เหมือนเดิม….”

    “ เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ ฮินะ ทีนี้เธอเข้าใจรึยังล่ะ……”

    “ คุณรินโกะคะ ชั้นขอโทษค่ะ ที่ต้องให้คุณคิดถึงเรื่องของคนคนนี้ “

    “ ไม่เป็นไรหรอกฮินะ ชั้นเข้าใจ ชั้นเองก็ต้องทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นให้ได้ “

ตอนเย็น

    เฮ้อ !! ในที่สุดก็เลิกเรียนซะที แล้ววันนี้ชั้นต้องกลับกับนายนั่นอีกแล้วเหรอเนี่ย……แต่เมื่อวันนั้นชั้นเพิ่งจะบอกนายนั่นว่าไปให้พ้นเองนี่นา แล้วเค้าจะมารับเหรอ สงสัยวันนี้ชั้นต้องกลับกับยูมิซะแล้ว

    “ รินริน!!!!!!! “ และในที่สุดเสียงที่ชั้นไม่รอคอยก็ดังขึ้น ต้องเป็นนายนั่นแน่ๆ เลย…..

    แต่..ชั้นคิดผิด เพราะนั่นไม่ใช่ยูแฮจิน แต่เค้าคือ ฮายาเตะ

    “ นายจะมาที่นี่อีกทำไม กลับไปซะ “

    “ ลัลลาลัลลา…เย้ๆ ..” ชั้นสงสัยว่าเพลงนี้มันเป็นเพลงยอดนิยมสำหรับคนที่ไม่อยากจะตอนคำถามรึไงเนี่ย

    “ ตามชั้นมานี่ละกัน ชั้นมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอ “

    “ แต่ชั้นไม่มี….” นายนั่นไม่ยอมฟังชั้นเลย เค้าจับมือชั้นแล้วลากออกจากโรงเรียนทันที แต่……

    “ รินโกะ !! “

    “ ยะ…ยูแฮจิน …แล้วนั่น..มิซึกินี่ “ ทำไมมิซึกิกับยูแฮจินถึงอยู่ด้วยกันล่ะ อ๊ะ!!! ….ชุดที่มิซึกิใส่อยู่ นั่นเป็นชุดนักเรียนหญิงของโรงเรียนโยเฮนี่ ( โรงเรียนของยูแฮจิน )…..



****----------------------------------------****--------------------------------------****----------------------------------------****



ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า ^^