คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : . Thief 00
. Thief
00
เสียงไซเรนของรถตำรวจหลายคันกำลังมุ่งหน้ามายังหอจัดโชว์เครื่องเพชรแห่งชาติประจำปีของโซล ช่างเป็นภาพที่ทุกคนอยากที่จะหันหน้าไปเหลียวมอง.. คุณพี่ตำรวจเขาขับรถได้รวดเร็วเหลือเกิน..
“หลีกหน่อยครับหลีกๆ”
พูดใส่วอลล์เพิ่มป่าวประกาศให้รถที่กำลังสัญจรหลบทางของตน ไฟแดงหลายที่ไม่ทำงานเพราะต้องให้รถตำรวจผ่านมาได้อย่างสะดวก... ว่าแต่ว่าทำไมพวกเขาถึงรีบร้อนกันแบบนี้ล่ะ?
“ว่ายังไงนะ!”
“อย่าให้ยัยแม่สาวหัวขโมยพวกนั้นหนีไปได้!”
นายตำรวจใหญ่ผู้ดูแลคดีนี้ตะโกนใส่สายโทรศัพท์ด้วยเสียงดัง ใจร้อนเหลือเกินเพราะว่าเหตุจราจรในกรุงโซลที่แสนจะติดขัด ถ้าเขาเป็นซุปเปอร์แมนได้คงเหาะไปแล้ว..
“ล้อมแม่สาวพวกนั้นไว้!”
“คืนนี้เราต้องจับพวกหล่อนให้ได้ทุกคน!”
พูดใส่สายด้วยอารมณ์ฟึดฟัด วางโทรศัพท์และกระแทกลงกับเบาะรถอย่างหงุดหงิดเป็นที่สุด.. กี่คดีแล้วที่แม่หัวขโมยฉาวโฉ่วที่ก่อคดีขโมยเครื่องประดับทั่วกรุงโซลหรือภูมิภาคต่างๆที่เกาหลีที่มีการจัดแสดง... ไม่มีสักครั้งที่พวกตำรวจจะจับมือใครดมได้เลย..
ทุกครั้งมันจะมีเพียงกระดาษสาส์นท้า บอกเวลาสถานที่ที่จะขโมยครั้งต่อไปและดอกกุหลาบสีชมพูหนึ่งดอกเป็นของต่างหน้า...
รองเท้าส้นสูงสองนิ้วสีชมพูบานเย็นก้าวเข้ามายังห้องชั้นบนสุดของสถานที่จัดงาน ในมือถือไม้ประคองเอาไว้เพื่อให้ทรงตัวอยู่อย่างคงที่ ดวงตากลมโตที่กรีดด้วยอายไลน์เนอร์สีดำสนิทขับให้เจ้าหล่อนดูมีเสน่ห์ และที่หนีไม่พ้นเห็นจะเป็นหน้ากากแฟนซีสีชมพูที่มีเพชรประดับอยู่... มันคือไพลิน.. อัญมณีสีน้ำเงินสดใสประดับอยู่ที่ปลายของหน้ากากแสนรัก
“นี่! ทำไมนานจังคะพี่”
เสียงบ่นอย่างหงุดหงิดของน้องสาวที่นั่งรอพี่สาวคนสวยเดินเข้าไปใกล้กับที่จัดแสดง emerald dry อัญมณีมรกตที่ส่องแสงสีเขียวสว่างตาเป็นที่น่าหลงใหลและครอบครอง... หากแต่ว่าที่นี่มีเซ็นเซอร์ติดอยู่เต็มไปหมด...
ขืนเดินเข้าไปแล้วก้าวผิด...มีแต่ตายกับตายชัวร์!
“โธ่! ทับทิม! มาเดินแทนพี่มั้ย?”
