คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Eighth
E i g h t h
แฮยอนพาโบนามายั้านนอสูิโอ
"มีอะไรหรอะพี่แฮยอน?" โบนาเอ่ยถามเมื่อแฮยอนบอว่ามีเรื่ออยาุย้วย
"พี่ถามอะไรหน่อยสิ น้อโบนาิอะไรับอโ?" แฮยอนมอหน้าหิสาว้วยสายาริั
"เอ่อ...พี่แฮยอนหมายวามว่าไะ?"
"น้อโบนาไม่เยใีับใรเท่าอโ น้อโบนาไม่เยยิ้มหัวเราะให้ใรมาเท่าอโ สายาน้อโบนาที่มออโ มันเป็นแบบเียวับที่พี่มอน้อโบนา และพี่็เห็นว่าน้อโบนาับอโมีำไลู่ัน น้อโบนาอบอโใ่ไหม?"
นถูถามนิ่ไป เมื่อแฮยอนพูออมาไ้รหมทุอย่า
"ือพี่ไม่ไ้ะห้ามหรือว่าอะไรหรอนะ แ่พี่แ่อยาให้น้อโบนาิีๆ วามรู้สึอน้อโบนาอนนี้เป็นอริหรอ ไม่ใ่แ่เพราะน้อโบนาอยู่ับอโ เอหน้าันเือบลอเป็นวามรู้สึเยินอาไม่ใ่รู้สึอบ็ไ้นะ อีอย่าถ้าอบันริๆ แล้วุแม่น้อโบนาล่ะ เาเป็นถึประธานบริษัท ถ้านนอรู้เ้าว่าลูสาวันอบเพศเียวัน นินทาเอาไปพูให้ทั่ว ุแม่น้อโบนาเาะหนัใแ่ไหน"
หิสาวยืนนิ่ไป เธอไม่รู้ะพูอะไร อนนี้เธอเอ็รู้สึสับสนามำพูอแฮยอน วามิอเธอในอนนี้ีันไปหม หรืออาะเป็นอย่าแฮยอนพูริๆ ลเธอรู้สึับอโแบบไหนันแน่นะ?
แฮยอนเินมาับที่ไหล่อหิสาวแล้วบีบเบาๆ
"ิีๆนะรับ พี่หวัีริๆ ยัไพี่ยินีรับฟัน้อโบนาเสมอนะ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่าบาว้าุแรถ สาร์ทับออไป เธอเอ็ไม่รู้หรอว่าอโหายไปไหน ถึอโะมีเพื่อนแ่เธอ็มั่นใว่าอโไม่รู้ับ้านเพื่อนหรอ อโไม่ใ่นเาหลี ไม่รู้ัใรที่ไหน ฝน็ยัไม่หยุ แล้วอนนี้อโอยู่ที่ไหนันนะ โบนาไ้แ่ิอยู่แบบนั้นนเริ่มรู้สึปวึบๆที่หัว โบนาสายหน้าไปมาเพื่อไล่อาารปวหัว พยายามใเย็นๆั้สิ ับรถไปามระยะทา
.
.
.
.
.
.
.
โบนาอรถพลาว้าร่มรีบวิ่ลไปหาเ็สาว เมื่ออโเห็นว่านที่วิ่าร่มมาหาเธอือโบนา เ็สาวึไ้แ่้มหน้าล
"ันอโทษนะะพี่โบนา ันพยายามะไปแล้ว แ่ันไม่รู้ว่าวระไปที่ไหน ัน..."
โบนาทิ้ร่มในมือพลาว้านรหน้ามาอ
"ฮึ ยัยเ็บ้า ันไม่ไ้หมายวามแบบนี้สัหน่อย อย่าทำแบบนี้ อย่าหายไปแบบนี้อีนะ ฮึ" โบนาุหน้าที่ไหล่ออโร้อไห้พูเสียอู้อี้
อโเอ็ไม่ไ้พูอะไร สอมือออบโบนาแน่น ปล่อยให้หยาน้ำาไหล ถึเธอะไม่เ้าใว่าโบนาทำแบบนั้นทำไม แ่เธอ็ยินีที่ะให้อภัย
เ็สาวลายอ้อมอ ใ้สอมือประอใบหน้าโบนา ใ้นิ้วปาับน้ำาให้หิสาว
"พี่อโทษนะอโ"
อโไม่อบพูอะไรพลายับใบหน้าเ้าใล้โบนา ประบูบนรหน้าอย่าแผ่วเบา ่อนะ่อยๆลายูบนั้นออมา
"ันไม่โรธพี่หรอ่ะ ูสิแล้วนี่ะทิ้ร่มทำไม็ไม่รู้ เปียฝนหมแล้ว" เ็สาวพูยิ้มเล็น้อยพลาัผมให้นรหน้าที่อนนี้เริ่มะไม่เป็นทรเพราะเปียฝน
โบนาับมืออโที่ำลััผมให้ัวเอเอาไว้ "ลับบ้านันนะ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เมื่อเปียฝนันมาทัู้่ทันทีที่ลับบ้าน็รีบอาบน้ำสระผมันเพราะเี๋ยวะไม่สบาย หิสาวทั้สอนำลันั่เ็ผมันอยู่บนเียในห้ออนพี่
"มานี่มา พี่เ็ให้" โบนาเป่าผมเ็ผมนแห้แล้ว เธอึอาสาเ็ผมให้อโ ผ้าผืนน้อยที่อยู่ในมือโบนาำลัไล่เ็ไปามผมออโ เ็สาวนั่นิ่มอใบหน้าหิสาวปล่อยให้นพี่เ็ผมเธออย่าามใ นระทั่วาหวานสบาัน สอมือาที่ับไปามเส้นผมอเ็สาวเปลี่ยนเป็นเลื่อนลมาประอใบหน้าแทน ริมฝีปาเลื่อนเ้าหาันนลายเป็นารูบันในที่สุ อโยับริมฝีปาอบรับูบาโบนา ร่าบาันอโให้นอนราบไปับเีย ริมฝีปาทัู้่่ายับอบรับันเป็นอย่าี เมื่อูบันไ้สัระยะนอโเริ่มรู้สึไ้ถึลมหายใาห้วึบีบแนโบนา
หิสาวถอนูบออมาแล้วยิ้มให้ับเ็สาว
"อโ....เป็นแฟนันนะะ" โบนา้อลึเ้าไปในวาอโ ส่สายาถามหาำอบ
ความคิดเห็น