เจ้าหญิงตัวแสบกับนายจอมเวทย์

ลำดับตอนที่ #6 : ความจริง//กลับบ้าน//ความตกตะลึง

                  

              คืนนั้น    ในห้องอาหาร

          " โซเฟียทำอาหารเก่งจังเลยนะครับ " แดนเอ่ยชม

           " ขอบคุณที่ชมคะ  ความจริงเซล่าทำอร่อยกว่าฉันตั้งเยอะ"

            " ท่านพี่ไปบอกเขาทำไม "

         " ทำเป็นเขินไปได้นะเรา "

       " น้องเปล่าเขินซะหน่อย ที่ท่านพี่ละหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเชียว  น้องออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่าไม่เป็นก้างขวางคอหรอก "

       " เซล่า "โซเฟียทำแทบจะฆ่าน้องสาวแล้ว  โชคดีเซล่าวิ่งไวออกประตูไปนู้นแล้ว


       " เซล่านะเซล่ากับมาน่าดู "

      " โซเฟียครับ ผมขออีกจานได้ไหมครับ "

      " เชิญตามสบายคะ "



       ในสวนหลังบ้าน


     " แค้ก  แค้ก แค้ก รู้แบบนี้หนีขึ้นข้างบนดีกว่า   ท่านพี่นะท่านพี่  แล้วนี้เราไปทำสร้อยคอมือหายที่ไหนกันนะ  ไม่งั้นมันก็ไม่เข้าคู่กับสร้อยคอพอดี "

     เซลาเทียได้ที่ก็บ่นเอ๊าบ่นเอา  โดยหารู้ไม่ว่าเคฟได้ยินที่เธอพูดทุกคำพูด
  เขาเป็นห่วงเธอเห็นอาการยังไม่ดีขึ้นเลยเดินตามออกมา

    " เวียนหัวอีกแล้วเราแค้ก  แค้ก "เซลาเทียทำท่าจะล้มโชคดีที่เคฟวิ่งมารับไว้ได้ทันท่วงที

    " นี้เป็นไงบ้าง "

   " ขอบคุณที่มารับไว้ไม่เป็นไรแล้วคะ "

  ตาของเคฟเหลือบไปเห็นสร้อยที่คอเธอพอดีและจำได้ทันทีว่าเป็นสีเดียวกับสร้อยคอมือของคนที่ช่วยเขาเอาไว้เมื่อ 2 วันก่อน

   " เธอ............... "

    " อะไรหรือคะ "

   " เปล่าไม่มีอะไร "

   " งั้นฉันขอ........... " เซลาเทียสลบไปอีกแล้ว

    " ไม่ไหวเลยยายคนนี้   ยายนี้ไข้สูงมากกว่าเก่านิ  ตัวร้อนจี้เลย
  ทำไงดีเรา เอาไปไว้ที่ห้องก็แล้วกัน "

      " เคฟ  เซล่า เป็นอะไรไปคะ " 

      " ไข้ขึ้นสูง "

        " ช่วยพาเซล่าไปที่ห้องนอนที่นะคะ " 
  
     " ................. " ไม่ตอบแต่ก็ยังพยักหน้า


      
        ในห้องของ 2 พี่น้อง 

   มีเปียโนตั้งอยู่ตรงกลาง ห้องจัดตกแต่งด้วยสีฟ้าและสีอเมทิสต์

      " เตียงของเซล่าอยู่ใกล้หน้าต่างคะ " 

      เคฟพยักหน้าให้เป็นสัญญานว่ารู้แล้ว

       " เอ่อ........... โซฟาเทียผมมีเรื่องอยากถามอะไรหน่อยได้ไหม "

       " ได้ซิคะ  ถามมาเลยฉันตอบได้หมด " 

      " คุณเคยเห็นสร้อยอันนี้หรือเปล่า " เขาพูดพลางหยิบสร้อยคอที่มีสีฟ้าใสกับสีอเมทิสต์ขึ้นมา 

      " เอ๊ะ   นั่นสร้อยของเซล่านิ ทำไมถึงไปอยู่ที่คุณได้ละคะ "

       "  ................. "

       " หรือว่าเซล่าเป็นคนที่ช่วยคุณไว้เมื่อ 2 วันก่อนหน้าที่เราจะเจอกัน "

       " อาจจะใช่ "
  
       " ทำไหมเซล่าถึงไม่บอกฉันละ " 

       " ท่าน............... ท่านพี่ " 

     " เซล่าน้องรัก  เจ้าฟื้นแล้วเหรอ  ทำไมเจ้าไม่บอกพี่ว่าเจ้าเป็นคนช่วยเคฟเอาไว้ " 

    " ข้าไม่ได้ตั้งใจปิดท่านพี่แค้ก.....แค้ก ข้าจำไม่ได้ "

     " งั้นวันนั้นทำไมเจ้าไม่พาเขามาที่บ้าน "

       " ข้าเห็นมีคนวิ่งมาทางนั้นคิดว่ารู้จักกันเลยไม่ได้พาเขามา "

      " ข้าขอบคุณท่านมากที่ช่วยข้า " เคฟพูดขึ้น

     " ไม่เป็นไรหรอกคะ "

     " ใครเล่นเปียโนเป็นเหรอ  เห็นมีเปียโนอยู่ตรงกลางห้อง " 