คนที่ถือไม้ขนาดใหญ่อยู่ประคองให้สมดุลทั้งสองข้างเพื่อไม่ให้เกิดการเสียสมดุลหันไปว่าน้องสาวของตัวเอง... หากแต่ไม่เรียกเป็นชื่อจริง... ทุกครั้งที่ทำการโจรกรรม พวกเธอจะเรียกกันแค่เพียงโค้ดเนมเท่านั้น...
หญิงสาวที่มีโค้ดเนมว่าทับทิม ทำหน้าง้ำงออีกครั้งเมื่อโดนดุใส่เข้าให้ สะบัดผมสั้นประบ่าของตัวเอง
“อีกนิดเดียว!”
อยากจะบอกว่าเกิดมาเป็นไพลินนี้ช่างลำบาก... ดันเกิดมาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เล่นบัลเล่ต์เป็น เลยต้องมาทำแบบนี้... การใส่ส้นสูงส้นเข็มเดินในช่องที่มีขนาดเพียงแค่ 11 เซนติเมตรพอดีไม่ให้ออกไปนั้นมันเป็นการลำบากเหลือเกิน.. เพราะถ้าพลาด เซ็นเซอร์จะดังทันที..!
“ไพลินระวังๆ!” มันคือความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่... เมื่อเอี้ยวใบหน้าหันมาหาผู้เป็นพี่และน้องมากเกินไปทำให้เสียการทรงตัว
ตายๆ!
หากเพียงเพราะนี่เป็นโชคเข้าข้างหรืออย่างไร.. เมื่อสาวเจ้าสลับเท้าได้อย่างคล่องแคล่วและรอดผ่านมาได้อย่างหวุดหวิด!
ไพลินถอนหายใจให้ตนเองหนึ่งครั้งอย่างโล่งอก มือเรียวที่มีถุงมือสีชมพูสวมทับอยู่นั้น เลื่อนไปกดปุ่มสีแดง และนั่นทำให้พี่ใหญ่โค้ดเนมอะควา ซึ่งย่อมาจากอะความารีน เพชรสีฟ้าสว่างสดใส หยิบอุปกรณ์ตรวจจับเซ็นเซอร์ขึ้นมา... มันคือสเปรย์... ที่ทั่วไปแล้วเหมือนกระป๋องทาสีบ้าน..
“เซ็นเซอร์หายแล้ว ปฏิบัติการได้!” เสียงของพี่ใหญ่ทำให้ทุกคนพยักหน้า.. รวมไปถึงใครอีกคนที่หายไปจากบริเวณนี้
“ทางซ้ายแปดนาฬิกา เพชรระวัง มีกล้องวงจรปิดหนึ่งตัวที่ยังไม่ได้ถูกทำลาย”
ใครอีกคนที่อยู่บนเพดานห้องจัดสถานที่... ผู้มีสติปัญญาฉลาดที่สุดในทั้ง 6 คน กำลังแฮ็กข้อมูล แผนผัง ตัดระบบไฟฟ้า และยึดห้องกล้องวงจรปิดในสถานที่ทั้งหมดมาเป็นของตัวเอง..
“มรกต กล้องวงจรปิดมีสองตัว” จ้องไปยังกล้องวงจรปิดท่ามกลางหน้ากากแฟนซีสีชมพูที่มีเพชรติดประดับอยู่ที่บริเวณหางตาข้างซ้าย
“ตัวทางฝั่งซ้ายมือ”
“ทุกคนเร่งมือตอนนี้พวกตำรวจงี่เง่าน่ารำคาญมาแล้ว”
เหลือบตาหันไปมองโน๊ตบุ๊คตัวที่สองที่มีเสียงไซเรนรำคาญหูมาแต่ไกล มรกตคือโค้ดเนมลับ... และเพชรก็เช่นกัน.. พวกเขาทั้งสองคนชอบทำงานเป็นระบบ.. เพชรจะเป็นคนคอยคุ้มกันทุกคน เพราะเธอมีความปราดเปรียวมากที่สุดในกลุ่ม
“ทำลายเรียบร้อย”
“รีบลงบันไดทางใต้ดินฝั่งซ้าย ไข่มุกๆ!”
