ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยุ่งนักรักนานะ

    ลำดับตอนที่ #3 : ตัวป่วนมาแล้ว..

    • อัปเดตล่าสุด 31 ก.ค. 49


    .....นานะเคาะกระจกรถอย่างแรง2 ครั้ง..จนเจ้าของรถต้องยอมเปิดให้...นี่เธอเดินไม่ดูทางแล้วยังจะมาทำลายทรัพย์สินของคนอื่นเค้าอีกนะ???
    .....นานะตกตะลึงใบหน้านั้นที่ดูหล่อเหลาคมเข้มแต่เธอกลับโกรธควันออกหูจนได้..เชอะ..ถึงจะหล่อขนาดมามิยะคุงมาด่าผู้หญิงแบบนี้มันไม่หน้าให้อภัย.....ฝนก็ยังคงตกหนักจนนานะเริ่มสั่นแต่พยายามเก็บอาการนั้นไหวดูท่าชายหนุ่มตรงหน้ารู้สึกไม่อยากเอาเปรียบผู้หญิงซึ่งดูเด็กกว่าเขามากจึงเปิดประตูรถออกพร้อมกางร่มบังฝนให้..ในขณะที่เด็กสาวยังทำหน้าขุ่นๆใส่....นี่จะรีบไปใหนกันถึงต้องตากฝนมาด้วย...นานะทำท่าจะตอบแต่ไม่ทันปากเค้าที่เอ่ย....
    ....ดูท่าจะรีบไปหาแฟนล่ะสิ....เขายิ้มกวนๆ....แต่นานะไม่ยอมสวนกลับทันที..
    ....ผู้ใหญบ้า..นานะกระชากร่มออกจากมือมาถือไว้จนทำให้ชายหนุ่มเปียกปอนพอๆกับนานะ....นานะหัวเราะร่วนจนชายหนุ่มเคืองสุดๆแล้วก้าวเข้ารถปิดประตูขับรถออกไปทันที...นานะหัวเราะไม่เลิก.....เอ๊ะตานี่บ๊องรึเปล่า..ช่างเหอะดีมีร่มจะได้สะดวกหน่อย....หนาวชะมัดเลยวันนี้เป็นอะไรเจอแต่เรื่อง....นานะเดินฝ่าฝนมาช้าๆ....จนถึงบ้านของจุน......
    นานะกดกริ่งหน้าบ้านเสียววินาทีมีเสียงตอบมาจากเครื่องส่งเสียงภายใน....
    ..ใครค่า...ท่าทางเป็นเสียงแม่บ้านนานะคิด
    ...นานะคะ...ปลายสายรู้ว่าเป็นเพื่อนของจุนจึงกดสัญญาณเปิดประตูจากภายในแล้วประตูบานเล็กก็เปิดออก..นานะเดินพ้นประตูไม่กี่ก้าวมันก็ปิดเองโดยอัตโนมัติ....
    นานะเดินผ่านสวนดอกไม้หน้าบ้านที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยดอกไม้หลากสี....บริเวรหน้าบ้านใกล้ๆทางขึ้นยังมีน้ำพุที่มีอ่างเป็นแปดเหลี่ยมขนาดน่าจะประมาณ 4 เมตรได้..น้ำพุนั้นใหลรินลงมาเป็นชั้นมีทั้งหมด 3ชั้น...บริเวรใกล้บรรดาคนงานที่ต่างคงรอให่ฝนหยุดตกก็รีบเร่งออกมาจัดการทำฉากอย่างขมักเขม้น...มองไปอีกทางนานะต้องชะงักเมื่อเห็นว่ามีรถเก๋งคันที่เพิ่งทำนานะเสียขวัญเมื่ครู่จอดอยู่.......
    ...นานะคิด...อีตานั้นมาทำอะไรของเขานะ...
    พอดีกับที่จุนคุงลงมาดูความเรียบร้อยก็เห็นว่านานะยืนจ้องรถผู้มาใหม่อยู่...
    ....มาพอดีเลย...อ้าวทำไมตัวเปียกขนาดนี้...จุนคุงเอ่ยอย่างเป็นห่วง
    ....ช่างเหอะ...นี่รถใครน่ะ...นานะชี้ไปยังรกสีดำคันงาม
    ....อ๋อ..รถคุณมาโมโตะ..ทำไมหรอ??..
    ....งั้นหรอ..เขาเป็นใคร...
    ....ก็เห็นว่าคุณพ่ออยากให้เขามาช่วยซ่อมเครื่องปั่นไฟสำรองในบ้านนะสิ....
    ....นี่จุนบ้านนายใหญ่ออกขนาดนี้ยังต้องใช้เครื่องปั่นไฟอีกหรอ??..
    ....เพื่อไว้เพราะใกล้กันเขามีการซ่อมเสาไฟฟ้า..เพื่อเวลาเขาตัดไฟจะได้มีไฟใช้ไง...
    รีบเข้าบ้านเถอะเดี๋ยวพาไปเปลี่ยนเสื่อผ้า...
    ...ก็ดีเหมือนกันเริ่มหนาวอีกแล้ว...นานะเดินตามจุนคุงเข้าบ้านไป.....

