สาวสวยสุดแสบ กับ นายแบบสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #4 : ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บตัว

ป้าบ !!! ชั้นถูกตีเหรอเนี่ย กรี๊ด !!!! มีเลือดออกด้วย ตายแน่ ตายแน่ ชั้นต้องตายแน่ๆ เลย ชั้นขอเป็นลมดีกว่า…

    “ เฮ้ย !! รินโกะ ใจเย็น อย่าพึ่งเป็นอะไรไป “

    “ โอ๊ย !! เจ็บจัง ชั้นโดนตีหัวอ่ะ ดูสิมีเลือดออกด้วย อ้าว แล้วนายมาได้ไงล่ะ ยูแฮจิน “

    “ ชั้นก็มาช่วยเธอยังไงล่ะ เป็น Dragon gold แต่ทำไมถึงไม่ระมัดระวังอะไรเลยล่ะ “

    “ แล้วนายมาช่วยชั้นยังไงน่ะ ปล่อยให้ชั้นโดนตีเลือดออก มีหวังบ้านไปชั้นต้องโดนแม่เทศนา จนตรัสรู้แน่ๆ เลย “

    “ เธอนี่มันกระต่ายตื่นตูมจริงเลยนะ คนที่เลือดออกน่ะชั้น ไม่ใช่เธอ “

    “ ห๊า !! อ้าวนี่เลือดนายหรอกเหรอ ตายแล้วดูสิ ที่แขนนายเลือดออกเต็มเลย “

    “ ชั้นไม่เป็นไรมากหรอกน่า “

    “ แต่นายเป็นนายแบบนะ ถ้ามีแผลอย่างนี้จะไปถ่ายแบบได้ไงล่ะ “

    “ เอาเถอะน่า มาช่วยกันสู้กับเจ้า…….อ้าว !! หายไปไหนกันหมดแล้วอ่ะ “

    “ เค้าก็หนีไปกันหมดแล้วล่ะ นายเป็น Black devil ใช่มั๊ยล่ะ “ อยู่ๆ ยูมิ ก็โพล่งขึ้นมา

    “ ยูมิ เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ ยูแฮจินเค้าไม่…..”

    “ หยุดก่อนรินริน ชั้นจะพูดกับยูแฮจิน “

    “ ก็ได้ มาซึ “

    “ นายยูแฮจิน เรารู้นะ ว่านายเป็น Black devil ถึงแม้นายจะไม่ค่อยโผล่ออกมาจากหลุมสักเท่าไหร่ก็เถอะ “

    “ นี่พอกันทั้ง 2 คนนั่นแหล่ะ พูดอะไรน่ะ ยูแฮจินเค้าไม่ใช่ Black devil หรอกน่า “

    “ รินริน เธอไม่เชื่อก็ไปถามโซระ กับเคนจิสิ “

    “ จริงเหรอ โซระ เคนจิ “

    “ พวกเธอไม่ต้องพูดหรอกนะ……ขอโทษนะ..รินโกะ ชั้นเป็น Black devil เอง ขอโทษที่ชั้นต้องโกหกเธอ ชั้นขอโทษ “  

แหมะ แหมะ

    “ ฮือๆ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทั้งๆ ที่ชั้นอุตส่าห์เชื่อใจนาย ชั้นเชื่อใจนาย แต่ทำไม ทำไมถึงต้องโกหกชั้น “ จุดอ่อนของชั้นมันก็คือการที่ถูกคนที่เราเชื่อใจมาหักหลังเนี่ยแหล่ะ เพราะชั้นเคยโดนมาแล้ว

    “ รินโกะ ชั้นขอโทษ…..”

    “ ยูแฮจิน ชั้นอุตส่าห์หลงชื่นชมนายนะ แต่นายมาทำอย่างนี้กับรินโกะ ชั้นอภัยให้ไม่ได้ “ พอ พอซะที ชั้นไม่อยากจะเป็นอย่างเมื่อก่อน ชั้นไม่อยากที่จะอ่อนแอแบบนั้น ชั้นจะต้องเข้มแข็ง…

    “ พอเถอะนะ ยูมิ มาซึ “

    “ รินริน แต่นายนี่มันโกหกเธอนะ “

    “ ช่างมันเถอะ “

    “ แต่…..”

    “ ฮึ ดีเหมือนกัน ในที่สุดชั้นก็หาตัวตนที่แท้จริงของ Black devil เจอสักที ชั้นเคยคิดนะ ว่าถ้าชั้นรู้เมื่อไหร่ว่าใครเป็น Black devil ชั้นจะขอท้าสู้ “

    “ นะ..นี่..รินโกะ เธอที่พูดมันหมายความว่า….”