มรกตที่ดูและอ่านแผนผังการเคลื่อนที่ของเหล่าตำรวจที่กรูกันขึ้นมาด้านบน.. กัดริมฝีปากตัวเองฉับอย่างใช้ความคิด... คิดว่าเล่นอะไรสนุกๆหน่อยก็น่าจะดีนะเนี่ย..
“ไข่มุกฟังพี่นะ... อยากเล่นอะไรสนุกๆรึเปล่า?”
น้องเล็กที่มีหูฟังประดับมุกแย้มยิ้มขึ้นเล็กน้อย หลังจากเจาะกระจกใสที่ปิดกั้นแสงที่ควรจะสว่างมากกว่านี้ของ emerald dry ยกยิ้มอย่างดีใจที่อัญมณีสีเขียวไม่เป็นอะไรไป
“พี่ทับทิมกับไพลินไปก่อนเลยค่ะ”
น้องเล็กหันมายิ้มให้กับพี่สาวอีกสองคน พวกเธอยิ้มรับ แยกย้ายตัวเองไปฝั่งซ้ายคนหนึ่งฝั่งขวาคนหนึ่ง
“พี่มรกตคะ”
“เริ่มโชว์!”
สัญญาณถูกตัดขาดหายไป มรกตเก็บโน๊ตบุ๊คของตัวเองทั้งสองเครื่องใส่กระเป๋าแบรนด์ดังอย่างรวดเร็ว โดยมีเพชรเป็นคนจัดการคำนวณเส้นทางทุกอย่างแล้ว..
“พี่! ฉันไปซ้าย พี่ไปขวานะ”
ทับทิมเมื่อออกจากประตูห้องจัดเลี้ยงแล้วเดินออกไปทางซ้าย แต่เหมือนว่าจะเป็นโชคร้าย เมื่อเธอบังเอิญเจอกับชุดเครื่องแบบตำรวจเข้าอย่างพอดี...
“อย่าขยับ!” คำพูดเดิมๆที่แสนจะน่าเบื่อนั้นทำให้อีกฝ่ายยักไหล่เล็กน้อย ยกมือขึ้นทั้งสองข้างเหมือนว่าจะยอมแพ้ แต่หากใช้มือขวากุมเข้าที่กระดุมที่ติดไหล่ของตัวเอง
โยนมันลงบนพื้น เกิดควันสีขาวลอยขึ้นมาอย่างมากมาย และนั่นก็เหมือนจะเป็นโอกาสดี สาวเจ้าสลัดผ้าคลุมสีชมพูออกจากตัวเอง วิ่งหนีออกมาอย่างรวดเร็ว หากแต่ว่ากลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาเสียก่อน..
ปัง!
ให้ตายเถอะ! นี่มันไม่ใช่พวกตำรวจชัดๆ!
เพราะสายตาที่เคยชินกับควันสีขาวมามากมาย ทำให้เธอมองเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน และเหมือนว่าเธอจะมองเห็น... ผู้ชาย?
ปัง!
มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้... ที่จะไม่พาเขารอดพ้นอันตราย ... สาวเจ้าจับข้อมือชายหนุ่มปริศนาออกวิ่งด้วยกัน เปิดประตูห้องข้างๆดันตัวของอีกฝ่ายให้ชิดกับผนังนุ่มของห้องจัดแสดงภาพศิลปะชื่อดัง ใช้มือปิดปากอีกฝ่าย ส่วนใบหูก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เริ่มก้าวออกไปไกลขึ้น..