      " อ้อ เซล่าเขาเล่นเป็นนะคะทั้งเปียโนธรรมดาและเปียโนเวทย์  ดนตรีนะเขาเก่งไปหมด "

      " ดึกมากแล้วท่านพี่พาเขาไปนอนเถอะข้าไม่เป็นไรมากแล้ว " 
     
      " จ๊ะ  เชิญคะ "
  
    

         ห้องรับรอง


      " พี่แดน  ท่านคิดเหมือนข้าไหม "

     " เรื่องอะไร "

      " ก็เรื่อง 2 พี่น้องนั้นไงละ  พี่ไม่เห็นเหรอเขาเรียกโซฟาเทียว่า " ท่านพี่ "

       " แล้วไงละ " 

        "ก็เขาใช่กันแต่ในวังนะ ท่านพี่ท่านฟังข้าพูดอยู่หรือเปล่า "

       " โซฟาเทียนี้สวยจริงๆ พี่ชักชอบนางแล้วซิ "

     " ท่านพี่ ท่านพี่เพี้ยนไปแล้วหรือไง  พวกเราเป็นคู่หมั้นของเจ้าหญิงแห่งอิกโนเทียนะ "

      " รู้แล้วละน่า "

  
       ห้องของโซฟาเทียและเซลาเทีย

     " เซล่า  เจ้าบอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะ "

    " เรื่องอะไรอีกละคะ "

    " ก็เรื่อง เคฟนะซิ " 

     " น้องก็บอกไปแล้วไง ท่านพี่อย่าซักมากได้ไหม  น่ารำคาญ "

      " เจ้าว่าพี่อีกแล้วนะ "

      " ข้า .............ข้าขอโทษ แต่ท่านพี่อย่าซักข้าอีกนะท่านต้องสัญญานะ "

       " ............ ก็ได้จ๊ะ  พี่สัญญา "

      " ท่านพี่  เมื่อไหร่เราจะกลับไปหาท่านพ่อกันคะ "

      " พรุ่งนี้ไง กลับพร้อม แดนกับเคฟ "

      " งั้นนอนเอาแรงเถอะแล้วพรุ่งนี้ไปลาท่านอาจารย์กัน "





         ในตอนเช้า

     " ศิษย์ลานะคะ ท่านอาจารย์ "

     " แล้วจะกลับมาเยื่ยมอีกนะคะ "

    " ลาก่อนนะ  ศิษย์รักทั้ง 2 ขอให้โชคดี "

    " ไปนะคะท่านอาจารย์ " ทั้ง 2 พูดพร้อมกับขึ้นขี่ม้าออกไป

 
  
       " พวกท่านจะไปที่ปราสาท อะโฟไดท์ ใช่ไหมคะงั้นพวกข้าไปด้วยนะ"

       " ไปซิ " แดนว่า 

        ".............. "เคฟ

     


          ที่ปราสาท  อะโฟไดท์

       " ท่านพ่อลูกกลับมาแล้วเพคะ " เสียงใสใสทั้ง 2 พูดขึ้นพร้อมกัน  ทำให้ผู้ที่ถูกเรียกหันมาอย่างดีใจ

       " พวกเจ้ากลับมาแล้ว  พวกเราองค์หญิงกลับมาแล้ว "

     " หหหหหา................. องค์หญิง  ท่านพ่อ     ? "  แดนกับเคฟแทบจะประสานเสียงกัน

     " ลูกรักเจ้ากลับมาแล้ว  นั่นใครนะ 2  คนนั้น " 

      " อ้อ  เจ้าชายแดนเวอร์ กับ เจ้าชายเคฟเวอร์แห่งโนวาเทียเพคะ  ท่านพ่อ  " โซฟาเทียอธิบาย


    " อ้อ  รู้จักกันแล้วซินะ " 

  " เปล่าหรอกเพคะ  ท่านพ่อ เขารู้แค่ว่าเราเป็นคนธรรมดา " เซลาเทียบอก

   " งั้นเราขอแนะนำตัวนะ  เรา คือ ราชาเทฟอส แทนเวียร์  นี้ลูกสางคนโตของเรา  โซฟาเทีย  แทนเวียร์  และ ลูกสาวคนเล็กที่เก่งกว่าพี่สาวซะอีก ชื่อ ว่า เซลาเทีย แทนเวียร์  พวกเจ้าคงเหนื่อยจากการเดินทาง เดี๋ยวเราจะให้คนเตรียมห้องให้ใกล้ๆลูกเราไหนๆก็เป็นคู่หมั้นกัน "

 " คู่หมั้นนนนน  หมายความว่าไงเพคะท่านพ่อ "

  "อธิบายมาเดี๋ยวนี้นะ " 

  " พ่อไปดีกว่า "พูดเสร็จองค์ราชาก็เผ่น 

  " ท่านพ่อออออ  " เซลาเทียตะโกนลั่น

  " คืนนี้ไปหาลูกที่ห้องตอน 2 ทุ่มนะเพคะไม่งั้นงานท่านพ่อจะไม่มีคนช่วยอาจจะไม่เสร็จด้วย " 

   " ตกลงจ๊ะแล้วพ่อจะไป "

    ท่ามกลางความตกตะลึงของ 2 เจ้าชาย 

     " ใครพ่อ  ใครลูกกันแน่เนี้ย " 

        . ........................................................................................................ . 

      พรุ่งนี้เปิดเทอมคงมีเวลาอัพน้อยลงนะคะ 

                                                                  อารยา