คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5
ลีบปาบาถููับอย่ารุนแราริมฝีปาไ้รูปที่มีพลั เธอพยายามัริมฝีปาเอาไว้ เมื่อเาพยายามะแยลีบปาอเธอออแ่ไม่เป็นผลทำให้เาบเล้าทาบลไปอย่าหนัหน่วนเธอรู้สึเ็บนแสบ ึยอมเผยอลีบปาออทำให้เาสอแทรปลายลิ้นให่สะอาที่อบอุ่นเ้าไปแะสัมผัสับปลายลิ้นเล็อเธอ
แ่เธอ็พยายามะัลิ้นอเาแ่ทว่าเหมือนเาะรู้ทันึใ้ปลายนิ้วเรียวสะอาที่แ็แรบีบารรไาภายนอล็อไรฟันอเธอเอาไว้แล้วเี่ยววัรัปลายลิ้นเล็อเธอูับวามหอมหวานนอิ่มเอม
อาารเร็และทีท่าัืนแสวามิัแปรเปลี่ยนับลีลาแล้ววาม่ำออเาที่เปรียบเหมือน่าีเหล็ เมื่อไ้เหล็ีมาิ้นหนึ่ เา็สามารถใ้ประสบารเผาไหม้นเหล็อ่อน้วยไฟือวามเี่ยวาอเา หลัานั้น็ัแ่หรือีนเิรูปทรที่้อารอย่าพึพอใ
เเ่นเียวับารัววามหอมหวานาูบแรที่เาสัมผัสแล้วรู้ไ้้วยวัยและประสบารที่เหนือว่า ว่าเธอยัไม่เยผ่านอะไรมาเลย แม้แ่ารถููบ วามหอมหวานรัวนึบีบเล้นหัวใอเาอย่าหนัที่ะไม่ให้ล้ำเินมาไปว่านี้ แ่็อที่ะสอนบทเรียนให้เธอเสียไม่ไ้
าวามิัเริ่มเปลี่ยนเป็นวามโหยหาแล้วล้อยาม ร่าบาระหถูอรัให้ลู่แน่นมาหาอว้าอเา เมื่อฝ่ามือให่โลมไล้ไปทั่วแผ่นหลัที่เนียนริบ ริมฝีปาบา็ถููบับอย่าหิวระหาย สอสลับับวามอาทรที่โยนให้แล้วไ้รับารอบโ้อย่าแสนหวานที่แทร้วยวามอาูรที่โอนอ่อนแ่ลับทำให้หัวใอเาร้อน่า เธอทำให้เาเผลอไผล่อนะผลัอว้าอเาออห่าแล้วบหน้าเาสอที้อน
โภาธรั้หลัไ้็รวบร่าไว้แน่น่อนะผลัให้ระเ็นไปที่โฟาัวยาวริมหน้า่าพร้อมับถั่โถมร่าเ้าใส่ แ่เพรไพลิน็พร้อมะปป้อัวเอเ็มที่ หาแ่ไม่อาะทัทานพละำลัอเาไ้เมื่อสอมือถูรวบให้าออาลำัว แล้วปลายมูับริมฝีปาไ้รูปอเา็ูบไ้ไปทั่ววหน้าหวานไล่ลมาามออที่หอมรุ่น
“หอมริ ๆ นะลิ่นเหื่อที่ผสมผสานับน้ำหอมอเมือนอ..”
เาระิบบอเธอที่้าใบหูสะอาเมื่อและเล็มูบไ้ึ้นไป
“ปล่อยนะ ปล่อยันไอ้นสารเลว วยโอาส..”
“ใรันแน่ที่วยโอาส ุทำร้ายผม่อน ผมำเป็น้อป้อันัว..”
“นี่ือวิธีป้อันัวอุหรือไ..”
“มัน็แล้วแ่ว่า ผมะถูทำร้ายอย่าไร..”
เาไม่พูเปล่าแ่ปลายมูและริมฝีปายัสาละวนอยู่ับใบหน้าอออเธอ่อนะบุลมาที่ทรวอที่เาประัษ์ัเมื่อทาบใบหน้าลไปว่ามันอวบอิ่มแล้วหอมรุ่นยียวนวนประสาทอเามาแ่ไหน มันทำให้เาอยาะเี่ยวร้อยเอาเสื้อออมาแล้วื่นมให้สมับวามนุ่มและหอมอเธอ
“ปล่อยนะ ปล่อยันอย่าทำแบบนี้ อย่านะ..อย่า..”
เธอร้อบอเา้วยน้ำเสียที่เรือสะอื้น ทำให้เา้อถอนใยาว่อนะยอมลายฝ่ามือแล้วถอยห่าออมาอย่าเสียาย เธอรีบระับสาบเสื้อแล้วสะอื้นไห้ออมา้วยวามอายระนเ็บใแ้นใอย่ามา
“นี่เป็นวิธีเรียเินอุสินะ ไ้เยอะใ่ไหม เพราะไอ้หนุ่มฝรั่ิว่าุยัิอยู่..”
“ไอ้บ้า..”
เสียสะอื้นับหยาน้ำาถูัออไปนหมสิ้นเมื่อเธอลุึ้นยืนแล้ว้อหน้าเาอย่าไม่พอใ
“ุูถูันมาไปแล้วนะ ไหนะทำร้ายันแบบไม่เรใ ยัใ้สายาและำพูถาถาูแลนแบบนี้อี หัวใทำ้วยอะไร..”
“หิน เหล็ ไฟ รับ มันือหัวใอผม..”
ความคิดเห็น