มือเรียวยกมือออกจากปากชายปริศนา ยกมือขึ้นทั้งสองข้างเหมือนจะเป็นการขอโทษ
“ไม่ได้ตั้งใจ โทษที”
“ตั้งใจก็ได้นะ มือคุณนุ่มดี”
เมื่ออีกฝ่ายเหมือนจะเต๊าะ ทำให้โค้ดเนมทับทิมทำสีหน้าไม่พอใจขึ้นมา เธอหยิบปืนที่เหน็บข้างตัวเองขึ้นมาจ่อหัวชายตรงหน้า
“ใจเย็นคุณใจเย็น”
“หุบปากเน่าๆของนายไปเลยไป”
พูดกับอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์ นิ้วชี้เตรียมที่จะลั่นไกใส่อีกคนอย่างไม่ลังเล... หากแต่ว่าตอนนี้มีอะไรที่สำคัญกว่า สาวเจ้าเก็บปืนเข้าที่ เตรียมตัวจะออกจากห้องไป...
หากแต่มีมือหนาเอื้อมมาและผลักร่างบางเข้าที่ผนัง ใช้สองแขนกักกันเอาไว้ไม่ให้อีกฝ่ายหนีตนเองไปไหนได้
“อย่ามาตลก ฉันรีบ!”
“ผมก็ไม่ตลกหรอกนะคุณหัวขโมย”
ยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างยียวน ซึ่งมันดูน่าตบเหลือเกินในสายตาของทับทิม
“พูดชื่อสิแล้วผมจะปล่อย”
“เรื่องหรอ?”
“งั้นก็อยู่แบบนี้จนกว่าตำรวจจะมาดีกว่าเนอะ J”
ไอประสาท! นี่คือคำด่าที่วนเวียนในหัว ไม่น่าใจอ่อนช่วยไอผู้ชายบ้าบอคนนี้เลยสักนิด! เธอมันคิดผิดจริงๆ ผิดสุดๆ!
“จี ชื่อจีพอใจยัง เป็นลูกครึ่ง”
ตอบโกหกออกไปคำโต อีกฝ่ายกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างนึกสนุก
“คุณไม่ใช่ลูกครึ่ง เพราะดวงตาของคุณ สำเนียงภาษาพูด”
มาวิเคราะห์ทำแมวอะไรตอนนี้! คนมันรีบไม่เข้าใจรึไง!
“งั้นนอนไปสักพักเถอะนะ”
ทับทิมเบี่ยงตัวออกจากอีกคนอย่างรวดเร็วก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองที่มียาสลบอยู่มาโปะบริเวณจมูกของอีกฝ่าย จนเจ้าตัวนอนสลบไปกับพื้น เหยียดยิ้มมุมปากอย่างคนได้รับชัยชนะ เปิดประตูหน้าห้องออกเพื่อระวังภัย ก่อนที่จะหยิบหมวกตำรวจ และปลอมแปลงตัวเอง...
“อย่าขยับ! คืน emerald dry มา” ภายในห้องจัดเลี้ยงที่มีแสงสว่างกลับมาดังเดิม ปรากฏให้เห็นร่างสูงเพรียวของสองสาวในชุดคลุมสีชมพูกับเครื่องประดับที่ติดอยู่ที่หางตาที่บ่งบอกถึง...โค้ดเนม
“วันนี้พวกเธอหนีไปไหนไม่รอดหรอก!” นายตำรวจใหญ่คนเดิมพูดขึ้นพร้อมกับชี้ปืนเข้าที่ศีรษะของอะควาอย่างจัง
“emerald dry?”
น้องเล็กไข่มุกอัญมณีสีเขียวสว่างที่กำลังประดับอยู่บนนิ้วนางข้างขวาของตัวเองอย่างพอใจ จุ้บเบาๆลงบนอัญมณีอย่างรักใคร่
“อยากได้หรอ” ยกยิ้มมุมปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดอย่างสนุก
บรรจงถอด emerald dry ออกจากนิ้วของตัวเอง หยิบเพื่อมาส่องแสงให้เข้ากับดวงจันทร์สุกสกาวในค่ำคืนนี้
ปัง!
ปืนลั่นขึ้นพร้อมกับกระดาษสีชมพูสดที่ออกมาจากปืนชนิดพิเศษของพี่ใหญ่... กระดาษเจาะเข้าที่พื้นราวกับจะขู่ว่าถ้าขืนใครขยับมาแย่งอัญมณีแสนน่ารักนี้จะต้องตายสถานเดียว..
