เจ้าหญิงตัวแสบกับนายจอมเวทย์

ลำดับตอนที่ #8 : ความทรงจำในวัยเยาว์ของทั้ง 2 (ตอนพิเศษ )

         

           ในสวนอุทยานในพระราชวังอะโฟไดท์

        " เคฟรอด้วยซิ " เสียงเด็กสาวตัวน้อยๆผมสีเงินตาสีอเมทิสต์เรียกเด็กชายข้างหน้า

        " ก็เจ้าอยากขาสั้นทำไหมละ  เซล่า "  

        เมื่อได้ยินดังนั้น เซล่าก็โกรธแล้วก็ใช้เวทย์หายตัวหนีไปทันทีแต่เคฟรู้ดีว่าเซล่าของเขาจะหนีไปที่ไหนเขาจึงรีบหายตัวตามไปทันที

      ที่ทะเลสาบ 

     เมื่อเคฟตามมาถึงเขาเห็นเด็กสาวกำลังเดินลงน้ำลึกลงไปเรื่อยไลไกลออกไปทุกทีทำให้เขาตกใจมาก

     " เซล่า "  เขาร้องอย่างตื่นตระหนกเขารีบวิ่งตามลงไปทันทีแต่ไม่ทันเซล่าจมน้ำไปแล้ว

    " เซล่า.......เซล่า ใช่แล้วสร้อยอเมทิสต์ "


       เขานึกถึงเซล่าที่มีเสียงหัวเราะทันทีก่อนที่จะหายตัวไป

    เขาเห็นเซล่ากำลังลอยเคว้งคว้างอยู่เขารีบตรงเข้าไปจับข้อมือนั้นก่อนจะหายตัวไป


      ที่ชายฝั่ง

     " เซล่า..... เซล่า เจ้าฟื้นซิ " 

     แต่ว่าเธอไม่มีลมหายใจเสียแล้ว

    " ไม่นะเจ้าต้องฟื้นลืมตาขึ้นมาซิเซล่า เขาเรียกก่อนที่จะจูบเธอ "

   ซักพักเธอก็สำลักน้ำออกมาแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ

    " เค....เคฟ ข้า...รัก....เจ้า " เธอพูดได้เท่านั้นก็สลบไป

      เด็กชายรีบพาเด็กสาวไปที่เนินโปรดของทั้ง 2 ทันทีและก่อไฟเพื่อเพิ่มความอบอุ่นทันที


      เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง 

    " เค..เคฟ "

   " เซล่า  เจ้าฟื้นแล้วเหรอ    ข้าขอโทษ " 

   " ไม่เป็ฯไรหรอกกลับวังกันเถอะนะ "

   " ได้ " 



      เวลาผ่าน 2 เดือน 

   " เซล่า ข้าต้องกลับบ้านแล้วมีงานต้องทำ "

  " ท่านจะกลับมาหาข้าอีกไหม " 

    " แน่นอนข้าจะกลับมาหาเจ้า  นี้ สร้อยคออเมทิสต์เข้ากับสร้อยข้อมือของเจ้าใช่แทนแหวนหมั้นได้ไหม   เมื่อข้ามารับเจ้า แต่งงานกับข้านะเซลาเทีย "

    "  ค่ะ ข้าจะรอท่านกลับมาไม่ว่าจะกี่ 10 ปี "

  
     เซลาเทียลุกจากที่นอนโดยอัตโนมัติ

  " ทำไมฉันถึงลืมเขาไปเสียสนิทเลย    โอ๊ย..!!! "

  ความเจ็บปวดเริ่มเข้ามารุมเธออีกแล้ว โรคนี้คือโรค เทรส

   อาการจะเกิดขึ้นเมื่อฝ่ายหญิงถูกฝ่ายชายทรยศโดยไม่ยอมมาหาเป็นเวลาหลาย 10 ปีที่ เซลาเทียต้องทนทุกข์แบบนี้เพราะเคฟเวอร์ไม่ยอมมาหาเธอแม้แต่จดหมายที่เธอเขียนไปยังไม่เคยเขียนตอบมา  เธอจะมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรง มีอาการเหมือนมีของแหลมคมมาทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา

   "  โอ๊ย !!!!  โอ๊ย !!!  " 

   " ตายแล้ว  เซล่าอาการกำเริบอีกแล้วเหรอ " 

    " เวลาและกาลเวลาจงช่วยรักษา
              

                        ปลดปล่อยความทุกข์ทั้งสิ้น 

 
                                       ให้ชีวิตกลับคืนมาในบันดล " 


      " ขอบ..ขอบคุณคะ ท่านพี่ " 

      " ไม่เป็นไรจ๊ะ นอนต่อเถอะถ้าปวดรีบเรียกพี่นะ "

    " คะ "

        


        ................................................................................................................


      เอามาลงให้แล้วค่า 
  
   อาทิตย์นี้ยุ่งมากเอาไปแค่นี้ก่อนนะคะ 

                                                                 อารยา