ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Delta of love รักสามเหลี่ยม

    ลำดับตอนที่ #1 : intro

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 55



    ... เดลอย่ามาโกหก เดลอย่าไร้สาระ 

    เดลทำตัวแบบนี้เราเลิกกันเลยดีกว่าหว่ะ 

    ปาร์คเบื่อเดล เบื่อที่เดลเป็นแบบนี้

    มันหลายรอบแล้วนะเดล ปาร์คว่าเราไปกันไม่ได้อะ

     


    เออดี... กูก็เบื่อมึงเหมือนกันนั่นแหละ 

    เลิกก็ดีคอยดูนะต่อจากนี้ กูจะแดกแป๊ปซี่เป็นลังๆ 

    กูจะใส่ส้นสูงทุกวันกูจะดูซีรีย์ให้ตาแฉะ 

    กูจะนุ่งบิกินีเดินรอบเกาหลีแม่งเลย 

    กูจะแรดแล้ววววววว!!! ไอ้เหี้ยปาร์คคคคคคค!!!

     

     

     

     

                ปัญหาคือมันตั้งใจจะชวนฉันทะเลาะเพื่อหาเรื่องเลิกต่างหาก ฉันแค่ไม่ชอบไปไหนมาไหนตอนกลางคืน ฉันชอบอ่านหนังสือ ฉันเป็นคนเรียบร้อย แต่ฉันไม่ได้ซึนนะ ฉันทันโลกแต่ฉันเลือกที่จะเป็นคนดี แต่ในเมื่อผู้ชายมันไม่ชอบคนดี ฉันจะเลวให้ดู !

     

                ปีกว่าแล้วที่ฉันเลิกกับมัน ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นอีกเลย ฉันตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีแฟนอีกผู้ชายที่เข้ามาจีบฉันเลยแห้วทุกราย  ตอนนี้ฉันเปิดไนต์คลับอยู่ที่นึงฉันเป็นมาสเตอร์เองเลยนะ อยากจะลองใช้ชีวิตกลางคืนกับเค้าดูบ้าง หึ ! ก็ไม่เลวเลยหล่ะ

     

    เดลต้าจ๋าจ้ะอองฟองโทรมาหาฉันแล้วทำเสียงน่ารักอ้อนกันสุดขีด มาแบบนี้ทุกครั้งเวลาจะขออะไรมาไม้นี้ตลอด แล้วฉันก็แพ้ลูกอ้อนแบบนี้ตลอดจริงๆ



                “อ้อนมาแบบนี้จะเอาอะไรอีกหืม?”

     

    รู้ทันตลอด คืองี้เดล ฟองจะไปเมกาแล้วคือ...

     

    อย่าบอกว่าจะมาฝากหมา รู้มั้ยว่าครั้งที่แล้วแมวแกทำฉันตาเกือบบอด

     

    แหะๆ...ไม่เชิงหมาหรอก จะฝากเด็กน่ะ

     

    อองฟอง!!! อย่าบอกว่าลูกแก เด็กแค่ไหนเด็กเล็กมั้ย แล้วฉันจะดูยังไง ฉันไม่มีน้ำนมนะยะ น้อววววววววว์ฉันโอดครวญทันทีอองฟองหาเรื่องให้ตลอด แค่งานที่ร้านก็ยุ่งมากแล้ว ต้องมาดูลูกเด็กเล็กแดงให้ฟองมันอีก ฉันไม่เคยเลี้ยงเด็กด้วยน่ะสิ TT ^ TT

     

    แกอย่าเพิ่งโวยวาย มันไม่ได้เด็กขนาดนั้น แล้วก็ไม่ใช่เล็กๆด้วย ฉันให้มันไปหาแกที่คอนโดแล้ว แกลงมารับมันที่ป้ายรถเมล์หน่อย อีกสักห้านาทีคงถึงนะ ฉันจองไฟท์บินเที่ยงคืนนี้ นี่ก็สี่ทุ่มแล้วไปละเดี๋ยวไม่ทัน บ้าย สายถูกตัดไป ฉันยังคงนั่งเอ๋ออยู่ที่เตียง ยัยคนนี้ทำอะไรไม่เคยปรึกษาฉันจริงๆ คิดว่าฉันเป็นถังขยะรึไงกันนะ TT[]TT แต่เฮ้ยกี่นาทีแล้ววะ ฉันหยิบเสื้อคลุมรีบวิ่งออกจากคอนโดทันทีที่นึกขึ้นได้ว่าต้องมารับเด็กยัยฟอง

     

    เงียบฉี่..... นี้มันสี่ทุ่มแล้วนะรถเมล์แถวนี้ยังวิ่งอยู่เหรอ ? ฉันนั่งลงตรงที่นั่งรอรถ หันซ้ายหันขวามองบนถนน รถธรรมดาก็แทบจะไม่มีอยู่แล้วรถเมล์จะวิ่งเหรอเนี่ย

    ฟองเอ้ย ใครเค้าปล่อยให้เด็กขึ้นรถเมล์เนี่ยอันตรายจริงๆ เด็กเล็กรึเปล่านะ เฮ้อ..”

     

    ...........ผมไม่เล็กนะครับ


    talk
    เราอัพตามอารมณ์อะขอโทษนะถ้าช้า มีเปลี่ยนแนวเรื่องนิดหน่อยรอเค้านะทุกคน #กริบ 555555555555

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×