    “ ใช่…ถูกแล้วล่ะ ชั้นจะขอท้าสู้กับนาย “

    “ รินโกะ “

    “ ว่าไงล่ะ ยูแฮจิน นายจะสู้กับชั้นมั๊ย “

    “ แน่นอนอยู่แล้วล่ะ จะไม่ได้ได้ไง ในเมื่อมีคนมาท้าสู้ เราก็ต้องสู้นี่ “

    “ ดีนี่ยูแฮจิน เอ๊ะ ! ไม่ใช่ต้องเป็น Black devil ต่างหาก \"



                “ เอาล่ะนะยูแฮจิน “

    “ พร้อมเสมอ เธอลุยเข้ามาก่อนเลยละกัน “

    “ ได้ แล้วอย่าเสียใจทีหลังล่ะ “ พรึบ !! ชั้นกางพัดและวิ่งพุ่งไปยังนายนั่น……และ……เพียะ !! เยส ชั้นตีเค้าได้ แต่ชั้นรู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่ได้หลบ ทำไมล่ะ ทำไมไม่หลบ

    “ ทำไมนายถึงไม่หลบ นายจะทำอะไรของนายน่ะ “

    “ …….. “ นายนั่นไม่ยอมพูดอะไรสักแอะ เอาแต่ยืนเฉยท่าเดียวเลย นายคิดจะทำอะไรกันแน่นะ ยูแฮจิน

    และชั้นก็พุ่งตัวไปยังนายนั่นอีกครั้ง ทำไมไม่หลบล่ะ นายนี่ยืนแข็งหยั่งกะ รูปปั้นแน่ะ

    “ ไม่เอาแล้ว ชั้นไม่สู้กับนายแล้ว “

    “ พอแล้วเหรอรินโกะ “

    “ ทำไม ทำไมนายถึงไม่ยอมสู้กับชั้นล่ะ “

    “ เพราะว่าชั้นไม่อยากให้คู่หมั้นของชั้นต้องบาดเจ็บ ชั้นไม่อยากให้เธอต้องเจ็บตัว “

    “ นะ..นายบ้าไปแล้วรึไง ชั้นจะไม่หมั้นกับนายหรอกนะ “

    “ ยังไงเธอก็ต้องหมั้นกับชั้นนะ..รินโกะ เธอขัดคำสั่งแม่ของเธอไม่ได้หรอกใช่มั๊ยล่ะ ^_^ “ ปั๊ก !!! โอ๊ย !!!  คำพูดของยูแฮจิน มันเปรียบเสมือนมีดที่พุ่งมาโดนกลางใจของชั้น ใช่ ชั้นไม่สามารถขัดคำสั่งของแม่ได้

    “ เอาเถอะ กลับกันเถอะนะ รินโกะ “

    “ อืม นายจำไว้นะ สักวันชั้นต้องสู้กับนายให้ได้ “

    “ อืม ชั้นจะจำไปจนตายเลยนะ ^_^ “

    “ งั้นชั้นกลับก่อนนะ ยูมิ มาซึ “

    “ อือ จะดีเหรอ ที่กลับกับนายนั่นน่ะรินริน นายนั่นมันหลอกเธอนะ…”

    “ ไม่เป็นไรหรอกนะ บายล่ะ “ แล้วชั้นก็เดินกลับกับนายนี่

    “ เออนี่ รินโกะเธออยู่ปีอะไรน่ะ ชั้นยังไม่ได้ถามเลย “

    “ ชั้นอยู่ปี 2 แล้วนายอ่ะ “

    “ ฮ่าๆ ชั้นอยู่ปี 3 งั้นเธอก็เป็นน้องชั้นสินะ ต่อไปนี้เธอต้องเรียกชั้นว่า พี่ยูแฮจินสินะ ฮ่าๆ “

    “ ….. “ แหวะ !!ใครจะไปเรียกนายอย่างนั้น พี่ยูแฮจิน ( ทำเสียงดัดจริต )

    “ ไหนเธอลองเรียกชั้นสิ “

    “ ยูแฮจิน “

    “ ต้องเรียกพี่สิ “

    “ ยูแฮจิน “

    “ พอแล้วไม่ต้องเรียกแล้วล่ะ อะ ถึงบ้านเธอพอดี งั้นชั้นกลับก่อนนะ บาย “

    “ อืม บาย “

    “ กลับมาแล้วค่า “

    “ กลับมาแล้วเหรอคะคุณหนู “

    “ ค่ะ งั้นชั้นขึ้นห้องก่อนนะคะ “

    “ แล้วจะให้ดิชั้นเอานมขึ้นไปให้บนห้องมั๊ยคะ “

    “ ไม่ต้องหรอกนะคะ วันนี้ชั้นไม่หิว “

    “ ค่ะ “ แล้วชั้นก็ขึ้นไปอาบน้ำและนอน



“ ฮายาเตะ คอยชั้นด้วยสิ “

    “ รินรินชั้นรักเธอนะ “

    “ ชั้นก็รักนายนะฮายาเตะ “

    “ รินรินคบกับชั้นเถอะนะ “

    “ อืม “

    “ แฮ่กๆๆ อ๊ะ ฝันอีกแล้ว ไม่นะ ชั้นไม่อยากนึกถึงเรื่องนั้น ชั้นไม่อยากที่จะมีความทรงจำที่เลวร้ายอย่างนั้น ชั้นอยากจะลืมมัน ชั้นจะต้องลืมให้หมด ชั้นจะต้องลืม ลืมนาย ฮายาเตะ…..





****-------------------------------------****----------------------------------------****----------------------------------------****