“ก็เอาไปสิ”
โยน emerald dry ลงพื้น แต่หากว่าก่อนที่ตำรวจจะเข้ามาหยิบ มันก็เกิดเป็นควันลอยขโมงขึ้นมา ทำให้พวกเขารู้ว่า.. เสียรู้หัวขโมยสองสาวนั้นไปแล้ว...
เพล้ง!
เสียงกระจกที่แตกนั้น ทำให้เหล่าตำรวจพากันวิ่งเข้าไป.. พวกเขาไม่สนใจชุดสีขาวสองคนที่เดินออกจากห้องเลยแม้แต่น้อย
สิ่งที่พวกเขาเห็นมันคือผ้าคลุมสองผืนที่หล่นลงไปข้างล่าง...
“รีบไปตามจับยัยสองสาวหัวขโมยนั่นมา!!”
คิดหรอว่า A-PINK จะยอมให้จับตัวง่ายๆ?
ตื้นไปรึเปล่าเนี่ย?
“Hi J” เมื่อเห็นอีกสองคนกลับมาแล้วทำให้หญิงสาวผมสีดำสนิทยาวสยายไปทั่วแผ่นหลัง ที่ถอดหน้ากากติดเพชรประดับที่หางตาข้างซ้ายของหน้ากากออก
“นาอึน!”
เรียกสรรพนามกันดังเดิม เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ..
“วันนี้ช้านะคะพี่สาวและน้องสาวที่น่ารัก”
“โธ่! ตำรวจพวกนี้นี่ตื้อชะมัด!”
มือเรียวที่เพิ่งจะเปลี่ยนสีผมจากน้ำตาลประกายทองมาเป็นสีดำสนิท ถอดหน้ากากประดับอะควาของตัวเองออกอย่างหัวเสีย
“น่ารำคาญสุดๆเลยค่ะ”
ตามมาด้วยน้องเล็กที่ถอดหน้ากากประดับไข่มุกของตัวเองออกเช่นกัน
“โธ่! พี่โชรง ฮายองอา” ทำสายตาส่งไปให้อีกคน ผิดกับโบมีและนัมจูที่กลับมาที่รถเหมือนกับคนวิ่งหนีผีมา...
“อย่างน้อย emerald dry ก็อยู่กับเรานะคะ”
ชูอัญมณีที่ส่องประกายสีเขียวแวววาวที่นิ้วนางข้างขวาของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ โดยที่มีอึนจีเก็บมันเข้ากล่องบุสีเขียวให้เรียบร้อย
“กลับบ้านกันเถอะ! เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว”
ยุนโบมีบ่นออกมา.. วันนี้ต้องวิ่งหนีไอเด็กขี้โวยวายนั่น.. คิดแล้วอยากจะตั๊นหน้ามันจริงๆเลย..
“อื้ม! ขอให้ขายได้สักประมาณ 10 ล้านดอลล่าร์ล่ะกันคราวนี้”
Talk: สนุกมั้ยตัวเธอออออออ เราอ่านเองแล้วเราสนุกเอง #เออบ้าดี ฮ่าๆ ตอนนี้มันเป็นตอนแรก หลายคนงงมั้ยว่าโค้ดเนมสาวๆนี่อะไรบ้าง เดี๋ยวไรท์ไล่ใหม่อีกทีเน้อ
โชรง – อะควา , โบมี – ไพลิน , อึนจี – มรกต , นาอึน – เพชร , นัมจู – ทับทิม , ฮายอง –ไข่มุก นะจ้ะ ตอนต่อไปที่มาต่อ หลายๆคู่จะทยอยออกมา ตอนนี้มีออกมาแวบๆแล้วเน้อ อิอิ :D ติดตามกันด้วยนะคะ J
ความคิดเห็น