    เป็นเรื่องปกติแล้วที่นานะจะมาบ้านจุนเพราะที่บ้านรู้ว่าทั้งคู่สนิทกันมากจนบางทีพ่อที่แอบเห็นลูกของตนมีความสุขก็อดคิดไม่ได้ว่าทั้งคู่ดูเหมาะสมกัน...แต่ทว่าทางบ้านของนานะก็มิได้ร่ำรวยอะไรเลยผิดกับจุนที่พ่อเป็นนักธุรกิจส่งออกเสื้อผ้ารายใหญ่ของญี่ปุ่น...แต่พ่อก็กลับเอ็นดูนานะเหมือนลูก...
    ....สวัสดีคะคุณลุง...ดูท่าทางงานนี้ใหญ่น่าดูเลยนะคะ...
    คุณลุงที่นานะเรียกนั้นก็คือคุณพ่อหรือ ซูซูกิ  โคเฮ ที่กำลังนั่งเช็คแผนผังของการจัดงานอย่างเคร่งเครียดเพราะปกติ โคเฮไม่ค่อยที่จะจัดงานใหญ่แบบนี้ในบ้านเท่าไหร่นักแต่เมื่อได้ยินเสียงใสของนานะโคเฮดูจะสดชื่นผิดกับตอนนั่งเช็คแผนผังอยู่เลย
    ...สวัสดีจ๊ะ...มาด้วยหรอ...พ่อยิ้มกว้าง...
    ...เอ่อมีอะไรให้ช่วยไหมคะ...นานะค่อยลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ...ในขณะที่จุนเดินถือถาดเครื่องดื่มร้อนมา3ถ้วยซึ่งเป็นชาเลิศรสของตระกูลซูซูกิที่มีมากว่า60 ปี
    ...ดื่มชาร้อนซะหน่อยนะครับทุกคน...จุนวางถาดชาลงกลางโต๊ะ...
    ...ชาร้อนหรอดีจัง....นานะเอื้อมหยิบแล้วส่งให้กับโคเฮ...นี่คะคุณลุงดื่มชาก่อนจะได้มีสมองปลอดโปร่ง.....โคเฮรับถ้วยชายิ้มๆ...ขอบใจจ๊ะ...
    ...นานะลองดื่มซิจะได้อุ่นขึ้น...จุนคุงชักชวน.....
    ขณที่นานะกำลังจิบชาเบาๆ...เธอต้องชะงักอีกเมื่อเห็นว่าคู่อริเดินเข้ามาพร้อมกับชุดอุปกรณ์การซ่อม....เมื่อโคเฮเห็นว่ามาโมโตะมาพอดีจึงชักชวนให้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกัน....ดูท่าทางมาโมโตะก็อึ้งเช่นกันที่เห็นเด็กสาวปากกล้าเมื่อครู่มานั่งดื่มชาอยู่ในบ้านเศรษฐีใหญ่ได้อย่างไร...
    ....ว่าไงมาโมโตะนายจะอยู่ทานข้าวด้วยกันไหม...??
    ....เอ่อไม่เป็นไรครับ..ขอบคุณมาก...มาโมโตะตอบ
    ....เอ่อขอโทษนะคะ...เป็นผู้ใหญ่ทำไมถึงกล้าปฏิเสธคำเชิญขอผู้อาวุโสกว่าล่ะ...นานะเอ่ยขึ้นมาลอยๆแต่ทำเอาทุกคนอึ้งแต่ที่จุกกว่าคงเป็นมาโมโตะคุงที่ยืนหน้าชาเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากปากของนานะ..เขาตะโกนในใจว่ายัยเด็กแสบมายุ่งอะไรด้วย...แต่ทางโคเฮกลับเสริมนานะอีก..จริงด้วยนานะพูดถูก...อยู่ทานด้วยกันสักมื้อจะเป็นไรไป....
    .....ก็ได้ครับ....ผมเห็นแก่คุณอานะครับ...มาโมโตะเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะอย่างเสียมิได้และยังต้องทนร่วมโต๊ะกับเด็กนี่อีกเอาไงเอากันแค่มื้อเดียวเท่านั้นต่อไปคงไม่เจอยัยเด็กปากจัดคนนี้อีกแล้ว....
    ...เอ่อเดี๊ยวผมขอตัวไปดูในครัวก่อนนะครับ...จุนเอ่ยก่อนจะหมุนตัวออกไป...นานะรีบขอตัวตามจุนไปทันที....
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×